Geçen üst katımızdaki aileden bahsetmiştim. Gürültü katlanarak devam ediyor sabredip hiçbir şey yapmadık olağan sesler gibi davrandık ancak akşam 7 de başlayan sesler aralıklarla sabah 9 a kadar sürüyor sanırım sonra işe gidiyorlar. Bazen gece 12 de çekme sesi geliyor bazen ağır bir şeyleri düşürme sesi. Bahsettiğim gürültü çocuk gürültüsü olsa asla düşünüp kendimi yormam fakat bildiğiniz adam gümbür gümbür yürüyor kapıdan girdiği anda başlayıp ne yapıyorsa tahmin edebiliyoruz. Buna da bir şekilde yürüşü budur bir şey diyemeyiz dedik. Şimdi de tahmini iftarla birlikte misafirleri geliyor ve sahura kadar yine gürültü yapıyorlar. Normal gürültü değil. Yani aşağı sağa sola ses gider mi diye düşünmeden hareket ediyorlar ya da hava eşya tutup düşürme falan oynuyorlar.
Acaba ben mi çok fazla düşünüyorum? Takıntı haline getirdiğimi düşünüyorum ama kendimi alıkoyamıyorum her şeyi iyice saldım. Acaba benim durumumda olup komşu gürültüsünü takıntı haline getiren var mı? Sürekli bu gürültüyü düşünüp ağlayıp üzülüyorum. Psikolojik destek almalı mıyım? Ben bir şekilde gidicem annem kalıcak diye kendimi hırpalıyorum.
Kesinlikle yalnız değilsiniz.Ben yazsam birebir aynı cümleleri kurardım.İnsanın psikolojisi bozuluyor.İstediğiniz kadar uyarın,rica edin,şikayet edin değişen bir şey olmuyor.Böyle bir yürüyüş yok diyorum,çin işkencesi gibi.Ben de psikolojik destek almayı düşündüm.Ev kendi evimiz ve gerçekten güvenliği yüksek bir site.Neden taşınayım diyorum.Sonuça nereye gidersek gidelim aynı tip insanlar olacak.
Takıntılısınız bence. İnsan bir şeye taktı mı daha fazla gözüne batar. Yoksa yürüyüş sesi nasıl alt komşuyu ağlatacak kadar yüksek olabilir ki? Psikolojik destek almalısınız bence en azından bir iki seans.
Kesinlikle yalnız değilsiniz.Ben yazsam birebir aynı cümleleri kurardım.İnsanın psikolojisi bozuluyor.İstediğiniz kadar uyarın,rica edin,şikayet edin değişen bir şey olmuyor.Böyle bir yürüyüş yok diyorum,çin işkencesi gibi.Ben de psikolojik destek almayı düşündüm.Ev kendi evimiz ve gerçekten güvenliği yüksek bir site.Neden taşınayım diyorum.Sonuça nereye gidersek gidelim aynı tip insanlar olacak.
Bizim binada da kapı çarpma ve çocuk koşma gürültüsünden durulmuyor. 4 katlı bina en üstte oturuyorum inanın bodrum katta koşan çocuğun sesi bizim dairede. En alt kattan kapı çarpılıyor en üstte kapıda takılı anahtarım sallanıyor. Bu evi çizen mimarlar, hesaplayan mühendislerin açıköğretim mezunu olduğuna inanmaya başladım. Basınç sorunu var mesela binada. Ben alakam olmadığı halde bunu fark edebiliyorum okulunu okumuş adam fark edemiyor.
aynı sprun bende vardı üst kat komşularım gece boyu yürüyordu bi şeyler çekiyolardı 2'de yatıp 5'te tekrar kalkıyolardı psikolojim bozulmuştu iyice onları uyardım ama kabul etmediler kesinlikle. sonradan hem ben alıştım hem de artık yazları falan şehir dışına gitmeye başladılar daha rahatım. Hep çok merak ettim ama hiç uyumadan nası yaşıyolar.