Bakıcı, Kreş, Oyun Ablası Kreş meselesi

Çocuğunuzun bakıcı veya kreş deneyimleri, önerirler, tavsiyeler, karşılaşılan problemler, oyun ablaları ve oyun grupları
Belki de ağlamaz.
Kızım kreşe başladığında 2 yaşındaydı tam. Sınıfına kapıdan bırakıp müdüriyette oturmuştum tüm gün. Kameradan izledim. Yanıma gelmedi, yanına gitmedim. Sonraki günlerde de direkt bıraktım sorun yaşamadım.
Ki direkt tam gün olarak başlamıştı kızım. Sabah 8.30 akşam 19.00 olarak.
Şimdi tekrar başlayacak, artık bırakmak daha zor. Saatleri biliyor, sona kalmak istemeyecek, müdüriyette oturursam gelip duracak eminim.
Küçükken alışması daha kolay.
 
Yani yaşı henüz küçük. En azından bırakınca konuşun anlamıyor demeyin anlar. Gidip geri geleceğinizi söyleyin burada oyun oynayacaksın seni çok seviyorum ben geleceğim deyip öpün. Bence de alışma süreci olmalı ama kreşte deneyimli arkadaşlar yorum yaparlarsa daha iyi olur
 
Ah umarım öyle olurÇok sevindim sizin adınıza da
 
Umarım hasarsız atlatırız, sever ve ben endişe ettiğimle kalırım
 
Evet onu mutlaka yapacağım. Çünkü biliyorum beni anladığını. Sanırım önce kendimi hazırlamam gerek. İlk defa ayrılacağız belki de hazır olmayan benim.
 
Oğlum 4 aylıkken bakıcımız vardı. Tayinimiz İstanbul'a çıkınca yaklaşık 18 aylıkken tam gün kreşe başladık.Şu anda 5 yaşında. Hala aynı kreşe devam ediyoruz. Ufak tefek problemler haricinde sorun yaşamadım çok şükür. İlk başta böyle hissetmeniz çok normal. Zamanla alışacaksınız.
 
Ne güzel anlatmışsınız. Ne mutlu size ki doğru adresi bulmuşsunuz. Ben çevreden iyi şeyler duydum ama internetten biraz araştırınca bazıları göklere çıkarıyor bazıları da yerin dibine sokmuş. Paramparça oldum şuan. Oraya hiç başlatmayacağım sanırım.
 
Bana küserse, kızarsa diye çok korkuyorum. Çocukluğunda yaralar açmamak için o kadar uğraşırken kreşle onu üzmek istemiyorum. Umarım başarırım
ya abartmayın allah aşkına, saksıda çocuk yetiştirmeyin. derin yaralar açılıcak seyler değil bunlar. kaldı ki doğru söylemişler
 
Birkaç yer gezip karar verin hep öyle yaptım içime sinen yere verdim merdiven olmasın sınıf oyun alanı yemek alanı düz olsun bahçesi olsun iki öğretmen olsun aydinlik olsun öğretmen küçük olmasın tecrübeli olsun fotoğraf atılsın bunlara bakın aklıma gelirse yazarim
 
Bide anneye yakın olsun aradıklarında hemen yetişmek için hasta olunca arıyorlar uzak olsa anne için çok zor insan hemen yetişmek istiyor
 
benım oglum 2bucuk yasında. ve krese gıdıyor ve 1hafta boyunca sadece 1saat kaldı kreste 2cı hafta yarım gun 3hafta tamam gun oldu ve rahat alıstı.
 
ya abartmayın allah aşkına, saksıda çocuk yetiştirmeyin. derin yaralar açılıcak seyler değil bunlar. kaldı ki doğru söylemişler
Bilmiyorum evet abartıyor olabilirim, haklı olabilirsiniz çünkü gerçekten bilmiyorum Çocukluk çağı travmaları hakkında çok şey okudum, belgeseller izledim. Biraz araştırdığımda kreşe yani ayrılığa hazır olmayan çocukların bu durumdan düşündüğümün ötesinde etkilenebileceği yazıyor. Pandemi bebeğiydi, neredeyse 16 aydır gecemiz gündüzümüz birlikte. Çocuğumdan ayrı bir saatim bile geçmedi. Endişe ediyorum sadece.
 
Bahsettiğiniz şartların çoğu var. Lokasyonu, fiziki şartları gerçekten çok iyiydi. İşime çok çok yakın ve hatta evime de. Biraz kafa karışıklığım ve endişelerim var. Sayenizde taşlar da yerine oturuyor. Çok teşekkür ediyorum
 
İki hafta sizin de orda olmanız gerekiyor..ılk hafta siz ihtiyaclarini karsılıyorsunuz oğretmen oynuyor onunla ortamda göruyor. İkinci hafta siz duruyorsunuz orda. Onlar oynuyor ilgileniyor. Sonra bırakmaya başlıyorsunuz.. aniden bırakırsanız terkedildigini duşunür bebek daha o
 
Uzman olmadığım için yanlış yönlendirmek istemediğim için yorum yazmayacaktım ama bu kreşin dediği metot hiç içime sinmedi benim. derin sularda hanım bizleri aydınlatırsa çok mutlu olurum.
 
32 aylık oglum 3 hafta önce bi yere başlattık yarım gün cocugu hödük gibi kapıdan zorla içeri alıyorlar yalandan 2 video atıyorlar neyse ilk tecrubemizdi cocuk surekli agliyor kameradan izlemek istedim YASAK! Gönderdikleri 2 kıytırık video onda da çocuğum cok mutsuz almaya gidiyorum sanki eziyetten kurtarıyormusum gibi annem geldin kurtardın dedi dedim noluyor sldim cocugumu ordan hemen 10 gün beni şey diye oyaladilar cok normal böyle yapması diye ama son günler çocuğum ogretmenimden korkuyorum dedi hemen gittim hesap sordum cocugumu aldim dun bi yere başladık istediğim vakit gidip kameradan izleyebilme hakkımın olduğunu söylediler ama izlemeye gitmeyenkarar vermeden çocuğum agliyor diye beni aradılar gittim benide oyunlarına dahil ettiler şöyle çocuklar oynarken oğlumun beni rahatça görebileceği yere oturttular güvende hissetmesini sağladılar bunu zamanla azaltarak bırakacağımizi bunu yaparken oglumunda okula isinicagini belirttiler ins söyledikleri gibi olur ama en azından ilk gittiğimiz yerden gercekten daha iyi çocuk psikolojisini düşünen bir yer bu arada ilk gittiğimiz okul evimin yanında balkonumla bahçesi bitişik ama maalesef berbat ötesi idi diğeri bayagi uzakta ama oglum icin değer
 

yanlış anlamayın yargılama amaçlı değil tamamen cahilliğimden ve merakımdan soruyorum. çevremde çok duyuyorum bu dediklerinizi çünkü.

bu durum "çaresizliği kabullenmemesi" mi gerçekten ?
mesela ben olsam bunu daha ziyade "hayatta değiştiremeyeceği bazı şeyleri kabullenme kabiliyeti geliştirmek" olarak yorumlarım.
çünkü büyüdüklerinde evde anne-babanın hassasiyetinin binde birini göstermeyecek onlarca insanlarla karşılatıklarında bu seferde toplumda uyumsuz insanlara dönüşüyorlar. şahsi gözlemim bu tabi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…