evet ben dulum ve daha 24 yaşımda dulum.ayıp mı günahmı???
bu benim seçimim değildi muhakkak bende ömür boyu mutlu bir evlilik yapmak amacıyla
evlendim ama olmadı.ne kadar zor günler geçirdim neler yaşadım.en yakınlarım ailem bile anlamıyor bunu.şimdi kendimi topladım insan içine çıkmak istiyorum dışarı çıkıp bende diğer gençler gibi kafamı dağıtıp 2 arkadaşımla sohbet etmek istiyorum.ama bunu bir kere yaptım iki kere yaptım üçüncüsünde ''''SEN DULSUN BU KADAR GEZİLMEZ'''''''oldu.şimdi soruyorum size ben bu dul damgasını atamıyacakmıyım üzerimden.elalemi boşverin annem ya annem bunu söylüyor bana.derdimi anlatmaya çalışıyorum sürekli çalışıyorum yoruluyorum haftanın 1 günü sadece dışarıya çıkmak istiyorum diyorum madem bu kadar gezmeye hevesliydin bul birini evlen git diyor kadın bana.sen bu eve gezmek için mi geldin diyor.kızlar akıl verin ne yapmam gerekiyor nasıl yaklaşmalıyım.ÇOK BU-NAL-DIM BU-NAL-DIM
canım bunlar çok doğal boşanma da evlenme gibi doğal
ilk olarak sen bunun farkındasın.bu adımı atlamışsın
2.adım aileni de bu duruma alıştırmak
çalışan birisin.eilnde mesleğin var.kimseye minnetin yoktur bence
ben olsam senin yerinde haftanın 1 günü çıkmak izin almaz çıkıyorum derdim sadece bilgi verirdim.
ama senide anlamaya çalışıyorum.evet çok üzgünümki bazı tabular kolay yılıkmıyor.ama senin ve ailenin bence biraz zamana ihtiyacı var
onların bu duruma alışması gerek.
sadece zamanla düzelir.
kendini sakın yıpratma derim ben sana.annen şöyle de o zaman madem beni dışarı çıkarmıyorsun gezmemi istemiyorsun gel beraber gezelim de.,
umarım belli bir zaman sonra bıkacaktır ve sen git diyecektir.
onlarada hak vermelisin.az da olsa güvenleri eksilmiş olabilir.
zaman ve sabır senin için en iyi ilaç olacaktır sanırım
klava:
