aynen canım inan ki her ay hayal kırıklığı yaşamak insanı hayattan bezdiriyor. eski neşem,sevgim,gülüşlerim,alaycılığım, duygusuzluğum, evliliğimden aldığım mutluluk...hiç biri kalmadı. kendime hem kızıyorum hem üzülüyorum.dediğin gibi ağlak mutsuz gözleri hem nemli biri oldum. nasıl bu hale geldim bilmiyorum. ama bu bi imtihan,hiç çocuğum olmaya da bilir.bu mutsuzlukla mı yaşayacağım hep diye endişeleniyorum. psikolojik destek almayı düşünüyorum. klomene cevap vermezse vücudum ben de iğneye geçicem. belki de en güzeli senin dediğin gibi herşeyi bir kenara itip bi güzel kafa dinlemek olacak. Allah doğru yolu buldursun bize hayırlısıyla