mesela koltuktan atlamak, yatakta zıplarken yerdeki yastıkların en uzağına atlamak, büyüklerin kafasına top atmak vs gibi davranışları öğreten de babaymış meğer yeni farkettim. ne yazık ki yapma etme demek işe yaramıyor, çünkü anne baba asla müsade etmiyor bize.
hadi 2 yaşındaki kızımı geçtim, 10 aylık kızımın elindeki oyuncakları da alıyor, sürekli ağlatmaya çalışıyor vs. yapma etme kızım diyorum, annesi karışma kızımı, kendi kızların gibi sindiremezsin kızımı diyor. ne alaka anlamadım.
aslında konuda karışıklık olmasın diye detaylandırmak maksatlı o kelimeleri kullandım. yoksa yeğenim canımdan parça ve 6 yaşındaki çocuğu kabahatli görmüyorum bu konuda.Sürekli 'kızını...kızını...onun kızı' demissiniz. Sizin yegeniniz yani anne yarisisiniz bir bakima.O da küçük ki.hic belli etmeden söz konusu yapmadan kontrol edin.bebeginizi hep yanınızda bulundurun.kardesinize uyarmasini filan soylemeyin yani.siz önlemini alın.
annemin yanında kalıyorlar ama anneme de müdahale ettirmiyor ki, sert tepki gösteriyor, küçücük kız 60 yaşındaki kadına sanane diyor, annem bunaldı iyice.Anladım. ..kardesiniz kisitlamayacak diye sizin çocuk zarar mi görsün. Tövbe Yarabbim. Ama sizin söylemenizle çözülmez bu konu.hatta gerginlik olur aranızda. Tamam uyarayim dikkat edeyim demez yani.yegeninizin de bir suçu yok.cocuk egitilememis ki.
Size düşüyor olay.cocuklarinizi koruyun allah korusun.bu konuda da hiç yorum yapmayın kardesinize gerek yok düzelmez.
Onlar geldiklerinde bir abla ne bileyim bakıcı ya da komşu kızı cagirsaniz aslında göz kulak olacak.
6 yasindaki cocuga ablan gayete iyi dogruyu yanlisi ögretwbilir isine gelmiyor demekki...
Pek görüsemiyosunuz zaten , gläörüstügünüzdede kizini yaninda tut baska caresi yok gibi...
anlayamadım maalesef.bizim orda bi laf var bildin mi? (;
cocukla, tavuk arasina girilmez!!
aynen. ben de merak ediyorum.kız kardeşiniz ezip sindirmemekle terbiye ve saygı öğretmemeyi karıştırmış
yeni doğan çocukla nasıl başbaşa bırakıcak bu çocuğu da ayrı merak konusu
yani sen kavgaya tutusmussun, ama gereksiz..cunku bi bakmissin kanki olmuslar..yani bi bakmissin sen küsersin ama cocuklar arkadas olmus..anlayamadım maalesef.
yine geldiler 1 ay için.
yeğenim okula başladığı için eskisi kadar haşin değil kızlarıma karşı ama kızkardeşim hala aynı.
büyük kızıma telefonunu vermiyor ağlasa bile. o görmeden alırsa yalan söyleyip elinden alıyor. gerekçesi de şarjı bitermiş. ki kızım öyle telefon karıştırmaz sadece oyunlara bakar o kadar malum daha 2 yaşında. bir oyun açınca 5 dk oyalanıp bırakır telefonu. beraber çizgi film izlerler, 7+ ve üzeri çıkınca kızıma izletmiyorum, tv yi kapatmak istiyorum kızı istemediği için kesinlikle kumandayı verdirmiyor bize kardeşim. inanın kumanda hep yeğenimde. annem dahi gece yarısı istediği kanalı açamıyor, çünkü kızkardeşimin kızı ne isterse o olacakmış. eğer nasihat edersek kızarsak kızını ezmekle, kıskanmakla suçluyor bizi.
mesela koltuktan atlamak, yatakta zıplarken yerdeki yastıkların en uzağına atlamak, büyüklerin kafasına top atmak vs gibi davranışları öğreten de babaymış meğer yeni farkettim. ne yazık ki yapma etme demek işe yaramıyor, çünkü anne baba asla müsade etmiyor bize.
hadi 2 yaşındaki kızımı geçtim, 10 aylık kızımın elindeki oyuncakları da alıyor, sürekli ağlatmaya çalışıyor vs. yapma etme kızım diyorum, annesi karışma kızımı, kendi kızların gibi sindiremezsin kızımı diyor. ne alaka anlamadım.
anneme dedim, kusura bakma ama o böyle yaptıkça ben de aynısıyla karşılık vereceğim, kavga edersek üzerine alınma dedim.
yakında yeğenime kardeş geliyor inşallah. o zaman kızkardeşim iki kardeş arasında nasıl davranacak, merak ediyorum.
bakalım önümüzdeki günler neler getirecek?
benim iki yaşındaki oğlumda bir tuhaf. kendinden küçük çocuk görünce birden sacını çekiyor itiyor. insanlara mahçup oluyorum. geçen parka götürdüm. kalabalık bir ortam. arabasına uyyan bir bebek vardı. geçerken uyayan çocuğa hemen el attı ben hemen çektim kolundan özür diledim. baktım durmuyor cips aldım yesin diye. bir den koştu bende hemen arkasındayım. aynı uyayan bebeğe cipsin poşetini ters çevirip üzerine döktü. anlık bir şeydi. hemen çektim kocasıyla ters trs baktılar. yine özür diledim. oğlumun maksadı bebeğinde cips yemesini istemesiydi muhtemelen. paylaımcıdır ve çok sıcak kanlı. ama anlık böyle şeyler oluyor. saçını çektiği çocuk eğer tanıdık birininse elinden tutup cicik yap diyerek gösteiyorum ve saç çekmeyi bırakıyor o zaman. kızlar hiç böyle değildi ama oğlum böyle. onun sebebide ablaları elinden oyuncak yiyecek gibi şeyleri zorla alırdı. bu gidip onların sacını çekerdi. bir tür savunma geliştirdi. ama şimdi savunmaamaçlı yapmıyor belki sevme tarzı biraz sert diye düşünüyorum.günaydın hanımlar,
kızkardeşimin 6 yaşında ilkokul 1 e giden bir kızı var, ziyaretime geldiğinde her defasında çocuklar yüzünden tartışma yaşıyoruz.
kızı sürekli 21 aylık kızımı korkutuyor, mesela kapı arkasına saklanıp aniden önüne fırlıyor, aniden gelip kulağının dibinde çığlık atıyor, itiyor, üstüne atlıyor, boya yaparken (ikisinin de ayrı ayrı boyaları ve ve defterleri var) kalemlerini defterini zorla alıyor vs vs.
ben çocuktur diye arada bir fazla müdahale etmemeye çalışarak uyarıyorum. sonuçta çocuktur deyip üstüne gitmek istemiyorum.
ama ben her uyardığımda kızkardeşim bana öfkeleniyor, yanlış doğru demeden kızını savunuyor. sonra da bana kızdığı için kızını cezalandırıyor.
ne yapacağımı şaşırdım artık. kızını iyi niyetle tatlı sözle uyarıyorum. sonuçta şiddet ya da bağırma gibi davranışlarım yok.
çocuklarla ilgili değil sorunum genel olarak kızkardeşimin tavrı mesele. kızı kızlarıma eziyet ediyor oyun oynarken. ben müdahale edince sinirleniyor.yani sen kavgaya tutusmussun, ama gereksiz..cunku bi bakmissin kanki olmuslar..yani bi bakmissin sen küsersin ama cocuklar arkadas olmus..
o zaman fazla muhabbet karin agritir diyerekten mesafe koyacaksiniz..baska yolu yok...anne babamizi secemedigimiz gibi kardeslerimizide biz secemiyoruz.çocuklarla ilgili değil sorunum genel olarak kızkardeşimin tavrı mesele. kızı kızlarıma eziyet ediyor oyun oynarken. ben müdahale edince sinirleniyor.
sorunun ana kaynağı bu zaten. konuşamıyoruz, konuşturmuyor. kızı ile ilgili hiçbir şeye karıştırmıyor ne beni, ne annemi.Siz kardessiniz ya yakisiyor mu birbirinizin arkasindan bu laflari etmek? Gulun sakalasin. Yani biz her seyi acik acik deriz kimse de kirilmaz. Hele bi de yegenim saygisizlik yaparsa benden once ablam uyarir.
Kardesler birbiriyle konusmazsa bu konulari nasil orta yol bulunur??
benim iki yaşındaki oğlumda bir tuhaf. kendinden küçük çocuk görünce birden sacını çekiyor itiyor. insanlara mahçup oluyorum. geçen parka götürdüm. kalabalık bir ortam. arabasına uyyan bir bebek vardı. geçerken uyayan çocuğa hemen el attı ben hemen çektim kolundan özür diledim. baktım durmuyor cips aldım yesin diye. bir den koştu bende hemen arkasındayım. aynı uyayan bebeğe cipsin poşetini ters çevirip üzerine döktü. anlık bir şeydi. hemen çektim kocasıyla ters trs baktılar. yine özür diledim. oğlumun maksadı bebeğinde cips yemesini istemesiydi muhtemelen. paylaımcıdır ve çok sıcak kanlı. ama anlık böyle şeyler oluyor. saçını çektiği çocuk eğer tanıdık birininse elinden tutup cicik yap diyerek gösteiyorum ve saç çekmeyi bırakıyor o zaman. kızlar hiç böyle değildi ama oğlum böyle. onun sebebide ablaları elinden oyuncak yiyecek gibi şeyleri zorla alırdı. bu gidip onların sacını çekerdi. bir tür savunma geliştirdi. ama şimdi savunmaamaçlı yapmıyor belki sevme tarzı biraz sert diye düşünüyorum.
anne olmak da zor.sorunun ana kaynağı bu zaten. konuşamıyoruz, konuşturmuyor. kızı ile ilgili hiçbir şeye karıştırmıyor ne beni, ne annemi.
ne söylesek kabahat. ben teyzesiyim, kötülüğünü istemem niye alınıyorsun diyorum, sen kızımı kıskanıyorsun diyor. daha ne diyeyim ben ona. açık açık konuşmanın sonu küslüğe varıyor.
hani yaşları yakın olsa ve sadece refleks olsa anlarım. başta da belirttiğim gibi çocuğa kabahat bulmuyorum ben. kızını uyarmayan kızkardeşime kızıyorum. 6 yaşında okuldaki kurallara uymada sorun yaşamayan kız, ev içinde 2 yaşında ve 10 aylık çocukların elinden oyuncakları çekip alırsa, korkutup ağlatırsa vb davranışlar sergileyince mecburen müdahale ediyorum. çünkü annesi görmezden geliyor.
yani kardeşler arasında bu sorun olmamalı ama bizde sorun oluyor maalesef. sanki teyze değil yabancıyım gibi davranıyor kardeşim. sadece bana değil anneme de böyle.Canım bemimde oğlan kardeşim var. Onun çocuklarınada yeri geliyor ben hayır diyorum, yeri geliyor eltim benim çocuklarıma hayır diyor. Bu normal bir şey sonuçta hayırsa hayırdır.
en başta kardeşinizin düşünmesi lazım çocuğuna söylemesi
işte onlar küçükler ağlatma korkutma vs. diye
kardeşiniz diye ezdirmeyin çocuklarınızı
benim annem de böyleydi yok dayı kızı yok amca oğlu yapar eder annelerinin arkasına geçer
bizde annemizin bizi korumamasıyla hatta üstüne onlara bir şey diyemediğinden bize kızmasıyla kalırdık ortada
çocuktur demeyin aha dün gibi hatırlıyorum onların neler yaptığını annemin beni korumamasına ne kadar üzüldüğümü