Benim de toksik bir aile, daha önce yaşadığım depresyon, anskiyete ve aşırı zayıf olmamdan dolayı böyle düşüncelerim oluyordu. Arada bir yine yokluyor beni. Ama inanın bu durumu ailenize paylaşsaniz , çalışmaya devam edip kumarı bırakıp birikim yapsanız o borç bir şekilde kapanır. Para sizin hayatınızdan daha değerli olamaz. Kendinize eziyet etmeyin lütfenKızlar merhaba,
Bir çoğunuz beni yargılayacak ve yadırgayacaksınız belki ama içimi dökmem lazım.
Ben kendime göre kilolu, çirkin bir kızım. Belki dışardan gören herkes böyle düşünmüyordur ama benim hissettiğim bu. Hiç sevilmedim, 10 yıla yakın hayatıma kimse girmedi. Mutluluk duygusunu pek tatmadım. Bir gün iş yerinde arkadaşımdan görmemle kumara başladım. Başta çok küçük rakamlarla eğlencesine takıldım, kazandım. Sonra patır patır kaybetmeye başladım. O kumar sanki bana yalnızlığımı unutturan bir eş bir arkadaş olmuştu. Kayıplar büyümeye başladıkça ailemden uzaklaşmaya başladım, söylediğim arkadaşlarımdan uzaklaşmaya başladım. Psikolojim alt üst oldu ve bu böyle gitmez diyerek psikologa gitmeye başladım. Memnundum, aylarca oynamadım. Sonra internetten biriyle tanıştım. Saçma ve iletişim eksikliği olan bi ilişki içine girdim, hiç görmediğim biriydi ama yalnızlığımı unutturmaya başlamıştı. Çok karışık yazıyorum kusura bakmayın kafam allak bullak... Sonra iş yerimde mobing ve kötülük görmeye başladım, ilişki sandığım şeyde de iletişim yoktu. Bir gün gireyim dedim tekrar küçük girerim, borçları kapatır işten çıkarım diye düşündüm. Bağımlı olduğumu düşünmüyorum, inat, hırs, kaçış yolu ve yalnızlığımı unutmak için girdiğim bi bataklık oldu bu. Geçmişte ödediğim ve yediğim paraları saymadan şuan toplam 150 bin borcum var ve 100 bini kumar. Bu illet öncesi para harcamayı çok severdim ama benim olmayan parayı harcamazdım. Çok iyi bir ailem var, kesinlikle söyleyemem. Yakın arkadaşlarımla bu konuyu bir kere paylaştım tekrar paylaşamam. Psikologum ve burda tanımadığım siz güzel kadınlarla paylaşabiliyorum sadece bunu. İntihar etmeyi düşünüyorum ama arkamda bırakacağım insanların çekeceği acılara vicdanım el vermiyor. Ödenir mi, ödenir. Ama gizli saklı kendi başıma mücadele ederek nasıl başaracağım hakkında hiçbir fikrim yok. Lütfen yargılamadan destek olun. Bazı cümleleri tam toparlayamadım ama çözüm bulacaksak tüm sorularınızı cevaplamaya hazırım.
Şimdiden teşekkür ederim.
Psikolog muymuş ? Yazıyı tekrar okudum alt tarafta psikolog olduğunu yazmış evetSorunun bu olduğuna emin misin ya.
150 bin ailenle yaşıyorsan asgari ücretle çalışsan 6-7 ayda ödenecek borç için mi intihar edeceksin üstelik psikologsun anlamak tekrar tekrar okudum şaka gibi
Konuyla alakası nedir peki bu bilginin?Bekarım çalışmıyorum yazıyor profilinde. Psikolog muymuş ?
Kızlar merhaba,
Bir çoğunuz beni yargılayacak ve yadırgayacaksınız belki ama içimi dökmem lazım.
Ben kendime göre kilolu, çirkin bir kızım. Belki dışardan gören herkes böyle düşünmüyordur ama benim hissettiğim bu. Hiç sevilmedim, 10 yıla yakın hayatıma kimse girmedi. Mutluluk duygusunu pek tatmadım. Bir gün iş yerinde arkadaşımdan görmemle kumara başladım. Başta çok küçük rakamlarla eğlencesine takıldım, kazandım. Sonra patır patır kaybetmeye başladım. O kumar sanki bana yalnızlığımı unutturan bir eş bir arkadaş olmuştu. Kayıplar büyümeye başladıkça ailemden uzaklaşmaya başladım, söylediğim arkadaşlarımdan uzaklaşmaya başladım. Psikolojim alt üst oldu ve bu böyle gitmez diyerek psikologa gitmeye başladım. Memnundum, aylarca oynamadım. Sonra internetten biriyle tanıştım. Saçma ve iletişim eksikliği olan bi ilişki içine girdim, hiç görmediğim biriydi ama yalnızlığımı unutturmaya başlamıştı. Çok karışık yazıyorum kusura bakmayın kafam allak bullak... Sonra iş yerimde mobing ve kötülük görmeye başladım, ilişki sandığım şeyde de iletişim yoktu. Bir gün gireyim dedim tekrar küçük girerim, borçları kapatır işten çıkarım diye düşündüm. Bağımlı olduğumu düşünmüyorum, inat, hırs, kaçış yolu ve yalnızlığımı unutmak için girdiğim bi bataklık oldu bu. Geçmişte ödediğim ve yediğim paraları saymadan şuan toplam 150 bin borcum var ve 100 bini kumar. Bu illet öncesi para harcamayı çok severdim ama benim olmayan parayı harcamazdım. Çok iyi bir ailem var, kesinlikle söyleyemem. Yakın arkadaşlarımla bu konuyu bir kere paylaştım tekrar paylaşamam. Psikologum ve burda tanımadığım siz güzel kadınlarla paylaşabiliyorum sadece bunu. İntihar etmeyi düşünüyorum ama arkamda bırakacağım insanların çekeceği acılara vicdanım el vermiyor. Ödenir mi, ödenir. Ama gizli saklı kendi başıma mücadele ederek nasıl başaracağım hakkında hiçbir fikrim yok. Lütfen yargılamadan destek olun. Bazı cümleleri tam toparlayamadım ama çözüm bulacaksak tüm sorularınızı cevaplamaya hazırım.
Şimdiden teşekkür ederim.
Alakası yok zaten. Üstelik psikologsun yazdığınızı gördüm o yüzden soruyorum, bu kullanıcı daha önce psikolog olduğunu mu söyledi acaba ? Eğer öyleyse kumar bağımlılığı ve psikoloji hakkında bilgili birisi olur, daha bilinçli davranır diye düşündümKonuyla alakası nedir peki bu bilginin?
Konuyu okuduysanız yazıyor psikologum diye
Psikolog değilim, psikoloğa gidiyorum. Kafam Allak bullak olduğu için cümlelerimde hata olabilir kusura bakmayınSorunun bu olduğuna emin misin ya.
150 bin ailenle yaşıyorsan asgari ücretle çalışsan 6-7 ayda ödenecek borç için mi intihar edeceksin üstelik psikologsun anlamak için tekrar tekrar okudum şaka gibi
Psikoloğumla ve sizinle paylaşıyorum yazacağı yerde psikoloğum ve sizle paylaşıyorum diye yazdığı için öyle anlaşılmış bence değil psikologBekarım çalışmıyorum yazıyor profilinde. Psikolog muymuş ?
150 bin ödenır.Lütfen kemdıne gel.Kızlar merhaba,
Bir çoğunuz beni yargılayacak ve yadırgayacaksınız belki ama içimi dökmem lazım.
Ben kendime göre kilolu, çirkin bir kızım. Belki dışardan gören herkes böyle düşünmüyordur ama benim hissettiğim bu. Hiç sevilmedim, 10 yıla yakın hayatıma kimse girmedi. Mutluluk duygusunu pek tatmadım. Bir gün iş yerinde arkadaşımdan görmemle kumara başladım. Başta çok küçük rakamlarla eğlencesine takıldım, kazandım. Sonra patır patır kaybetmeye başladım. O kumar sanki bana yalnızlığımı unutturan bir eş bir arkadaş olmuştu. Kayıplar büyümeye başladıkça ailemden uzaklaşmaya başladım, söylediğim arkadaşlarımdan uzaklaşmaya başladım. Psikolojim alt üst oldu ve bu böyle gitmez diyerek psikologa gitmeye başladım. Memnundum, aylarca oynamadım. Sonra internetten biriyle tanıştım. Saçma ve iletişim eksikliği olan bi ilişki içine girdim, hiç görmediğim biriydi ama yalnızlığımı unutturmaya başlamıştı. Çok karışık yazıyorum kusura bakmayın kafam allak bullak... Sonra iş yerimde mobing ve kötülük görmeye başladım, ilişki sandığım şeyde de iletişim yoktu. Bir gün gireyim dedim tekrar küçük girerim, borçları kapatır işten çıkarım diye düşündüm. Bağımlı olduğumu düşünmüyorum, inat, hırs, kaçış yolu ve yalnızlığımı unutmak için girdiğim bi bataklık oldu bu. Geçmişte ödediğim ve yediğim paraları saymadan şuan toplam 150 bin borcum var ve 100 bini kumar. Bu illet öncesi para harcamayı çok severdim ama benim olmayan parayı harcamazdım. Çok iyi bir ailem var, kesinlikle söyleyemem. Yakın arkadaşlarımla bu konuyu bir kere paylaştım tekrar paylaşamam. Psikologum ve burda tanımadığım siz güzel kadınlarla paylaşabiliyorum sadece bunu. İntihar etmeyi düşünüyorum ama arkamda bırakacağım insanların çekeceği acılara vicdanım el vermiyor. Ödenir mi, ödenir. Ama gizli saklı kendi başıma mücadele ederek nasıl başaracağım hakkında hiçbir fikrim yok. Lütfen yargılamadan destek olun. Bazı cümleleri tam toparlayamadım ama çözüm bulacaksak tüm sorularınızı cevaplamaya hazırım.
Şimdiden teşekkür ederim.
Psikoloğumla ve sizle paylaşıyorum demek istemiş orada benceKonuyla alakası nedir peki bu bilginin?
Konuyu okuduysanız yazıyor psikologum diye
Ay cidden bir ekle yanlış anladım tekrar tekrar okudum inanamadımPsikoloğumla ve sizle paylaşıyorum demek istemiş orada bence
Ben de siz öyle diyince tekrar okudum psikologum ve sizinle bu durumu paylaşıyorum demek istemiş.Ay cidden bir ekle yanlış anladım tekrar tekrar okudum inanamadım
Wanda konusunda katılıyorumYahu kızım dellendin mi ne ölmesi ... tombişim bence yazmışsın o sence, sence değilse de gerçekten tombişsen de bunun için ölmeye değer mi ... git bir diyetisyene zayıfla gerçekten tombişsen bana kalırsa problemin de bu değil kendine dert arıyorsun. Türkiyedeki tüm tombişler ölseydi toplumun yarısı ölür giderdi kim manken Allah aşkına?? Ne yazıcaklar mezartaşına tombişti öldü mü yazıcaklar?? Bence sen kendini sevmiyorsun zayıf olsan da başka bahane bulacaktın kendini sevmemeye. Burda okuduğum cidden en aptalca konu olabilir bu kilo uğruna ölen kızBana inanmıyorsan da aç bak Wanda ablaya kadın bildiğin manda gibi Allah affetsin ama aşkından ölüyor futbolcular, birini bırakıyor birini alıyor İlle zayıflarım diyorsan biraz yürü biraz az ye zayıflarsın gençsin. Ama hepsinden önce bence sosyalleşmeye bak dışarı çık evde otur otur sıkılıp abuk subuk işlere sarmışsın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?