- 3 Eylül 2022
- 2.555
- 2.240
- 31
Merhaba. Bu konuyu açtım çünkü artık kendi içimde halledilemeyecek kadar büyüdü içimde. Arkadaşlar bizim çocuğumuz olmuyor doğal yollardan eş kaynaklı. Ve gün geçtikçe kötü oluyorum. Ya hiç olmazsa gibi düşüncelerle boğuşuyorum. Bu beni içten içe yiyip bitiriyor. 2 defa tüp bebek denedik. İlki tutmadı ikincisinde ise boş gebelik geçirdim. Yıkıldık tabiki.. Her şeye okeyim ama tüp bebeğinde garantisi yok biliyorsunuz zaten. Bugün iş yerinde bi arkadaşla ilkokul öğretmenlerimizden konuşuyorduk. O da dedi ki unutmadığım tek öğretmendir dedi çünkü çocuğu olmuyordu ve bize kendi çocuğu gibi davranırdı saçlarımızı okşardı çocuk hasretimi sizle gideriyorum derdi dedi. Ben ben yıkıldım bende mi böyle olacağım diye anksiyetem başladı. Ve bende öğretmenim. Sonra dedim ki neden bana bunu anlattı hiç bişey tesadüf değil acaba benim de mi olmayacak gibi şeyler düşünüyorum. Moralim motivasyonum sıfır. 32 yaşına geldim. Eş kaynaklı tüp bebek zor mu tutuyor spermlerde problem varsa bilmiyorum. Doktor bende sorun olmadığını söylemişti. Yardım edin bana ne düşüneceğimi nasıl yaşayacağımı bilmiyorum. Geç kalmışlık hissi yakamı bırakmıyor. Hayattan keyif alamıyorum. Etrafımda ki herkes hamile. Bugün bi öğretmen arkadaşım 8 haftalık hamile olduğunu söyledi. Yaşımız da aynı ve dedi ki yaşlarımız benzer senin de olsun peşpeşe doğururuz dedi. Ama bilmiyor ki olmadığını…. Çok üzerime geliyor her olay
Son düzenleme:
bazen onlara kısmet oluyor bize olmuyor diye düşünüyorum ama Rabbimin elbet vardır bir bildiği belki hayat bizi böyle büyütüyor bilemeyiz iyi düşünelim iyi olsun
yani eğer önemli bir fiziksel engel yoksa olmaması için stresten uzak durun uzun bir tatile çıkın tatil sonrası hamile kalan çok okudum benim gibi
