Bana evlilik amacıyla yapılan tanışmalar çok yapmacık geliyor. İnsanlar direkt bu amaç ile görüşünce kendilerini farklı tanıtabiliyorlar. Bir nevi herkes kendini satmaya çalışıyor. Erkeklerin hepsinin iyi işi var, hepsi ev işlerine yardımcı, hiçbiri maç izlemez, hepsi film belgesel falan izler, tiyatroya gider, kitap okur; yersen

Görüşmeye başladıktan sonra makul bir süre karşılıklı birbirinizi tanıma fırsatınız olursa, olabilir. Sözde kalmayacak şekilde, yaşantı ile tanıyarak. Onun dışında, tanışıp 1-2 haftada nişan, arkasından hemen nikah, sonra "evlenince değişti, hiç böyle konuşmamıştık, ev işlerine yardımcı olacağını söylemişti" gibi gibi cümleler kurulabiliyor.
Bir kız arkadaşım Ekimde tanıştı, kasım-aralık gibi nişan yaptı. Martta evlendi. Nişanlandığında erkek arkadaşımla konuşmuştu. "Karakteriyle, her şeyiyle tam hayalimdeki gibi bir insan" demiş. Şimdi bakıyorum, twitterda sürekli eş ailesinden ve eşinden yakınır tarzdaki capsleri ve tweetleri paylaşıyor. "Hani ne oldu, hayalindeki gibi bir insandı?" diyesim geliyor ama aramızda öyle bir samimiyet yok.
Forumda da çok var bu tarz konular. Benim 5 yıllık bir ilişkim var, öncesinde de 1 yıl arkadaş olarak tanıdım. Artık moleküllerine kadar biliyorum. Şunu diyebilirim ki, birini tam tanımak istiyorsanız -ki bence evlilik düşünebilmek için mutlaka şarttır- bir süre aynı evde olmak zorundasınız ve en az 6 ay sadece tanıma ve flört amaçlı görüşülmeli, sonrasında evlilik düşünülmeli. Ben dönem dönem birlikte yaşadım sevgilimle, ilişkimizin başından beri de hep birbirimizin evinde görüştük ama bu herkese göre olmayabilir. Mümkünse bir tatile gidilmeli en azından. Bu bile o kadar belirleyici bir şey ki, sevgiliyken tatili burnundan getiren insanlardan iyi eş olmuyor mesela. Her durumda tartmak lazım karşıdaki insanı. Fazlaca ipucu verse dahi yeterli de olmayabilir.