- 23 Ocak 2008
- 10.806
- 13.020
- 823
- Konu Sahibi Chitlenbik
-
- #41
hepinizin cevapları için ayrı ayrı teşekkür ediyorum... Bugün sabah kalkınca eşime dedim.. doktora götürelim diye... o da biraz daha izleyelim eğer aynı durumları sergilerse götürürüz dedi...
Biyerden düştüğü zaman falan orayı dövmüyoruz.. sadece parmağımızı sallayıp "sakın sakın bidaha yama kızıma" diyoruz... eğer yapmaması gereken bişeyi yaptıysa da ceza veriyoruz.. mesela parka çıkmama, oyuncak oynamama gibi... bişeyi ağlayarak istediği zaman apladığı için onu alamadığını söylüyoruz.. yada söylüyorum.. eşim o konuda daha tutarsız.. o daha bebek ne anlar diyor.. kaynanam zaten hiç bişey bile dedirtmiyor... burada çok yalnız.. yaşıtı bir tane arkadaşı var o da erkek... arkadaşların çocukları hep erkek bir tek eflin var kız... o yüzden çok kıymete biniyor... alt kat komşumuzun kızı çok hırçın 2 kere gittik kavga dövüş birbirlerine girdiler... o yüzden oraya da götürmüyorum.. ne kızım strese girsin ne ben... babası akşam 7 de geliyor.. yemek falan ye derken saat 8 oluyor.. belki onu özlediği için böyle yapıyodur... bugün babası izinli.. öyle tuhaf davranışını görmedim daha... uykudan kalkınca da dışarı götürmeyi düşünüyorum.. anne ve babası olarak onun her zaman arkasında, yanında olduğumuzu bilsin diye.. gece öksürükden uyandı bi ara.. biz de uyandık.. ben gece kalkınca acıkırım.. kalkıp bişiler yiyeyim dedim.. anne gitmeeee diye çok ağladı...
onu bırakacağım sanıyor sanırım... çalışmıyorum bütün gün kızımlayım.. onu ben büyütüyorum yani..
Merhaba arkadaşlar... Yazacağım şeyler belki bazılarınız iççin dert sayılmaz, ama benim için çok önemli...
Ben bir Anneyim ve kızım benim için herşeyden önce gelir...
Konuya gelince:
Kızım 26 aylık, oldukça akıllı neşeli meraklı, yaşıtlarından çok daha iyi konuşabilen bir bebek...
Bugün akşam oturuyorduk. Eşimin işten gelmesine çok az bi zaman kalmıştı.. Kızım oyuncak atı ile oynuyordu... Birden sağ elini ıssırmaya başladı... elinin üzerini kızartmış... İlk başta dikkatimi çekmemişti.. sonra baktım elini ıssırıyor.. kızım napıyorsun sen dedim, anne elimi ıssırıyorum onu sevmiyorum dedi... aldım kucağıma kızım öyle yapılmaz bak o senin elin acıtmışsın kızarmış dedim. Ama anne o atımı elledi dedi.. Bu ilk değil... bi keresinde de bebeğini ellediği için kendi elini dövdü.. o zaman aldırmadım oyun yapıyor sandım... ama bugün çok tuhaftı.. bakışları, siniri... açıkcası çok korktum...
Kızımın dikkatini dağıtmak için oyun oynadık.. Eşim geldi.. Yemeğe oturduk.. Yemek yerken kızım birden kalktı sandalyesinden yere çömeldi bişiler yapıyor.. Baktım napıyosun kızım dedim, canalaları dövüyorum anne dedi... canavar dediği şey de benim mutfak halımdaki yanık izi... çok hafif bi iz...
Eşime anlattım o daha çocuk oyun oynuyor falan dedi..Ben bi anne olarak çok üzüldüm bugün... demin beri ağlamaktan gözlerim şişti... acaba istemeden yanlış bişeymi yaptım çocuğuma... onu byütürken bi yerde hata mı yaptım?? İnanın demin beri düşünüyorum... Belki benim durumumu yaşamış yada duymuş olan arkadaşlar yardım edebilir diye açtım bu konuyu.. Nolur küçümsemeyin.. Ben bir anneyim demin de belirtiğim gibi.. kızımın bu halleri beni çok üzdü, sarstı... Lütfen bi yorum yapın..
tam da geçenlerde okuduğum bir psikiyatri kitabında yazan duruma benzer bir şey anlatmışsınız.
okuduğum şeye göre psikiyatr şöyle anlatıyor:
bazı insanlar vücutlarının bir parçasının vücutlarının şeklini bozduğunu düşünürler, ya da o parçayı vücuda ait hissetmezler ve vücutlarının o parçasından kurtulma isteği duyarlar.
kitapta okuduğum örnek şu şekildeydi:
amerikada bir marangoz kolunu incitme vakasıyla acile götürülüyor.durumuna bakan doktor aynı yıl içinde 3 kez aynı kolunu incittiğini görünce durumda bir tuhaflık seziyor ve psikiyatra haber veriyor.psikiyatr adamla konuşunca durumu anlıyor.bu durum adamda o kadar takıntı haline gelmiş ki adam kostümler giyerek sokağa çıkıyor elini görmemek için elini sürekli arka cebine atıp geziyor falan..
en son kolunu yaralamasının altından da şu çıkıyor
koluna zarar verip kesilecek hale getirmek.kolundan nefret ediyor ve vücudunun bir parçası olarak görmüyor.evde kolunu kendisi testereyle kesmemek için zor duruyor bunu bir doktora yaptırmak istiyor kendi yapıp kan kaybından ölmemek için.
durum gerçekten ciddi yani.sizi korkutmak istemem ama valla adam psikiyatr ve bu da baktığı vakalar arasında..
tam da geçenlerde okuduğum bir psikiyatri kitabında yazan duruma benzer bir şey anlatmışsınız.
okuduğum şeye göre psikiyatr şöyle anlatıyor:
bazı insanlar vücutlarının bir parçasının vücutlarının şeklini bozduğunu düşünürler, ya da o parçayı vücuda ait hissetmezler ve vücutlarının o parçasından kurtulma isteği duyarlar.
kitapta okuduğum örnek şu şekildeydi:
amerikada bir marangoz kolunu incitme vakasıyla acile götürülüyor.durumuna bakan doktor aynı yıl içinde 3 kez aynı kolunu incittiğini görünce durumda bir tuhaflık seziyor ve psikiyatra haber veriyor.psikiyatr adamla konuşunca durumu anlıyor.bu durum adamda o kadar takıntı haline gelmiş ki adam kostümler giyerek sokağa çıkıyor elini görmemek için elini sürekli arka cebine atıp geziyor falan..
en son kolunu yaralamasının altından da şu çıkıyor
koluna zarar verip kesilecek hale getirmek.kolundan nefret ediyor ve vücudunun bir parçası olarak görmüyor.evde kolunu kendisi testereyle kesmemek için zor duruyor bunu bir doktora yaptırmak istiyor kendi yapıp kan kaybından ölmemek için.
durum gerçekten ciddi yani.sizi korkutmak istemem ama valla adam psikiyatr ve bu da baktığı vakalar arasında..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?