Merhaba canım benim eşime de o kötü hastalığı söylediler
ama sonuçlarımız iyi geldi çok şükür...
dilerim sizin de öyle olur...
seni öyle iyi anlıyorum ki,
eşine yansıtmadan üzülmek
içine atmak...
gülümsemeye çalışmak çok zor şeyler...
Rabbim şifa versin inşallah sonuçlar iyi gelir.
Dualarım seninle..
inşallah değildir canım.
kanser olsa bile inşallah başlangıçtır. çokça kurtulan var artık eskisi gibi değil.
arkadaşı falan yokmuydu yanına çağırabileceği tek başına çok zor.
tekrar söylüyorum lütfen dik dur sonuç ne olursa olsun. moral, inanç çok önemli , bak bunu klasik moral şeysi diye yazmıyorum gerçekten önemli.
doktorun yüzüne karşı yekten çok geç kalmışsınız dediği bir adamın karısı olarak tavsiye veriyorum sana. lütfen adamın yanında ağlama kendine ağlayıp rahatlayacak köşe bucak bul.
İnşallah güzel haberler verir eşiniz size . İşinizi ferah tutun bu bekleme sürecinde eşinize moral vermeye çalışın . İştenmizin almanız çok mu zor , keşke yanına gitme imkanınız olsa ?
Insallah sonuçlar temiz çıkar. Beşer şaşar, umarım boş bir telaştır. Çevremde akrabalarımdan cok kanserli hasta kaybettim, Allah kimsenin başına vermesin.
Canım, şimdilik üzülmeyin bir sonuçlar gelsin hele. Esimin başı ağrısa canım sıkılır. Kaldı ki sizin durumunuz, cok zor tahmin edebiliyorum ama simdilik sakin kalın. Rabbim şaşırtmış olsun...Bana bu teşhis konulmuş olsa, ben bu kadar üzülmezdim...
Bu kadar içim acımazdı...
Fakat eşimsiz bir hayat düşünemediğim için, bulunduğum ruh hali bambaşka.
Anlatılır birşey değil.
Dik durmaya çalışıyorum, dik duracağım da, kendimde o güç var eminim.
Ama nasıl? Sonuçlar inşallah temiz çıkar, inşallah başka birşeydir...
İnşallah doktor yanılmıştır...
Ben sesli ağlayabilen tiplerden değilim.
Benim sesim çıkmaz ağlarken, gülerken ağlayabilenlerdenim.
Sadece gözümden yaş akar.
Yüzüm burkulur biraz o kadar.
Sesli hiç ağlayamam, utanmışımdır çocukluğumdan beri...
O yüzden dün akşam ne kadar sıksamda kendimi boncuk boncuk yaşlar aktı gözümden.
Hala da akıyor... Burnum nezle gibi akıyor...
Elimde olmadan böyleyim... Bişey düşünmüyorum kafamı boş tutmaya çalışıyorum.
Kuruntu vesvese yapmamaya özen gösteriyorum...
Ama elimde değil işte, akıyor gözlerim...
Geçen sene çekilmiş filmi var, 2016 Haziran tarihli.
Onu buldum dün akşam, o temiz.
Geçen sene de rahatsızlanmıştı böyle öksürük şikayeti vardı ama balgam yoktu.
Bu sefer balgamı çok, bu beni çok endişelendirdi.
Şimdi hastanede zaten.
Tekrar film, solunum testi, gerekirse tomografi...
İnşallah sonuçlar bir önceki doktoru yalanlayıcı olur...
Eşin nasıl peki? Korkarak soruyorum...
bizzat yaşadım kendim yaşadım. kansersiniz dediği gün ben 15 yaşındaydım ve aileme kızınız ne isterse onu yapın mutlu edin dediği gün dünyam başıma yıkıldı. kimseyi görmek istemedim nefes almak istemedim her sabah ölüm korkusuyla yaşamayı bir tek ben bilebilirdim. atlattım sağlığıma kavuştum mucize oldum.Eşim... Derttaşım... Sırdaşım... Aslında Herşeyim'miş...
Siz hiç kanser teşhisi konulmuş birinin karısı, sevgilisi, kızı, oğlu ya da arkadaşı oldunuz mu?
Kanserin alternatif tıp kitaplarında adı; "kötü karakterli hastalık" olarak geçer. Türkçe sözlükte ise eşanlamlısı olarak "incitme beni" yazar. Bu kötü karakterli hastalıkla arkadaş olmayı başarmak, incitmemesini sağlamak mümkün mü?
"Kansersiniz."
Doktorun ya da hasta yakınlarının çok zor telaffuz ettikleri bu cümle baştan yitirilmiş bir savaşı işaret mi ediyor?
Nasıl başa çıkılır bu illet ile?
Belki de çok mu erken içimdekileri paylaşmak için?
Dün akşamı ve dünyanı başıma yıkan doktor, inşallah hatalısındır... İnşallah bu illet benim ailemi bulmamıştır... Eşimi bulmamıştır...
Bir dr nasıl olabilirlik üzerinden böyle birşey söyler anlamıyorum..Umarım biz de aynı noktada oluruz...
Gerçekten doktorun "kanser olabilirsin" cümlesi yetti bize...
Bugün eşim yine hastanelerde koşturuyor, çalışıyorum yanında olamadığım için kahroluyorum...
Dua edin, iyi haberler alalım... Dua edin doktor "kanser değilsin, yanlış teşhis" desin...
çok şükür atlattık 3 sene oldu.
erken teşhisti. hala düzenli kontrolleri var. biz unuttuk bile. sizin içinde sonuç sevindirici olur inşallah.
Evet malesef zor.
Yarın evde olacağım için zaten (süt iznim devam ediyor) bugün izin almam imkansız.
Geçen hafta ufak oğlum orta kulak iltihabı olmuştu, onun için gelememiştim.
Her hafta kafadan 2 gün gelmiyor izlenimi olmaması açısından.
Hem şu noktada "eşim kanser galiba" demek istemiyorum kimseye.
Netleşmeden ne diyebilirim ki?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?