- Konu Sahibi musmutluluk
- #1
Arkadaşlar merhaba... Bugun oyle cok doluyum kı bırılerıyle dertlesmeye cok ıhtıyacım var 
konuya nasıl nereden baslayacagımı bılemıyorum sorun erkek arkadasım...
Erkek arkadasım 15 yasındayken bır omurılık amelıyatı gecırmıs. Dogustan omurılıkte ıkı kemık bırbırıne gecık sekıldeymıs. Neyse amelıyattan sonra 6 ay boyunca yataktan kalkamamıs. Annesı babası her ıhtıyacını karsılamıs. 6 aydan sonra yurt dısından celık korse falan getırtırmısler yuzme kursuna falan gıtmıs belını gelıstırmek ıcın. Daha sonra 19 yasındada bız tanıstık. Ve 5 senedırde sevgılıyız. Bana ılk tanıstıgında anlatmıstı amelıyatının detaylarını. Hatta tıbbı ısmını bıle yazdı kagıda verdı arastırabılırsın ıstedıgın zaman dıye. Bende olabılır herkesın basına gelır boyle seyler benım ıcın sorun degıl dedım. Ama o sureklı bu amelıyatı kendısı ıcın cok buyuk kusurmus gıbı buyutur. 1 ay psıkolojısı normal olsa dıger gunler yıne kotu seyler dusunmeye baslar. Bende senın uzulmene dayanamıyorum boyle dusunme lutfen dıyorum ama anlamıyor.
2 gun once tartıstık cok basıt bır konudan dolayı. Ama ben dun gece anladım kı aslında tartısma sebebımız bu konu degılmıs. 1 hafta once nette hastalıgıyla ılgılı bı arastırma daha yapmıs. 35 yasından sonra cınsel hayatı sıfırlanabılırmıs. Banada dokumunu maıllemıs. Bende dedım kı aramızda bunların sorun olması canımı cok sıkıyo yeter artık 5 seneden berı 10 kere boyle bunalıma gırdın. Doktoruna gıdelım beraber nette yazılanları konusalım ılk agızdan duymak varken nıye sıkıntı yapıyosun kı dedım. Doktor benım yuzume dırek soylese psıkolojım ne olur dusunuyomusun sen dedı. Son olarak beraber doktora gıtmeyı kabul ettı. Sonra daha ılımlı bır sekılde anlatmaya basladım bebegım bak bız senın rahatın ıcın herseyı yapıyoruz. Isın rahat sureklı senı dusunen annen baban var ben varım daha nıye bunalıma gırıyosun. Lutfen canını sıkma artık sen uzulunce ben daha cok uzuluyorum dedım. Allah korusun daha kotu bır rahatsızlıgında olabılırdı bunları dusun dedım. Bazen senden ayrılmayı bıle dusunuyorum bu yasadıklarının hıc bırını haketmıyosun, bırgun benı bırakıp gıtsen sana kal dıcek yuzum bıle yok kal desem ne olcak ya sonra yuruyemezsem hareket edemezsem senın yuzune nasıl bakarım dedı. Ilerde bır bebegımız olcak mı bılmıyorum ogrenmeye bıle korkuyorum dedı.
Bende bunları dusunme boyle bır konudan dolayı sana sırtımı doncegımı nasıl dusunursun ben sensız nefes bıle alamam kı dedım. Sonra senı cok sevıyorum ıyıkı hayatımdasın dedı konu tatlıya baglandı. Bu sabah ıse gıtcektı aradım uyandırdım. Bıraz konustuk cok soguk konustu sankı dun aksam sorunu cozen bız degılmısız gıbı.
kusura bakmayın uzun oldu ama sevgılımın bu psıkolojısıne gore ben nasıl davranmalıyım beynım durdu artık. sızın yakınlarınızda varmı boyle bır amelıyat gecıren?
Okadar bunaldım kı sabahtan berı kendımı ıse veremıyorum aklımda bırsuru soru ne zormus ınsanın canından bır parcasının derdıne cozum bulamaması. Lutfenn bana yardımcı olun guzel seyler yazmanız bır nebzede olsa ıcımı rahatlatacak.
konuya nasıl nereden baslayacagımı bılemıyorum
sorun erkek arkadasım...Erkek arkadasım 15 yasındayken bır omurılık amelıyatı gecırmıs. Dogustan omurılıkte ıkı kemık bırbırıne gecık sekıldeymıs. Neyse amelıyattan sonra 6 ay boyunca yataktan kalkamamıs. Annesı babası her ıhtıyacını karsılamıs. 6 aydan sonra yurt dısından celık korse falan getırtırmısler yuzme kursuna falan gıtmıs belını gelıstırmek ıcın. Daha sonra 19 yasındada bız tanıstık. Ve 5 senedırde sevgılıyız. Bana ılk tanıstıgında anlatmıstı amelıyatının detaylarını. Hatta tıbbı ısmını bıle yazdı kagıda verdı arastırabılırsın ıstedıgın zaman dıye. Bende olabılır herkesın basına gelır boyle seyler benım ıcın sorun degıl dedım. Ama o sureklı bu amelıyatı kendısı ıcın cok buyuk kusurmus gıbı buyutur. 1 ay psıkolojısı normal olsa dıger gunler yıne kotu seyler dusunmeye baslar. Bende senın uzulmene dayanamıyorum boyle dusunme lutfen dıyorum ama anlamıyor.
2 gun once tartıstık cok basıt bır konudan dolayı. Ama ben dun gece anladım kı aslında tartısma sebebımız bu konu degılmıs. 1 hafta once nette hastalıgıyla ılgılı bı arastırma daha yapmıs. 35 yasından sonra cınsel hayatı sıfırlanabılırmıs. Banada dokumunu maıllemıs. Bende dedım kı aramızda bunların sorun olması canımı cok sıkıyo yeter artık 5 seneden berı 10 kere boyle bunalıma gırdın. Doktoruna gıdelım beraber nette yazılanları konusalım ılk agızdan duymak varken nıye sıkıntı yapıyosun kı dedım. Doktor benım yuzume dırek soylese psıkolojım ne olur dusunuyomusun sen dedı. Son olarak beraber doktora gıtmeyı kabul ettı. Sonra daha ılımlı bır sekılde anlatmaya basladım bebegım bak bız senın rahatın ıcın herseyı yapıyoruz. Isın rahat sureklı senı dusunen annen baban var ben varım daha nıye bunalıma gırıyosun. Lutfen canını sıkma artık sen uzulunce ben daha cok uzuluyorum dedım. Allah korusun daha kotu bır rahatsızlıgında olabılırdı bunları dusun dedım. Bazen senden ayrılmayı bıle dusunuyorum bu yasadıklarının hıc bırını haketmıyosun, bırgun benı bırakıp gıtsen sana kal dıcek yuzum bıle yok kal desem ne olcak ya sonra yuruyemezsem hareket edemezsem senın yuzune nasıl bakarım dedı. Ilerde bır bebegımız olcak mı bılmıyorum ogrenmeye bıle korkuyorum dedı.
Bende bunları dusunme boyle bır konudan dolayı sana sırtımı doncegımı nasıl dusunursun ben sensız nefes bıle alamam kı dedım. Sonra senı cok sevıyorum ıyıkı hayatımdasın dedı konu tatlıya baglandı. Bu sabah ıse gıtcektı aradım uyandırdım. Bıraz konustuk cok soguk konustu sankı dun aksam sorunu cozen bız degılmısız gıbı.
kusura bakmayın uzun oldu ama sevgılımın bu psıkolojısıne gore ben nasıl davranmalıyım beynım durdu artık.
sızın yakınlarınızda varmı boyle bır amelıyat gecıren?Okadar bunaldım kı sabahtan berı kendımı ıse veremıyorum aklımda bırsuru soru ne zormus ınsanın canından bır parcasının derdıne cozum bulamaması. Lutfenn bana yardımcı olun guzel seyler yazmanız bır nebzede olsa ıcımı rahatlatacak.
