- 24 Mart 2024
- 145
- 265
- 33
Kızlar selam. Ben bir buçuk yıllık evli ve hamile biriyim. Eşimi çok seviyorum. Anlayışlı biri. Çocukluğunda babasının hiç düzgün işi olmadığı için yardımlarla büyümüş biri. Kendisi ise okumuş güzel meslek sahibi olmuş. Zor geçen yıllarda kardeşler olarak hep desteklermiş birbirlerine. Şimdi bile ablaları abisi ve kendisi hepsi memur. Babaları da kadrolu işte. Ailenin maddi durumu çok iyi ferahlar. Eşim ve diğer üç kardeşi (iki ablası evli, abisi bekar) her ay annelerine çeyrek alacak kadar aralarında para toplarlar. Ailenin bir ihtiyacı varsa karşılarlar. Ben de hiç bu konuda kısmadım. Ailendir ver dedim. Ama bu iş artık abartıya kaçmaya başladı. Durumları iyi olmalarına rağmen evde ne eksik varsa, ne alınacaksa kardeşler toplanıp alıyorlar. Sanki babalarının maaşı yokmuş gibi, sanki her ay annelerine harçlık vermiyorlarmış gibi. Sürekli bitmek bilmeyen bir para akışı var. Bazen çok bazen az. Bunları da hep evli olan görümcelerimden biri organize ediyor. Kardeşler haydi anneye bunu alalım diyor hop hepsi ortak para atıyor o ay anneye o şey alınıyor. Kayınbabamlar hacca yazıldılar. Hatta eşime de dedim çıkarsa hepimiz yardım edelim. Hac pahalı bir ibadet çünkü ve farz. Her zaman çıkma şansı da yok. O da memnun oldu. Fakat daha hacca yazıldıkları ilk sene çıkmasını beklemeden görümcem tuttturdu annelere hac çıkmaza seneye umreye yollayalım. Ya bir dur birkaç sene beklesinler değil mi? Hayır zaten her ay para yolluyorlar. Kayınbabamın düzenli maaşı var, evleri kendilerinin, ekstra kirada evleri var. Neden umre parasını biz veriyoruz değil mi? İhtiyacı olan kimseler olsa verelim diyecem ama değiller. Ki zaten yardım ediliyor çocukları tarafından. Her ay verilen paralarla bile gidebilir. Ben de eşimle tartıştım arkada. Ablan niye sürekli böyle yapıyor sizin niye hiç sesiniz çıkmıyor? Fuzuli istekleri hiç bitmiyor diye söylendim. Normalde dediğim gibi asla eşime Karışmam ne verdi ne yaptı hatta ben derim eli boş gitmeyelim alalım. Ama işte benim de sabrım taştı. Eşim de bana kızdı annemle babam tabi verecem dedi durdu bizim tartışma karara varılmadı anlayacağınız rafa kaldırdık. Dün akşam kayınvalidemlerdr oturmaya gittik kayınvalidem birden demesin mi? Ben seneye umreye gidecem. Eşim de dinliyor bana bakıyor tabi. Ben de dayanamadım “anne paran var mı ki nasıl gidecen” dedim. Alttan ima ettim artık anlasın kendi parası var çünkü. O da dedi var, olmasa da eşini gösterdi o var diye. Halbuki kayınbabam asla vermez. Biliyor çocukları yine verecek onlara sırtını dayıyor. Biz bir harcama yapsak bize söylenir aman yavrum ev alın gezmeye gitmeyin, özel hastaneye gitmen der. Ama kendi çocukları ona altın alsa, umreye götürse, ev için birşey alsa sesi çıkmaz. Ya da kayınbabam kendi ailesine harcasa kaynanam söylenir. Ama kendi çocukları harcayınca gözüne görünmez. Gel de sinirlenme. İşte dostlar ne yapmalıyım? Eğer ki bu konu açılır da eşimin kardeşleri anne ile babayı biz umreye gönderecek dese ne demeliyim? Sürekli bizlerden giden bu para akışı beni yıldırdı çünkü.
Burda tek güzel taraf tüm kardeşlerin göndermesi tek sizinki yapsa çok daha sıkıntıKızlar selam. Ben bir buçuk yıllık evli ve hamile biriyim. Eşimi çok seviyorum. Anlayışlı biri. Çocukluğunda babasının hiç düzgün işi olmadığı için yardımlarla büyümüş biri. Kendisi ise okumuş güzel meslek sahibi olmuş. Zor geçen yıllarda kardeşler olarak hep desteklermiş birbirlerine. Şimdi bile ablaları abisi ve kendisi hepsi memur. Babaları da kadrolu işte. Ailenin maddi durumu çok iyi ferahlar. Eşim ve diğer üç kardeşi (iki ablası evli, abisi bekar) her ay annelerine çeyrek alacak kadar aralarında para toplarlar. Ailenin bir ihtiyacı varsa karşılarlar. Ben de hiç bu konuda kısmadım. Ailendir ver dedim. Ama bu iş artık abartıya kaçmaya başladı. Durumları iyi olmalarına rağmen evde ne eksik varsa, ne alınacaksa kardeşler toplanıp alıyorlar. Sanki babalarının maaşı yokmuş gibi, sanki her ay annelerine harçlık vermiyorlarmış gibi. Sürekli bitmek bilmeyen bir para akışı var. Bazen çok bazen az. Bunları da hep evli olan görümcelerimden biri organize ediyor. Kardeşler haydi anneye bunu alalım diyor hop hepsi ortak para atıyor o ay anneye o şey alınıyor. Kayınbabamlar hacca yazıldılar. Hatta eşime de dedim çıkarsa hepimiz yardım edelim. Hac pahalı bir ibadet çünkü ve farz. Her zaman çıkma şansı da yok. O da memnun oldu. Fakat daha hacca yazıldıkları ilk sene çıkmasını beklemeden görümcem tuttturdu annelere hac çıkmaza seneye umreye yollayalım. Ya bir dur birkaç sene beklesinler değil mi? Hayır zaten her ay para yolluyorlar. Kayınbabamın düzenli maaşı var, evleri kendilerinin, ekstra kirada evleri var. Neden umre parasını biz veriyoruz değil mi? İhtiyacı olan kimseler olsa verelim diyecem ama değiller. Ki zaten yardım ediliyor çocukları tarafından. Her ay verilen paralarla bile gidebilir. Ben de eşimle tartıştım arkada. Ablan niye sürekli böyle yapıyor sizin niye hiç sesiniz çıkmıyor? Fuzuli istekleri hiç bitmiyor diye söylendim. Normalde dediğim gibi asla eşime Karışmam ne verdi ne yaptı hatta ben derim eli boş gitmeyelim alalım. Ama işte benim de sabrım taştı. Eşim de bana kızdı annemle babam tabi verecem dedi durdu bizim tartışma karara varılmadı anlayacağınız rafa kaldırdık. Dün akşam kayınvalidemlerdr oturmaya gittik kayınvalidem birden demesin mi? Ben seneye umreye gidecem. Eşim de dinliyor bana bakıyor tabi. Ben de dayanamadım “anne paran var mı ki nasıl gidecen” dedim. Alttan ima ettim artık anlasın kendi parası var çünkü. O da dedi var, olmasa da eşini gösterdi o var diye. Halbuki kayınbabam asla vermez. Biliyor çocukları yine verecek onlara sırtını dayıyor. Biz bir harcama yapsak bize söylenir aman yavrum ev alın gezmeye gitmeyin, özel hastaneye gitmen der. Ama kendi çocukları ona altın alsa, umreye götürse, ev için birşey alsa sesi çıkmaz. Ya da kayınbabam kendi ailesine harcasa kaynanam söylenir. Ama kendi çocukları harcayınca gözüne görünmez. Gel de sinirlenme. İşte dostlar ne yapmalıyım? Eğer ki bu konu açılır da eşimin kardeşleri anne ile babayı biz umreye gönderecek dese ne demeliyim? Sürekli bizlerden giden bu para akışı beni yıldırdı çünkü.
Oh sefaları olsun alsınlar haketmis anne de kardeşler de. Siz de karışmayın..ne şartlarda büyü yetiş elin kızı gelsin ahkam kessin insanı evlilikten sogutursunuz siz fitne fitneKızlar selam. Ben bir buçuk yıllık evli ve hamile biriyim. Eşimi çok seviyorum. Anlayışlı biri. Çocukluğunda babasının hiç düzgün işi olmadığı için yardımlarla büyümüş biri. Kendisi ise okumuş güzel meslek sahibi olmuş. Zor geçen yıllarda kardeşler olarak hep desteklermiş birbirlerine. Şimdi bile ablaları abisi ve kendisi hepsi memur. Babaları da kadrolu işte. Ailenin maddi durumu çok iyi ferahlar. Eşim ve diğer üç kardeşi (iki ablası evli, abisi bekar) her ay annelerine çeyrek alacak kadar aralarında para toplarlar. Ailenin bir ihtiyacı varsa karşılarlar. Ben de hiç bu konuda kısmadım. Ailendir ver dedim. Ama bu iş artık abartıya kaçmaya başladı. Durumları iyi olmalarına rağmen evde ne eksik varsa, ne alınacaksa kardeşler toplanıp alıyorlar. Sanki babalarının maaşı yokmuş gibi, sanki her ay annelerine harçlık vermiyorlarmış gibi. Sürekli bitmek bilmeyen bir para akışı var. Bazen çok bazen az. Bunları da hep evli olan görümcelerimden biri organize ediyor. Kardeşler haydi anneye bunu alalım diyor hop hepsi ortak para atıyor o ay anneye o şey alınıyor. Kayınbabamlar hacca yazıldılar. Hatta eşime de dedim çıkarsa hepimiz yardım edelim. Hac pahalı bir ibadet çünkü ve farz. Her zaman çıkma şansı da yok. O da memnun oldu. Fakat daha hacca yazıldıkları ilk sene çıkmasını beklemeden görümcem tuttturdu annelere hac çıkmaza seneye umreye yollayalım. Ya bir dur birkaç sene beklesinler değil mi? Hayır zaten her ay para yolluyorlar. Kayınbabamın düzenli maaşı var, evleri kendilerinin, ekstra kirada evleri var. Neden umre parasını biz veriyoruz değil mi? İhtiyacı olan kimseler olsa verelim diyecem ama değiller. Ki zaten yardım ediliyor çocukları tarafından. Her ay verilen paralarla bile gidebilir. Ben de eşimle tartıştım arkada. Ablan niye sürekli böyle yapıyor sizin niye hiç sesiniz çıkmıyor? Fuzuli istekleri hiç bitmiyor diye söylendim. Normalde dediğim gibi asla eşime Karışmam ne verdi ne yaptı hatta ben derim eli boş gitmeyelim alalım. Ama işte benim de sabrım taştı. Eşim de bana kızdı annemle babam tabi verecem dedi durdu bizim tartışma karara varılmadı anlayacağınız rafa kaldırdık. Dün akşam kayınvalidemlerdr oturmaya gittik kayınvalidem birden demesin mi? Ben seneye umreye gidecem. Eşim de dinliyor bana bakıyor tabi. Ben de dayanamadım “anne paran var mı ki nasıl gidecen” dedim. Alttan ima ettim artık anlasın kendi parası var çünkü. O da dedi var, olmasa da eşini gösterdi o var diye. Halbuki kayınbabam asla vermez. Biliyor çocukları yine verecek onlara sırtını dayıyor. Biz bir harcama yapsak bize söylenir aman yavrum ev alın gezmeye gitmeyin, özel hastaneye gitmen der. Ama kendi çocukları ona altın alsa, umreye götürse, ev için birşey alsa sesi çıkmaz. Ya da kayınbabam kendi ailesine harcasa kaynanam söylenir. Ama kendi çocukları harcayınca gözüne görünmez. Gel de sinirlenme. İşte dostlar ne yapmalıyım? Eğer ki bu konu açılır da eşimin kardeşleri anne ile babayı biz umreye gönderecek dese ne demeliyim? Sürekli bizlerden giden bu para akışı beni yıldırdı çünkü.
Bi cilginlik yapip esini borca sokacaksin :)Kızlar selam. Ben bir buçuk yıllık evli ve hamile biriyim. Eşimi çok seviyorum. Anlayışlı biri. Çocukluğunda babasının hiç düzgün işi olmadığı için yardımlarla büyümüş biri. Kendisi ise okumuş güzel meslek sahibi olmuş. Zor geçen yıllarda kardeşler olarak hep desteklermiş birbirlerine. Şimdi bile ablaları abisi ve kendisi hepsi memur. Babaları da kadrolu işte. Ailenin maddi durumu çok iyi ferahlar. Eşim ve diğer üç kardeşi (iki ablası evli, abisi bekar) her ay annelerine çeyrek alacak kadar aralarında para toplarlar. Ailenin bir ihtiyacı varsa karşılarlar. Ben de hiç bu konuda kısmadım. Ailendir ver dedim. Ama bu iş artık abartıya kaçmaya başladı. Durumları iyi olmalarına rağmen evde ne eksik varsa, ne alınacaksa kardeşler toplanıp alıyorlar. Sanki babalarının maaşı yokmuş gibi, sanki her ay annelerine harçlık vermiyorlarmış gibi. Sürekli bitmek bilmeyen bir para akışı var. Bazen çok bazen az. Bunları da hep evli olan görümcelerimden biri organize ediyor. Kardeşler haydi anneye bunu alalım diyor hop hepsi ortak para atıyor o ay anneye o şey alınıyor. Kayınbabamlar hacca yazıldılar. Hatta eşime de dedim çıkarsa hepimiz yardım edelim. Hac pahalı bir ibadet çünkü ve farz. Her zaman çıkma şansı da yok. O da memnun oldu. Fakat daha hacca yazıldıkları ilk sene çıkmasını beklemeden görümcem tuttturdu annelere hac çıkmaza seneye umreye yollayalım. Ya bir dur birkaç sene beklesinler değil mi? Hayır zaten her ay para yolluyorlar. Kayınbabamın düzenli maaşı var, evleri kendilerinin, ekstra kirada evleri var. Neden umre parasını biz veriyoruz değil mi? İhtiyacı olan kimseler olsa verelim diyecem ama değiller. Ki zaten yardım ediliyor çocukları tarafından. Her ay verilen paralarla bile gidebilir. Ben de eşimle tartıştım arkada. Ablan niye sürekli böyle yapıyor sizin niye hiç sesiniz çıkmıyor? Fuzuli istekleri hiç bitmiyor diye söylendim. Normalde dediğim gibi asla eşime Karışmam ne verdi ne yaptı hatta ben derim eli boş gitmeyelim alalım. Ama işte benim de sabrım taştı. Eşim de bana kızdı annemle babam tabi verecem dedi durdu bizim tartışma karara varılmadı anlayacağınız rafa kaldırdık. Dün akşam kayınvalidemlerdr oturmaya gittik kayınvalidem birden demesin mi? Ben seneye umreye gidecem. Eşim de dinliyor bana bakıyor tabi. Ben de dayanamadım “anne paran var mı ki nasıl gidecen” dedim. Alttan ima ettim artık anlasın kendi parası var çünkü. O da dedi var, olmasa da eşini gösterdi o var diye. Halbuki kayınbabam asla vermez. Biliyor çocukları yine verecek onlara sırtını dayıyor. Biz bir harcama yapsak bize söylenir aman yavrum ev alın gezmeye gitmeyin, özel hastaneye gitmen der. Ama kendi çocukları ona altın alsa, umreye götürse, ev için birşey alsa sesi çıkmaz. Ya da kayınbabam kendi ailesine harcasa kaynanam söylenir. Ama kendi çocukları harcayınca gözüne görünmez. Gel de sinirlenme. İşte dostlar ne yapmalıyım? Eğer ki bu konu açılır da eşimin kardeşleri anne ile babayı biz umreye gönderecek dese ne demeliyim? Sürekli bizlerden giden bu para akışı beni yıldırdı çünkü.
İşte kredi çekmek istemiyorum. Yoksa ben de aynı şeyi istiyorum ahhSiz her ay kira ödüyorsunuz, kayın ailenizin kendi evi var ve durumları iyi ekstra olarak da kira geliri alıyorlar. Ve sizden basit şeyler için para çıkıyor... Bence kendinize ev alıp borca girin başka türlü bu para kesilmez. Eve lazım olan camiye haramdır demişler
düşününce haklısın ama benimleyim ben de bazen bunalıyorum bu durumdanEşiniz size ve evinize olan sorumluluklarını aksatmıyorsa karışmayın
Biri yapıyor diğeri bakıyor değil, tüm kardeşler aralarında böyle bir sistem geliştirmişler, annelerine karşı böyle bir sorumluluk hissetmeleri de kötü bir şey değil.
Babaları pinti biri olabilir . Belki bu yaşına kadar kadına hiçbir şey yapmamıştır . Anne de canını dişine takmıştır çocukların okuması için elinden geleni yapmıştır belki çocuklar da buna karşılık vermek istiyordur . Bence eşiniz evine bakıyorsa sizin ihtiyaçlarınızı eksik bırakmıyorsa hiç karışmayın. Siz de kendi ailenize yardımcı olun hatta hediyeler alın. O zaman eşiniz ne tepki verecek diye ölçün. Eğer size karişmazsa siz de karışmaması devam edin .Kızlar selam. Ben bir buçuk yıllık evli ve hamile biriyim. Eşimi çok seviyorum. Anlayışlı biri. Çocukluğunda babasının hiç düzgün işi olmadığı için yardımlarla büyümüş biri. Kendisi ise okumuş güzel meslek sahibi olmuş. Zor geçen yıllarda kardeşler olarak hep desteklermiş birbirlerine. Şimdi bile ablaları abisi ve kendisi hepsi memur. Babaları da kadrolu işte. Ailenin maddi durumu çok iyi ferahlar. Eşim ve diğer üç kardeşi (iki ablası evli, abisi bekar) her ay annelerine çeyrek alacak kadar aralarında para toplarlar. Ailenin bir ihtiyacı varsa karşılarlar. Ben de hiç bu konuda kısmadım. Ailendir ver dedim. Ama bu iş artık abartıya kaçmaya başladı. Durumları iyi olmalarına rağmen evde ne eksik varsa, ne alınacaksa kardeşler toplanıp alıyorlar. Sanki babalarının maaşı yokmuş gibi, sanki her ay annelerine harçlık vermiyorlarmış gibi. Sürekli bitmek bilmeyen bir para akışı var. Bazen çok bazen az. Bunları da hep evli olan görümcelerimden biri organize ediyor. Kardeşler haydi anneye bunu alalım diyor hop hepsi ortak para atıyor o ay anneye o şey alınıyor. Kayınbabamlar hacca yazıldılar. Hatta eşime de dedim çıkarsa hepimiz yardım edelim. Hac pahalı bir ibadet çünkü ve farz. Her zaman çıkma şansı da yok. O da memnun oldu. Fakat daha hacca yazıldıkları ilk sene çıkmasını beklemeden görümcem tuttturdu annelere hac çıkmaza seneye umreye yollayalım. Ya bir dur birkaç sene beklesinler değil mi? Hayır zaten her ay para yolluyorlar. Kayınbabamın düzenli maaşı var, evleri kendilerinin, ekstra kirada evleri var. Neden umre parasını biz veriyoruz değil mi? İhtiyacı olan kimseler olsa verelim diyecem ama değiller. Ki zaten yardım ediliyor çocukları tarafından. Her ay verilen paralarla bile gidebilir. Ben de eşimle tartıştım arkada. Ablan niye sürekli böyle yapıyor sizin niye hiç sesiniz çıkmıyor? Fuzuli istekleri hiç bitmiyor diye söylendim. Normalde dediğim gibi asla eşime Karışmam ne verdi ne yaptı hatta ben derim eli boş gitmeyelim alalım. Ama işte benim de sabrım taştı. Eşim de bana kızdı annemle babam tabi verecem dedi durdu bizim tartışma karara varılmadı anlayacağınız rafa kaldırdık. Dün akşam kayınvalidemlerdr oturmaya gittik kayınvalidem birden demesin mi? Ben seneye umreye gidecem. Eşim de dinliyor bana bakıyor tabi. Ben de dayanamadım “anne paran var mı ki nasıl gidecen” dedim. Alttan ima ettim artık anlasın kendi parası var çünkü. O da dedi var, olmasa da eşini gösterdi o var diye. Halbuki kayınbabam asla vermez. Biliyor çocukları yine verecek onlara sırtını dayıyor. Biz bir harcama yapsak bize söylenir aman yavrum ev alın gezmeye gitmeyin, özel hastaneye gitmen der. Ama kendi çocukları ona altın alsa, umreye götürse, ev için birşey alsa sesi çıkmaz. Ya da kayınbabam kendi ailesine harcasa kaynanam söylenir. Ama kendi çocukları harcayınca gözüne görünmez. Gel de sinirlenme. İşte dostlar ne yapmalıyım? Eğer ki bu konu açılır da eşimin kardeşleri anne ile babayı biz umreye gönderecek dese ne demeliyim? Sürekli bizlerden giden bu para akışı beni yıldırdı çünkü.
Alışmışlar. Değişir mi sanmam. İlk başta taviz verdiğiniz için devran böyle dönmüş. Eşini masrafa koyacaksın ki verecek parası kalmasın.Kızlar selam. Ben bir buçuk yıllık evli ve hamile biriyim. Eşimi çok seviyorum. Anlayışlı biri. Çocukluğunda babasının hiç düzgün işi olmadığı için yardımlarla büyümüş biri. Kendisi ise okumuş güzel meslek sahibi olmuş. Zor geçen yıllarda kardeşler olarak hep desteklermiş birbirlerine. Şimdi bile ablaları abisi ve kendisi hepsi memur. Babaları da kadrolu işte. Ailenin maddi durumu çok iyi ferahlar. Eşim ve diğer üç kardeşi (iki ablası evli, abisi bekar) her ay annelerine çeyrek alacak kadar aralarında para toplarlar. Ailenin bir ihtiyacı varsa karşılarlar. Ben de hiç bu konuda kısmadım. Ailendir ver dedim. Ama bu iş artık abartıya kaçmaya başladı. Durumları iyi olmalarına rağmen evde ne eksik varsa, ne alınacaksa kardeşler toplanıp alıyorlar. Sanki babalarının maaşı yokmuş gibi, sanki her ay annelerine harçlık vermiyorlarmış gibi. Sürekli bitmek bilmeyen bir para akışı var. Bazen çok bazen az. Bunları da hep evli olan görümcelerimden biri organize ediyor. Kardeşler haydi anneye bunu alalım diyor hop hepsi ortak para atıyor o ay anneye o şey alınıyor. Kayınbabamlar hacca yazıldılar. Hatta eşime de dedim çıkarsa hepimiz yardım edelim. Hac pahalı bir ibadet çünkü ve farz. Her zaman çıkma şansı da yok. O da memnun oldu. Fakat daha hacca yazıldıkları ilk sene çıkmasını beklemeden görümcem tuttturdu annelere hac çıkmaza seneye umreye yollayalım. Ya bir dur birkaç sene beklesinler değil mi? Hayır zaten her ay para yolluyorlar. Kayınbabamın düzenli maaşı var, evleri kendilerinin, ekstra kirada evleri var. Neden umre parasını biz veriyoruz değil mi? İhtiyacı olan kimseler olsa verelim diyecem ama değiller. Ki zaten yardım ediliyor çocukları tarafından. Her ay verilen paralarla bile gidebilir. Ben de eşimle tartıştım arkada. Ablan niye sürekli böyle yapıyor sizin niye hiç sesiniz çıkmıyor? Fuzuli istekleri hiç bitmiyor diye söylendim. Normalde dediğim gibi asla eşime Karışmam ne verdi ne yaptı hatta ben derim eli boş gitmeyelim alalım. Ama işte benim de sabrım taştı. Eşim de bana kızdı annemle babam tabi verecem dedi durdu bizim tartışma karara varılmadı anlayacağınız rafa kaldırdık. Dün akşam kayınvalidemlerdr oturmaya gittik kayınvalidem birden demesin mi? Ben seneye umreye gidecem. Eşim de dinliyor bana bakıyor tabi. Ben de dayanamadım “anne paran var mı ki nasıl gidecen” dedim. Alttan ima ettim artık anlasın kendi parası var çünkü. O da dedi var, olmasa da eşini gösterdi o var diye. Halbuki kayınbabam asla vermez. Biliyor çocukları yine verecek onlara sırtını dayıyor. Biz bir harcama yapsak bize söylenir aman yavrum ev alın gezmeye gitmeyin, özel hastaneye gitmen der. Ama kendi çocukları ona altın alsa, umreye götürse, ev için birşey alsa sesi çıkmaz. Ya da kayınbabam kendi ailesine harcasa kaynanam söylenir. Ama kendi çocukları harcayınca gözüne görünmez. Gel de sinirlenme. İşte dostlar ne yapmalıyım? Eğer ki bu konu açılır da eşimin kardeşleri anne ile babayı biz umreye gönderecek dese ne demeliyim? Sürekli bizlerden giden bu para akışı beni yıldırdı çünkü.
Sanırım aç ve açıkta değilsiniz. O zaman kıskançlık yapmayın.Kızlar selam. Ben bir buçuk yıllık evli ve hamile biriyim. Eşimi çok seviyorum. Anlayışlı biri. Çocukluğunda babasının hiç düzgün işi olmadığı için yardımlarla büyümüş biri. Kendisi ise okumuş güzel meslek sahibi olmuş. Zor geçen yıllarda kardeşler olarak hep desteklermiş birbirlerine. Şimdi bile ablaları abisi ve kendisi hepsi memur. Babaları da kadrolu işte. Ailenin maddi durumu çok iyi ferahlar. Eşim ve diğer üç kardeşi (iki ablası evli, abisi bekar) her ay annelerine çeyrek alacak kadar aralarında para toplarlar. Ailenin bir ihtiyacı varsa karşılarlar. Ben de hiç bu konuda kısmadım. Ailendir ver dedim. Ama bu iş artık abartıya kaçmaya başladı. Durumları iyi olmalarına rağmen evde ne eksik varsa, ne alınacaksa kardeşler toplanıp alıyorlar. Sanki babalarının maaşı yokmuş gibi, sanki her ay annelerine harçlık vermiyorlarmış gibi. Sürekli bitmek bilmeyen bir para akışı var. Bazen çok bazen az. Bunları da hep evli olan görümcelerimden biri organize ediyor. Kardeşler haydi anneye bunu alalım diyor hop hepsi ortak para atıyor o ay anneye o şey alınıyor. Kayınbabamlar hacca yazıldılar. Hatta eşime de dedim çıkarsa hepimiz yardım edelim. Hac pahalı bir ibadet çünkü ve farz. Her zaman çıkma şansı da yok. O da memnun oldu. Fakat daha hacca yazıldıkları ilk sene çıkmasını beklemeden görümcem tuttturdu annelere hac çıkmaza seneye umreye yollayalım. Ya bir dur birkaç sene beklesinler değil mi? Hayır zaten her ay para yolluyorlar. Kayınbabamın düzenli maaşı var, evleri kendilerinin, ekstra kirada evleri var. Neden umre parasını biz veriyoruz değil mi? İhtiyacı olan kimseler olsa verelim diyecem ama değiller. Ki zaten yardım ediliyor çocukları tarafından. Her ay verilen paralarla bile gidebilir. Ben de eşimle tartıştım arkada. Ablan niye sürekli böyle yapıyor sizin niye hiç sesiniz çıkmıyor? Fuzuli istekleri hiç bitmiyor diye söylendim. Normalde dediğim gibi asla eşime Karışmam ne verdi ne yaptı hatta ben derim eli boş gitmeyelim alalım. Ama işte benim de sabrım taştı. Eşim de bana kızdı annemle babam tabi verecem dedi durdu bizim tartışma karara varılmadı anlayacağınız rafa kaldırdık. Dün akşam kayınvalidemlerdr oturmaya gittik kayınvalidem birden demesin mi? Ben seneye umreye gidecem. Eşim de dinliyor bana bakıyor tabi. Ben de dayanamadım “anne paran var mı ki nasıl gidecen” dedim. Alttan ima ettim artık anlasın kendi parası var çünkü. O da dedi var, olmasa da eşini gösterdi o var diye. Halbuki kayınbabam asla vermez. Biliyor çocukları yine verecek onlara sırtını dayıyor. Biz bir harcama yapsak bize söylenir aman yavrum ev alın gezmeye gitmeyin, özel hastaneye gitmen der. Ama kendi çocukları ona altın alsa, umreye götürse, ev için birşey alsa sesi çıkmaz. Ya da kayınbabam kendi ailesine harcasa kaynanam söylenir. Ama kendi çocukları harcayınca gözüne görünmez. Gel de sinirlenme. İşte dostlar ne yapmalıyım? Eğer ki bu konu açılır da eşimin kardeşleri anne ile babayı biz umreye gönderecek dese ne demeliyim? Sürekli bizlerden giden bu para akışı beni yıldırdı çünkü.
Açıkçası kızlar da veriyor hepsi eşitResmen enayilik. Maddi durumu iyi olan insanlara hac ibadeti farz. Sizin bu kadar kasmanıza gerek yoktu. İyi gelin olacağım diye kendinizi kullandırıyorsunuz ama emin olun onlar “oğlum veriyor, oğlumun parası” diyordur.
Onu demiyorum. Sizin yaptığınız fedakarlığı görmüyordur onlar, nasılsa oğullarının parası.Açıkçası kızlar da veriyor hepsi eşit
Bazen çok bazen az dememdeki kasıt şuydu. Şöyleki her ay düzenli iki bine yakın çıkıyor bir de üstüne ekstaralat oluyor bazen. O ekstralara canım sıkılıyor. Anneye süpürge makinası alacağız, anneye balkon seti alacağız, annenin ve babanın sağlık-estetik diş harcamaları, anneye buhar makinası alacağız vs vs. Böyle böyle ekstralar bitmiyor. Hani bu tarz şeyleri anneye verdiklerinizle anneniz de alabilir. Yoksa her ay anneye verilen düzenli maaşta gözüm yok. Şimdi de umre çıkınca ona sinirlendim.Aylık ortalama ne kadar para çıkıyor hanenizden?
Bizde de bakınca kayınvalidem birikim yapın hep der. Allah var öyle pervasız değil borç da verir sana ihtiyacın varsa. Ama ben bu umre işi için sordum. Yoksa ailesi kötü insanlar değiller.Nasıl ya siz kiradasınız kayınvalide evi var kayınpederin iyi işi var kira gelirleri var üstelik eşiniz kardeşleriyle umreye gönderecek pes o kocayı sepetlerim hadi ananla umreye sende git orada kal gelme diyebizde evlat kiradaysa anne baba daha çok yardım eder bırakın hediyeler almayı
Anladım ben sizi. Sinirlenmekte haklısınız bence. Yine de bunu kavga gürültü etmeden güzelce halletmeye çalışırsanız daha güzel olurBazen çok bazen az senemdeki kasıt şuydu. Şöyleki her ay düzenli ili bine yakın çıkıyordur da ekstaraları oluyor bazen. Onlara canım sıkılıyor. Anneye süpürge makinası alacağız, anneye balkon seti alacağız, annenin ve babanın sağlık-estetik diş harcamaları, anneye buhar makinası alacağız vs vs. Böyle böyle ekstralar canımı sıkıyor. Hani bu tarz şeyleri anneye verdiklerinizle anneniz de alabilir. Yoksa her ay anneye verilen düzenli maaşta gözüm yok. Şimdi de umre çıkınca ona sinirlendim.