- 26 Ekim 2006
- 594
- 2
Küskünüm Sana Hayat!
Bana masallar anlatma. Bana anlat da deme. Umut deme sakın ne umutlar yitirdim ben, umutlar yaşanmamış yaşanamıyacak kadar değerli. Her zaman azını verip çoğunu benden alan kırgınlığım yürek dolusu küskünüm sana Hayat!!
Neler oluyor hayatımızda neler değişiyor. hiç farkına varmadan geçiyor zaman. Bazen şaşırıyor insan nasılda geçmiş zaman . Geçirdiğin zaman yaşadıkların mutluluk ve umutların, yetmiyor anlamını çözmeye, anlamsız kalıyor anlamını yitiriyor zaman, adil değil diyorum Hayat. Ellerim bomboş, sıcacık bir el. sıcacık bir bakış,tek suçum sana inanmak mı? Çok mutsuzum Hayat!!
Bana anlat deme, hatırlamak dahi isteyemeyeceğim acılardan geçtim ben kurumuş düşmüşüm dalımdan... sanki ruhum çıktı bedeminden,sen bana sadece
Umut ver. Hayat!!
Mutluluğa dair hikayeler anlatma bana, anlatamayacağım kadar mutlu zamanlarım oldu benim, İnsan mutluluğu yaşarken hiç kötü şeyleri hissetmiyor nedense kıymetini anlamıyor yeni arayışlar peşinde doyumsuzları yaşıyor.Takiiii zaman kavramı anlamını yitirene kadar. Sen içinde “Umut” olan bir hayat ver. Yaşarken kıymetini bileyim, yine az ver, azlar bende çoğalsın. Neden diye sorma, geçmişimi anlattırma her yaşadığımın her saniyesi aklımda, sen bana gelecek ver Hayat!!
Yoksulluğu yaşatmadın yokluklar içinde.
Sana sahip olduğum her şeyi vereyim karşılığında bana mutluluk ver. Öyle mutluluk verki hiç yaşanmamış olsun. Umut ver bana hayata bağlanayım, Bu günlerde dünlerin olmadığı, yarınlarda da bu günlerin olmayacağı bir Hayat!!!
Bana masallar anlatma. Bana anlat da deme. Umut deme sakın ne umutlar yitirdim ben, umutlar yaşanmamış yaşanamıyacak kadar değerli. Her zaman azını verip çoğunu benden alan kırgınlığım yürek dolusu küskünüm sana Hayat!!
Neler oluyor hayatımızda neler değişiyor. hiç farkına varmadan geçiyor zaman. Bazen şaşırıyor insan nasılda geçmiş zaman . Geçirdiğin zaman yaşadıkların mutluluk ve umutların, yetmiyor anlamını çözmeye, anlamsız kalıyor anlamını yitiriyor zaman, adil değil diyorum Hayat. Ellerim bomboş, sıcacık bir el. sıcacık bir bakış,tek suçum sana inanmak mı? Çok mutsuzum Hayat!!
Bana anlat deme, hatırlamak dahi isteyemeyeceğim acılardan geçtim ben kurumuş düşmüşüm dalımdan... sanki ruhum çıktı bedeminden,sen bana sadece
Umut ver. Hayat!!
Mutluluğa dair hikayeler anlatma bana, anlatamayacağım kadar mutlu zamanlarım oldu benim, İnsan mutluluğu yaşarken hiç kötü şeyleri hissetmiyor nedense kıymetini anlamıyor yeni arayışlar peşinde doyumsuzları yaşıyor.Takiiii zaman kavramı anlamını yitirene kadar. Sen içinde “Umut” olan bir hayat ver. Yaşarken kıymetini bileyim, yine az ver, azlar bende çoğalsın. Neden diye sorma, geçmişimi anlattırma her yaşadığımın her saniyesi aklımda, sen bana gelecek ver Hayat!!
Yoksulluğu yaşatmadın yokluklar içinde.
Sana sahip olduğum her şeyi vereyim karşılığında bana mutluluk ver. Öyle mutluluk verki hiç yaşanmamış olsun. Umut ver bana hayata bağlanayım, Bu günlerde dünlerin olmadığı, yarınlarda da bu günlerin olmayacağı bir Hayat!!!
