Üniversitedeyken tanıştık, çok severek evlendik. 6 yıllık evliyiz. Ben doğum için memlekete gidince eşim bu oyunu yükledi telefona ve şu anda tam bir bağımlı. Günde maksimum 2-3 saat oynuyor ama zaten bu akşam işten gelince akşamızın yarısını kaplıyor. 6 Aydır iletişim sıfır. 5 yaşında oğlum var bütün gün baba yolu gözlüyor, babası işten gelince oyun oynamaya kendini öyle şartlamış ki hem beni hem çocuğumu tersliyor, başından savmaya çalışıyor. 6 aylık kızımı 5 dk bile kucağında tutmak istemiyor. Tuvalete gitmek için kucağına verdiğimde bile bin tane laf söylüyor. Evdeki sorumluluklarını yerine getirmesini geçtim; ne bir sohbetimiz kaldı ne de cinsel hayat. Evin içinde konuştuklarımız karşı tarafta oynayan arkadaşlarına duyuluyor ve özel hayat sıfır bu yüzden. Bebeğin uyanmasından rahatsız oluyormuş işe uykusuz gitmek istemediği için salonda yatıyor artık benle de yatmıyor. İlgi sıfır.. geceleri geç yatıyor oyun oynamaktan. benim de dün artık sabrım taştı oyun oynarken videosunu çekip annesine yolladım. Kadıncağız üzüldü, eşimi aradı sonra beni de aradı gerçekten bu duruma çok üzüldüğünü söyledi, eşime çok kızdı Ama sonra da ben çok pişman oldum. Gerçekten utanç verici bir durum. Kol kırıldı yen içinde kalmadı, evimizin özelini onlara yansıtmamalıydım. Kocamı da kendimi de küçük düşürdüm. çok dolmuştum ama keşke kendi başıma çözebilmek için çabalasaydım.
