Kocamı artık saldım çayıra mevlam kayıra

evet artık sıkıldım herzaman onu pohpohlamaktan alttan almaktanbaştan anlatim 2 sene önce biz evlenirken ailesi görücü usulü olmasına rağmen sonradan görümcelerin kıskançlıkları yüzünden ve evde otorite oturtamayan babası ve kendinin sürekli beni ailesine karşı kendince yanlış anlaştırması yüzünden düğünüm bile olmadan apar topar evlendik çalıştığı şehire geldik borçları düğünde ne takıldıysa erkek tarafının alacağı şeyleri onları bozdurarak ödedikbekarken de zaten ben çalışıyordum beyez eşyamı mutfak eşyalarını falan ben getirdimbuarada ailesinden küfür ve hakaretten başka bişi görmedim yeri geldi memlekete gittiğimizde sırf kendi gönlü olsun diye ne bana ne kendine hoşgeldin bile demeyen insanların evine zorla giderek zoraki misafir oldum neyse hamile kaldım canları istedfi oğulları oğul oldu bir arayıp hayırlı olsun bile demediler bu zamana kadar babasının bile yapmadığı atalığı beim ailemden gördü ben tek çocuğum başka evlatları olmadığından gerçektennde musayı yanlışı kusuruyla sevdiler şimdi 37 haftalık hamileyim daha ailesinden maddiyatı bıraktım bi ne oldu doğdumu doğacak mı diye telefon dahi gelmedi zaman zaman kendi arar ben hiçkarışmam annemi çağırdım başımda dur diye sağolsun geldi ama artık iyicede kocam uzaklaştı iyice onlara dayadı maddi manevi sırtını şimdi onun bana ilgi göstereceği yerde ben yaklaşıyordum ama tere diyorum artık sizce de bu tutumum doğrumu yoksa dışarıye mı iterim bilmiyorum ama artık susan her dediğine eyvallah diyen olmak istemiyorum ne yapayım

Bebek doğunca değişir inşallah sizlik pek birşey kalmamış gibi elinizden geleni yaptığınıza inanıyorsanız gerisi onun bileceği iş

susmak yerine göre!
ortada susup,boyun eğebileceğin bir durum yok!
ama bazı şeyleri yapma gayreti gösterirken,uslübun ,bakışın tavrın ,edan önemli!
bir kadın gerektiğinde sadece bunları bile konuşturabilmeli...
evlik zor zananat canım,öyle çok şey bekler ki ,bizlerden...bazen alır gider,bazen bizden götüremedikleri için savaş veririz..evlilik kadın zekası isteyen bir kurum....güçlü ol,sabret canım ama yerine göre susup dinlemeli,yerine göre de avazın çıktığı kadar duyabilmelisin sesini....

walla çok teşekkürederim yazdıklarınız için illa varlığımı farkettirebilmek için saygısızlaşmam mı gerek ağzımı açıp ailesi hakkında olumlu yada olumsuz hiçbirşey söylemiyorum

cnm çok üzgünüm ama değişebilmesi biraz zor.çünkü bu davranışlar sonradan edilinilen davranışlar değil.ezelden eşinizde bulunan aileye karşı zaaf tutumu mevcut.ya gözünü korkutacaksınız,sizi kaybetme korkusundan bahsediyorum.yada resmen savaşacaksınız anlayana kadar bazı gerçekleri.çoğunun işine gelmez anlamak.kendilerini ve o muhteşem ailelerini haklı çıkaracak birşeyler mutlaka bulurlar.maddi açıdan onlara muhtaç olmasıda ayrıca bu durumu tetikliyor.ev reisliği ve babalık mevhumları belki kendine getirir.biraz daha sabredin bakalım.

çok zor evlilik gerçekten

yukarı tükürsen bıyık aşağı tükürsen sakal kocanı bıraksan ilgilenmesen dışarımı gider itermiyim sevsem ilgilensem tepeme çıkar diyorsun bence ortası iyidir yeri geldiğinde konuşmalı susmamalısın
herşey zamanında olursa bir mana kazanır değilmi yani dengeyi sen kuracaksın bazen severken döveceksin bazende döverken seveceksin

bu kadar alayışlı olmasaydın bencebu hale gelmezdi
biz kadınlar erkeklerimizi canavara çeviriyoruz

Kocan çocugunun yüzünü bir görsün de o zaman gör onu sen..
bak nasıl pervane olacak etrafınızda..
kim yalnız kalacak gör
şu erkeklere fazla yüz vermeye gelmiyor evlendikten sonra bile..

yazını okuduğum zaman direk şu laf geldi aklıma
bu dünyada iki kör tanırım
biri,senden başkasını görmeyen ben
diğeri benden başkasını gören sen...
evlilik ne yazıkki çocukken oynanılan evcilik gibi olmuyor malesef...
yani ben sıkıldım gidiyorum demek bu kez o kadar kolay değil...
anladığım kadarıyla sen ve ailen hep birşeyleri tamamlamaya gayret etmişsiniz...
oda bu rahatlığı alışkanlığa dönüştürmüş...
şimdi doğumun var ama doğum sonrası loğusalık döneminde ki-birçok kadın bunu sorunlu atlatır sıkıntıların daha bir yoracak seni...
şimdiden onu karşına alarak sabırla konuşmanı tavsiye ederim...
beklentilerini ve ona düşen görevleri altını çizerek anlat ve anlamasını sağla
çünkü sen eş olarak kocanın görevlerinide üstlenmişsin ama baba olacağını ve sorumluluklarını bilmesi,idrak etmesi şart canım...
hatta bu konuda ailende çok yüz vermese iyi olacak gibi.....
bu arada hayırlı doğumlar.....a.s