Tatlım,
Bu konuda kesin bir kararın olduğunu okumamıştım...Sağlığın mı elvermiyor ?:çok üzgünüm:
Anlatmak istermisin ? Yani ben ilk okuduğumda sadece bir süreliğine istemediğin izlenimine kapıldım ama "sevdiğin insanla bu konuda karara vardık" demişsin...
Benim bundan 10 yıl önce bir yıl süren bir evliliğim olmuştu. O zamanlar gerek psikolojik olarak gerek diğer sağlık sorunlarım olmadığı için bebek istiyorduk(ama yaşımız genç olduğu için ve okulum olduğu için en az 3 yıl erteleme kararı almıştık). O zaman doğum konrol hapıyla korunmuştuk. Bazı hassas dönemlerde de(bağırsak problemleri vb) eski esşim kondom kullanmıştı. Sonuçta gebe kalmamıştım. Ayrıca yaşım çok genç olduğu, internet kullanıp bilgilere kolay ulaşılmadığı, yaşıtlarımın hepsi bekar olduğu ve dolayısıyla etraftan -kazara oldu, hamile kaldım- söylemlerini duymadığım için, kafamda hiçbir sorun yoktu. Korunuyordum, hamile kalamazdım. Ola ki kaldım, gencim, sağlıklıyım, eski eşim benden de sağlıklı, biraz zorlanır ama bakarız diye düşünüyorduk.
Ayrıldıktan sonra uzun bir süre tekrar sevmekten korktum. 2,5 yıl önce sevdiğim insana rastlayan kadar. Arada geçen bu sürede birçok hastalık gelişti bende. Şu anda sevdiğim insanla %90 aynı hastalıklara sahibiz.
Benim korkularım vb belki ileride geçebilecek sorunlarım dışında ömür boyu hayatımda olacak ve iyileşemeyecek ancak daha kötüye gidecek rahatsızlıklarım onda da büyük oranda mevcut. Bu durumda birbirimizi dengeleme şansımız yok çocuk büyütmek için.
Birbirimizi seviyoruz ve hiçbir çocuğun kendi kendine büyüyemeyeceğini de biliyoruz. Kendimizde olan eksiklikleri bildiğimiz için tanışmadan önce de çocuk iste(ye)miyorduk. Bu durumda bu korkular çok yersiz değil sanırım.
Tabii ancak yaşayan anlar, kimseyi kınamam, ben de 10 yıl önce çıkıp biri böyle konuşsaydı anlayamayabilirdim.a.s.