Mahvedilen bir İftar yemeği

Siz kötü gelin olmayayım diye yemek yeme düzenine razı gelmişsiniz, bir gün ayrı evinizde yiyecekken yine kötü olmayayım diye orada yiyorsunuz ama farkında mısınız hala yaranamıyorsunuz. Eşiniz de saçma sapan şekilde patlıyor. Madem sorunu var, sorununuz var inmeyin evlerine. Kapınız ayrı bacanız ayrı yemek götürmeseniz de olur gayet de kendileri yapabiliyorlar. İyi gelin olacağım diye kasmayın istemediklerinize karşı gelin.
Umarım bir an önce de yurtdışına, oraya gidemezseniz de bu evden uzağa taşınırsınız.
 
Siz niye elalemin kültürünün yılmaz bekçisi gibi davranıyorsunuz ki? Size mi sordular o kültürü inşa ederken?
Çağırdıklarında "Gelemem işim var" diyecektiniz, gittiğinizde hizmet etmeyecektiniz, zamanla alışacaklardı. Alışmayan da evde kendi kendine saçını başını yolsun yani kendi problemi.
Her gün gittiğiniz için göreviniz olmuş işte.

Eşiniz de ağzını açıp ailesine cevap veremiyor, gücü size yetiyor.
Eviniz ayrı, kültürünüz ayrı artık ama ikiniz de farkında değilsiniz.
 
Siz kültür şoku yaşadığınız için böyle pasifsiniz diye düşünüyorum.
Ama eşiniz hiç birey olamamış.
Kendisi bekarken de yengeler enişteler hep birlikte yemek yeniyordu anlattığınıza göre.

Şu an rahatsiz olan, duvar yumruklayan ta o zamandan rahatsiz olur, bugünleri düşünüp evini biraz uzaktan tutardı.
Ne diye dip dibe yaşamaya razı olmuş?

Ayrica eve gelip ortaligi yakacağına, anasina babasina biz artik evimizde yiyeceğiz deseymiş.

Bana kalirsa siz oradan zor kurtulursunuz bu kocayla.
 
Ne yapmak istedigine tam karar vermelisin. Güzel bir gün gecırmıssınız eşinde mutlu guzelce ılk defa ıftar yapacaktınız eşinde görecekti baş başa olunca ne kadar mutlu oldugunuzu ne süper bundan sonra böyle devam etme ıhtimaliniz cok yüksekti.. Ne gerek vardı ısrarla ugramanıza? Adam ailesini tanıyor ve gitmeyelin diyor senin canına minnet olmalı kim üzüldü kim kırıldı düşünmeyi bırakıp kocanla mutlulıguna bakmalısın ama sen ısrarla inmişsin sonuc bu 🤷‍♀️
Kararını iyice ver bundan sonraki hayatında kayınvaliden ile mi devam edeceksin yoksa olması gerektigi gibi çekirdek ailen ile mi? Verdigin kararda dadece eşin ve kendini düşün bırak kayınvalidenler kırıldı mı laf mı söylerler umursama net ol önce sen
 
Siz kültür şoku yaşadığınız için böyle pasifsiniz diye düşünüyorum.
Ama eşiniz hiç birey olamamış.
Kendisi bekarken de yengeler enişteler hep birlikte yemek yeniyordu anlattığınıza göre.

Şu an rahatsiz olan, duvar yumruklayan ta o zamandan rahatsiz olur, bugünleri düşünüp evini biraz uzaktan tutardı.
Ne diye dip dibe yaşamaya razı olmuş?

Ayrica eve gelip ortaligi yakacağına, anasina babasina biz artik evimizde yiyeceğiz deseymiş.

Bana kalirsa siz oradan zor kurtulursunuz bu kocayla.

eşine ilişkin yazdıklarınızda yerden göğe haklısınız

insan bu ortamı da bilir eşini de bilir

biz en iyisi uzaktan ev tutalım der

ama bizim damat beyse o yürek yok

lakin kültür şoku vs nasıl oluyor

yani birlikte yenilir bizde dendi diye sabah 10 da kalkıp kv ye gidip akşama kadar yemek pişiren genç ve eğitimli gelin bana çokkkk uzak geldi

ben 41 yaşındayım annem 65

annem dahi gittiğinde bu kadar sofraya bulaşmazdı, ki biz bir aylık yatılı giderdik ama ev babaannemin eviydi o pişirir vs diğerleri de en fazla yardımcı olurdu

yine farklı kültürdeki bir gelinin pişirdiği yemek de farklıdır onun yemeği de kimsenin hoşuna gitmez ki

geçen bir konuya daha yazmıştım

okumuş kızlarımız "benden de ev hanımı olur, ben de bilirim yemek, temizlik" diye bunun ispatına girişiyor

oysa kenara çekilse olacaktı

ama kültür şoku yaşayan ilk haftada oturur ağlamaya başlar, ben yapamıyorum der

aylarca bu duruma he demez

bence konu sahibi cici gelin olayım modunda, eşi gitmeyelim dediği halde gitmesi de ondan

biz karşı tarafı tanımıyoruz belki de yurt dışına gitmemize engel olmasınlar, beni sevsinler modunda ama yolu yol değil
 
Eşiniz de bıkmış aslında ama anlayamadığım nokta bunu kendinize şartlandırmanız inmeyin gitmeyin hafta da 1 gidin ayda 1 gidin yani siz sürekli başta yaptığınz için insanlar bnu görev olarak algılamış. İş eşiniz de bitiyor her çağırdığında söylesin eşimle kalmak istiyorum benm ayrı evim var herkes bunu kabullenmek zorunda. Tamam gelinir gidilir ama her şeyin bi zamanı var . Siz de her çağrıldığında gitmeyin yada ev de yediysen neden yemek götürüyorsun anlamadım yemeğini ye çayını koy eşinle ye iç tv izle . Kim ne diyebilir diyen olursa da bi zahmet canını verin kimden korkuyorsunuz ki . Ayrıca eşiniz o an etrafını yıkacağına aynı performansı kendi ailesine yapsın sonuxta onlardan gelen bi sorun var sizle alakalı değil. Bir daha oldugunda kocamla başbaşa kalacağım de evde işim var de girme mutfağa yapma yani . Ben bile kv kaldım sadece yardıma gittim mutfağa yanına salata yaptım çıktım mesela o bulaşık makinesine yerleştirmeyi sever baktım benm koyduklarımı beğenmiyor bir daha bulaşık makinesine yaklaşmadım sofrayı topladım çayı koydum çıktım açıkçası bu kadr yani. Sık sık gitmeyiz . Belli bu pandrmi de yurtdışı hayal o zaman otur eşinle konus biraz daha uzaklaşın bence..
 
eşine ilişkin yazdıklarınızda yerden göğe haklısınız

insan bu ortamı da bilir eşini de bilir

biz en iyisi uzaktan ev tutalım der

ama bizim damat beyse o yürek yok

lakin kültür şoku vs nasıl oluyor

yani birlikte yenilir bizde dendi diye sabah 10 da kalkıp kv ye gidip akşama kadar yemek pişiren genç ve eğitimli gelin bana çokkkk uzak geldi

ben 41 yaşındayım annem 65

annem dahi gittiğinde bu kadar sofraya bulaşmazdı, ki biz bir aylık yatılı giderdik ama ev babaannemin eviydi o pişirir vs diğerleri de en fazla yardımcı olurdu

yine farklı kültürdeki bir gelinin pişirdiği yemek de farklıdır onun yemeği de kimsenin hoşuna gitmez ki

geçen bir konuya daha yazmıştım

okumuş kızlarımız "benden de ev hanımı olur, ben de bilirim yemek, temizlik" diye bunun ispatına girişiyor

oysa kenara çekilse olacaktı

ama kültür şoku yaşayan ilk haftada oturur ağlamaya başlar, ben yapamıyorum der

aylarca bu duruma he demez

bence konu sahibi cici gelin olayım modunda, eşi gitmeyelim dediği halde gitmesi de ondan

biz karşı tarafı tanımıyoruz belki de yurt dışına gitmemize engel olmasınlar, beni sevsinler modunda ama yolu yol değil
Gelin icin söyledikleriniz farkli bir pencereden bakmama sebep oldu.

Kizin annesinin yetistirme tarzi da onemli bence. Belki onun öğütleri sebebiyle mutfak önlüğü ile bu kadar bütünleşti.
Benim annem de ne is olursa yapin, oturmayin, evi sahiplenin kafasında bir kadın.

Ben onun dedigi gibi olmadim.
Herkesin kendi duzeni, kendi damak tadı yemeği diye düşünüp sadece yardımcı konumuna koydum kendimi. Simdi bakinca iyi yapmışım diyorum.

Kendi sürecimle karsilastirarak düşündüm bana kültür şoku gibi geldi.
Alışık olmadığım bir kalabalik, cümbür cemaat yemekler, var yok gorunmez bir yeni gelin olma hissi...
Ama söylediğinizde haklısınız.
Şoka giren baştan yapamaz.
Becerilerini kendi evinde gösterir.
 
Hayır demek neden bu kadar zor geliyor anlamıyorum.Hayır evimizde yiyicez,hayır gelmiycem başka planım var,hayır bizim kendi evimiz var gibi gibi...
Aynı binada yaşayan biri olarak söylüyorum bunu,hayır diyorum istemediğim şeylere,kimsede zorlayamaz zorlarlarsa evet kötü gelin olurum ve bunu hiç istemezler emin olun.Siz sınırınızı çizmezseniz ihlal eden çok olur.
Hata en başta sizde sonra eşinizde.Kötü olmayalım diye hayır diyememişsiniz,bunlar iyi günler ileride çok daha fazlası olur.
Sonucunu bilerek,sonucuna katlanmayı göze alarak eşinizle kararınızı konuşun önce.İstemiyorum,hayır!
 
Eş ailesiyle dip dibe bir hayat kurmuşsun. Kayınvalide, babanne, abi.. her konunun içindeler. Bir de ortak iş yapıyorlar. Siz onların uydusu gibisiniz. Zor bir hayat seni bekliyor.
Eşinde öfke problemi var. Bunu kontrol etmeyi öğrenmeli. Şu an yeni evlisinin. Eşindeki şiddetin potansiyelini henüz tam net belli değil. Yarın bir gün sana da yönelebilir. Düzebileceğine inanıyorsa destek ol.
Eşim ailesi yüzünden duvarı yumrukladı eşyaları saçtı kısmını okuyunca içim bı ürperdi tıpa tıp aynısını yaşadığım için. Ve Nihal hanımın dediği gibi o şiddet gün geldi bana yöneldi o yüzden sizin için endişelendim.Umarim siz yaşamazsınız ve İnsallah bir an evvel uzaklasirsiniz..
 
Merhaba.6 aylık evliyim Pandemi sebebiyle hayat koşulları istediğimiz gibi ilerlemedi.Yurtdışında çalışma yaşama planı yaparken Tr de kaldık.Vize işlemlerinin neticelenmesini beklediğimiz için işe girmedim.Kayınvalidemlerle yan yana binalarda oturuyoruz.Zaten vize çıkınca gideceğiz diye Evimizi pansiyon gibi kurduk.Annemler başka şehirde.
Aslında herşey bu planlanmayan gelişmeler neticesinde başladı.
Eşimin ailesi 65 yaş üzeri ve onların kültürüne göre ailenin oğulları ve gelinler bütün yemekleri baba evinde yer.Kendi ailemde böyle görmediğim ve içinde bulunduğumuz zamanın şartları bunu gerektirmediği için hayrete düşürdü beni.Eşimle evlenmenin heyecanını yaşayamadan neyin içine düştüğümü anlayamadım.Her gün sabah 8:30 akşam 10 mesai saati gibi hep kayınvalidemlerin evindeydik.Yurtdışında Mesleğimi geliştirme hayali kurarken bi mutfak önlüğü ile kendime hiç zaman ayırmadan hizmet ederken buldum kendimi.
Büyüklerimize hizmet elbette vazifemiz ama kendimizi ezip geçerek değil.Girdiğim yeni bir ortam ve bitanesi bile beni ilgilendirmeyen ortada dönüp duran muhabbetler eşimin bütün enerjisini kayınvalidemlere sarfedip eve enerjisinin kalmaması beni soldurmaya başladı.
Arada çok yaşanan var da neticeye geçmek istiyorum.İkimizin karı koca olarak başbaşa bi yere gitmesi bile can sıkıntısı oldu.
Ramazan’ı Şerif’te de hep kayınvalidemlerleydik.Sadece bir gün akşam iftarı başbaşa yapalım dedim normal çiftler gibi.Tamam dedi eşim dün çok güzel vakit geçirdik evde herşey yolundaydı.Evdekilere inip bi Selam verelim hem de yemek götürelim diye indik.Eşim inmeyelim dedi ama hiç inmezsek de ne olacağını bildiğimden inip bi selam verip çıkalım dedim.
Kv buralara hiç dolaşmadan evde nasıl zaman geçirdin oğlum dedi?
Babaannesi “Gelip de beni bi dolaştırsaydın evinize çıkarsaydın dedi”
Abisi “Neden hiç inip dükkana yardım etmedin dedi”
Gerginlik çıkmasın diye tamam bu akşam burda yiyelim yarın evimizde yaparız iftarı dedim.
iftarı yaptık ortada dönen muhabbetten eşimin de sinirleri bozuldu. Bi hışımla kalk gidelim dedi eve geldik
“Noluyor ya “ dedim. Duvarı yumrukladı, yatağı tekmeledi, bütün eşyaları yere saçtı.
”Sana inmeyelim dedim.Gördün mü nolduğunu? Yedin mi yemeğini.....” bütün öfkesini bana sarfettiği sözlerle çıkardı.
Donup kaldım öylece Boğazımda koca bir düğüm, gözümden tutmaya çalıştığım ama kaçırdığım yaşlar..
Eşim beni farketti, duraksadı oturup ağladık ikimizde bi köşede.
Beni inciten şey başbaşa yiyemediğim akşam yemeği değildi.Olaylar karşısındaki tavrıydı.
Babamla annemin de mükemmel geçindiği söylenemezdi ama babamın öfke anında bir kere bi eşyayı alıp bi yere fırlattığını, duvarı yumrukladığını görmedim.Hayat arkadaşımdan bunu görmek incitti.
Aslında iki kişiyken mutlu olduğumuz evimizde dışarıda kalan insanların düşüncelerinin neticesinde mutsuz olmak beni incitti.
İç karartmak oldu biraz benimkisi ama bi yerde anlatmam lazımdı.Galiba en doğrusu rüzgarda savrulan yaprak gibi neden böyle demeden savrulup gitmek.heyecansız anlamsız....
eee sende suc neden daha evlendiginden beri kaynanana gittin ki gercekten bide daha tahsilli ileri görüslü entekkeltuel bi kadına benziypsun ne isin var hizmet mizmet yaa allah askıan annelerimiz ayagımıza hala hizmet ediyo ben kaynanaya yemek hazırlıcam yok yaaa

kadınların hep yaptıgı hata son raddete gelip sonra konusmak ama ilk basta tavrını koysan ben gitmem bu sekılde bi ailede yetısmedim ve bu bana ters dicektin kaynananın kaynatanın ne düsündügü seni ilgilendirmez kocan dicekti aiesine esim böyle seylerden hoslanmaz
 
Ailesine diyemediğini size demiş işte.
Eşinizde bu düzenin çarklısı, o baskıya maruz kalmamak için gözden çıkarılan siz oluyorsunuz.
Bu olay dönüm noktası, gitmeyin elinizi ayağınızı çekin diyeceğim ama ortak iş söz konusuyken, birey olamamış adamdan bunu yapmasını beklemek deveye hendek atlamak gibi...
 
Yahu kusura bakmayın da, en son pandemiden önce kaynanalar da bir gün kalan ben, bir buçuk senedir o kadar mutluyum ki. Afedersiniz, orada kaldığım birgün içerisinde tuvaletimi bile özlüyorum ya, o rahatlığımi ne kadar özlüyorum. Kaynanalar bana mahrumiyet bölgesi gibi geliyor, siz hergun orada tuvalete nasıl rahat rahat gidiyorsunuz? O kadar kişinin oldugu yerde ben tuvalet .... Cümlemi toparlayamiyorum düşünün.
 
Tamamda gitmeyin ? Niye gidiyosunuzki gerekirse yakin gemileri boyle evlilikmi olur ayrica evleneceginiz insanin ailesini hicmi taniyamadimoz evlendikten sonra benim bekledigim evlilik bu degil bana bunu soylemedin ben bunu kabul etmiyorum neden demediniz? Kabullenip sonra aglamayin lutfen
Eşimin işi öncesinde de yurtdışındaydı zaten.Yurtdışı uçuşlarının yasaklanması vizelerin ertelenmesi bizi bu hale getirdi.Normalde 19 gün ile 25 gün arası sonuçlanan vize pandemi sebebiyle uzadı uzadı uzadı.Başta zaten 19 gün değil mi dedim.Yaşları da ileri olunca gidip de gelmemek var dönüp de sağ bulamamak var mantıkı ile ne kadar zorlasa da gayet nazikane bi tavır sergiledim.Ama bu sürecin uzaması ve bi türlü bitmemesi beni yordu.Baştan belli olsa sınırlarımı çizer tavrımı koyardım zaten 🍀
 
Merhaba.6 aylık evliyim Pandemi sebebiyle hayat koşulları istediğimiz gibi ilerlemedi.Yurtdışında çalışma yaşama planı yaparken Tr de kaldık.Vize işlemlerinin neticelenmesini beklediğimiz için işe girmedim.Kayınvalidemlerle yan yana binalarda oturuyoruz.Zaten vize çıkınca gideceğiz diye Evimizi pansiyon gibi kurduk.Annemler başka şehirde.
Aslında herşey bu planlanmayan gelişmeler neticesinde başladı.
Eşimin ailesi 65 yaş üzeri ve onların kültürüne göre ailenin oğulları ve gelinler bütün yemekleri baba evinde yer.Kendi ailemde böyle görmediğim ve içinde bulunduğumuz zamanın şartları bunu gerektirmediği için hayrete düşürdü beni.Eşimle evlenmenin heyecanını yaşayamadan neyin içine düştüğümü anlayamadım.Her gün sabah 8:30 akşam 10 mesai saati gibi hep kayınvalidemlerin evindeydik.Yurtdışında Mesleğimi geliştirme hayali kurarken bi mutfak önlüğü ile kendime hiç zaman ayırmadan hizmet ederken buldum kendimi.
Büyüklerimize hizmet elbette vazifemiz ama kendimizi ezip geçerek değil.Girdiğim yeni bir ortam ve bitanesi bile beni ilgilendirmeyen ortada dönüp duran muhabbetler eşimin bütün enerjisini kayınvalidemlere sarfedip eve enerjisinin kalmaması beni soldurmaya başladı.
Arada çok yaşanan var da neticeye geçmek istiyorum.İkimizin karı koca olarak başbaşa bi yere gitmesi bile can sıkıntısı oldu.
Ramazan’ı Şerif’te de hep kayınvalidemlerleydik.Sadece bir gün akşam iftarı başbaşa yapalım dedim normal çiftler gibi.Tamam dedi eşim dün çok güzel vakit geçirdik evde herşey yolundaydı.Evdekilere inip bi Selam verelim hem de yemek götürelim diye indik.Eşim inmeyelim dedi ama hiç inmezsek de ne olacağını bildiğimden inip bi selam verip çıkalım dedim.
Kv buralara hiç dolaşmadan evde nasıl zaman geçirdin oğlum dedi?
Babaannesi “Gelip de beni bi dolaştırsaydın evinize çıkarsaydın dedi”
Abisi “Neden hiç inip dükkana yardım etmedin dedi”
Gerginlik çıkmasın diye tamam bu akşam burda yiyelim yarın evimizde yaparız iftarı dedim.
iftarı yaptık ortada dönen muhabbetten eşimin de sinirleri bozuldu. Bi hışımla kalk gidelim dedi eve geldik
“Noluyor ya “ dedim. Duvarı yumrukladı, yatağı tekmeledi, bütün eşyaları yere saçtı.
”Sana inmeyelim dedim.Gördün mü nolduğunu? Yedin mi yemeğini.....” bütün öfkesini bana sarfettiği sözlerle çıkardı.
Donup kaldım öylece Boğazımda koca bir düğüm, gözümden tutmaya çalıştığım ama kaçırdığım yaşlar..
Eşim beni farketti, duraksadı oturup ağladık ikimizde bi köşede.
Beni inciten şey başbaşa yiyemediğim akşam yemeği değildi.Olaylar karşısındaki tavrıydı.
Babamla annemin de mükemmel geçindiği söylenemezdi ama babamın öfke anında bir kere bi eşyayı alıp bi yere fırlattığını, duvarı yumrukladığını görmedim.Hayat arkadaşımdan bunu görmek incitti.
Aslında iki kişiyken mutlu olduğumuz evimizde dışarıda kalan insanların düşüncelerinin neticesinde mutsuz olmak beni incitti.
İç karartmak oldu biraz benimkisi ama bi yerde anlatmam lazımdı.Galiba en doğrusu rüzgarda savrulan yaprak gibi neden böyle demeden savrulup gitmek.heyecansız anlamsız....
Yurt dışına gidene kadar idare edin. Allah tan ki yurt dışına gitmesine mani olmuyorlar eşinizin. Ben eşinizde şunu sezdim, sanki eşinize siz eşinizi dolduruyorsunuzda ondan inmiyor diye ima edilmiş. Arada kalmış, bir patlama olmuş. Birbirinize daha hoşgörülü olarak atların bu dönemi ve açık açık konuşun eşinizle. Bu kadar dipdibe bu sorunlar hep olur, çözemezsiniz ve aynı binada küslük olsunda kimse istemez. Bu yüzden bir şekilde o binadan uzaklaşın yurtdışı olmasa bile, bir bahane ile uzaklaşın oradan.
 
Konunuzu okuyunca aklıma şey geldi. Benim annem 80li yıllarda yeni evliyken kv kp elti kayın aynı evde yaşıyormuş annemde yeni gelin yemek yapar hizmet edermiş. Eltisi bm annemi çekememiş hic laf söylermiş annem de babam da laf söyleyen tipler değil..zor zamanlar geçirmiş hala daha anlatır.. Babam onlara karşı bsy diyememiş hic.
Neyse gelelim sizin konuya. 2021 yılındayız öyle kalabalık kp kv vs yaşamıyoruz çoğumuz. Sizin eşiniz de onlara karşı dik duruş serhilemyi bilmesi gerekir..bir gün konuşurlar 2 gün konuşurlar ne yapabilirler ki? Biz evde yemek yiyeceğiz demek çokmu zor. Biz bugün evde dinelenechiz demek oraya gitmemek çok.mu zor.. Kimseye zamanında hayır ddemezseniz uzulen ezilen siz olursunuz. Ilkokul ders konusudur hatta HAYIR DIYEBILMEK..
 
X