icime kocaman bi kasvet cokmusken icim daralirken tamda uzerine bir konu oldu bu. ölüm..hersey yalan tek gercek..bendede maleaef ayni psikoloji uzerine cok titredigim esim..biricigim..herseyim..moral nese kaynagim..antidepresanim..sevgilim..ona ya birsey olursa dusunceleri...
musmutlu bi nisanlilik donemi ardindan dugun dernek ve evlilik ve bir cocugumuz var dunya tatlisi..bircok insanin cenesini yormus bir mutluluk hikayemiz var..dugunumuzde kiskancliktan ne yapcagini sasiran insanlar doluydu..biz birbirimizin gozlerinin icine sevgi dolu bakarken.
onu cokkk sevdim vede seviyorum..bir yakinimi kaybettigimde ya onada birsey olursa sorulari psikolojimi mahvediyordu.ya dusunsenize ortada hicbirsey yokken kaybetme korkusuyla agladigim kendime iskence cektirdigim cok olmustu..gece uyanip nefes almadigini zannederek korkmalarim ve misil misil uyudugunda sevinerek sukrederek sarilip yatmalarim cok olmustur
hamileligimin 8-9 .aylarinda dr.esimde (ismini yazarken bile icim titriyor) kanserden suphelendi..birkac ay sonrada dogrulandi.tedavi goruyor suan.hamdu senalar olsun diger kanser turleri gibi hizli yayilan ve hayati tehdid eden bir tur degil.ama ogrendigimde yikildim.yasama sevincim gitti.(halada oyle).hernekadar doktor olan yakinlarmz ve esimin doktorlari endiselencek birsey yok desede icimdeki o kipirti gitti yok oldu...doyasiya gulmelerimin yerini baska seyler aldi..
