- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Labrador kızım, Siyam oğlum
- Konu Sahibi Kalliste
- Başlangıç Tarihi
- 14 Ağustos 2007
- 7.543
- 23
videoyu duyunca delikafadulden olmuştum ki çay konusu açılınca :1shok: :1shok: :1shok:
olay budur, hayvansever insan hatasını anında anlar :teselli:
- 30 Nisan 2007
- 9.109
- 59
- 55
Sisde reklam yaptınıs beni ya
Benim beslemediğim hayvan yok gibi tavşanlarla büyüdüm, rahmetli babam almıştı bir tane ve yalnız kaldı diye çok ağlamıştım eş almıştı kaydirigubbakcemile3 sonra 5 ayda 60 tane olmuşlardı:roflol: hepsini çay demledim dermişim.. Ay yok şaka falladelikafadulden.... Nevim kafamı patlatacak şimdi...Tüm varlıkları seferim ben hemde çok, onlar için ne gözyaşı döktüm ve dökerimde kimse yanlış anlamasın lafın gelişi söylenmiş bir sözdü o...
- 13 Nisan 2007
- 15.555
- 36.071
:roflol: :roflol: Ayyy yerim ben kallisim sefgilimi yaaaaa Şeniz
Neeee? Biri Lost mu dedi? :1shok:O tavşanın kanını alır senin varyaÇok üzgünüm çoook
Neyse gideyim ben lostu indiriyorum
Ve şuan da Badem gözüme baka baka kabına şaapıyo kesin kokutacak gene:roflol:
- 30 Nisan 2007
- 9.109
- 59
- 55
- 30 Nisan 2007
- 9.109
- 59
- 55
Benüm kedüm hiç tırmalamas:dilcikar: ayrıca tırnaklarıda kısacıktır hep manikürlüdür:dilcikar:
- 14 Ağustos 2007
- 7.543
- 23
- 30 Nisan 2007
- 9.109
- 59
- 55
kaydirigubbakcemile3 spike süpeeer :lepi: nasıl da bilirler rahatlarını, allah'ım! ben kedi milleti kadar rahatına düşkün ve nerede rahat edileceğini bilen tür görmedim :jeyyar:
sonraki beyaz şeker'i çıkaramadım.
Tabiki tanıştınızyerimseniben spikeın makinede yıkanmış halii:roflol::roflol: ay yorguncum ya kafadan kopardın beni şu an :roflol::roflol:espürürüğümüzü anlatamamışıss:roflol:
- 14 Ağustos 2007
- 7.543
- 23
ya ama, ama, ama daha ayılamadım ki, kahvem bitmedi daha :çok üzgünüm:
:roflol: ben de koptum şu anda :roflol:
- 30 Ekim 2008
- 6.798
- 54
ben buraya bayıldım, bayıldım, bayıldım.
sonra da kendime kızdım nasıl bugüne kadar görmemişim diye.
kızın da oğlunda tek kelimeyle muh-te-şemmm.
bende eskiden hem kedi, hem köpek, hem de kuşu bir arada beslediğim için nasıl mükemmel bir zevk olduğunu biliyorum.
benim bir tane pekinez kırması kızım vardı adı MONÇİÇİ. 2 tane yavrusu oldu ve 3 gün sonra kaybettik. monçiçi ondan sonra bunalıma girdi.
o sıralarda babam işyerinin önünde ezilmek üzere olan daha gözleri açılmamış simsiyah bir kedi getirdi eve. biraz büyüsün isteyen birine veririz demişti.
ama monçiçi bizim KÖMÜRÜ kendi kızı sandı. onu emzirdi, hergün tüylerini temizledi. yaramazlık yapınca kuyruğunu ısırdı.
3 yıl yaşadılar koyun koyuna. sonra evimize muhabbet kuşu geldi. hem de kendisi geldi.
bir sabah kahvaltı ederken evimize girip masamıza kondu.
ee gelene git denmez tabii, kuş hakkında hiçbir şey bilmememize rağmen aldık TOHUMU. ama veterinerin dediğine göre çok yaşlıymış. tabi bizim monçiçi ve kömür dinler mi yaşlılık. bütün gün peşindeler kuşun.
hele kömür; bizim tohum uçtukça ona oyun yapıyor sanıyor. tohum da geceleri gidip kömür kızımın üstünde uyuyordu.
6 ay kadar sonra tohum öldü. kömür günlerce evin içinde onu aradı, ağladı. o ağladıkça onu kızı benimseyen monçiçi de ağladı. evde tam bir matem havası var yani..
tohumun ölümünden 4-5 ay sonra kömür kızım, anne sütü içemeyen kedilerde çıktığı söylenen gençlik hastalığına yakalandı.
monçiçinin sütü yeterli olmamış. çok acılar çekti, en sonunda yürüyemez yemek yiyemez oldu.
kömürle birlikte monçiçi de hep ağladı. en sonunda bir gün monçiçinin kucağında yatarken gitti.
monçiçi ise saatlerce yanına yaklaştırmadı bizi kızını vermemek için.
ondan sonra monçiçimizin de eski sağlığı ve neşesi kalmadı. birkaç yıl yaşadı. sonra o da gitti.
doğduğumdan beri monçiçi, kömür ve tohum haricinde o kadar çok kedi ve köpeğimiz oldu ki.
annemlerde hala bir kedi var. adı LOKUM ya da nam-ı değer BOKUM
ben şimdi de hayvanat bahçesi tadında olamasa da en azından bir kedi almak istiyorum. köpek alamam çünkü karı-koca çalışıyoruz, malum köpeklerde kendini yalnız kalınca terkedilmiş hissettiklerinden üzülürüm. ama evimizde giriş altı olduğundan ve yerle bir olan balkonumuz bütün yaz açık olduğundan kedinin de kaçmasından korkuyorum. o yüzden balıklarımızla yetinmeliyiz sanırsam..
yazıp okuduktan sonra gelen edit: amma da uzun yazmışım, abartmışım galibadelikafadulden
sonra da kendime kızdım nasıl bugüne kadar görmemişim diye.
kızın da oğlunda tek kelimeyle muh-te-şemmm.
bende eskiden hem kedi, hem köpek, hem de kuşu bir arada beslediğim için nasıl mükemmel bir zevk olduğunu biliyorum.
benim bir tane pekinez kırması kızım vardı adı MONÇİÇİ. 2 tane yavrusu oldu ve 3 gün sonra kaybettik. monçiçi ondan sonra bunalıma girdi.
o sıralarda babam işyerinin önünde ezilmek üzere olan daha gözleri açılmamış simsiyah bir kedi getirdi eve. biraz büyüsün isteyen birine veririz demişti.
ama monçiçi bizim KÖMÜRÜ kendi kızı sandı. onu emzirdi, hergün tüylerini temizledi. yaramazlık yapınca kuyruğunu ısırdı.
3 yıl yaşadılar koyun koyuna. sonra evimize muhabbet kuşu geldi. hem de kendisi geldi.
bir sabah kahvaltı ederken evimize girip masamıza kondu.
ee gelene git denmez tabii, kuş hakkında hiçbir şey bilmememize rağmen aldık TOHUMU. ama veterinerin dediğine göre çok yaşlıymış. tabi bizim monçiçi ve kömür dinler mi yaşlılık. bütün gün peşindeler kuşun.
hele kömür; bizim tohum uçtukça ona oyun yapıyor sanıyor. tohum da geceleri gidip kömür kızımın üstünde uyuyordu.
6 ay kadar sonra tohum öldü. kömür günlerce evin içinde onu aradı, ağladı. o ağladıkça onu kızı benimseyen monçiçi de ağladı. evde tam bir matem havası var yani..
tohumun ölümünden 4-5 ay sonra kömür kızım, anne sütü içemeyen kedilerde çıktığı söylenen gençlik hastalığına yakalandı.
monçiçinin sütü yeterli olmamış. çok acılar çekti, en sonunda yürüyemez yemek yiyemez oldu.
kömürle birlikte monçiçi de hep ağladı. en sonunda bir gün monçiçinin kucağında yatarken gitti.
monçiçi ise saatlerce yanına yaklaştırmadı bizi kızını vermemek için.
ondan sonra monçiçimizin de eski sağlığı ve neşesi kalmadı. birkaç yıl yaşadı. sonra o da gitti.
doğduğumdan beri monçiçi, kömür ve tohum haricinde o kadar çok kedi ve köpeğimiz oldu ki.
annemlerde hala bir kedi var. adı LOKUM ya da nam-ı değer BOKUM
ben şimdi de hayvanat bahçesi tadında olamasa da en azından bir kedi almak istiyorum. köpek alamam çünkü karı-koca çalışıyoruz, malum köpeklerde kendini yalnız kalınca terkedilmiş hissettiklerinden üzülürüm. ama evimizde giriş altı olduğundan ve yerle bir olan balkonumuz bütün yaz açık olduğundan kedinin de kaçmasından korkuyorum. o yüzden balıklarımızla yetinmeliyiz sanırsam..
yazıp okuduktan sonra gelen edit: amma da uzun yazmışım, abartmışım galibadelikafadulden
E
EU1
Ziyaretçi
hikaye çok dokundu bana ya ne üzüldüm şimdi
hayvan bile olsalar evden birini kaybetmek çok zor gerçekten siz 3 tane kaybetmişsiniz
ben sırf bu korkudan hiçbirşeye bağlanmak istemiyorum evde bir cennet papağanı ve su kaplumbağası var gerçi ama sahipleri ben değilim yine de gözüm üzerlerinde papağanla birlikte yemek yemeye bayılıyorum yediklerimden ona da tattırınca sanki bebeğimi besliyormuşum gibi geliyor
hayvan bile olsalar evden birini kaybetmek çok zor gerçekten siz 3 tane kaybetmişsiniz
ben sırf bu korkudan hiçbirşeye bağlanmak istemiyorum evde bir cennet papağanı ve su kaplumbağası var gerçi ama sahipleri ben değilim yine de gözüm üzerlerinde papağanla birlikte yemek yemeye bayılıyorum yediklerimden ona da tattırınca sanki bebeğimi besliyormuşum gibi geliyor
- 30 Ekim 2008
- 6.798
- 54
tohumuz çok yaşlıymış zaten. bu kadar yaşaması bile çok büyük bir şey demişti veteriner. o ölünce kömürümüz çok üzülmüştü.
ama kömür kızımda son zamanlarında gerçekten çok acı çekiyordu o yüzden kurtuldu diyebildik onun için ama monçiçimiz perişan olmuştu.,
ama monçiçiden sonra ev bomboş kalınca çok zorlanmıştık
- 30 Nisan 2007
- 9.109
- 59
- 55
:roflol:Emelim burası bizim sabah kahvemiz
maceralara bakmazsak enerji alamamış oluyoruz ve okudukça bende yerlerde sürünüyorum:roflol:Hee senin Cindy'i gösterttim saten :sm_confused: seyretti seyretti bende yapabülürüm dedi:roflol: akşamada oce sürecekmiş sositososito
- 30 Nisan 2007
- 9.109
- 59
- 55
Üç muhteşem varlığın bir arada yaşaması ve hikayeleri biz insanlara ders olacak nitelikte.. Değil elalemin doğurduğunu bakıp temizleyip büyütmek kendi çocuklarını ben yaşamak istemiyorum diyerek boğazını kesip benimle o da ölsün arkamda kalmasın diye öldüren anneler var, anne ve babasını sokağa atanlara hiç sözüm yok şu varlıkları seyretseler hayatlarının dersini alacaklar ama.....
Muhteşem bir hikayeniz var emeğinize sağlık zaman ayırıp bizimle paylaşmışsınız a.s. çok teşekkür ediyorum... Dönüp dönüp okurum ben şimdi akşama kadar yazınızı...
- 14 Ağustos 2007
- 7.543
- 23
essmeraldacım, bir solukta okudum yazdıklarını, gözümde canlandı, babanın kömürü buluşu, monçiçinin onu bağrına basması, bir gün tanrı misafiri şeklinde ansızın evinizde biten tohum...
en azından o kadar yaşayabilirdiler diye düşünmekten, avunmaktan başka çare gelmiyor insanın elinden. ama doğrusu da bu aslında. bizim meleğimiz de gencecik ölmüştü, ama biz onu almasaydık, diğer 3 kardeşi gibi o aylarını bile göremeden o da ölecekti büyük ihtimalle...
kelimesi kelimesine katılıyorum arkadaşım a.s.
en azından o kadar yaşayabilirdiler diye düşünmekten, avunmaktan başka çare gelmiyor insanın elinden. ama doğrusu da bu aslında. bizim meleğimiz de gencecik ölmüştü, ama biz onu almasaydık, diğer 3 kardeşi gibi o aylarını bile göremeden o da ölecekti büyük ihtimalle...
kelimesi kelimesine katılıyorum arkadaşım a.s.
