Öncelikle herkese merhaba,
Bu başlığı açarken çok düşündüm sonrasında yaşadığım acı olayda burayı okuyup güzel hikayelerin bana umut verdiğini hatırlayıp yazmak istedim.
Mayıs ayında ilk hamileliğimde kalp durması sonucu 6+5'de kürtaj olmak zorunda kaldım o sürede de hep buraya baktım çünkü istemeyerek kürtaj olanlar beni çok iyi anlayacaktır bizi bizden başka kimsenin anlaması mümkün değil. Benim gibi olan diğer insanlar neler yaşamış yoksa bu acı bana mı sadece dayanılmaz geliyor diye sürekli aynı şeyleri yaşamış insanların hikayelerini okudum. Süreç çok zor geçti fiziksel hiç bir sıkıntım olmadı ama ruhsal olarak çökmüştüm, sonrasında regl olup olmayacağımın stresiyle panik oldum çok şükür gününde oldum bu sefer ikinci regl zamanı gününde olacak mı korkusu başladı, ve ikinci reglimde çok az geldi daha da panik oldum tabiki de sanki ben unutmaya çalıştıkça evren bana sürekli yaşadığım olayı hatırlatmak istercesine önüme onunla alakalı yeni konular getiriyordu.
Bunları bir şekilde aşmaya çalışıyorum yeniden denedik ve çok korkuyorum yine aynı şeyleri yaşamaktan yada olmamasından inanılmaz yıprandığımı hissediyorum bu olay sonrası kurdeşen dökmeye başladım, ama yine de insanız umudum devam ediyor.
Bu yazım hem bu olayı yaşamış kız kardeşlerime korkmayın geçecek dayanılmaz geldiğini biliyorum ama bir şekilde her şey yoluna girecek demek içindi.
Hem de benimle aynı şeyleri yaşamış bana umut olabilecek kişilerin yorumlarını ve hikayelerini dinlemek istediğim için açtım..
Bu başlığı açarken çok düşündüm sonrasında yaşadığım acı olayda burayı okuyup güzel hikayelerin bana umut verdiğini hatırlayıp yazmak istedim.
Mayıs ayında ilk hamileliğimde kalp durması sonucu 6+5'de kürtaj olmak zorunda kaldım o sürede de hep buraya baktım çünkü istemeyerek kürtaj olanlar beni çok iyi anlayacaktır bizi bizden başka kimsenin anlaması mümkün değil. Benim gibi olan diğer insanlar neler yaşamış yoksa bu acı bana mı sadece dayanılmaz geliyor diye sürekli aynı şeyleri yaşamış insanların hikayelerini okudum. Süreç çok zor geçti fiziksel hiç bir sıkıntım olmadı ama ruhsal olarak çökmüştüm, sonrasında regl olup olmayacağımın stresiyle panik oldum çok şükür gününde oldum bu sefer ikinci regl zamanı gününde olacak mı korkusu başladı, ve ikinci reglimde çok az geldi daha da panik oldum tabiki de sanki ben unutmaya çalıştıkça evren bana sürekli yaşadığım olayı hatırlatmak istercesine önüme onunla alakalı yeni konular getiriyordu.
Bunları bir şekilde aşmaya çalışıyorum yeniden denedik ve çok korkuyorum yine aynı şeyleri yaşamaktan yada olmamasından inanılmaz yıprandığımı hissediyorum bu olay sonrası kurdeşen dökmeye başladım, ama yine de insanız umudum devam ediyor.
Bu yazım hem bu olayı yaşamış kız kardeşlerime korkmayın geçecek dayanılmaz geldiğini biliyorum ama bir şekilde her şey yoluna girecek demek içindi.
Hem de benimle aynı şeyleri yaşamış bana umut olabilecek kişilerin yorumlarını ve hikayelerini dinlemek istediğim için açtım..
