lütfen yardım edin :(

aycan59

Üye
Kayıtlı Üye
21 Aralık 2013
31
1
18
34
Tekirdağ
Merhaba arkadaşlar
3 yıldır devam eden bir ilişkim var
sevgilimle çıkmaya başladığımız ilk 1 yıl içinde çok fazla sorunlarımız vardı. daha doğrusu o 1 yıl içinde aslında sorun olan şeyleri sorun olarak görmüyordum aşktan gözüm kör olmuştu. sevgilim ne derse her dediğini yapıyordum. arkadaşlarımla hiçbir şekilde dışarıya çıkmıyordum, kesinlikle dar pantolon etek giymeme izin vermiyordu evimin karşısında bulunan markete bile gitmiyordum. bunları yaşarken 16 yaşındaydım. evde bile elbiseyle, taytla, şortla gezmeyeceksin aniden biri gelir falan diyordu ve bende tamam aşkım diyor boyun eğiyordum. bundan rahatsızda değildim.. çıkmaya başladığımız ilk gün bana ben seni kuzeninden bile kıskanırım demişti ve benimde içim kıpırdamıştı hoşuma gitmişti. Fakat son 2 yılda kendimi, hayatımı çok fazla kısıtladığımı en güzel zamanlarımı arkadaşlarımla eğlenerek geçiremediğimin farkına vardım ve yavaş yavaş sevgilimi değiştirme yoluna girdim.. ilk zamanlar çok zorlandık ama şuan tamamen değişmiş durumda ilk 1 yılda bana çocuk gibi salak,aptal vs. kötü sözler kullanan insan şimdi tek kelime kötü söz etmiyor. 2 yıl boyunca değişmesi için çok uğraştım ama uğraşmama değdi çünkü onu çok ama çok seviyorum. Ailesini tanıyorum babam hariç benim ailemdeki herkesde ailesini tanıyor. teyzelerim annem falan yıllar öncesinden beri arkadaş. biz çok sonradan sevgili olduk. yani aile yönünden de herşey onaylı.
size danışmak istediğim şey şu: Ben şuan 19 yaşındayım liseden bu yıl mezun oldum ve üniversitede istediğim bölüm olmadığı için 1 yıl daha hazırlanacağım yabancı dil bölümünden mezun oldum ve illa ki üniversite güzel bir bölümde okuyacağım ve iyi bir mesleğim olacak. fakat sevgilime gelince 20 yaşında ve liseyi bitirmedi. bu yıl açıköğretim lisesine kaydolacak ve bunu da benim teşviklerim sayesinde yapıyor. fakat bitirebileceği konusunda endişeliyim ders çalışmayı sevmiyor ve eğer okumazsa ileride evliliğimizde sorunların meydana geleceğini düşünüyorum bu beni çok üzüyor. ilişkimizde tek engel olarak bunun kalmasına çok üzülüyorum ve bigün bu yüzden ondan ayrılmak zorunda kalmak istemiyorum... Sizce evlilikte okuyup okumama büyük engel teşkil eder mi? Seviyorsak bunu sorun yapmamalı mıyız? lütfen yardım edin sürekli bu konuyu düşünüyorum
 
evlilik mi..ne evliliği..bismillah dur bakalım..
 

Daha 19 yaşındasınız, hayatın o kadar başındasınız ki.. Gerçekten değmez, 20 yaşına gelip liseyi bile bitirememiş olmasını geçtim, sizi sürekli kısıtlamak isteyen bir insanla ne yapacaksınız? Kaldı ki sizin hayatta başarılı olmanız onu gün geçtikçe daha çok çıldırtacak ve o kıskançlıkla hayatı size iyice çekilmez kılacak.

Unutmayın, insanları değiştiremezsiniz. Bir mesleğiniz olmasını istiyorsunuz ama bu tipler karılarını çalıştırmaz bile.

Bence sizin gözünüz hâlâ kör, yoksa şu yaşınızda böyle bi insanla evlenmeyi düşünmezdiniz. Hayatınıza yazık edersiniz, okuyunca üzüldüm.
 
Sen oku sakın ona ayak uydurma...

Üniversiteye basladiginda en fazla iki yilda bu sorunlariniz bitmiş olacak zaten..
 
sana bir hikaye anlatmak istiyorum canım.
bir arkadaşım ilkokul 1. sınıftayken bir çocuğu seviyor çocukluk aşkı diyip gülüp geçmemiz gerekiyor öyle değilmi ama onlar yıllarca bu ilişkiyi devam ettiriyorlar şimdi kız üniversiteden mezun ve çok kaliteli bir işe sahip çocuksa lise bile okumadı ... aileler bu yüzden karşı gelsede o kız sevgisine sevgilisine sahip çıktı ve şimdi evlililer çok mutlular ve dünya tatlısı bir kızları var :) herkes kendi kaderini kendi çizer canım o yüzden karar senin :)
 

kısıtlama olayı 2 yıldan beri yok.. kıskançlık konusunuda atlattık gereksiz yere hiç bir kıskançlığı yok şuanda... Ben ilk yılımızda olan çoğu sorunumuzu ergenliğine verdim ..bence bi insanın kişiliği yönlendirmeye göre ergenlikte oluşuyor.. ergenliği atlattığını düşünüyorum çünkü ilk yıl yaşadıklarımızdan eser yok.. şuan tek sorunumuz okuyup okumaması...
 

yorumun için teşekkürler :) benim aile konusunda da onaylamayan pek yok.. hatta babam hep der okumamış biriyle evlenmen benim için önemli değil önemli olan her işte çalışabilicek evini geçindirebilicek birisi olması der... ama mesela teyzelerime gelince onlar okumuş olmaya çok önem verir bana hep okumaya niyeti var mı diye sorarlar.. annem ve babamın onaylamasına rağmen çevremde tek bi kişiden böyle bi soru duyunca çok etkileniyorum ve üzülüyorum... acaba okuyacak mı mutlu olacak mıyız diye düşünmekten bazen delirecek gibi oluyorum..
 
Öyle kehanette falan bulunuyor değilim ama sorun çıkarsa esas sen üniversiteye başladıktan ve bitirdikten sonra başlayacak. Sen yeni bir çevreye gireceksin, genellikle birbirine denk ilişkileri gözlemleyeceksin, sevgilinin nerdede okuduğunu, okumadığını öğrendiklerinde de işini sorduklarında veya bu şekilde devam ederse liseyi bile bitirmediklerini öğrendiklerinde kendini iyi hissedecek misin? Benim için sorun olmaz diyebilirsin ama sonradan fikirlerin değişebilir. O zaman bunu sevgiline açıklamakta daha da zorluk çekebilirsin. Üniversite okudun da beni artık beğenmiyor musuna çekebilir durumu karşındaki.

En nihayetinde birbirini seven insanlar için eğitim farkının hiç sorun olmadığı durumlar da mevcut ama iki tarafın da çabasıyla bu insanlar haklarındaki önyargıları yenebiliyorlar. Sadece senin dert etmenle hallolacak bir sorun değil bu.
 
bence burda yapman gereken tek şey bizim yorumlarımızı bir kenara bırakıp önce ben ne istiyorum ? diye kendine sorman ve kendini tatmin edecek cevabı kendine verebildiğinde buna göre hayatını çizmendir.
 

Ben mesela bana üniversitede sevgilin var mı okuyor mu ne iş yapıyor diye sorduklarında bunu ancak şu şekilde sorun yapmam eğer sevgilimin okumak için ikimizin geleceği için çabaladığı en azından ben ünideyken liseyi bitirdiği görebilirsem sorun yapmam.. söylenenleri kulak ardı etmeyi zorda olsa başarırım.. ama eğer bizim için çabalamadığını görürsem bu sefer bende işler değişir..
 
Benim şu yaşıma kadar gördüğüm; kişilik veya zihniyet pek değişmiyor, hele yönlendirmeyle hiç değişmiyor. Siz yarın inşallah iyi bir üniversite kazandığınızda asıl kısıtlamaları o zaman göreceksiniz. Çünkü adam iyice aşağılık kompleksine kapılacak ve sizin üniversitedeki sosyal hayatınız onu çıldırtacak.

19 yaş ilerisini ölçüp tartabilmek için gerçekten genç bir yaş. Çok değil beş sene sonra hayatla ve evlilikle ilgili düşünceleriniz o kadar değişmiş olacak ki... En azından acele etmeyin. Çalışın, başarın, ayaklarınızın üstünde durun önce, yoksa çok pişman olursunuz.
 
Bence bi sorun bile degil
Ben de ayni durumdayim hic umursamadim bile umursamiyorum da
sen bu komuyu dert edersen sevgilin kendini ezik hisseder ve seni ezmeye calisir okumani is sahibi olmani da istemez
okulunu bitir oyle dusunun boyle evliligi bu arada
 

Haklısınız.. Bi başlasam üniversiteye her şey daha da netleşecek ilişkimizde..
 

Ayrılma vakti gelmiş de geçiyor. Üniversiteye odaklan...
 

Ona karşı sürekli ikimizi eşit göstermeye çalışıyorum.. eziklik psikolojısine girmemesi adına..
 
19 yaşında benim üniversitedeki 2. yılımdı annemi özledim der ağlardım sürekli, bi de ayağı yanmış gibi gezerdik derslerden fırsat buldukça. evlilik aklımın ucundan kıyısından geçmezdi. şimdiki neslin maşallahı var.

sen bi evlenecek zamana gel de bak bakalım sen aynı sen misin, dediğin gibi okuyabilmiş misin, adamı gerçekten değiştirebilmiş misin şimdiden planlamayla olsa keşke
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…