Kızdığım her güne o kadar pişmanım ki....

gulendam_34 .!.:

ayyyyyy souvvvvv

utanmasam ağlayacaktım işyerinde kendimi tuttum..
çok şükür bin şükür Rab' bime

offff şu sigara zıkkımını bende içiyorum halt var gibi

Genişletmek için tıkla...

BirkadinBirerkekBirmelek .!.:

Ben oldum. 13 yaşındaydım 4 kız kardeşin en büyüğü. En küçüğümüz 1,5 yaşındayken annemiz göğüs kanseri oldu. Herkes hastalığı bizden sakladı annem ameliyatlar kemoterapiler geçirdi yanımızda sözde bize bakmaya gelenler annemin öleceğini başımızın çaresine bakmamız gerektiğini söyledi durdu annemin eşyalarını dağıttılar evde dualar okunuyor o zamanlar cep telefonu da Yok bende anneme ulaşamıyorum öldü dedim herhalde söylemiyolar. Birgün annem geldi kapıda anne ölmedin mi diye kaldık Çok şükür annem bizi bırakmadı etrafında ağlayan negatif enerji veren herkesi uzaklaştırdı ailece kenetlendik birbirimize moralimizle sevgimizle yendik kanseri izi bile kalmadı şükürler olsun asla bırakmayın kendinizi hasta muamelesi yapmayın eşinize evde yas havası oluşturmayın en güçlü olmanız gereken zaman

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Çok teşekkür ederim, ben bile her okudukça ağlıyorum.
Rabbim kimseyi sağlık ile sınamasın inşallah.
Kimseye de adını telaffuz edemeyeceği hastalıklar vermesin, dermansız dertler ile sınamasın.

Genişletmek için tıkla...