Kızlar kendime bile itiraf edemiyorum ama?

Sevmeyi biliyorim ama karsimdakinden hep bi ilgi sevgi bekliyorum.yalniz kalamiyorum bu da benim fobim galiba
Tabi seviyorsunuzdur ama kontrol egonun elinde olunca sevmeyi bilmiyor oluyor biraz kişi. Karşıdan bekleyerek sevmek de, hiç karşılık görmeden kendini paralarcasına vererek sevmek de, hırsla ilgi ve aşk talep etmek de sevmeyi pek bilmemek oluyor sanki. Sevmek öyle bir şey değil bence.
Psikologa gücünüz yetmez ise devlette psikiyatriste de gidebilirsiniz. O bir değerlendirsin, gerekli görürse psikolog der. Devlette varsa sevk eder de.
Özgüven sorunları ve çocukluktaki yaşam olayları önemli, biz ne desek aşamayabilirsiniz.
 
Evet yok aşilcak gibi degil.devlet hastahanesinde dinlemiyolar ama beni dinlemeleri lazim bi de
 
İletişim kuramıyosanız uzatmak doğru değil. Yıllar geçince geriye bi tek muhabbet kalıyor çünkü. Aman diyeyim arkadaşım kendine değer ver.
 
Evet yok aşilcak gibi degil.devlet hastahanesinde dinlemiyolar ama beni dinlemeleri lazim bi de
Bir 20-30 dakika bile ayırmıyorlasa, o zaman direk özele gideceksiniz, haklısınız.
Ben yine de özelde de olsa önce psikiyatriste gitmenizden, hekim tarafından bir değerlendirilmeniz, bir teşhis yoksa ya da terapi ile ilerlenecekse psikologa sevk edilmenizi tavsiye ederim. Sistem zaten genelde böyle işliyor. Umarım uygun bir yer bulursunuz.
 
Umarim amaa arastiricam.Cunku cidden benim hayatimi olumsuz etkiliyo bu durum ya
 


Isin meslegin falan varmi ? Neden boyle dusunuyorsun ki, ciddi boyuttaysa belki bir doktora danismalisin ikili iliskilerini cok etkiliyorsa yani.
 
Özgüven eksikliği gerçekten bir sorun ama aşılamayacak bir sorun değil, öncelikle buna inan. Bir köşeye çekilmek yerine üstüne gitmelisin korkularının.

Aşka gelince aşk ilişkilerin özgüven eksikliğinden değil, taviz vermenden dolayı bitiyor. Özgüven eksikliğini taviz vererek değil, bencil olarak kullan. İnan erkekler taviz vermekten anlayamıyor. Hayatımda ne kadar bencil ve banane o yapsın zihniyetinde olan kadın varsa hep el üstünde tutuluyor. Arama sorma, hep üste çık. Kazanacaksın...
 
Canim peki sanaa bisi sorucam.bu adam dun foçaya gitti bana haber verme geregi duymuyo.senle konuscaklarim var benim dedim aksam buluscaz. Konusmasam mi soguk davranip arayip sormasam mi artik napicagimi bilemedim.amaa asiri ilgisiz banaa
 
O kadar cok taviz verdim ki.Bak mesela dun foçaya gitti haber vermiyo hicbiseyi bana gerek duymuynunla aksam buluscaz konussam mi bunlari
Umarsanmadigin bi iliskide isin olmamali..disardan soylemek kolay diyorsundur bende dedim ama bosanmak cok daha zor..herseyin en iyisine layiksin ve ona mecbur degilsin.birak bu kirk yetimle bi magarada kalmis durumlarini..silkelen..sen bu adama hayir diyebildigin zaman kaderin tersine donucek.oyle hissediyorum
 
Gun gelip evlensen bile yalniz kalmayacaginin garantisi yok ki olum olur ayrilik olur. Su erkeklere bu kadar taviz veeyin lutfen. Hayir sonra ceremesini baskalari cekio simariorlar cunku. Hayatta her sey bizim icin yalniz kalmaktan bu kadar korkmayin.
 
Canim evet haklsin da ben bu adamla aksam konussam mi napsam bu ilgisizligi falan
 
27 yillik omrumde ogrendigim hicbir yapicagin konusma umursamazlik kadar etkili olmayacaktir..laftan anliycak olsa zaten bu gune kadar soylediklerinden anlardi..
 
27 yillik omrumde ogrendigim hicbir yapicagin konusma umursamazlik kadar etkili olmayacaktir..laftan anliycak olsa zaten bu gune kadar soylediklerinden anlardi..
Canim ama umursamayinca da onu aldattigimi dusunuyo.yanina gidince soguk mu olsam.haklisin simdi konussam baska yere cekcek lafi bu
 

Aman ben sevdim de ne oldu tüküreyim hepsine erkeklerin
 


benim de aile yapım düzgün değildi, çocukluğum çoğunu hatırlamasam da stres altında, gergin, mutsuz, ev içinde çoğu şeyden korkar halde geçti. hala hatırlar üzülürüm, hani isyan etme vs anlamında değil ama bazen sorarım neden ben? neden şöyle olmadı? çok mu zordu böyle olması? vs vs diye. bunlar saniyelik düşünceler belki ama hemen arkasından da şöyle düşünürüm, öyle bir ortamda yetişmeseydim, yaptığım hataları yapmasaydım bu insan olamazdım. evliyim, eşimle tanışmadan önce dönem dönem benzer korkuları ben de yaşıyordum, hala yaşıyorum sadece şekli değişti o korkuların. ama hani derler ya korkunun ecele faydası yok, cidden de öyle. benim sana tavsiyem öncelikle kendine güvenini yerine getirecek bir şeyler yapmaya başlaman olur; giyimine kuşamına dikkat edince kendini daha iyi hissedeceksen yap derim, makyajdır saç kesimidir sosyal ortamlara daha çok katılmaktır vs. ben kendimi beğendiğim zaman kendime güvenim de artar mesela. o yüzden özgüvenim düştüğünde kendimi beğenecek tarzda şeyler yaparım. 25 yaşından önce evlendim ben ama herkes bu yaşta evlenecek diye bir şart yok. bir arkadaşım 33 yaşında evlendi daha geçen sene, 35-36 yaşında olup halen bekar olan arkadaşlarım var, 31 yaşında bir meslektaşım var bekar, erkek arkadaşı var evlenmeyi de düşünüyor ama hemen değil, iş arkadaşım var erkek 48-49 yaşında bu sene başında baba oldu, daha yeni evli. demek istediğim daha gençsin, yaşın küçük. şimdiden böyle düşünüp de hayatını kendine zindan etme bence. hayatını yaşa, dünyaya bir daha gelmeyeceğiz sonuçta son olarak illa evlenmek de zorunda değilsin, kendini evlenmeye şartlandırıp hayatının en güzel zamanlarını korku ile geçirme...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…