- 24 Ocak 2012
- 1.598
- 1.088
- 333
Kızlar hep insanlarda nasıl bu şekilde davranabiliyorlar hiç mi karşı tarafı düşünmezsin sana yapılsa ne hissederdin dediğim şeyin içinde kendimi buldum. Kendime o kadar çok kızıyorum öyle bi akıl tutulması yaşamışım diyorum ki ve şuan çıkışı bulamadım lincinizi hafif hafif dokundurarak daha yol gösterici önerilere ihtiyacım var. Karşımdakiler insan ama evet ben de insanım çünkü :)
1 ay önce twitterdan biriyle sohbet moduna girdik, çok yüzeyseldi başta ama kafalarımız aşırı uyunca muhabbet çok keyifli olunca alışkanlık haline geldi ve her gün saatlerce konuşan iki insan olduk, şehirlerimiz farklı yaşayış tarzını diğer sosyal medya platformlarından biliyorum fena bir stalker ımdır, ailesinden kendinden ortak ilgi alanlarımız sanat psikoloji kültür toplum... 2 haftadır muhteşem bi paylaşım var aramızda hala devam eden ve bu paylaşımı yakalamak çok zor, fiziksel olarak da çok beğeniyorum onu uzaktan bile olsa bi kapılma var onda da bende de şimdi gelelim asıl olaya
2 hafta önce okuldan bi arkadaşım eflatuns dedi sana bişey söylicem umarım kızmazsın kardeşim seni çok beğeniyor beraber fotoğraflarımızda görmüş kaç haftadır sorup duruyor ben de çekindim ama hayatında biri yoksa tanışmak ister misin? ben şok. çünkü kardeşini simaen biliyorum ve vay canına ne güzel adamlar var rabbim neler yaratıyor dediğim adamın benimle tanışmak istediğini öğrendim. Ve dedim ki olur tanışabiliriz. Of demez olaydım. Kahveler yemekler sinemalar keyifli geçen zaman yanında mutluyum çok eğlenceli çekim olarak uzun zamandır hissetmediğim bi çekim ve uyum var dokununca anlaşılan şeyden bahsediyorum, ben biraz tanıdıktan sonra sevgili moduna gireriz derken bi anda bi ilişkinin içinde buldum kendimi ben de istedim bunu.
Kendimden resmen utandım bugün, evet sosyal medya flörtü aidiyet ciddiyet yok ama aynı şehirde olmayı o kadar isterdim ki onunla çok farklı olurdu herşey artık uzak ilişki istemiyorum kendi içimde düşününce ve görüşünce belki herşey istediğimiz gibi gitmeyecek bunun da riski vardı ama artık görüşemem de zaten kötü bi durumdayım yalan söyleyip asla gidip görüşüp birinden birini tercih meselesi haline getiremem. Bugün neden yazmadın seninle konuşmayı özledim diyen birisi var diğeri hadi kahve içmeye gidiyoruz hazırlan der. Odaklanamıyorum bunu hissettiriyorum da ilk defa böyle bi batağın içine düştüm ben, bana bi yol gösterir misiniz ?
1 ay önce twitterdan biriyle sohbet moduna girdik, çok yüzeyseldi başta ama kafalarımız aşırı uyunca muhabbet çok keyifli olunca alışkanlık haline geldi ve her gün saatlerce konuşan iki insan olduk, şehirlerimiz farklı yaşayış tarzını diğer sosyal medya platformlarından biliyorum fena bir stalker ımdır, ailesinden kendinden ortak ilgi alanlarımız sanat psikoloji kültür toplum... 2 haftadır muhteşem bi paylaşım var aramızda hala devam eden ve bu paylaşımı yakalamak çok zor, fiziksel olarak da çok beğeniyorum onu uzaktan bile olsa bi kapılma var onda da bende de şimdi gelelim asıl olaya
2 hafta önce okuldan bi arkadaşım eflatuns dedi sana bişey söylicem umarım kızmazsın kardeşim seni çok beğeniyor beraber fotoğraflarımızda görmüş kaç haftadır sorup duruyor ben de çekindim ama hayatında biri yoksa tanışmak ister misin? ben şok. çünkü kardeşini simaen biliyorum ve vay canına ne güzel adamlar var rabbim neler yaratıyor dediğim adamın benimle tanışmak istediğini öğrendim. Ve dedim ki olur tanışabiliriz. Of demez olaydım. Kahveler yemekler sinemalar keyifli geçen zaman yanında mutluyum çok eğlenceli çekim olarak uzun zamandır hissetmediğim bi çekim ve uyum var dokununca anlaşılan şeyden bahsediyorum, ben biraz tanıdıktan sonra sevgili moduna gireriz derken bi anda bi ilişkinin içinde buldum kendimi ben de istedim bunu.
Kendimden resmen utandım bugün, evet sosyal medya flörtü aidiyet ciddiyet yok ama aynı şehirde olmayı o kadar isterdim ki onunla çok farklı olurdu herşey artık uzak ilişki istemiyorum kendi içimde düşününce ve görüşünce belki herşey istediğimiz gibi gitmeyecek bunun da riski vardı ama artık görüşemem de zaten kötü bi durumdayım yalan söyleyip asla gidip görüşüp birinden birini tercih meselesi haline getiremem. Bugün neden yazmadın seninle konuşmayı özledim diyen birisi var diğeri hadi kahve içmeye gidiyoruz hazırlan der. Odaklanamıyorum bunu hissettiriyorum da ilk defa böyle bi batağın içine düştüm ben, bana bi yol gösterir misiniz ?