Lütfen gerçek düşüncelerinizi yazın burada klavye arkasında hiç olmadığınız biri gibi dersler vermeyin bana.

Pardonbakarmisiniz

Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
9 Nisan 2024
115
14
Şimdi eşimler 9 kardeş. Herkesin durumu iyi. Bizim fena değil çok borcumuz olsa da bir şekilde idare ediyoruz şükür.
İyi kötü ayağımızı yerden kesen bir arabamız var obur kardeslerinin de var kimse araçsız değil.
Konu şu ki; eşimin annesi iki güne bir, bir yerim ağrıyor diye doktora gitmek istiyor her seferinde tahlilller falan maşallah süper çıkıyor gönderiyorlar eve. Ama şuram ağrıyor deyince haliyle doktorlar önce araştırıyor git şu gün bir daha gel, geçmezse yine gel diyolar doğal olarak. Ve eşim bir hafta 10 gun git gel yapıyor hastane ev arasinda. Benim kendi kendime kurulduğum mu diyeyim, kızdığım konu mu diyeyim bilemedim , kardeşleri anneleri geldiğinde direkt randevuyu alıp esime mesaj olarak saatini atıyorlar emri vaki yapip gel şu saatte götür annemi diyolar. Ne masraf çıkarsa çıksın (1 ay önce doktor teyze önemli birşey göremedim istersen kolojen iğnesi yapalım hücre yeniler dediği için kaynanam 4 bin TL lik iğne aldırdı esime ve kardeşler oralı değil. Eşim kendi ağzıyla taksitlerim var bunu odeyemeyecegim için üstüne faiz eklenecek demesine rağmen kimseden ses çıkmadı.) Asla kardeşim sen götürüyorsun getiriyorsun o gün işe gidemiyosun yetmezmiş gibi masraf ediyosun Allah razı olsun bile demiyorlar. Kullanıldığımizi hissediyorum ve inanılmaz stres oluyorum düşüne düşüne. Bir taraftan kendi kendime diyorum ki , "eşinin annesi bırak düşünmeyi Allah katındaki sevabını düşün" diyorum ama vesveseler öldürüyor beni. Sanki ensemde bir ses sürekli saf misin sesini çıkarsana hep size yukleniyorlar eşek niyetine kullanıyorlar diye kulağıma fisildiyor. Sonra sus artık diye kızıyorum o sese, estağfurullah çekip Allah'ım beni affet diye af diliyorum. Sonra ister istemez suratım asılıyor. İnanın anne babaya hizmetin Allah katındaki yerini çok iyi biliyorum yalan veya doğru orası onları ilgilendirir diyorum. Benim eşim götürsün getirsin kardeşleri yapmıyor diye eşim siz goturmuyorsunuz bende göturmem desin de kadın ortada mi kalsın diuorum.
Ama çok geçmiyor yarım saat sonra yine kötü düşünceler basıyor beynimi. Ve eşimle tartışana kadar gitmiyor o düşünceler, kullanılmışlik hissi..
Aile toplantılarına bizi cagirmiyorlar bir yere gezmeye gidecekler bizi asla arayıp sizde gelin demiyorlar veya ne bileyim bir yemek yenilecek asla akıllarına gelmiyoruz ama bir masraf edilecek veya hastane işi olacak hemen ilk aradiklari kişi eşim. Ne olur içimi rahatlatacak bişey söyleyin inanın küçük hesaplar yapmaktan bende igreniyorum. Kendime hakim olamıyorum.
 
yarin o kadin ölüp gidince en azindan esinin ici rahat edecek, anama baktim rahatlasin diye iğneler aldim diyecek. bence bunun tatmini bile yeter.
bu arada siz calisiyor musunuz? calisiyorsaniz yine bir çirkeflik cikarabiliesiniz sizin de paranızdan gidiyor sonucta
ama calismiyorsaniz laf etmeye hakkiniz yok. esiniz kazaniyor esiniz annesine harciyor. siz ailesisiniz ama o da ailesi.
 
Diğer kardeşler başka bir ilde mi anlamadım ? Veya bırakılmayacak işler mı yapıyorlar örneğin memur gibi. Eşiniz serbest çalışıyordur daha vakti vardir. Anne sadece eşinizin annesi değil hepsinin annesi hepsinde analık hakkı var. Ama eşiniz sizi ihmal etmeden annesiyle ilgileniyorsa ben sıkıntılı bir durum olduğunu düşünmüyorum. Eşinizle durumu kırmadan dökmeden kavgasız konuşup bu sık gidilen hastane olayını kardeş sırasına koyabilirsiniz alinmaca güvenmece olmaz bu konuda bence. Eşin öz diğerleri üvey evlat mi
 
Yani haklsınız tabi, 9 kardeş diyorsunuz sırayla yapsınlar neden hep sizinkine düşüyor .. Adam gibi söyleyecek ben geçen sefer gittim sıra sizlerde, sırayla gidicez diyecek. Kocanız genelde pasif biri mi, ayrıca işi yok mu nasıl habire işi bırakıp hastaneye gidebiliyor??

Yalnız başlığı değiştirin, altı üstü aile meselesi için niye olmadığımız insan gibi dersler verelim, ultra itici ve alaksız bir başlık.
 
İçinizi rahatlatacak bi şey söyleyemicem sanırım ve evet ben de sizin gibi düşünüyorum eşinizi kullanıyorlar. Ama burda sizlik bir şey yok, eşiniz biraz akıllı olup benim bugün işim var,müsait değilim gibi şeyler söyleyerek diğer 8 kardeşe de sorumluluk yüklemek zorunda. Çünkü anladığım kadarıyla bu durumdan o da çok hoşnut değil. Gezmelere tozmalara yemeklere çağrılmayın ama iş hastane hastane gezmek olunca buyur kardeşim o iş sende desinler. Ne ala memleket ya!
 
Aile toplantılarına bizi cagirmiyorlar bir yere gezmeye gidecekler bizi asla arayıp sizde gelin demiyorlar veya ne bileyim bir yemek yenilecek asla akıllarına gelmiyoruz ama bir masraf edilecek veya hastane işi olacak hemen ilk aradiklari kişi eşim. Ne olur içimi rahatlatacak bişey söyleyin inanın küçük hesaplar yapmaktan bende igreniyorum. Kendime hakim olamıyorum.

Umarım banlanmam ama ittiriıp gitsinler o zaman, kocan eşşek mi ki sırtına binerken milletin aklına geliyor ... ben olsam tüm kardeşlerimi engellerdim kendimi eşşek yerine koydurmazdım
 
Şimdi eşimler 9 kardeş. Herkesin durumu iyi. Bizim fena değil çok borcumuz olsa da bir şekilde idare ediyoruz şükür.
İyi kötü ayağımızı yerden kesen bir arabamız var obur kardeslerinin de var kimse araçsız değil.
Konu şu ki; eşimin annesi iki güne bir, bir yerim ağrıyor diye doktora gitmek istiyor her seferinde tahlilller falan maşallah süper çıkıyor gönderiyorlar eve. Ama şuram ağrıyor deyince haliyle doktorlar önce araştırıyor git şu gün bir daha gel, geçmezse yine gel diyolar doğal olarak. Ve eşim bir hafta 10 gun git gel yapıyor hastane ev arasinda. Benim kendi kendime kurulduğum mu diyeyim, kızdığım konu mu diyeyim bilemedim , kardeşleri anneleri geldiğinde direkt randevuyu alıp esime mesaj olarak saatini atıyorlar emri vaki yapip gel şu saatte götür annemi diyolar. Ne masraf çıkarsa çıksın (1 ay önce doktor teyze önemli birşey göremedim istersen kolojen iğnesi yapalım hücre yeniler dediği için kaynanam 4 bin TL lik iğne aldırdı esime ve kardeşler oralı değil. Eşim kendi ağzıyla taksitlerim var bunu odeyemeyecegim için üstüne faiz eklenecek demesine rağmen kimseden ses çıkmadı.) Asla kardeşim sen götürüyorsun getiriyorsun o gün işe gidemiyosun yetmezmiş gibi masraf ediyosun Allah razı olsun bile demiyorlar. Kullanıldığımizi hissediyorum ve inanılmaz stres oluyorum düşüne düşüne. Bir taraftan kendi kendime diyorum ki , "eşinin annesi bırak düşünmeyi Allah katındaki sevabını düşün" diyorum ama vesveseler öldürüyor beni. Sanki ensemde bir ses sürekli saf misin sesini çıkarsana hep size yukleniyorlar eşek niyetine kullanıyorlar diye kulağıma fisildiyor. Sonra sus artık diye kızıyorum o sese, estağfurullah çekip Allah'ım beni affet diye af diliyorum. Sonra ister istemez suratım asılıyor. İnanın anne babaya hizmetin Allah katındaki yerini çok iyi biliyorum yalan veya doğru orası onları ilgilendirir diyorum. Benim eşim götürsün getirsin kardeşleri yapmıyor diye eşim siz goturmuyorsunuz bende göturmem desin de kadın ortada mi kalsın diuorum.
Ama çok geçmiyor yarım saat sonra yine kötü düşünceler basıyor beynimi. Ve eşimle tartışana kadar gitmiyor o düşünceler, kullanılmışlik hissi..
Aile toplantılarına bizi cagirmiyorlar bir yere gezmeye gidecekler bizi asla arayıp sizde gelin demiyorlar veya ne bileyim bir yemek yenilecek asla akıllarına gelmiyoruz ama bir masraf edilecek veya hastane işi olacak hemen ilk aradiklari kişi eşim. Ne olur içimi rahatlatacak bişey söyleyin inanın küçük hesaplar yapmaktan bende igreniyorum. Kendime hakim olamıyorum.
Başlık muhteşem öncelikle. Burada gerçek hayatında olmadığı gibi bol keseden yazan çok kişi, var. Bunu fark etmeniz müthiş. Konunuza gelecek yerden göğe kadar haklısınız. Bir benzerini kendi ailemde de eşimin ailesinde de yaşadım ve aynı şeyleri düşündüm sizinle. Afedersiniz koskoca ailenin enayisi 1 kişi oluyor herkes biniyor tepesine. Eşim başta kabul etmedi ben bana yakışanı yaparım diyordu bir 7-8 ay sonra kendi kardeşi ve ailesi ondan habersiz araba almışlar o olaydan sonra akıllandı şuan hatta kendisi beni geri çekiyor bazen. O derece mesafesıni koruyor eşiniz bir kazık yemeden gerçeği görmeyecek
 
Şimdi eşimler 9 kardeş. Herkesin durumu iyi. Bizim fena değil çok borcumuz olsa da bir şekilde idare ediyoruz şükür.
İyi kötü ayağımızı yerden kesen bir arabamız var obur kardeslerinin de var kimse araçsız değil.
Konu şu ki; eşimin annesi iki güne bir, bir yerim ağrıyor diye doktora gitmek istiyor her seferinde tahlilller falan maşallah süper çıkıyor gönderiyorlar eve. Ama şuram ağrıyor deyince haliyle doktorlar önce araştırıyor git şu gün bir daha gel, geçmezse yine gel diyolar doğal olarak. Ve eşim bir hafta 10 gun git gel yapıyor hastane ev arasinda. Benim kendi kendime kurulduğum mu diyeyim, kızdığım konu mu diyeyim bilemedim , kardeşleri anneleri geldiğinde direkt randevuyu alıp esime mesaj olarak saatini atıyorlar emri vaki yapip gel şu saatte götür annemi diyolar. Ne masraf çıkarsa çıksın (1 ay önce doktor teyze önemli birşey göremedim istersen kolojen iğnesi yapalım hücre yeniler dediği için kaynanam 4 bin TL lik iğne aldırdı esime ve kardeşler oralı değil. Eşim kendi ağzıyla taksitlerim var bunu odeyemeyecegim için üstüne faiz eklenecek demesine rağmen kimseden ses çıkmadı.) Asla kardeşim sen götürüyorsun getiriyorsun o gün işe gidemiyosun yetmezmiş gibi masraf ediyosun Allah razı olsun bile demiyorlar. Kullanıldığımizi hissediyorum ve inanılmaz stres oluyorum düşüne düşüne. Bir taraftan kendi kendime diyorum ki , "eşinin annesi bırak düşünmeyi Allah katındaki sevabını düşün" diyorum ama vesveseler öldürüyor beni. Sanki ensemde bir ses sürekli saf misin sesini çıkarsana hep size yukleniyorlar eşek niyetine kullanıyorlar diye kulağıma fisildiyor. Sonra sus artık diye kızıyorum o sese, estağfurullah çekip Allah'ım beni affet diye af diliyorum. Sonra ister istemez suratım asılıyor. İnanın anne babaya hizmetin Allah katındaki yerini çok iyi biliyorum yalan veya doğru orası onları ilgilendirir diyorum. Benim eşim götürsün getirsin kardeşleri yapmıyor diye eşim siz goturmuyorsunuz bende göturmem desin de kadın ortada mi kalsın diuorum.
Ama çok geçmiyor yarım saat sonra yine kötü düşünceler basıyor beynimi. Ve eşimle tartışana kadar gitmiyor o düşünceler, kullanılmışlik hissi..
Aile toplantılarına bizi cagirmiyorlar bir yere gezmeye gidecekler bizi asla arayıp sizde gelin demiyorlar veya ne bileyim bir yemek yenilecek asla akıllarına gelmiyoruz ama bir masraf edilecek veya hastane işi olacak hemen ilk aradiklari kişi eşim. Ne olur içimi rahatlatacak bişey söyleyin inanın küçük hesaplar yapmaktan bende igreniyorum. Kendime hakim olamıyorum
Aslında müsait olanın ilgilenmesi lazım sonuçta 9kişinin annesi maddi olarak da annenin kendi karşılamalı maddi gücü yoksa çocuklar ya ortak olacak yada maddi durumu iyi olan karşılamalı

KV hastalık hastası sanırım böyle tipler çok
 
Başlık muhteşem öncelikle. Burada gerçek hayatında olmadığı gibi bol keseden yazan çok kişi, var. Bunu fark etmeniz müthiş. Konunuza gelecek yerden göğe kadar haklısınız. Bir benzerini kendi ailemde de eşimin ailesinde de yaşadım ve aynı şeyleri düşündüm sizinle. Afedersiniz koskoca ailenin enayisi 1 kişi oluyor herkes biniyor tepesine. Eşim başta kabul etmedi ben bana yakışanı yaparım diyordu bir 7-8 ay sonra kendi kardeşi ve ailesi ondan habersiz araba almışlar o olaydan sonra akıllandı şuan hatta kendisi beni geri çekiyor bazen. O derece mesafesıni koruyor eşiniz bir kazık yemeden gerçeği görmeyecek
Öncelikle o başlığı neden attgimi hemen anladiginiz için çok teşekkür ederim. Yediği kazıkların sayısı yok inanın herseferinde akılla dik ben artık eski beni zor görürler der. Sonra aynı eskisi gibi devam eder. Yıpranan hep ben oluyorum.
 
9 kardes sıraya koysunlar, izin alamıyorum başka kardeş götürsün yazsın geçsin..

Bu arada herkes kendi evlatligindan sorumludur.. eşinizin vicdanı rahattır eminim.. Bu aile toplantılarına annesi de mi cagirmiyir
Annesi de dahi hiç kimse cagirmiyor biraz fazlayiz gibi hissettiriyorlar. Çünkü benim eşim dedikodu yaptırmiyor biri hakkında atıp tutturmuyor onlar da sıkılıyor muhtemelen bizimleyken
 
Şimdi eşimler 9 kardeş. Herkesin durumu iyi. Bizim fena değil çok borcumuz olsa da bir şekilde idare ediyoruz şükür.
İyi kötü ayağımızı yerden kesen bir arabamız var obur kardeslerinin de var kimse araçsız değil.
Konu şu ki; eşimin annesi iki güne bir, bir yerim ağrıyor diye doktora gitmek istiyor her seferinde tahlilller falan maşallah süper çıkıyor gönderiyorlar eve. Ama şuram ağrıyor deyince haliyle doktorlar önce araştırıyor git şu gün bir daha gel, geçmezse yine gel diyolar doğal olarak. Ve eşim bir hafta 10 gun git gel yapıyor hastane ev arasinda. Benim kendi kendime kurulduğum mu diyeyim, kızdığım konu mu diyeyim bilemedim , kardeşleri anneleri geldiğinde direkt randevuyu alıp esime mesaj olarak saatini atıyorlar emri vaki yapip gel şu saatte götür annemi diyolar. Ne masraf çıkarsa çıksın (1 ay önce doktor teyze önemli birşey göremedim istersen kolojen iğnesi yapalım hücre yeniler dediği için kaynanam 4 bin TL lik iğne aldırdı esime ve kardeşler oralı değil. Eşim kendi ağzıyla taksitlerim var bunu odeyemeyecegim için üstüne faiz eklenecek demesine rağmen kimseden ses çıkmadı.) Asla kardeşim sen götürüyorsun getiriyorsun o gün işe gidemiyosun yetmezmiş gibi masraf ediyosun Allah razı olsun bile demiyorlar. Kullanıldığımizi hissediyorum ve inanılmaz stres oluyorum düşüne düşüne. Bir taraftan kendi kendime diyorum ki , "eşinin annesi bırak düşünmeyi Allah katındaki sevabını düşün" diyorum ama vesveseler öldürüyor beni. Sanki ensemde bir ses sürekli saf misin sesini çıkarsana hep size yukleniyorlar eşek niyetine kullanıyorlar diye kulağıma fisildiyor. Sonra sus artık diye kızıyorum o sese, estağfurullah çekip Allah'ım beni affet diye af diliyorum. Sonra ister istemez suratım asılıyor. İnanın anne babaya hizmetin Allah katındaki yerini çok iyi biliyorum yalan veya doğru orası onları ilgilendirir diyorum. Benim eşim götürsün getirsin kardeşleri yapmıyor diye eşim siz goturmuyorsunuz bende göturmem desin de kadın ortada mi kalsın diuorum.
Ama çok geçmiyor yarım saat sonra yine kötü düşünceler basıyor beynimi. Ve eşimle tartışana kadar gitmiyor o düşünceler, kullanılmışlik hissi..
Aile toplantılarına bizi cagirmiyorlar bir yere gezmeye gidecekler bizi asla arayıp sizde gelin demiyorlar veya ne bileyim bir yemek yenilecek asla akıllarına gelmiyoruz ama bir masraf edilecek veya hastane işi olacak hemen ilk aradiklari kişi eşim. Ne olur içimi rahatlatacak bişey söyleyin inanın küçük hesaplar yapmaktan bende igreniyorum. Kendime hakim olamıyorum.
Herkes aynı ildeyse sırayla götürülsün. Başka ilde olan varsa masraf göndersin. Tatile gelirse geldikçe de o götürsin. Ama bence kimse götürmesin. Anneannem de hastalık hastası. Doktorlar ilaç vermiyor diye beğenmiyor. İlaç ilaç diyip duruyor . Hap içmeye bayılıyor en sevdiği şey. Götürmeyin yani hastaneye cidden birşey olmadıkça
 
Araçları olmasına rağmen size yazıyorlar siz de susuyor musunuz sen götür diyemiyor mu eşiniz kardeşine ? eşek gibi sizi mi kullanıyorlar afedersiniz insanlar nasıl bu kadar her konuda pasif kalıyor anlamıyorum.
İnanın diyemiyoruz ben desem ömür billah unutulmaz ve çok kötü olur eşimin demesi gerekir kardeş sonuçta kardeşe küsmez ama geline küserler
 
Diğer kardeşler başka bir ilde mi anlamadım ? Veya bırakılmayacak işler mı yapıyorlar örneğin memur gibi. Eşiniz serbest çalışıyordur daha vakti vardir. Anne sadece eşinizin annesi değil hepsinin annesi hepsinde analık hakkı var. Ama eşiniz sizi ihmal etmeden annesiyle ilgileniyorsa ben sıkıntılı bir durum olduğunu düşünmüyorum. Eşinizle durumu kırmadan dökmeden kavgasız konuşup bu sık gidilen hastane olayını kardeş sırasına koyabilirsiniz alinmaca güvenmece olmaz bu konuda bence. Eşin öz diğerleri üvey evlat mi
Aksine eşim memur öbürleri serbest çalışan. Serbest çalışan dediğime bakmayın her birinin maaşı en az 65 70 bin TL. İnşaat ustaları ve oldukça dolgun maaş alıyorlar. Bizim 45 bin maaş. Onların bindikleri araçlara biz binemiyoruz mesela
 
Şahsen sizin kuruntularınızın biteceğini sanmıyorum eşiniz tamam götüreyim alayım dedikçe bu böyle devam eder. Evet anneye babaya bakmak gerekiyor ama annenin bir sorunu yok ki eşinizin işi gücü bırakıp gitmesi abes artık. Her ay her ay ne doktoru bu kadar. Paraya değil eşinizin düştüğü konuma üzüldüm ben. Neden eşinize kaldı bu iş nasıl başladı en küçük mü eşiniz ?
 
Öncelikle o başlığı neden attgimi hemen anladiginiz için çok teşekkür ederim. Yediği kazıkların sayısı yok inanın herseferinde akılla dik ben artık eski beni zor görürler der. Sonra aynı eskisi gibi devam eder. Yıpranan hep ben oluyorum.
Çok çok iyi anlıyorum sizi. Benim eşim de ailenin cankurtaranıydı 3 tane sağlam kazıktan sonra değişimine ben bile inanamıyorum darısı başınıza . Eşimden gizli araba aldıklarını duyunca eşim şok oldu. Hatta sonra o arabayı satalım başka alalım diye gelip satış işlemleri ile ilgilenmesi ardım istediler eşime dedim asla gitmeyeceksin senden gizli alırlarken sensiz gayette iyi becerdiler dedim bırak satışı da yapsınlar dedim. Gitmedi
 
Haklısınız. Anneye babaya yapılan şeyin mükafatı evet çok büyüktür ona bir şey diyemeyeceğim ama tek sizin eşinizin annesi değil sonuçta. Herkes eşit sorumluluk almalı 🤷🏻‍♀️
 
X