Mahvedilen bir İftar yemeği

şimdi geçici ev kuracaksam ve ailenin bu toplu yaşam kültürünü biliyorsam en uzağa varsa şehrin öğrenci semtine giderim

hadi hepsini geçtim ilk iki üç gün sonrası "ben alışkın değilim" der çekilirim

nedir bu cici gelin olma ihtiyacının

hepsi olmuş bitmiş

adam evimizde yiyelim, gitmeyelim demiş

gidip selam verelim diye bir şey olur mu

yani ramazanda iftar vakti bir eve girip de selam vermeye geldik denmez bu evin kimin olduğunun bir önemi yok

bir de her akşam yemeğe gittiğiniz eve selam vermeye yemek bırakmaya uğranmaz

eşiniz aile tarafından bastırılmış, cevap verememiş dolmuş taşmış

o nedenle yurt dışına bir an önce gidip kendini bulmalı

o bunların denileceğini biliyormuş zaten siz neden onun ailesine onun sözünü hiçe sayıp gidelim diye tutturdunuz ki

muhtemelen bunun için size de kızmıştır

son söz cici gelin olmayın

kv ye, babaanneye neden yaranmaya çalışıyorsunuz

yani yurtdışında mesleğini geliştirecek kapasitede birisinin bu döngüye dur diyememesi bir bana mı çok acı geliyor
 
İyi gelin olacağım diye ile gidelim, ille selam verelim derseniz olacağı bu. Adamın bir bildiği varmış, 30 senelik ailesini sizden iyi tanıyor. İlişkileri yöneten o olsun. Kararlarına saygı duyun, bulaşık önlüğünüzü yavaşça yere bırakın ve geri çekilin.
 
yani ramazanda iftar vakti bir eve girip de selam vermeye geldik denmez bu evin kimin olduğunun bir önemi yok

bir de her akşam yemeğe gittiğiniz eve selam vermeye yemek bırakmaya uğranmaz

Çok çok doğru.
Bu asil hakaret gibi oluyor biz sizinle yemeyiz demek oluyor.
Baştan gidilmese neyse de.
 
Korkan çekinen kişi zaten aileye mahkumdur
Benim dediğime geliyor konu yine. .

İşte mahkum olmamak icin adam yurtdisina gitmek istiyordur. Mahkum olmak başka düşkün olmak baska.
Ortak iş yapiyorlarmiş galiba muhtemelen bu korku biraz da para kaynakli aileye bagimli olmaktan olabilir gibi geldi bana. Başka gelirleri yok. 🤔 Ama bu kadar cekince yine de fazla tabi
 
İkinizde hayır demesini bilmiyorsunuz, aman ayip olmasın ama o kırılmasın aman onlarin ailesinde yemekler birlikte yenir falan derken evlilikten yorulmuşsunuz. Eşinizde evli bir birey gibi davranmiyor üzgünüm.
Eşiniz ne güzel evimizde yiyelim demis niye gidiyorsunuz ki yanlarına.
Bundan sonra ayrı bir eviniz olduğunun farkina varıp yemeklerinizi evde yemeye başlayın
 
Merhaba.6 aylık evliyim Pandemi sebebiyle hayat koşulları istediğimiz gibi ilerlemedi.Yurtdışında çalışma yaşama planı yaparken Tr de kaldık.Vize işlemlerinin neticelenmesini beklediğimiz için işe girmedim.Kayınvalidemlerle yan yana binalarda oturuyoruz.Zaten vize çıkınca gideceğiz diye Evimizi pansiyon gibi kurduk.Annemler başka şehirde.
Aslında herşey bu planlanmayan gelişmeler neticesinde başladı.
Eşimin ailesi 65 yaş üzeri ve onların kültürüne göre ailenin oğulları ve gelinler bütün yemekleri baba evinde yer.Kendi ailemde böyle görmediğim ve içinde bulunduğumuz zamanın şartları bunu gerektirmediği için hayrete düşürdü beni.Eşimle evlenmenin heyecanını yaşayamadan neyin içine düştüğümü anlayamadım.Her gün sabah 8:30 akşam 10 mesai saati gibi hep kayınvalidemlerin evindeydik.Yurtdışında Mesleğimi geliştirme hayali kurarken bi mutfak önlüğü ile kendime hiç zaman ayırmadan hizmet ederken buldum kendimi.
Büyüklerimize hizmet elbette vazifemiz ama kendimizi ezip geçerek değil.Girdiğim yeni bir ortam ve bitanesi bile beni ilgilendirmeyen ortada dönüp duran muhabbetler eşimin bütün enerjisini kayınvalidemlere sarfedip eve enerjisinin kalmaması beni soldurmaya başladı.
Arada çok yaşanan var da neticeye geçmek istiyorum.İkimizin karı koca olarak başbaşa bi yere gitmesi bile can sıkıntısı oldu.
Ramazan’ı Şerif’te de hep kayınvalidemlerleydik.Sadece bir gün akşam iftarı başbaşa yapalım dedim normal çiftler gibi.Tamam dedi eşim dün çok güzel vakit geçirdik evde herşey yolundaydı.Evdekilere inip bi Selam verelim hem de yemek götürelim diye indik.Eşim inmeyelim dedi ama hiç inmezsek de ne olacağını bildiğimden inip bi selam verip çıkalım dedim.
Kv buralara hiç dolaşmadan evde nasıl zaman geçirdin oğlum dedi?
Babaannesi “Gelip de beni bi dolaştırsaydın evinize çıkarsaydın dedi”
Abisi “Neden hiç inip dükkana yardım etmedin dedi”
Gerginlik çıkmasın diye tamam bu akşam burda yiyelim yarın evimizde yaparız iftarı dedim.
iftarı yaptık ortada dönen muhabbetten eşimin de sinirleri bozuldu. Bi hışımla kalk gidelim dedi eve geldik
“Noluyor ya “ dedim. Duvarı yumrukladı, yatağı tekmeledi, bütün eşyaları yere saçtı.
”Sana inmeyelim dedim.Gördün mü nolduğunu? Yedin mi yemeğini.....” bütün öfkesini bana sarfettiği sözlerle çıkardı.
Donup kaldım öylece Boğazımda koca bir düğüm, gözümden tutmaya çalıştığım ama kaçırdığım yaşlar..
Eşim beni farketti, duraksadı oturup ağladık ikimizde bi köşede.
Beni inciten şey başbaşa yiyemediğim akşam yemeği değildi.Olaylar karşısındaki tavrıydı.
Babamla annemin de mükemmel geçindiği söylenemezdi ama babamın öfke anında bir kere bi eşyayı alıp bi yere fırlattığını, duvarı yumrukladığını görmedim.Hayat arkadaşımdan bunu görmek incitti.
Aslında iki kişiyken mutlu olduğumuz evimizde dışarıda kalan insanların düşüncelerinin neticesinde mutsuz olmak beni incitti.
İç karartmak oldu biraz benimkisi ama bi yerde anlatmam lazımdı.Galiba en doğrusu rüzgarda savrulan yaprak gibi neden böyle demeden savrulup gitmek.heyecansız anlamsız....
Sürekli eşinizi babanızla kıyasladığınızın farkındamısınız?
 
İşte mahkum olmamak icin adam yurtdisina gitmek istiyordur. Mahkum olmak başka düşkün olmak baska.
Ortak iş yapiyorlarmiş galiba muhtemelen bu korku biraz da para kaynakli aileye bagimli olmaktan olabilir gibi geldi bana. Başka gelirleri yok. 🤔 Ama bu kadar cekince yine de fazla tabi
Belki de yurtdışına bile gitmeyecek
Öyle konuşulmuş bir hayaldir belki.. maksat ortama alısılması. boylr erkekler aileden ayrılamaz.
İster korku olsun
İster bağlılık.. bir sekilde bağ-ı koparamaz.

Post sahibinin işi cok zor
 
siz hatalisiniz adam benim aileme simdi gitmeyelim dedigi halde israrla gittiginiz icin o kesin.

ama esiniz bunlari yaparken hayirdir annene, babana, babaannene, abine cikaramadigin sesi bana niye cikariyorsun demediniz mi? yetiskin tavri gosteremeyecek insanlar bir zahmet evlenmesin.
 
Belki de yurtdışına bile gitmeyecek
Öyle konuşulmuş bir hayaldir belki.. maksat ortama alısılması. boylr erkekler aileden ayrılamaz.
İster korku olsun
İster bağlılık.. bir sekilde bağ-ı koparamaz.

Post sahibinin işi cok zor

Umarim konu sahibi kandirilmamiştir o zaman fena. 🙄🙄🙄
 
ya bu arada şu corona bir bize uğradı ya yanarım ona yanarım

bu kadar ramazan iftar vs diyorsunuz da kimse kul hakkı derdinde değil

insanlar patır patır ölüyor, sağlıkçılar hastanede canı çıkıyor

virüse inanmayanlar da var ama onlar inanmasa da sağlıkçılar olmayan virüs için de olsa fazladan çalışıyor

neden kimse bunu görmüyor

neden ben evde çılgınca otururken insanlar hala iftardı, bayramdı geziyor
 
Tamamda gitmeyin ? Niye gidiyosunuzki gerekirse yakin gemileri boyle evlilikmi olur ayrica evleneceginiz insanin ailesini hicmi taniyamadimoz evlendikten sonra benim bekledigim evlilik bu degil bana bunu soylemedin ben bunu kabul etmiyorum neden demediniz? Kabullenip sonra aglamayin lutfen
 
Merhaba.6 aylık evliyim Pandemi sebebiyle hayat koşulları istediğimiz gibi ilerlemedi.Yurtdışında çalışma yaşama planı yaparken Tr de kaldık.Vize işlemlerinin neticelenmesini beklediğimiz için işe girmedim.Kayınvalidemlerle yan yana binalarda oturuyoruz.Zaten vize çıkınca gideceğiz diye Evimizi pansiyon gibi kurduk.Annemler başka şehirde.
Aslında herşey bu planlanmayan gelişmeler neticesinde başladı.
Eşimin ailesi 65 yaş üzeri ve onların kültürüne göre ailenin oğulları ve gelinler bütün yemekleri baba evinde yer.Kendi ailemde böyle görmediğim ve içinde bulunduğumuz zamanın şartları bunu gerektirmediği için hayrete düşürdü beni.Eşimle evlenmenin heyecanını yaşayamadan neyin içine düştüğümü anlayamadım.Her gün sabah 8:30 akşam 10 mesai saati gibi hep kayınvalidemlerin evindeydik.Yurtdışında Mesleğimi geliştirme hayali kurarken bi mutfak önlüğü ile kendime hiç zaman ayırmadan hizmet ederken buldum kendimi.
Büyüklerimize hizmet elbette vazifemiz ama kendimizi ezip geçerek değil.Girdiğim yeni bir ortam ve bitanesi bile beni ilgilendirmeyen ortada dönüp duran muhabbetler eşimin bütün enerjisini kayınvalidemlere sarfedip eve enerjisinin kalmaması beni soldurmaya başladı.
Arada çok yaşanan var da neticeye geçmek istiyorum.İkimizin karı koca olarak başbaşa bi yere gitmesi bile can sıkıntısı oldu.
Ramazan’ı Şerif’te de hep kayınvalidemlerleydik.Sadece bir gün akşam iftarı başbaşa yapalım dedim normal çiftler gibi.Tamam dedi eşim dün çok güzel vakit geçirdik evde herşey yolundaydı.Evdekilere inip bi Selam verelim hem de yemek götürelim diye indik.Eşim inmeyelim dedi ama hiç inmezsek de ne olacağını bildiğimden inip bi selam verip çıkalım dedim.
Kv buralara hiç dolaşmadan evde nasıl zaman geçirdin oğlum dedi?
Babaannesi “Gelip de beni bi dolaştırsaydın evinize çıkarsaydın dedi”
Abisi “Neden hiç inip dükkana yardım etmedin dedi”
Gerginlik çıkmasın diye tamam bu akşam burda yiyelim yarın evimizde yaparız iftarı dedim.
iftarı yaptık ortada dönen muhabbetten eşimin de sinirleri bozuldu. Bi hışımla kalk gidelim dedi eve geldik
“Noluyor ya “ dedim. Duvarı yumrukladı, yatağı tekmeledi, bütün eşyaları yere saçtı.
”Sana inmeyelim dedim.Gördün mü nolduğunu? Yedin mi yemeğini.....” bütün öfkesini bana sarfettiği sözlerle çıkardı.
Donup kaldım öylece Boğazımda koca bir düğüm, gözümden tutmaya çalıştığım ama kaçırdığım yaşlar..
Eşim beni farketti, duraksadı oturup ağladık ikimizde bi köşede.
Beni inciten şey başbaşa yiyemediğim akşam yemeği değildi.Olaylar karşısındaki tavrıydı.
Babamla annemin de mükemmel geçindiği söylenemezdi ama babamın öfke anında bir kere bi eşyayı alıp bi yere fırlattığını, duvarı yumrukladığını görmedim.Hayat arkadaşımdan bunu görmek incitti.
Aslında iki kişiyken mutlu olduğumuz evimizde dışarıda kalan insanların düşüncelerinin neticesinde mutsuz olmak beni incitti.
İç karartmak oldu biraz benimkisi ama bi yerde anlatmam lazımdı.Galiba en doğrusu rüzgarda savrulan yaprak gibi neden böyle demeden savrulup gitmek.heyecansız anlamsız....
Senin yerinde olsam bu olanlardan sonra asla onlarla yemek yemem ayiririm soframi
 
Yaşadığınız bu olaydan sonra gitmeyi kesmeniz ve mesafe koymanız gerekir aksi halde yaşadıklarınızı hakettiğiniz düşünülür. Eşiniz de bu durumdan mutsuzsa sesi size değil onlara çıksın bir zahmet. Ailesini tanıdığı halde hem dibinden ev tutmuş hemde tüm gün ailesine hizmet ettiriyor asıl sizin patlamaniz lazım
 
Ben anlamadim yatmadan yatmaya mi evinize gidiyorsunuz? O zaman neden ev tutuldu ki? Bu evlilik degil. Bastan evi yakin tutmak hata. Hadi o hata yapildi, hergun sabahtan aksama orada kalmak hata. Nasil alistirirsaniz oyle gider. Bir kez hayir deseydiniz en fazla surat sallarlardi, siz de gormezden gelirdiniz. Onlar da kabul etmek durumunda kalacaklardi. Bu sekilde evliligin ne oldugunu anlayamazsiniz ki. Pandeminin daha ne kadar devam edecegi belli degil. Vize islemleri bitecek olasiligiyla koloni halinde yasamaya devam ederseniz o vize cikmazsa da yasaminiz bu sekilde devam edebilir, vize ciktiginda da oglunu gondermezse kayinvalide ne olacak o ihtimal de var.
Iki taraftan biri illa ki uzulecek. Siz bu sekilde yasamayi kabul ederseniz siz uzuleceksiniz, mutsuz olacaksiniz. Hayir demeyi ogrenir evinizde normal evlilerin yaptigi gibi yemek yemeye gecerseniz de onlar uzulecek. Ama onlarin surat sallamalari ne kadar surebilir ki, illa ki alisacaklar.
 
Gercekten bu çift mi yurtdışında bir başına yaşam kurmaya çalışacak?
Babanın bir ters lafına bakar bence gitmemeniz.
Göbek bağı kesilmeden evlenince böyle oluyor. Evlenmissiniz, nasıl hala kayinbabadan şundan bundan korkabilirsiniz?? Enn kötü ne yapabilirler ki? Keşke işlemler kolaylassin diye nikah kıyıp annenin evinde nişanlılık hayatına devam etseydin (nikah kıyıp düğünü bekleyenler gibi siz de vizeyi beklerDiniz)
Hem masraf yapmamış olurdunuz,hem de en güzel günlerinizi, cicim aylarinizi bu iğrenç hatıralarla,eş ailesiyle karalamazdiniz
 
X