Merhabalar, içinde bulunduğum ve bir türlü çözüm yolu bulamadığım nasıl baş edeceğimi ise hiç bilemediğim konuda sizlerden akıl almaya çok ihtiyacım var.Ben 22 erkek arkadaşımsa 25 yaşında mezun olmak üzere olan üniversite öğrencileriyiz. 5 ay önce güzel tesadüfler sonucu tanıştık, birbirimizden etkilendik ve yaklaşık da 3 aydır birlikteyiz.Efendiliği, samimi duruşu, bana sevgisi 2 yıldır boş olan kalbimin yeniden aşkla atmasına sebep oldu. İyi kötü birbirimizi tanımaya başladık onu sevdim çünkü herkes gibi basit düşünmüyordu arayışı ciddi bir ilişkiydi hayata bakışı güzeldi ve ben bunları sevdim. Fakat kendisinin kuşku ve güven problemleriyle baş edemez hale geldim.Bana körü körüne baglanmaktan korkuyordu sonra da çekip gitmemden.Sonra kendisine engel olamadığını ifade etti kiminle olduğumu sorgular oldu inanmadı ispatlamamı istedi zamanla oturur yerine herşey bu huyuma biraz sabret nolur dedi.Yapamıyorum dedim ayrıldım tekrar aradı haklıydın dedi yeniden bir araya geldik. Hak vermeye çalıştım benimde kötü huylarım vardı elbet hemen pes etmek olmazdı ve inanın çaba sarfettim. Yaklaşık 10 gündür ilişkimiz daha ilerledi aramızda mesafe vardı okul dönemi başlayınca mesafeler kalktı sevgimizi gözlerimizde hisseder olduk, el ele olduk bulutların üstündeydim adeta o da aşkını mutluluğunu kelimelerle ifade edemediğini dile getiriyordu. Dün kalktı yanıma geldi, kahvaltı etmeye gittik bi anda telefonumu aldı kurcamalaya başladı neye ugradıgımı şaşırdım ve ani tepki gösterdim, bu yaptığının hoş olmadığını söyledim. Kuşkucu huyu devreye girdi ve kesinlikle kendisinden birşeyler sakladığımı düşündü. Öyle olmadığını ifade ettim hoşlandığım birşey değil arkadaşlarımla özel sohbetlerim, internette özel araştırmalarım olabilir dedim, whatsappa baktı instagrama baktı bıraktı sonra ben sinirlenince ve tepki gösterince. Sinirlendi bağırdı çağırdı bir süre sonra sakinleşti güzel bir yere gittik sarıldık sohbetler ettik sinemaya gittik harika zaman geçirdik, öyle mutluydumki ondan zor ayrıldım. Fakat o öyle değilmiş sanırım yani aklınındaki kuşku onun mutluluğuna büyük engelmiş!Bu sabah kalktığımda telefonumda bir sürü mesaj vardı. 'Doğru söyle ne vardı, başkasıyla mı görüşüyorsun öyle birşey varsa ben gidiyorum de ve git lütfen beni üzme ' gibi gibi. Neye ugradıgımı şaşırdım. Ona aklımın ve kalbimin sadece kendisine ait olduğunu, keske telefonu alıp baksaydın düşüncesizlik ettiğimi ifade ettiğim halde sözlerimin tesiri olmadı. Böyle bir mantığa sahip. Ne söylesem onu inandırmam mümkün değil öyle bir davranış yaptım ya içi içini yiyecekmiş artık hep. E ben ne yapayım şimdi hiçbir günahım olmadığı halde bu sekilde suclandığıma mı yanayım, mutluluğumun paramparca olmasına mı yoksa bu konuyu düzeltsek bile aynı sekilde başka sorunla karşılasınca yine aynı üzüntülerle boğuşacağıma mı?? İnanın bilemedim. Ciddi bakıyor bu ilişkiye tabiki bende öyle diğer huylarını seviyorum etkileniyorum fakat böyle kuşku dolu bi hayat geçer mi ? Korkuyorum diyor korkuyorum sonra başka ters birşeyle karşılaşırım ve kendime engel olamam elimden bi kaza çıkar diye. Anlayamadım bana zarar vermekten mi korkuyor. Ona bağlanıyorum böyle seyler yaşadıkça hep daha fazla üzülüyorum. Nasıl çıkmalı bu işin içinden??