- 23 Şubat 2018
- 914
- 1.436
- Konu Sahibi bikahvebana
- #261
.Tabi öyle ya binalar da direkt teras kattan başlıyor zaten..önceki aşamalar katlar bizi bağlamaz...
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
.Tabi öyle ya binalar da direkt teras kattan başlıyor zaten..önceki aşamalar katlar bizi bağlamaz...
Tabi öyle ya binalar da direkt teras kattan başlıyor zaten..önceki aşamalar katlar bizi bağlamaz...
Eşinize bir bebeğin yaşamsal organlarının kaçıncı haftadan itibaren gelişim gösterdiğini sorun, o size anlatır. İyi günler
Zevki kürtaj ne olaki? Nasıl bişey mesela
Konu sahibi bilerek ve isteyerek hamile kalıyor yalnız yani evli olduğum adam baba olmaya bende anne olmaya hazırım diyor,planlı bir hamilelik şuan yaşadığı.
Sürekli suçluluk duygusuyla yaşamak demek, psikolojik olarak ‘ben yeni bir bebeği hak etmiyorum’la eşdeğerdir. Sebepsiz infetilitede işin bu kısmı oldukça sık görülüyor. Kişiler çok istediklerini ifade etseler bile bilinçaltında hazır olmadıklarına ya da hak etmediklerine dair inanç oluyor. Bunlarla da sınırlı değil çok farklı bir ket daha olabilir. Bunlar üzerine çalışmak lazım. ‘Hazırbulunuşluk seviyesi’ dediğimiz seviyeye gelmeden hiçbir şey hayatlarımızda yer bulamıyor. O yüzden kendi hayat görüşünüz çerçevesinde bu ketler üzerine çalışın. Kimi için bir psikoloğa gitmektir( ben bunu tercih ederdim), kimi için çekim yasasından faydalanmaktır, kimi için dini inancından güç bulmaktır, kimi için de bunların ve daha fazlasının sentezi olabilir. Sonuç olarak işin ‘özü’ne ulaşmaktır önemli olan.
Evet kesinlikleKeşke gerçekten bağnaz olsanız ve hasta iken hastaneye gitmeseniz diyorum. Birşeyin komik durduğu yok siz anlayamıyorsunuz ironiyi. Sizin on katınız dindarlar var , hasta olunca da doktora gitmiyor onlar hastalık da sağlık da yaratıcıdan diyip, evde oturup iyileşmeyi bekliyorlar. Beni durduk yere evimde hasta eden yaratıcı iyileşmemi istiyorsa , beni evimde başka insanların müdahalesi olmadan da iyileştirir diyorlar ve belki de ölerek ona kavuşmak istiyorlar. Yani bilmem anlatabildim mi.
Her konuda hayal kirikligi yasadigim ve aklima gelmiyecek dertler yasadigim icin bende de hicbir seyi hak etmiyorum psikolijisi olustu.Icime de sindi ve hissettim.Icimden de gelmiyor artik zaten.
Benim ki en ust ornegi sanirim.
Bir sey yapsaydim en azindan bundan oldu derdim o bile yanlis ama daha iyi.
Boyle insan lanetli hissediyor.
Boyle seyleri baskasina yazmam ve dogru degil fakat kendimle alakali boyle hissediyorum.
Yoksa insaniz hata yapmak normal inanca gore dw icten pisman olmak yeterli yasanilanlarin bunanla alakasi yok.
Ya psikolojik ya da olmiyacagindan olmuyor iste.
Bu denilen cümle gayette genellenebilir cümle aile yapısı basindan beri sorunlu çok çocuklu maddi imkanlari az küçüklükten beri şiddetle hatta taciz ve tecavuzlerle büyütülmüş çocukların ileride suçlu olma oranlari çok yüksektirNedemek istediğinizi fikirlerinizin özünü anlyorum ama biraz saplantılı bakış açınız var...bahsettiğiniz örnekler sonuçları fecaatle sonuçlanmış çok çok acı olaylar,uzatmak istemediğimden bu kısımları çok irdelemiycem ama şu kadarını söyleleyim.Bir guruhu örnek alıp tüm toplumu genellmek çok dadoğru gelmiyor bana.Bahsettiğim şey şu cümleniz:
''Belki iyi yetişmemiş , belki yoksun bir çocuk ileride sizin çocuğunuzun hayatına kast edecek!''
Bu cümlenin olabiliritesi kadar olasılıksız lık ''ihtimali'' de var...Herşey ihtmaller üzerine kurmak da hayatın olağan akışına epey aykırı olur...
Yaşam doğumdan sonra başlıyorsa içerdeki oluşumu sırfırlayıp dışarda en başından itibaren tekrar oluşabilen canlılar doğurabilirz birgün belki kimbilir..o makaleler de birgün bunları yazarlar.Yalnız şuan tıbbın ve fennin müsade ettiği ölçüde öpüşmeyle başlayıp cinel birliktelikle start alan o döllenme olayı anne rahminde başlıyorken tohumu dışarıda büyütmek henüz ütopik bile olamayacak kadar yabancı insanoğluna...Bu bakımdan fetus deyin cenin deyin bebek deyin adı çok da mühim değil, orada tutunmuş ve gelişmekte olan canlı bir varlık ve oluşumu da ilk sperm damlasıyla başlıyor.Eğer dışarıda başlayan bir hayat olsaydı gebeyken yaptırmış olduğumuz tetkikler /sağlık müdahaleleri (2li taramlaar.3 lü taramalar, bebeğin kemik yapısından ve daha birkaç doneyle desdeklenip belirlenen cinsiyet ayrımları,genetik kronik hastalıklara yatkınlık riskleri, daha anne karnındayken acilen olunması gereken ameliyatlar vs.. vs....) her biri icraate geçmek için dışarı çıkma sürecini beklemeliydi öyle değilmi?
Savunduğum tek şey herkes gerçekten çocuk istiyorsa döllensin...istemiyorsa da milyon tane yolu varken bunlardan birini yada birkaçını birden denesin...Belki yinede gebe kalacak ama denesin yinede...
Zorunlu ve extrem durumları koşulları tenzih ederek yazdım bunları..
Keşke o feda edilmeye karar verilen canların da ileride karar vericileri için yaşamalı yada ölmeli diye karar verebileceği ''özgürlükleri'' olsa...Çünkü bu varsayıma dayanırsak --yeterince saygı ve hürmet görmeyen , belki maddi manevi çocuğunun bakımına muhtaçken çocuğu tarafından bakılmadığından hisettiği yoksunluk duygusu veya bazı saplatılı psişik duygu durum bozukluklarından ötürü birgün bazı ebeveynler de başka ebeveynlerin hayatlarına kastedebilir--
Ne demek istediğinizi gayet iyi anlıyorum.. Elbette hayatta müdahale edemeyeceğimiz birtakım planlar ve akışlar var, bunda ben de hemfikirim. Ama bu düşüncenin çok ince bir sınırı var ki eğer o sınır aşılırsa bu insanı hiçliğe götürür. Şu sözü çok severim ve inanırım; kişi kendini bir şeye adarsa İlahi plan da o yönde işleyecektir.(kimine göre evrendir bu). İstediğiniz şey (bu şey kimseye zarar vermeyecek bir şey olmalı elbette) için uğraşın, sonucunu düşünmeyin çünkü sonunda olsa da olmasa da geldiğiniz noktada artık çok farklı bir insan olacaksınız. Çok farklı kapılar açılacak ve o mücadeleyi vermenin huzurunu yaşayacaksınız. Hak etmiyorum düşüncesi; hazır değilim demektir, kaçmaktır, korkmaktır. Bunun içinize sinmesine izin vermeyin. Bu şekilde geçirdiğim bir dönemim oldu ama ne zaman ki bir ucundan tutup hayata karıştım o zaman her şey çok değişti. Mesela çok farklı bir şey için yola çıkmıştım ama evleneceğim insanla tanıştım..
Bu denilen cümle gayette genellenebilir cümle aile yapısı basindan beri sorunlu çok çocuklu maddi imkanlari az küçüklükten beri şiddetle hatta taciz ve tecavuzlerle büyütülmüş çocukların ileride suçlu olma oranlari çok yüksektir
Bunu kabul etmeyecek ne bir sosyolog bne bir psikolog vardir
Siz cocugunuzla nerede yasamak istersiniz mesela güvenlikli belli ailelerin olduğu bir sitede mi
Yoksa tüm ailenin hapse girip çıktığı babanin organ mafyaligini yaptığıni duyduğunuz yan komsunuzla mi
Evet birinde çok güvenlikli sitede manyagin tekiyle karsilasirsiniz belki diger o yan komsuyla senelerce burnunuz kanamadan yasar gidersiniz
Ama ne oranla sizce
Ben çocuk sahibi olmada önemli olanin sadece spermin yumurtayi döllemis olması fikrini benimseyemiyorum yanlış anlamayin alintilama sebebim bu
Gayet mutlu evliliklerde insanların bebekleri sakat ya da hastalıklı oldukları tespit edildiklerinde aldırılıyor. Buna da kimse bu kadar karşı çıkmıyor nedense normal görülüyor sanki. Daha 10 haftalık bile değilseniz ve bebeği istemiyorsanız ben kararınıza saygı duyuyorum. O insandan bir bebek istemiyorsunuzdur artık bence bu da normal. Senelerce siz ilgileneceksiniz o da gelip karışma ve sevme hakkı bulacak üstelik. Çocuğum var diyecek. Peki o çocuk ne kadar sağlıklı olacak?Yakın zamanda açtığım konuyu okuyanlar olmuştur. Hamileyim çok yeni ve boşanmayı düşünüyorum. Çocuk aldırma tecrübesi olanlar ve özellikle 2018'de aldıranlar yardım edin. Yasal süre nedir, eş rızası lazım mı? Çok acı çeker miyim? Hemen ardından boşanmayı düşünüyorum. Eşimden yana ümidim kalmadı. Bu fikirleri eşimle paylaşamadım henüz çünkü arayıp sormuyor annemin evindeyim...
Yakın zamanda açtığım konuyu okuyanlar olmuştur. Hamileyim çok yeni ve boşanmayı düşünüyorum. Çocuk aldırma tecrübesi olanlar ve özellikle 2018'de aldıranlar yardım edin. Yasal süre nedir, eş rızası lazım mı? Çok acı çeker miyim? Hemen ardından boşanmayı düşünüyorum. Eşimden yana ümidim kalmadı. Bu fikirleri eşimle paylaşamadım henüz çünkü arayıp sormuyor annemin evindeyim...
Yakın zamanda açtığım konuyu okuyanlar olmuştur. Hamileyim çok yeni ve boşanmayı düşünüyorum. Çocuk aldırma tecrübesi olanlar ve özellikle 2018'de aldıranlar yardım edin. Yasal süre nedir, eş rızası lazım mı? Çok acı çeker miyim? Hemen ardından boşanmayı düşünüyorum. Eşimden yana ümidim kalmadı. Bu fikirleri eşimle paylaşamadım henüz çünkü arayıp sormuyor annemin evindeyim...[/QUO
canım kardeşim Allah yar ve yardımcın olsun. Ani sinirliyken karar verme. Lütfen en azından annenle paylaş hamile olduğunu.. sonradan vicdan azabı çekme.Yakın zamanda açtığım konuyu okuyanlar olmuştur. Hamileyim çok yeni ve boşanmayı düşünüyorum. Çocuk aldırma tecrübesi olanlar ve özellikle 2018'de aldıranlar yardım edin. Yasal süre nedir, eş rızası lazım mı? Çok acı çeker miyim? Hemen ardından boşanmayı düşünüyorum. Eşimden yana ümidim kalmadı. Bu fikirleri eşimle paylaşamadım henüz çünkü arayıp sormuyor annemin evindeyim...
Ben yazdığım yorumda o ailelerin icinden manyaklar cikabildigi gibi tüm ailenin sorunlu ve suçlu olduğu ortamda harika çocuklarda yetişebilir zaten dedimHayır yinede genlleyemeZsiniz.münevver karabulut olayını bu bahsettiğiniz sosyal gruba mensup biri gerçekleştirmedi,
Daha geçen günlerdeki toplulupun üzerine araç sürüp toplu katliam yapmaya çalışan sevgilisine şiddet uygulayan kişininde annesi hakim babası da savcıydı yani belli bir sosyal ve parasal gelişmişlik düzeyinde yaşamları olan kişilerdi.yetiştirme yurtlarında ya da varoş yerlerde yoksunluklarla ve yokluklarla büyümüş kişiler değillerdi...
Hayır genelleyemezsiniz bahsettiğiniz yoksunluklarla ve yoksulluklarla büyüyüp bilim dalında dahi olan,bilişim dalında çığr açan insanlar gerçek anlamda”sanatçı” bireyler var,toplumun zirvesine oturan genel kabul görmüş sanayiciler işadamları var..bunlarda madalyonun diğer yüzleri!
Hangi bebeğin ilerde ne tür bir bireye dönüşeceğini kimse bilemez..
Altı tatmin edici şekilde dolu olmayan birşeyi kabul edemem ben..
Bir diğer tarafı da bu yaklaşımlara göre yalnız çocuk büyüten kadın veya erkek potansiyel sorunlu çocuklar dünyaya getiriyor ve potansiyel suçlular yetiştiriyorlar öyle mi?bu bakış açısı yalnız anne/baba yı yani koskoca yetişkin bir bireyi aciz görmekten başka birşey değil,savunulan düşünce çok uçlu ve ucu şeçitli yerlere hassas noktalara bir vurup kaçan cinsten önyargılar ve sadce birer”varsayımlar”
Hayat sadece varsayımlar üzerine kurulursa yaşanmaz hale gelir.sevgi pıtırcığı olan pamuklara sarılarak burjuva tarzı büyütülen bebekler de birgün seri katil ,istismarcı veya azılı bir suç makinası olabilir..hiçkimse 1gün sonra başına ne geleceğini ne durumlara düşeceğini bilemez.bu veya benzer evlilikler sonlanınca kısmen tek büyütülenher çocuğa potansiyel suçlu gözüyle bakmak çok acımasızca değil mi?.hem de böyle bir platform da..