GENEL GİRİŞ :
Labioplasti için şehrimde çok güvenilen bir kadın doğum uzmanının kliniğine gittim. Bana 3 gün sonra kendimi toparlayıp işe başlayabileceğimi söylediler ben de daha önceden kadınlar kulübüne girip arastırmamıstım herkesin sürecini. Neyse zaten 3 gün sonrayı bırakın 2 hafta sonra bile işe başlayamadım.
Hudolapsi ile beraber labioplasti için ameliyat günü aldım. Bana reglinden sonra gel de demediler. Şu an reglim ve ped bile değdiremiyorum.
AMELİYAT:
Öncelikle ameliyatım 2 buçuk saat sürdü ve sedesyon lokal anestezi uygulandı. Yani düşük dozmuş. Ben acılar içinde 2 buçuk saat dayanmaya çalıştım. Çok k fazla uğraştı ve şu an hala bedelini ödüyorum. 10 kere falan travmatik acılar oldu çığlık attım. Her çığlık attığımda tekrar lokal iğneden vurdular. Ameliyatın sonlarına doğru artık bacaklarımın titreyişini durduramıyordum. Ameliyat sonrası fotoğrafını çekip gösterdiklerinde şişmiş bir vajina vardı karşımda ve şekli nasıl olcak anlaması imkansız. İç dudaklar biraz kalsın dediğim için biraz bıraktığını söyledi.
AMELİYAT SONRASI:
Her şeye çok dikkat ettim aklınıza gelecek ne yöntem varsa iyileşme sürecime koydum ve devam ettirdim.
Klitoristen iç dudakların tepesinde açılan yer yani iç dudakların tepe kısmı dışarda ve şişikliği geçmediğinden iç çamaşır değse bile acıyor. Orayı dibine kadar kesmemeliydi. İç dudakların uçlarını alsa benim için yeterdi. Doktorun yöntemi o yüzden çok önemli arkadaslar. Diğer ödemlerime bir şey demiyorum ama orası çok acıyor gerçekten. Regl sürecim başladı 13. Günde ve simdiye kadarki en berbat gündü. Artık günlerdir kullandığım antibiyotikten midir yatmaktan mı reglden mi bilmiyorum ama sanki yatarken bile başım dönüyor gibi oluyor.
Psikolojimi yönetemiyorum artık gücüm kalmadı yatmaktan. Ağlıyorum ve çok pişmanım bunu yaptırdığıma. Şekli çok çok kötü değilse asla bunları çekmeye değer bir şey değil. Sanki şekli böyle kalacak gibi çünkü bi değişiklik olmuyor.
Doktor ameliyatta yanlış bir şey mi yaptı düşüncesindeyim artık. Belki o travmatik acılar bunun göstergesiydi.
2 haftadır bir kere bile güzel uyuyamadım. Kişisel bakım yapamıyorum. Artık iki kaş ortası çizgim belirginleşti. Tuvaleti ayrı dert. Bu kadar komplike uğraşmayan bir doktor en iyisi olcakmış.
Zamanı geriye alabilseydim keşke. Artık düzelsin istiyorum takatim kalmadı. Daha fazla uzatmak istemiyorum dertleşmek istedim sadece. Umarım aranızda düşünenler varsa benim kadar şanssız olmazsınız.
Labioplasti için şehrimde çok güvenilen bir kadın doğum uzmanının kliniğine gittim. Bana 3 gün sonra kendimi toparlayıp işe başlayabileceğimi söylediler ben de daha önceden kadınlar kulübüne girip arastırmamıstım herkesin sürecini. Neyse zaten 3 gün sonrayı bırakın 2 hafta sonra bile işe başlayamadım.
Hudolapsi ile beraber labioplasti için ameliyat günü aldım. Bana reglinden sonra gel de demediler. Şu an reglim ve ped bile değdiremiyorum.
AMELİYAT:
Öncelikle ameliyatım 2 buçuk saat sürdü ve sedesyon lokal anestezi uygulandı. Yani düşük dozmuş. Ben acılar içinde 2 buçuk saat dayanmaya çalıştım. Çok k fazla uğraştı ve şu an hala bedelini ödüyorum. 10 kere falan travmatik acılar oldu çığlık attım. Her çığlık attığımda tekrar lokal iğneden vurdular. Ameliyatın sonlarına doğru artık bacaklarımın titreyişini durduramıyordum. Ameliyat sonrası fotoğrafını çekip gösterdiklerinde şişmiş bir vajina vardı karşımda ve şekli nasıl olcak anlaması imkansız. İç dudaklar biraz kalsın dediğim için biraz bıraktığını söyledi.
AMELİYAT SONRASI:
Her şeye çok dikkat ettim aklınıza gelecek ne yöntem varsa iyileşme sürecime koydum ve devam ettirdim.
Klitoristen iç dudakların tepesinde açılan yer yani iç dudakların tepe kısmı dışarda ve şişikliği geçmediğinden iç çamaşır değse bile acıyor. Orayı dibine kadar kesmemeliydi. İç dudakların uçlarını alsa benim için yeterdi. Doktorun yöntemi o yüzden çok önemli arkadaslar. Diğer ödemlerime bir şey demiyorum ama orası çok acıyor gerçekten. Regl sürecim başladı 13. Günde ve simdiye kadarki en berbat gündü. Artık günlerdir kullandığım antibiyotikten midir yatmaktan mı reglden mi bilmiyorum ama sanki yatarken bile başım dönüyor gibi oluyor.
Psikolojimi yönetemiyorum artık gücüm kalmadı yatmaktan. Ağlıyorum ve çok pişmanım bunu yaptırdığıma. Şekli çok çok kötü değilse asla bunları çekmeye değer bir şey değil. Sanki şekli böyle kalacak gibi çünkü bi değişiklik olmuyor.
Doktor ameliyatta yanlış bir şey mi yaptı düşüncesindeyim artık. Belki o travmatik acılar bunun göstergesiydi.
2 haftadır bir kere bile güzel uyuyamadım. Kişisel bakım yapamıyorum. Artık iki kaş ortası çizgim belirginleşti. Tuvaleti ayrı dert. Bu kadar komplike uğraşmayan bir doktor en iyisi olcakmış.
Zamanı geriye alabilseydim keşke. Artık düzelsin istiyorum takatim kalmadı. Daha fazla uzatmak istemiyorum dertleşmek istedim sadece. Umarım aranızda düşünenler varsa benim kadar şanssız olmazsınız.
Son düzenleme: