Kızımla başım dertte

Mesela.orada 7 yaşında yeni okula başlayan çocuk var ben ona okuma çalışması yaptırmak istedim.
Kaynanam vs hemen bulasiklara yönlendiriyor ona göre gereksiz bu işler.
Kadın tarla kültürunde büyümüş.
 
Bitmez bence.
Bu tipler hala var.
Orada üç yaşında çocuk var bu ne soruyor dönemi gereği.
Aileyi görsen çocuğa kızıyorlar ebesinin Koru dedi biri.
Amann.simdi bu yerde sosyalleşmesi daha iyi
O çocuk da büyüyünce eğer erkekse karısına karısı soru sorunca elinin körü der gider telefon oynar her şeye mıymıylanır ben birsürü iş yapıyorum der sonra döner karısına sende evde bütün gün yatıyorsun birde kafamı şişiriyorsun der de der yani sonu yok. Kadınsa da aynı şekilde ileride ne çocuklarına bir şey öğretebilir ne de eşine saygısı olur o da aynısını yapar . Sonrada bu döngü bitecek diye bekle işte boş boş gerçekten...

Evet doğru söylüyorsun o şekilde daha iyi
 
Kesinlikle katılıyorum. Benim de annem kötü polisti, hep hayır'lari o derdi, 'uslu durun yoksa eve gidiyoruz'lar ondan çıkardı, kaşini gözünü karartir bizi hizaya sokmaya çalışırdı (yazan arkadaş sert ceza vermiyrouz demiş, bizde de sert ceza olmazdı ama iyi polis kötü polis olurdu)
Sonuç olarak kötü polisle aramızda duvalar oluştu, artık rahat olsa da hala gözümüzde kötü polis.
Bence çok çok çok yanlış bir öneri. Birinin Kötü olmasina gerek yok, her çocuk konuşarak iletişim kurabilir.



****
Konu sahibine gelirsek, arkadaşların önerdiği kitaplar sorun cozumune yardımcı olabilir. Bir anda davranış değiştirdiyse sebebi ne olabilir acaba? Bence buna bir eğilmek lazım. Acaba kendi iç dünyasında ne yaşamış, duydugu/izlediği neyi yanlış yorumlamış olabilir ki böyle bir değişim yaşamış?

Bir de olay sadece 3 ayda yaşanmış ama mesajlarınıza bakıyorum; siz bu üç ayda defalarca uyarmissiniz, yeri gelmiş kizmişsiniz, sonra ödül ile çözmeye calismissiniz, sonra paspasla ceza uygulamasına girişmişsiniz.
Buradan bakınca koca bir tutarsizlik abidesi gibi görünüyor, şaşkın şaşkın - aklınıza ne gelirse uygulamissiniz. Çocuklar netliği sever oysa...
Scinner'in fare deneyi var, davranış psikolojisinde - çocuk yetiştirmede de çok fazla kullanılır
Sizin çocuk (fare) yanlış bir davranış yapıyor ama her seferinde farklı bir dönüt alıyor. Biri daha iyi, biri daha kötü... Yani aynı davranisa o kadar farklı tepki almış ki , bence daha anlayamamış bu davranışın sonucu ne olur diye.
Şey gibi; mesela çocuk dizi izlicem,dizi izlicem diye tutturuyor. Aile bir hayır diyor, beş hayir diyor, yüz hayır diyor...artık o çocuk anlar ki o şey hayırdır ve ne kadar ısrar etse de evet olmaz cevap, ve çocuk ısrar etme davranışına son verir (misal iş makinasına bineceğim diye kendini yerlere atan çocuk iş makinasına binmesinin kesinlikle imkansiz olduğunu anlayinca kendi kendisine unutur gider o arzuyu,başka zaman iş makinası görünce ağlayıp durmaz. Neden? Çünkü ağlasa da yok yani)
Yine TV orneginden gidersek, aile bir hayır diyor, beş hayir diyor, onbeste artık 'oooofff basım şişti! Hadi izle ama son bak' deyip diziyi açarsa çocuk sadece şunu ogrenir; 'heee,demek ki onbeş isrardan sonra izin geliyor. Bundan sonra hayır dediklerinde daha çok bastirmaliyim'
Bu olayı kendi durumunuza yorumlayın. Çocuk her aynı kötü davranışı yaptiginda farklı tepkiler verip durmussunuz.
Bence böyle zamanlarda verecek bir mantıklı tepki bulun ve hep onu verin, asla istisna olmasın.

Ben yerinizde olsam, önce akşam yatak sohbetlerinde, sakin oldugu zamanlar bu durumun sebebini öğrenmek icin sohbet açmaya çalışirim ("kızım,ananenlerde niye öyle yaptın?" Demeyi kesinlikle kasdetmiyorum).
Neden böyle bir tepki vermeye başlamış, ilgi mi istiyor yoksa sadece büyüme hormonlarinin kurbanı mı olmuş? Belki de hic bilmediği yeni bir duygu yaşıyor o sırada, o duyguyu nasıl aktaracagini bilmediği için bildigi yol olan öfke ile aktarmayı deniyor. Uyarılarda bulunmadan önce bunu anlamaya çalışmak lazım . Eğer yaşının getirdigi büyüme hormonlarindan kaynaklı bir öfke nöbeti geçiriyorsa bunun çözümü için alanında eğitimli kişilerden yazılar okumakta fayda var. Bir de çocuğa böyle hissettiginde duygusunu çığlık atmaktan başka şekilde nasıl cozebilecegini öğretebilirsiniz. Sonuçta o bir çocuk, yönlendirilmesi gerekir. Biz koca insanlar bile bazen tepkimizi öfke patlaması ile bas bas bağırarak ya da trip atarak cozuyoruz, ülkede yaşayan çoğu insan kendini sakinleştirmeyi bilmiyor. İşte siz ona bunu ogretebilirsiniz.
Bence asilmayacak bir sorun yok, bu da bir dönem. Anlamaya çalışın ve tutarlı olun,her şey çözülür ...
 
4 yaşta sanirim cocuklarin hepsinde var.benim kizimda boyleydi bazen oturup aglardim sinirden asla dinlemezdi bizi.suan 5 yasinda o huysuzluklari gitti daha sakinlesti.cocuklar buyudukce ozerk olmak istiyorlar ve bunun yolu olarak bu sekilde davraniyorlar.kizim boyle yaptiginda sert bir dille uyarirdim ve konusmazdim bir sure.
 
Bence de aileye bağlı. Esimin ailesi berbat bi aile tambi sacmalik ailesi. Tuvalet temizliği bile yok kapi kapatma mahremiyet yok.onun bunun Ilaci ha deyince alınıyor bagirarak konusuluyor..
 
merhaba, ben kamuda anasınıfı öğretmeniyim aynı zamanda 2 çocuk annesiyim. acaba evde tek sizinle kalınca fazla otoriter davranıyor olabilir misiniz? otoriter aile çocuklarında çok görüyorum bu tür davranışlar. ailenin ona kızıp engel olamayacaklarını düşündükleri dış ortamda abartılı şımarıklıklar gözlemliyorum. tabiki bu böyledir asla diyemem. sadece bir gözlem
 
Bu arada cok vakti olmayanlar için, haluk yavuzerin çocuk eğitimi el kitabı cok güzel. Gercek bi el kitabi, sayfa sayısı az degil ama bir sayfa bile okusan o gün sana yetiyor
 
Annesi sadece ilgini cekmeye çalışıyor .Anne ben buradayım diyor .yapacağınız şey gitmeden ÖNCE kuralları belirlemeniz .Net kısa ve anlamlı olmalı .Bağırmak yok sana hiç yakışmıyor .Kaba konuşmak yok güzel durmuyor gibi .Güzel davrandığında küçük bir suprizin olduğunu belirtin aman önceden belirleyin üzülmesin yavrucak .Eğer güzel davranmazsa misafirlikte küçük bı uyarı sürprizi istemiyorsun galiba gibi .Ama mutlaka güzel davranışı övün imrendirin.
 
Çözüm öneriniz hayran kaldım


Ben de prensip olarak hep önceden ankasıp giderim. Mesela avm ye gidilecek makas ve terlik alınacak oyuncak uya girilebilir ama birsey almak hatta istemek yok. Dönüşte tek birsey alınabilir (mısır simit veya limonata tek biri) dakika bası acıktım susadım yoruldum çişim var derseniz anında geri döneriz derim.
Gercekten büyük insan gibi gezerler. Arada oluyor tabi aglayıp tutturmakar ama içimden yapmak gelse bile basta tembihlediğim için yapmam asla. Teminat yerine gelmediyse de gercekten geri dönerim.
Bir de güzel seyi soba bırakırım ben. Mesela o gün oyuncak alınacaksa o en son alınır ya da yemek yenecekse iş bittikten sonra yenir. Oyuncak alınınca eve kadar acılmaz mesela.


Son zamanlarda suna da basladım.
Gittikten döndükten sonra uyumlu olmuşlarsa eger Tesekkür ediyorum. Mesela gezmeye gittik arkadasa diyelim dönünce sohbet ederken cok nazik tin. Gurur duydum gibi söylemlerde bulunuyorum.
 
Benim kizda kasim da 4 yasinda girecek ve son iki haftadir oda resmen bambaşka bir insan oldu.
Herseye agliyor, bas bas bagiriyor isyan bayragi cekiyor.
Saygi vs beklemiyorum bu yasta cocuk sonucta konustugumuz seyler kendi ben merkezciligi araya girince havada kaliyor ama cocukta gercekten bir anda bir degisik oldu bende anlam veremedim.
Acaba 4 yas da boyle seyler mi oluyor bilmiyorum.
Tipki sizinki gibi yalnizken oy canim annem, hic seni birakamam, seni cok seviyorum vs. Topluma girince bir yirtici kus cikiyor ortaya.
Bende pedagog dusunuyorum boyle devam ederse.
 
Hayir surekli onun bir arkadasiymisim gibi geciyor vaktimiz. Otoriter veya sert bir tavir sergilemedim
 
Denedim inanın. Hicbiri yaramadi kalici bir cozum olmadi : (
 
Çocuğunuz gibiydim küçükken. Evde akıllı uslu olur, ne zaman bir misafirliğe gitsek yapmadığım ahlaksızlık edepsizlik kalmazdı. Annemin yüzü kıpkırmızı olurdu utancından. Genelde evde yemek yiyip gittiğimiz halde "acıktıııığğmmm" diye böğürür avazım çıktığı kadar bağırırdım. Ev sahibi yiyecek bir şeyler hazırlardı annemin yapma etme karnı tok demesine rağmen, ben bunu yemem patatiz kızart bana diye tuttururdum. Daha neler neler.. Annem hiç bağırmadı, kızmadı, hep konuştu, ama nafile.. Kadın gezmeyi bıraktı benim yüzümden. Şu an düşünüyorum, böyle davranmamın nedeni gittiğimiz ev oturmalarında canımın aşırı sıkılmasıydı.Evimi odamı oyun alanımı çok özlememdi. Böyle yaparsak eve döneceğimizi düşünürdüm. Siz de nedenlerini anlamaya çalışın. Dikkat çekmek için yapıyor muhtemelen. Ama neden? Gittiğiniz yerlerde canı çok mu sıkılıyor? Çocuklar yetişkinlerin dünyasından aşırı sıkılır, çocuksuz ortamlara mı gidiyorsunuz?
 
Sanki tum ilgiyi uzerine cekmek istiyor gibi. Tek basinayken sorun yokmus cunku.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…