Evlat Edinme Koruyucu Aile

acemiera .!.:

yarım yarım değil artık bir çok kelimeyi söyleyen..... bebeklikten çıkmış..... her şeye men men diyen....dünyalar tatlısı bir oğlan....o artık benim de oğluşum......koynumda uyuttuğum.......bebeğim,tatlım,canım oğlum diye sevdiğim....başka aileler tanıdıkça ben çok yeniyim dediğim ama birlikte geçirdiğimiz yaklaşık bir buçuk sene.....zaman su gibi akıp geçiyor....geriye dönüp baktığımda çok yol kat etmişiz bunu fark ediyorum....gözlerinin içi hep gülüyor ya yetiyor bana.....herkesin gözleri gülüyor o zaman....abiyle oynarlarken bazen eşimle soruyoruz nereden geldin sen diye...nereden geldin de hayatımıza dokundun...nereden geldin de bize sevmeyi öğrettin yeniden...koşulsuz ve yürekten....bir gün giderse diyorum bazen kendimi yokluyorum...öyle ya bir ailesi var.....OLSUN şimdi KOCAMAN bir ailesi daha var..her an her istediğinde yanında olan....bundan sonra hep olacak olan...çocuklar şanslı olsun istiyorum...hep sevilsinler.....delicesine öpülüp koklansınlar...ama asla solmasınlar....başları önde,gözleri camda birilerinin yolunu gözlemesinler.......geceleri uyandıklarında yanlarına koşacak birileri olsun.....onları sevgiyle kucaklayıp geçti! bak bitti ben yanındayım! diyecek birileri......bazen ağlayarak uyanıyor... odasına giderken gecenin bir yarısı o kısacık mesafede aklıma geliyor,orada olsaydı birisi yanına koşar mıydı....onu teselli eder miydi....teskin olmazsa yanına alır mıydı.....
ilk durduğum yerdeyim şimdi....ilk hissettiğim şeyleri hissediyorum.....acabalarımdan utanıyorum bazen....öyle ya böyle bir şey yapacaksan bin tane soru geliyor aklına insanın.....ama dedim ya ilk durduğum yerdeyim şimdi...iyi ki benim hayatıma dokunmasına izin vermişim...bana TATLIM ANNEM demesine izin vermişim....iyi ki sütünü benden istiyor...iyi ki acıyan bir yerini bana öptürüyor....iyi ki benimle uyuyor ve benimle uyanıyor....iyi ki sabah mahmurluğumun onun günaydınlarına karışmasına izin vermişim...iyi ki tedavisi için koşuşturmuşum...yorgunluktan ağrıyan ayaklarımı ve başımı bahane etmemişim....ve O, iyi ki benim onun hayatına girmeme izin vermiş......koruyucu aile olmak isteyen aileler varsa lütfen O MİNİK ELLERİN HAYATINIZA DOKUNMASINA İZİN VERİN.....

Genişletmek için tıkla...

lorus .!.:

Merhabalar,

Ben 28 yaşındayım. Bir erkekle evlenmeyi hayal edemiyorum. Ama anne olmayı çok istiyorum. Maalesef Türkiye'deki bazı salak ve dar anlayışlı kafalar benim gibi istekleri olabilecek insanları yok saydılar ve sperm bankasıyla ilgili herşeyi bitirdiler.

Bir anne olarak tek başıma evlat edinmem mümkün mü acaba? Koruyucu anne olduktan sonra veya nasıl olacaksa?

Genişletmek için tıkla...

hayatisiltisi .!.:

Tek başına evlat da edinebilirsin koruyucu aile de olabilirsin. Kimseyi takma bu senin hayatın...

Evlat edinenler duygularınızı bizimle paylaşın diye bir başlık daha var forumda, orada en son yazan arkadaşlarımızdan birisi de bekar bir arkadaş, istersen orayı da okuyabilirsin

Genişletmek için tıkla...

Kakao ve Ben .!.:

merhaba ben ilk buraya üye olduğumda siteyi tanımak maksatlı dolaşıyordumki sizleri tanıdım ve o zamanda sormuştum. evladınız ne zaman gelecek diye.. merak ettim geldimi evladınız.. birde benim oğlum 5 yaşını bitirmiş bir çocuk ve bizde 4 ay gönüllü aile olduk .. aynı yaşlarda hafta sonları, özel günlerde gidip aldık kaanımızı çok,çok güzel anlar ,günler geçirdik ama şükürki kendi öz annesi gelip aldı yurdtan çocuğunu.. bebekken bırakmak zorunda kalmıştı.. ama hep irtibat halindeydi. gene kopmadık birbirimizden şimdi ailece görüşüyoruz.. annesiyle vede kaanımızla..RABBİM her daim elinizden tutsun. sevgilerimle..

Genişletmek için tıkla...

hayatisiltisi .!.:

Merhabalar :)

Bizim kız gelmedi ne yazık ki hala, bu gidişle de daha gelmesine çok var gibi gözüküyor. bu sene yılbaşında yanımızda olur diye çok büyük umutlarım vardı ama kısmet

Ne güzel kaanınız ailesinin yanına önmüş ama onun artık iki annesi var, ilişikinizin kopmamış olmasına çok sevindim. yürekten bağlanmak bu olsa gerek.

benim de gönüllü anneliğini yaptığım 9 yaşında bir küçük adamım var, en büyük dileği ailesinin yanına dönmek... inşallah dileği gerçek olur benim oğluşumun da...

kocaman yüreğinize sevgilerimi yolluyorum :)

Genişletmek için tıkla...

Kakao ve Ben .!.:

biliyorum 9 yaşında adamınızın olduğunu takip ediyorum sizi.. evlatlık olayı bayağı uzun bir süreçmiş.. RABBİM elinizden tutsun gönlünüze göre versin inanın sizi ve sizin gibileri takdir ederek alkışlayarak takip ediyorum evet kaanım çok çok güzeldi oğlumla geçirdiği zamanlar ama şua na daha güzel önceden hafta sonları alabiliyorduk şimdi ise istediği zaman gelip kalıyor annesinin diğer evlilikten bir oğlu daha oldu zavallı kadıncağız neler çekmiş.. ama takdir ettim tabi kendisini . mecbur kalmış bırakmış kaanı ama hep gitmiş ilgilenmiş hayatını yeniden kumuş ve şimdi annesiyle ve yeni babasıoyla kaanım ve ailece görüşüyoruz.. öpüyorum sizi yüreği güzel İNSAN..

Genişletmek için tıkla...

lorus .!.:

Merhabalar,

Ben 28 yaşındayım. Bir erkekle evlenmeyi hayal edemiyorum. Ama anne olmayı çok istiyorum. Maalesef Türkiye'deki bazı salak ve dar anlayışlı kafalar benim gibi istekleri olabilecek insanları yok saydılar ve sperm bankasıyla ilgili herşeyi bitirdiler.

Bir anne olarak tek başıma evlat edinmem mümkün mü acaba? Koruyucu anne olduktan sonra veya nasıl olacaksa?

Genişletmek için tıkla...

acemiera .!.:

beloved,Allah kızına uzun ve hayırlı ömürler versin.yaş sınırı tabii ki belirtebiliyorsunuz.biz de 0-2 yaş istemiştik.dokuzuncu ayına yeni girmiş tatlı mı tatlı bir oğlan geldi şimdibenim oğlumun odası da küçük,telaş etmiştim ben de her şeyi ayrı olmak zorunda mı diye,,,,şimdi çok daha iyi anlıyorum,ona eşyadan çok sevgi gerektiğini...elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım ona......yatağın en iyisini alsam da bir hafta oldu bugün uyurken hala içim acıyor.çünkü kendi uyumaya alışmış,ama nasıl???uyku saati geldiğinde beşiğine yatırmışlar ve o döne döne kendi kendine konuşa konuşa,dalamadığı zaman hırçınlaşarak,en sonunda yorgun düşüp gözleri kendiliğinden kapanarak uyuyor.....çok içim acıyor....her türlü şeyi denemeye çalışıyorum,daha kolay nasıl uykuya geçer diye ama daha başarılı olamadım....o yüzden eşya kısmına takılma.....dokuz aylık kuzucuğum,emekliyor ama ayaklarının üzerinde hiç durmamış,basmıyor...bilmiyor ki....fakat çok azimlibugün sadece parmaklarından tutarak ayağa kalktı,nasıl seviniyor anlatamam,nasıl keyifleniyor.....o da biliyor bir şeyleri başardığını.....o kadar çok ilgiye ihtiyaçları var ki anlatamam.....ismi söylenince hiç tepki vermiyordu....hiç ama hiç....hemşire bir arkadaşım var,''ona pek ismiyle seslenilmemiş,ismini öğret''dedi.....dünden beri de ismiyle seslenince kafasını çeviriyor....biz evde çığlık çığlığa ''baktı !baktı! diye deliriyoruz....o anlamsız anlamsız bize bakıyor ne yapıyor bunlar diye.....daha bir sürü şey var ama ilk aklıma gelenleri yazdım...belki bir yatak bir komidin ama çokça sevgi ihtiyaçları var...
sosyal hizmetler uzmanıyla görüştüğünüz zaman size aileler hakkında bilgi verecekler.....sizin için bir bebek belirlediklerinde yine o bebeğin ailesi hakkında size bilgi verecekler,kabul eder misiniz diye soracaklar......bir şey söyleyeyim ki kendi adıma,bir gün o ailesinin yanına gidecek diye,onu yuvada bırakamam....evet bağlanıcağım,evet giderse çok üzülüp,günlerce ağlayıp kendime gelemiyeceğim....ama ona verebildiğimin en iyisini vermenin(maddi,manevi)huzurunu yaşayacağım.ne öğrettim kar sayacağım,bu sadece ayakta tek başına durabilmeyi öğretmek olsa bile.....

Genişletmek için tıkla...

Renginsc .!.:

Merhaba ben bu konuyu araştırırken sizin yorumunuzu gördüm ve çok mutlu oldum.çünkü bende koruyucu aile olmak ıstiyorum. Yorumunuz üç yıl önce yazılmış simdiki durumunuzu kısaca anlatabilir misiniz.manevi açıdan cocukla ilgili bir sorun yaşadınız mi.

Genişletmek için tıkla...

acemiera .!.:

iyi akşamlar renginsc
bizim şu anki durumumuzu sormuşsunuz..ara ara giriyorum forma yeni gördüm.kısaca özetlemeye çalışayım.....
bir kutum olsun istiyorum bazen çok eğlendiğimiz anları içine koyup saklayabileyim :))) gözlerinin içi öyle güzel gülyor ki her anını saklayabilsem diyorum...bir kavanozum olsun sonra içine kahkahalarımızı koyalım...çok kısıtlı bir kısmını kayıt altına alabiliyorum gibi geliyor ,bütün gülüşleri oraya koyabilsem....çok güzel yaş alıyoruz biz..çok güzel anılar biriktiriyoruz...zorlukları elbet oluyor..geçmişte yaşadıklarını bilinç altı bir anda gün yüzüne çıkabiliyor...mesela;benden ayrı kalacaksa ağlamak veya kalmak istemiyorum demek yerine''anneler çocuklarını unutmazlar değil mi ?''deyip beni yüz yıl yaşlandırabiliyor(( sarılıyorum sonra sımsıkı bırakmaz annem diyerek....anneler çocuklarını hiiiççç bırakmaz diyerek....ruhundaki yarayı tamir ederken ruhumda açılan yaralaırı ne yapacağımı bilmeden...zorlayabiliyor bazen...olsun diyorum o iyi hissedecekse olsun....arkasından bir resimle geliyor rengarek gökkuşagının altında ailemiz....herkes orada eksiksiz...dünyanın en mutlu en genç insanıyım işte....
nereden baktığınıza bağlı,nereden görmek istediğinize....hasta da oluyor,döküyor da,dağıtıyor da,kırıyor da...tüüüümmmm çocuklar gibi...abisi gibi...
ben unutuyorum çoğu zaman koruyucu ailesi olduğumu...annesiyim ben onun...sonsuz güvendiği...sırtını dayadığı...hiç bırakmıyacak olan annesi...oğlum o benim...canım oğlum...tatlım oğlum...iyi ki var dedeğim...
evimizin resmi sloganıdır KAN BAĞI MI O DA NE?? (abimiz okulda soru çözüyor..soru şu;aşşagıdakilerden hangisiyle kan bağımız yoktur...oğlumun işaretlediği şık KARDEŞİMİZ :))).....öğretmeni anlatmış kardeşimizle kan bağ olduğunu,onun kardeşiyle olan durumunu..öpmüş koklamış aferim demiş kocaman...o gün bu gündür sloganımızdır..)bizde haberler kısaca bu...











2

Genişletmek için tıkla...

Dumancat .!.:

Merhaba oglunuza koruyucu annelik yapmaya basladiginizdan beri sizi takip ediyorum. Daha doğrusu eskiye dönük mesajlarınızı okudum. Yazılanlardan da aklımdaki çoğu soruya yanıt aldım aslinda. Bir kaç tane daha sorum var onları size sormak istiyorum. Siz oğlunuza annelik yaparken calisiyor musunuz? Yanı ben çalışmaya başlayacağım ve duzenim oturduktan sonra gönüllü annelik sonrada koruyucu annelik yapmak istiyorum ama çalışacağım için gündüz evde olmayacağım çocuk krese okula gidecek. Ama benim gündüz evde olmamam sosyal hizmetliler için sorun olurmu ? Birde gönüllü annelikte yaş sınırı varmı ? Tesekkur ederim şimdiden. Oglunuzla nasılsınız bizide bilgilendirin arada

Genişletmek için tıkla...

acemiera .!.:

beloved,Allah kızına uzun ve hayırlı ömürler versin.yaş sınırı tabii ki belirtebiliyorsunuz.biz de 0-2 yaş istemiştik.dokuzuncu ayına yeni girmiş tatlı mı tatlı bir oğlan geldi şimdibenim oğlumun odası da küçük,telaş etmiştim ben de her şeyi ayrı olmak zorunda mı diye,,,,şimdi çok daha iyi anlıyorum,ona eşyadan çok sevgi gerektiğini...elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım ona......yatağın en iyisini alsam da bir hafta oldu bugün uyurken hala içim acıyor.çünkü kendi uyumaya alışmış,ama nasıl???uyku saati geldiğinde beşiğine yatırmışlar ve o döne döne kendi kendine konuşa konuşa,dalamadığı zaman hırçınlaşarak,en sonunda yorgun düşüp gözleri kendiliğinden kapanarak uyuyor.....çok içim acıyor....her türlü şeyi denemeye çalışıyorum,daha kolay nasıl uykuya geçer diye ama daha başarılı olamadım....o yüzden eşya kısmına takılma.....dokuz aylık kuzucuğum,emekliyor ama ayaklarının üzerinde hiç durmamış,basmıyor...bilmiyor ki....fakat çok azimlibugün sadece parmaklarından tutarak ayağa kalktı,nasıl seviniyor anlatamam,nasıl keyifleniyor.....o da biliyor bir şeyleri başardığını.....o kadar çok ilgiye ihtiyaçları var ki anlatamam.....ismi söylenince hiç tepki vermiyordu....hiç ama hiç....hemşire bir arkadaşım var,''ona pek ismiyle seslenilmemiş,ismini öğret''dedi.....dünden beri de ismiyle seslenince kafasını çeviriyor....biz evde çığlık çığlığa ''baktı !baktı! diye deliriyoruz....o anlamsız anlamsız bize bakıyor ne yapıyor bunlar diye.....daha bir sürü şey var ama ilk aklıma gelenleri yazdım...belki bir yatak bir komidin ama çokça sevgi ihtiyaçları var...
sosyal hizmetler uzmanıyla görüştüğünüz zaman size aileler hakkında bilgi verecekler.....sizin için bir bebek belirlediklerinde yine o bebeğin ailesi hakkında size bilgi verecekler,kabul eder misiniz diye soracaklar......bir şey söyleyeyim ki kendi adıma,bir gün o ailesinin yanına gidecek diye,onu yuvada bırakamam....evet bağlanıcağım,evet giderse çok üzülüp,günlerce ağlayıp kendime gelemiyeceğim....ama ona verebildiğimin en iyisini vermenin(maddi,manevi)huzurunu yaşayacağım.ne öğrettim kar sayacağım,bu sadece ayakta tek başına durabilmeyi öğretmek olsa bile.....

Genişletmek için tıkla...

1. TC vatandaşı iseniz.
2. Sürekli Türkiye'de ikamet ediyorsanız.
3. 25-65 Yaşları arasındaysanız.
4. En az ilkokul mezunu iseniz.
5. Düzenli bir gelire sahipseniz.

selcanmehmetcan .!.:

Bende iki tane dünyalar guzeli iki cocuga koruyucu anneyim benim cocugum yok bu cocuklarla hayata dondum okadar iyilerki okadar anlatamam tam 4 yildir yanimdalar okadar baglandimki bugun haber geldi babasi almak istiyormus dilekce vermiş ve biz bu haberi duydugumuzdan beri agliyoruz ne yapacagim onlarsiz sanki nefesim kesiliyor eve odalara sigamiyorum çaresiz caresiz dolanirken burayi gördüm duygularimi paylasmak istedim kimselerede diyemiyorum (
Rabbim bize çıkış yolu gostersin..
Sunuda belirtiyim koruyucu aile olun o cocuklarin okadar sicak yuvaya aileye ihtiyaclari varki ancak yasayan bilir eve mutluluk bereket huzur maneviyat geliyor geliyor da ben şuan cok Üzgünüm cennet kokulumlarimi gidecek (

Genişletmek için tıkla...

feyzan eslem .!.:

Çok merak ediyorum son durumunuzu... Sonuç, karar belli oldu mu?Ayrıca hangi ildedesiniz?

Genişletmek için tıkla...