Aması ben damat adayını hiç ama hiç beğenemedim kızlar. Yanlış düşünüyorsam beni kendime getirin çünkü moralim çok bozuldu. Kendi kardeşim diye söylemiyorum gerçekten çok güzel bi kız benim kardeşim. Güzeldir bakımlıdır giyinmesini bilir her gittiğimiz yerde mutlaka birileri sorar onu, ya adamlar kendileri beğenir sorar ya da anneleri ama illa ki ilgi çeker yani.
Kardeşime x diyeyim.
Adam x in hiç tipi değil asla beğeneceği bi tip değildi, aynı yerde çalışırken tanıştılar baştan beri zaten adam hoslaniyordu ama x kabul etmiyordu. Sonra beraber zaman geçirdikce tanıdıkça kardeşim de ondan hoslanmis sevmis sevgili oldular bayramda da sözlendiler.
Adam iyi biri aslında efendi saygılı, huy konusunda istediğimiz gibi biri, yemek yapmayı sever, öyle ev islerini kadına yıkayım kafasinda biri değil geri kafali biri değil, kıyafete karışmaz baskı kurmaya çalışmaz, mesleği kariyeri vs var.
Ama fotoğraflara baktikca moralim bozuluyor hic mi yanina yakismaz
saçları dökülmüş kel kalmış boyu kardesimle bir yani erkek en azından kadından bi tık uzun olsa daha hos görünür. Bu kadar da dış görünüşe bakarak yargilamak bana kendimi suclu hissettiriyor bi yandan. Ama baktikca da moralim yerle bir oluyor. Ayrica x den 10 yas büyük. Aslında adam kendisi de memnun değil halinden kel oluşundan falan ama bi icraatı da yok. Bunun daha düğünü fotoğraf çekimi vs olacak keşke en azından saç ektirse biraz vücut yapsa ne bileyim güzel çıksa x in yaninda biraz. Kel olduğu için de x den çok çok yaşlı duruyor.
X de ben böyle beğendim kabul ettim size noluyor diyor, laf söyletmiyor. Ben gidipte ona saç yaptir şunu bunu yap diyemem diyor.
Haklı mıyım yoksa haksızlık mı ediyorum sizce?
Bizim çocukta tip desen tip yok, boy desen boy yok, okul iş desen güzel bir mesleği yok, mal mülk desen o yok, bir de anasıyla yaşayacak
