Kızlar merhaba. Kızıma bugün uçan balon aldık. Ben de patlar diye korktuğumdan camdan dışarıya özgür bıraktım. Rüzgar da onu mutfağın camının oraya götürdü. Ben de patlayacak mı diye merakımdan gittiğim tülü çektim. Üstüm pek müsait değildi ama kimse de yok zannediyordum. Adam beni görünce içeri kaçtı. Bana bıkkınlık geldi ya. Burnumuzun dibinde ev. Bir türlü alışamıyorum. Ben müstakil evde büyüdüm. Çevremde de öyle balkonda oturup sağa sola bakacak, göz göze geleceğim insanlar yoktu. Çok utanıyorum çok. Şu camlara aynalı folyo taktırsam işe yarar mı? Bir de o kadar dip dibeyiz ki, mutfakta yemek pişirirken dahi görünürüm dikkatli bakılsa. Neden Bi insan dümdüz Bi şekilde oturur ki orda göründüğünü bildiği halde? Çok çok utanıyorum. Uzunca bir süre çıkmak istemiyorum cama dahi.