Bugün bir iş yapamadım kızzzlarr. Saat 00:00 ben tam olarak geldim
Güllaç yaptım. Kız da yanımdaydı darmadağın etti sonra süpürge yaptım mıtfağı odayı. Arkadaş aradı kızları bahçeye çıkaralımmı diye. Çıkardık saat 14:20 gibi 16:00 bana geldik. Biraz da evde oynasınlar diye. Bazen üzülüyorum parka gidemiyoruz artık gezmeye götüremiyoruz. Vs vs. Park zaten inanılmaz doluydu.
Arkadaşın telefon görüşmeleri yoğundu. Annesi vefat etmişti onun ev eşya davaları telefon falan. O arada ortalığı toparladım. Bür baktım kızlar elanın dolabın bir tarafını komple aşağı indirmişler. Vaaylar bana dedim. Topladım. Sonra Ela diyor arkadaşın kızına gell kaç kaç gidelim yatak odaya yok buraya yok şuraya. Yatak odada dolaba geçmişler kızdım çıkarttım. Sonra bir baktım kuşu çıkartmış zaten zor sokuyorum kafese. En sonunda bağırdım ağladı.
Ya şimdiki çocuklar niye böyle daha yeni iki tane oyuncağı var ikinci günü insan oynamazmı işleri oyuncak harici birşeyleri dağıtmak bizim zamanımızda 3-5 oyuncakla ne oyunlar kurardık.
neyse sonra konuştum anlattım. Biri gelince hiç dinlemiyor hiç. Bu ara zaten ne dediysem tersini yapıyor bu da 3 yaş sendromu galiba.
Neyse sonra arkadaş gitti. Güllaç verdim ona da.
Yemek yedirdim kıza. Tabi arkadaşının yanında kızdığıma da üzüldüm. Ama bazen sabır kalmıyor.
Akşamda babasına anlatıyorum. Bana anne işin ne zaman bitecek oyun oynayalım diyor arkadaşı gelince şımarıklık peşinde oyun oynamıyor diyorum. Bize ne dese ; ben seninle oyun oynamayı seviyorum arkadaşımla oyun oynamayı sevmiyorum.
İyi dedim çağırmam o zaman :)