Krgn Hayatlar

yesilim

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
25 Kasım 2006
8.868
19
KIRGIN HAYATLAR..

Dört çocuk ..Terk eder gidersen...Gittiğin insan,gittiğine değerse

Ayşe....Giderken en küçüğü 2,5 yaşında diğerleri boy boy...
Aradan yıllar geçmiş....Çocuklarının özlemi ile yanan Ayşe’nin üç çocuğu daha olmuş..
Şimdiki eşi ile mutlu, zaman içinde diğerler çocuklarını da bulmuş...Buldukları,asla annelerini görmek istememişler görmemişler..
Koca insanlar olmuşlar,neden terk edildiklerini anlamamış,anlamışlarsa da kabul edememişler.
Ayşe anlattıkça hak vermek isterdim..Çok detay dinledim, ama Ayşe’ye hak mı vermeliyim,...Bilemedim nedense...

Şimdiki çocukları öyle huzurlu,sağlıklı,mutlular ki annelerine hayranlar.
İlk tanıdığımda ben de,böyle güzel yetiştirilmiş çocuklara,Ayşe’ye hayran oldum.
Hikâyesini dinleyene kadar...

Bilemediğimiz göremediğimiz,gerilerde dört kırgın hayat,onları terk eden ZALİM anne Ayşe....Yanında olan çocuklarına kanat geren... Melek Ayşe
Bir şeyler yerken,boğazından geçmeyen,mutlaka çocuklarına götüren ....Nasıl oldu da diğer çocukları yokken boğazından geçti...Çelişkiyi anlamak mümkün değil

Sevemediği,içinin bir türlü ısınamadığı,ilk erkeğini... Zorla evlendirdikleri,zorla doğurtulduğu ailesinden,intikam almak için kendinden beş yaş küçük hala oğluna kaçan,dört çocuklu Ayşe,şimdiki üç çocuğunun babası Bekir’e hâla aşık ...Öyle aşk ki,diğer dördünün iyi haberlerini alayım da görmesem de bana yeter diyebilen...
Eskinin zalim,şimdinin Melek Ayşe’si ...

Siz ne dersiniz???

Yeşilimin duygularıa.s.
 
zor gercekten zor hem yorum yapmak hem ayşenin durumunda olmak.
insan sevmeyince çoluğu çocuğu gözü görmüyo desem,çok kişi sevmeyerek evleniyor ama çocukların hatrına oturuyor.
canı çok yandı,kendimi bi kurtarayımda sonra çocuklarımı alırım diye düşündü ama alamadı,diğer yarısıda hep orda kaldı.
yanındaki çocuklararına olan melekliğide,diğer eksikliğinden kaynaklanıyordur,yani bunlarda tamamladı bıraktığı evlatlarını.
ayyy çok üzücü bir yaşam yaa allah kimseye yaşatmasın,yaşayanada allah kolaylık versin.ben bir çözüm bulamadım çaresiz kalınan bir yaşamÇok üzgünüm çoook
 
hayat ayşenin hayatı onun neler yaşadığını ve hissetiklerini bilemem.şu anki hayatında mutlaka diğer 4 evladı yüreğinin bir yerinde hasretle kanıyordur bunu tahmin edebiliyorum. çok zor bir durum yorum yapmak gerçekten çok güç bir durum
 
İrna,Eyşan...Bende Ayşeyi dinledikçe içim acıdı. Aynı olayı yaşamadan bilemiyor insan ..Allah böyle bir şeyi kimseye yaşatmasın..Ne düşüneceğimi hâla bilemiyorum.
 
Öncelikle hoşgeldin yeşilim. Şeniz
Hayat tamda böyle birşey işte herkes kendi penceresinden bakıyor ve öyle anlıyor.
Benim penceremden gördüklerim ise mutsuz bir kadın düşünmeden yada hisleriyle yolunu çizmiş, geride bıraktıklarını çok düşünmemiş.
Sanırım hayattan aldığı dersler yada hayatın ondan aldıkları vermedikleriyle tekrarlamamış kendini.
Sanırım sevgi ... Ama bilmiyorum yaşamadım ama annelik sevgisi üzerinde de birşey yok derler. Sevgisizken hatalar yapmış, herşeyi yapmakta hak görmüş kendini, mutsuz edenlere karşı.

Çoçuklarını bırakan Ayşe ile şimdiki Ayşe farklı demek ki, kimse aynı kalmıyor değişiyor zamanla.
Ama insan mutlu oldukça birilerini mutlu ediyor hata yapmış ve bedelini ödüyor geçmişine karşı.

Ahkam kesmiş olmayayım ama hayat bazen herkese herşeyi yaptırabiliyor.
Hakkımızda hayırlısını versin. Onun adına en azından yeni hayatında mutlu olmuş ve çocukları onu seviyor ya hep terazi öteki kefeye doldursaydı.

Teşekkürler yeşilim hayat anlatıların için.

Sevgiler.
 
camdankalbim,yine o çok değerli ve gerçek yorumlarını yazmış,beni yalnız bırakmamışsın...seni öpüyorum canım
 
o kadar acı bir hikaye ki çok etkilendim bir anne olarak..göz görmeyince gönül katlanır derler amaa bu evlat olunca çok başka..gözünde görmese aklın onda kalır,,evlat bu yaa ne olursa olsun..cezayı onların çekmemesi lazımdı..eğer bir suçlu varsa ki var oda anne babadır..keşke çocuklarına sahip çıksaydıda o anne babayı cezalandırsaydı..ama keşkelerle olmuyor işte...ayşenin bundan sonra yapacağı tek şey o dört çocuğuna uzaktan da olsa anneliğini,varolduğunu ve her ne olursa yanlarında olduğuna inandırmak,hissettirmek..aslında anne olunca daha duygusal yaklaşıyor insan..çocuğuna kin tutamıyorsun..ona gelecek en ufak bir tehlikeye kalkan oluyorsun..bilemiyorum çok zor bir durum..allah yardımcısı olsun...
 
üzücü ve karışık ...:uhm: ama kendini 4 çocuğuna hapsetmeyen bir kadın yeniden başlama gücü bıkalabilme cesareti ....:1shok: bilemiyorum :kahve:
 
O 4 minik yavrusunu bırakıp kaçıp giden Zalim Ayşe, vicdanının ona yaşattığı o derin acıyı, yeni çocuklarına Melek Ayşe olarak ödemeye çalışmış belli ki.
Üzerinde ağırlaştıkça ağırlaşan o yükü böylece hafifletebileceğini düşünmüş belki de.
Ama kendi katlanamadığı o hayatta 4 minik yavruyu öksüz bırakıp gitmiş.
Düşündüm düşündüm, bir tutar yol bulmaya çalıştım, olmadı.
Ayşe'ye hiç ama hiç hak veremedim.
 
Ben hepinizin yorumlarını severek,duygusallaşarak okudum..Ve görüyorum ki benim penceremden bakmışsınız ..Sanırım anne olmak ama ANNE olmak başka bir şey.Onu tarif etmek kalemlere kağıtlara sığmaz..
Ayşe gibi düşünenlerde olabilir ..Mutlaka nedenleri vardır ...İşte o nedenleri öğrenmek istiyorum
Yorumlarınızı özel klasörüme ilâve ettim dönüp dönüp okuyacağım yazılarımda değerlendireceğim tekrar teşekkürler
 
Güzel ,ablacım öncelikle hoş geldiniz.. seni tekrar güzel ,anlamlı ve duygulu yazılarınla burada görmek çok güzel..Şeniz
Ayşenin durumuna bende çok üzüldün ve şaşırdında, biran kendimi onun yerine koymak istedim ama yapamadım..içim ürperdi..hakikaten yaşamak lazım..(Allah kimseyede yaşatmasın)hiç bir ANNE yavrularını bırakmaya kıyamaz tabiki ama ...acaba önceki yavrularını bırakmanın acısını şimdiki yavrularına sarılarakmı çıkartıyorki demek geliyor içimden..Ablacım zor bir durum ben yazarken bile zorlanıyorum..kalemine ve yüregine sağlık..Şeniz
 
"acaba önceki yavrularını bırakmanın acısını şimdiki yavrularına sarılarakmı çıkartıyorki demek geliyor içimden."..
Evet dağçiçeği,sadece şimdikilere
 
Oncelikle , hayatin bizim goremedigimiz ayrintilarini kendi duru , sakin uslubunla ozetleyip bize aktardigin bu damlaciklari ben cok sevdim , taa ilk yazini okudugum gunden beri .Ilk yazin hala hatirimda :) Aslinda basliktan dolayi sana kizmistim ( hangi baslik dersen ozelden yazarim sana ve kizmamin sebebini de :) ) YAzini okudugum zaman yerden goge kadar hak vermistim yazdigin basliga .

Ogun bugundur severim hayata baktigin pencereyi . Ben hicbir zaman beceremedim o kadar olgun ve hirslarimdan arinmis olarak gecmisi degerlendirip , gelecek adina pay cikarmayi ...

Uzun zamandir buraya fazla vakit ayiramiyorum , senin yazilarini da cok ozlemistim .

Ayse'ye gelince ...Ben bencil buldum Ayse''yi ...

Hayatta baska gidecek yolu olmayanlar , mecburen yanlis yola giriyorlar ve bunun sonucuna katlanmak olaylarla hic alakasi olmayan cocuklara dusuyor cogu zaman ...

Biz buyukler sevmedigimiz veya sevilmedigimizi dusunup baska cikislar ararken , arkamizda bizden baska ''anne'' ''baba'' si olmayan cocuklari , kocamaaan bir annesizlik veya babasizlikla birakip baska hayatlar insa etmeye girisiriz ...

Kucukken en cok annem olecek diye korkardim ...Annesizlik cok dayanilmaz gelirdi ...BAzen birseyler yapip kizdirirdim annemi ama aksam yattigimda '' ya onu cok uzdugum icin olurse ve ben ona bir daha hiiic sarilamazsam '' diye dusunur bir turlu uyuyamaz , hemen aglayarak annemin yatagina kosar uzun uzun ve sikica sarilip aglardim . Annem ozur dilememi anlardi da aglamamin sebebinin onu kaynetme korkusundan oldugunu bilmezdi ...

Hala bilmez ...

HAla bilmez , onu ruyamda gordugum gecenin sabahi aradigimda aglamaktan konusamaz olusumun nedeninin ona olan buyuuk sevgim ve '' ya ben gitmeden omru biterse , ya ben ona bir daha hiic sarilamazsam '' korkusunun oldugunu ...

Annem dayanilmaz evliligine sirf biz cocuklari icin katlandi ...

Bir kez intihari denemisti , ben cok kucuktum ,,, Hayal meyal hatirliyorum bir akramizin annecigime ''yapma '' diye nasihatlerde bulundugunu ...
Intihari dusunecek kadar kotu bir evlilige sadece bizi annesiz birakmamak icin katlandi ...
Ben bunu taa o zaman o cocuk gozlerimle gordum , o cocuk yuregimle bildim ...

Bu nedenle sevginin ustunde bir minnet ve hayranlik duyarim annecigime ...

Bu nedenle , Ayse''yi suclamiyorum ama , dort cocugunu annesizlik kabusuyla birakip gittigi icin kirginim ...Ya o yavrular ?
Kendisinin cekmeyi goze alamadigi sevgisizlik acisinin bin katini , ona cook muhtac olan yavrucaklarina yasattigi icin kirginim sadece Ayse''ye :çok üzgünüm:

Annelerin yeni evlerinde yeni cocuklari olur , avuturlar kendilerini ama terkedilen cocuklarin asla yeni bir annesi olamaz...
Annelerinin sevgiyi bulmasinin bedelini cocuklar annesiz kalarak oder !

Onlar omru boyunca annesiz kalirlar ...HAtta annelerini birgun bulsalar bile !

Çok duygulanarak okudum satırlarını Lente ,hatta günlerce dönüp dönüp okudum.Annene olan sevgini,duygularını, minnetini.. İşte böyle anneler de var dedim.İftihar ettim hem annene olan duygularından,hemde onun size ,sizin için katlandıklarından.
Bizimle paylaştığın için seni daha çok sevdiğimi gördüm. Teşekkür ederim
 
Sukûn,senin anlattığın anne... O kadar güzel ifade etmişsin ki o tür annelerin var olduğunu bilmek içimi acıtıyor.Sayıları az da olsa ne yazık ki varlar var olacaklar
Anne olmadan önce bilinçli olmak iyi olur ama maalesef,hayat neler getirip götürüyor yaşayarak öğreniyoruz
 
Sukûn,senin anlattığın anne... O kadar güzel ifade etmişsin ki o tür annelerin var olduğunu bilmek içimi acıtıyor.Sayıları az da olsa ne yazık ki varlar var olacaklar
Anne olmadan önce bilinçli olmak iyi olur ama maalesef,hayat neler getirip götürüyor yaşayarak öğreniyoruz
 
Yeşilim kk dostum ve lentecim .İki hikaye ve iki anne..Bir yanda intiharı düşünecek kadar kötü bir evliliğe yavruları için katlanan bir anne ,diğer yanda sevmediği halde o erkekten dört çocuk doğuran ve onları gözü kapalı olarak vicdanı ne kadar sızladığı belli olmayan bir anne .Hayat zor .Kimler nelerle karşılaşır bilinmez .Yaşamadığım için yorum yapmak gerçekten imkansız .Teşekkürler kk dostum..
 
Oncelikle , hayatin bizim goremedigimiz ayrintilarini kendi duru , sakin uslubunla ozetleyip bize aktardigin bu damlaciklari ben cok sevdim , taa ilk yazini okudugum gunden beri .Ilk yazin hala hatirimda :) Aslinda basliktan dolayi sana kizmistim ( hangi baslik dersen ozelden yazarim sana ve kizmamin sebebini de :) ) YAzini okudugum zaman yerden goge kadar hak vermistim yazdigin basliga .

Ogun bugundur severim hayata baktigin pencereyi . Ben hicbir zaman beceremedim o kadar olgun ve hirslarimdan arinmis olarak gecmisi degerlendirip , gelecek adina pay cikarmayi ...

Uzun zamandir buraya fazla vakit ayiramiyorum , senin yazilarini da cok ozlemistim .

Ayse'ye gelince ...Ben bencil buldum Ayse''yi ...

Hayatta baska gidecek yolu olmayanlar , mecburen yanlis yola giriyorlar ve bunun sonucuna katlanmak olaylarla hic alakasi olmayan cocuklara dusuyor cogu zaman ...

Biz buyukler sevmedigimiz veya sevilmedigimizi dusunup baska cikislar ararken , arkamizda bizden baska ''anne'' ''baba'' si olmayan cocuklari , kocamaaan bir annesizlik veya babasizlikla birakip baska hayatlar insa etmeye girisiriz ...

Kucukken en cok annem olecek diye korkardim ...Annesizlik cok dayanilmaz gelirdi ...BAzen birseyler yapip kizdirirdim annemi ama aksam yattigimda '' ya onu cok uzdugum icin olurse ve ben ona bir daha hiiic sarilamazsam '' diye dusunur bir turlu uyuyamaz , hemen aglayarak annemin yatagina kosar uzun uzun ve sikica sarilip aglardim . Annem ozur dilememi anlardi da aglamamin sebebinin onu kaynetme korkusundan oldugunu bilmezdi ...

Hala bilmez ...

HAla bilmez , onu ruyamda gordugum gecenin sabahi aradigimda aglamaktan konusamaz olusumun nedeninin ona olan buyuuk sevgim ve '' ya ben gitmeden omru biterse , ya ben ona bir daha hiic sarilamazsam '' korkusunun oldugunu ...

Annem dayanilmaz evliligine sirf biz cocuklari icin katlandi ...

Bir kez intihari denemisti , ben cok kucuktum ,,, Hayal meyal hatirliyorum bir akramizin annecigime ''yapma '' diye nasihatlerde bulundugunu ...
Intihari dusunecek kadar kotu bir evlilige sadece bizi annesiz birakmamak icin katlandi ...
Ben bunu taa o zaman o cocuk gozlerimle gordum , o cocuk yuregimle bildim ...

Bu nedenle sevginin ustunde bir minnet ve hayranlik duyarim annecigime ...

Bu nedenle , Ayse''yi suclamiyorum ama , dort cocugunu annesizlik kabusuyla birakip gittigi icin kirginim ...Ya o yavrular ?
Kendisinin cekmeyi goze alamadigi sevgisizlik acisinin bin katini , ona cook muhtac olan yavrucaklarina yasattigi icin kirginim sadece Ayse''ye :çok üzgünüm:

Annelerin yeni evlerinde yeni cocuklari olur , avuturlar kendilerini ama terkedilen cocuklarin asla yeni bir annesi olamaz...
Annelerinin sevgiyi bulmasinin bedelini cocuklar annesiz kalarak oder !

Onlar omru boyunca annesiz kalirlar ...HAtta annelerini birgun bulsalar bile !


Lentecim seninde yaşadıklarını hüzünle okudum .Ne mutlu sanaki böyle bir anneye sahipsin .Yeşiliminde anlattığı gibi ne anneler var dünyada .Anneciğini sevgiyle kucaklarım ve kutlarım .
 
Yeşilim kk dostum ve lentecim .İki hikaye ve iki anne..Bir yanda intiharı düşünecek kadar kötü bir evliliğe yavruları için katlanan bir anne ,diğer yanda sevmediği halde o erkekten dört çocuk doğuran ve onları gözü kapalı olarak vicdanı ne kadar sızladığı belli olmayan bir anne .Hayat zor .Kimler nelerle karşılaşır bilinmez .Yaşamadığım için yorum yapmak gerçekten imkansız .Teşekkürler kk dostum..

Evet Lereenim daha ne hayatlar var şaşkınlıkla dinleyip izlediğimiz ama yaşanmadıkça bilemeyeceğimiz kırık hayatlar
 
X