Kızdığım her güne o kadar pişmanım ki....

KaraTurna .!.:

Bi akrabamız 60 yaşında akciğer kanseri son evresinde. Hiç kabullenmedi beni bu hastalık öldüremez dedi. Şu an kemoterapiye ihtiyacı kalmadı ve atlatıyor.

Umarım anlatabilmişimdir.
Allah şifa versin..

Genişletmek için tıkla...

nooption .!.:

sou dur bir sakin ol.
ne kanseri?
başka doktora gittiniz mi?
önce bütün ihtimalleri araştırın.
sen dik durmalısın şu aşamada yıkılma yığılma umutsuz gibi davranma ki eşin senden güç alsın.

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Umarım biz de aynı noktada oluruz...
Gerçekten doktorun "kanser olabilirsin" cümlesi yetti bize...
Bugün eşim yine hastanelerde koşturuyor, çalışıyorum yanında olamadığım için kahroluyorum...
Dua edin, iyi haberler alalım... Dua edin doktor "kanser değilsin, yanlış teşhis" desin...

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Bugün tekrar başka doktorlara görünüyor, konusunun uzmanı...
Gerçekten bu kadar yıkılacağım aklıma gelmezdi.
İnan kolum kanadım herşeyim yok oldu...

Ağlamaktan gözlerim şiş, herkes uykusuz sanıyor iş yerinde Allah'tan.
İkinci oğlumun uyumadığını varsayıyorlar tabii...

O kadar kızıyorum ki kendime, eşime yaptığım haksızlıklar geliyor aklıma.
İnanın içimde bir kor, mahvolmuş durumdayım...

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Umarım biz de aynı noktada oluruz...
Gerçekten doktorun "kanser olabilirsin" cümlesi yetti bize...
Bugün eşim yine hastanelerde koşturuyor, çalışıyorum yanında olamadığım için kahroluyorum...
Dua edin, iyi haberler alalım... Dua edin doktor "kanser değilsin, yanlış teşhis" desin...

Genişletmek için tıkla...

nooption .!.:

yahu hemen yelkenleri suya indirme adam sadece kanser olabilirsin demiş.
eşinin yanında ağlama güzel örneklerle yaklaş.
derdini veren dermanınıda verir buna inançlı ol.

Genişletmek için tıkla...

damdan .!.:

Umarım değildir

Dayıma kansersin demiş doktor yüzüne direkt

Sonra onkoloji hastanesine gitmiş değilmiş kanser

Bu arada bir arkadaş genç yaşta kanser teşhisi almıştı gayet de sağlıklı şimdi

Onun eşi de zor Zaman'lar geçirmişti bir de çocuklardan biri bebekti vs vs

Geçecek hepsi güzel günler bekliyor sizi

Genişletmek için tıkla...

gulebilmek .!.:

Geçmiş olsun öncelikle. Evet dediğiniz kesimdenim bende. Babamı Akciğer kanserinden kaybettim.Asla bir baba kız ilişkisi yaşamadık el gibiydik kısacası.Öldükten sonra çok keşkelerim oldu . üzüldüm belkide en çok üzülen kişiydim. Yıllardır eşimin burnunda geçmeyen bir yara vardı. Özel,devlet gittiiği tüm hastaneler kendisine kremi verdi gönderdi. Birgün gene gittiğinde dr. pataloji alalım dedi. Ve kendisine cilt kanseri tesisi konuldu. O anda yanında değildim .Ne olabilir ki dedim. Sıradan bir muayeneydi. Pataloji sonucunu aldıkları gün tedaviye başlandı ogünde yanında değildim. Telefonda cilt kanseriymişim dediğinde dünya başıma yıkıldı. Dondum kaldım. Aklımdan bir sürü şeyler geçti. (Her zaman en kötüsünü düşünen biriyim maalesef) Akşam eve dönüpte başbaşa kaldığımızda kelimeler boğazımızda düğümlendi konuşamadık,dillendiremedik maalesef. Tedavi oldu hala oluyor. Sadece minnacık bir yara düşünün işte. Şimdi 6 ayda bir gözetim altında 5 yıl boyunca onkoloji hastası .Vucudunun herhangi bir yerinde çıkan sivilce bile beni ürkütür hale geldi. Evet kavgalarımız oldu oluyor ama daha çok birbirimize bağlandık. Daha çok değer vermeye başladık birbirimize aslında hiçbirşeye için değmezmiş o kırgınlıklar. Çok şükür herşey yolunda inşallah sizde iyi haberler alırsınız. Bu hastalıkta moral çok önemli ilk siz dik duracaksınız.Birde biz kimseye söylememe kararı aldık. Çocuğun okulu, yaşlı anne babası vs derken tüm üzüntüyü içimde tek başıma yaşadım yaşıyorum. Şimdilik kimsenin bilmesini gerektiren bir durum yok inşallah ta olmaz. Allah yardımcımız olsun. Eşinizi size bağışlasın. Neden biz diye çok ağladım,sızladım ama hikmetinden sual olunmaz. Pes etmek hayat devam ediyor. Ve bilelimki hepimiz birer engelli ve hastalıklı olamaya aday kişileriz.Herkesin bir sınanması var bu dünyada.Allaha emanet olun.Sağlıkla kalın

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Eşim... Derttaşım... Sırdaşım... Aslında Herşeyim'miş...

Siz hiç kanser teşhisi konulmuş birinin karısı, sevgilisi, kızı, oğlu ya da arkadaşı oldunuz mu?

Kanserin alternatif tıp kitaplarında adı; "kötü karakterli hastalık" olarak geçer. Türkçe sözlükte ise eşanlamlısı olarak "incitme beni" yazar. Bu kötü karakterli hastalıkla arkadaş olmayı başarmak, incitmemesini sağlamak mümkün mü?

"Kansersiniz."

Doktorun ya da hasta yakınlarının çok zor telaffuz ettikleri bu cümle baştan yitirilmiş bir savaşı işaret mi ediyor?

Nasıl başa çıkılır bu illet ile?
Belki de çok mu erken içimdekileri paylaşmak için?

Dün akşamı ve dünyanı başıma yıkan doktor, inşallah hatalısındır... İnşallah bu illet benim ailemi bulmamıştır... Eşimi bulmamıştır...

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Evet.
Ciğer filmini görür görmez adamın bakışlarından hareketlerine herşey değişti.
Sabah en erken saate bizzat doktorun kendisi randevu aldı.

Biz şok olduk tabii ki.
Fakat semptomlar... O düşündürüyor...
Geçmeyen öksürük, aşırı balgam... Zaten bu yüzden gittik...

Ya benim eşim sigara bile doğru düzgün içmez.
Ben tiryakiyim mesela...

İçim içimi yiyor, şu an doktorda, yalnız başına ne haber alacak ne yapacak...
İşe odaklanamıyorum zaten, ama bırakıpta da gidemiyorum...
Zor bir durumdayım kısaca...

İnşallah doktor "yanlış teşhis" der, ağır bir grip geçiriyordur veya ne bileyim...
Başka bişey desin... Eşim kanser olmasın...

Genişletmek için tıkla...