Kiskaniyorum, napiyim

Benim cok kotu bir evliligim gecti. Evlilik bile denmezdi. Hamile kaldim "tesadufen", evlendigim sahis aldir dedi, 10 gun agladim sizladim, kolumdan tutup doktora goturerek aldirtdi. Bunlarin hepsi gencecik yasimda 20-23 yaslarimda oldu. Allahin hicbir sevincini yasayamadim bir dogru-duzgun. Iliski deseniz normal iliskim olmadi, evlilik deseniz felaket, hele cocuk konusu... Birde ben nasil heveslenirim hamileliye, cocuga falan. Tabi iyi durumdaysam. Hep iyi insan olmaya calistigim halde, felaket, facia, dehsetli bir hayat yasadim kendi capimda.

Ben simdi kiskaniyorum adamlari. Birisinin guzel mutlu yuva kurdugunu gorsem neysede, mutluluklari daim olsun, birinin hamile kaldigini, boyle doya-doya bu sevinci yasadigini gordugumde K-I-S-K-A-N-I-Y-O-R-U-M.

Amaaaa kiskanmani belli etmemeliymisiz. Neden yahu? Ya neden yanlis su kiskanmak olayi? Neden kotu birsey? Allahim derdimden icim yaniyor, birisini gorunce daha cok yaniyor ama neymis canim gulumsemeliymisiz, baskasinin sevincine sevinmeliymisiz... sevinemiyorum iste! Kendimi dusunuyorum, hayatin adaletsizligini dusunuyorum, karsima cikan pislikleri dusunuyorum, sinirleniyorum, kufurler yagdirmaya basliyorum. Basima binbir tane kotu sey gelsin, birde baskasina sevineyim. Delirecem.

Bir konuya cevap yazmistim "kendini mukayese edecegin tek sahis gecmisteki kendindir" diye. Tabi tabi... Dilde kolay. Su hayat varya... of.

Sende haklısın

BU kiskanclik degil aslinda yalnizca ozeniyorsun,imreniyorsun hepsi bu cok tabi bir hisler aslinda,ama sunu unutma kimsenin hayati aslinda ozenilicek kadar guzel degil,herkesin kendi icerisinde sakladigi problemleri var.Herkez ya cocuklugunda ya gencliginde yada sonraki yaslarinda muhhakkaki yaralar aliyor,problemler yasiyor ve bu sekilde olgunlasiyor,hic kimsenin hayati dort dortluk degil,aslinda kimse dort dortluk degil...Eger saglikli isen,kimseye muhtac olmadan yasamini surdirebiliyorsan bence ozenilmesi gereken sensin...Yalniz ol ama seni hayatini zehir eden insanlarin olmason etrafinda, boylesi senin icin daha hayirlidir.mutlu olmayabilirsin ama huzurlu isen senden sanslisi yok bence

Ne desem bilemedim ben kiskanmadigimi düşünüyorum yada duygularımı bastırıyorum. İçten içe çok üzülüp dertleniyorum ama

Seni sen yapan bu acıların değil mi? Gözünü açan, seni daha temkinli yapan, yaşayacağın mutluluklara sıkı sıkı sarılmanı sağlayacak şeyler bunlar değil mi? Her şerde bir hayır vardır, inanıyorum.

Kıskanmak ayıp değil. Ama kıskanarak, imrenerek ömür geçmez. Mutluluk sana gelmiyorsa sen mutluluğa git. Bir süre sadece kendini sev, kendine bak, kendini düşün. Sadece kendin için yaşa. Güzel gözüken nice hayatlar var; içi beni dışı seni yakar denecek cinsten.

Mutsuz olsalar eline birşey geçecek mi yada senin yaşadığın acı dinecek mi?!

Ne tuhaf, o kıskandığın insanların senin varlığından bile haberleri yok. :)

Kendin çal kendin oyna.

Kıskanma dediğimiz şey kişiye yada çevresindekilere zarar veriyorsa zararlıdır tehlikelidir
Aksi kıskançlık duygusu korur güdüler bir de üzer
Kıskanmanıza gerek yok nice evlidir ki siz bekarları özgürlüğü kıskanır emin olun

gamyok .!.:

Sende haklısın

Genişletmek için tıkla...

O de ayrı olacak.

Konu sahibi sen de haklısın haklı olmasına da, karşındaki insanlar senin mutsuz olma nedenin değil ki.20 yaşında evlenmişsin yanlış biriyle. Neden evlendin? Burada herkes yazıyor ayaklarınızın üzerinde durmadan evlenmeyin diye. Kendiniz evlendiyseniz kendi kabahatiniz. Aile zoruyla evlensiyseniz ailenizin kabahati. Mutlu, iyi insanlar senin mutsuzluğun için çabalamıyor. Sen de belki 5 sene sonra çok mutlu olacaksın, şimdilik bilmiyor ve yaşıyoruz.

Yapmak zorunda degilsiniz elbette. Ama o zaman karsinizdaki insan da sizin kiskancliklarinizi ve suratsizliginizi cekmek zorunda olmaz.
Ayrica sizin yasadiginiz kotu olaylarin sorumlusu mutlu insanlar da degil. Adaletle ne ilgisi var bu konunun? Siz mutsuz oldunuz diye hepimiz mutsuz olursak adil bir dünyada mi yaşamış oluruz?
Bencil ve kıskanç olabilirsiniz, o zaman bunun karşılığını da yasamaya hazir olun.

Size tüm samimiyetimle söylüyorum ki bu yaşadığınız duyguyu sürdürdüğünüz sürece, sizden gitmeye ve izlediğiniz kişilerin mutlulukları, gözünüzde büyümeye devam edecek.

Ben ki kıskançlık huyum değil; mutluluk kıskanmak hele, alakam olmaz... İşte bazı bazı iyi resimleri kıskanırım (Şimdilerde oluyor bu da) çizilmiş, bundan ibaret, delirmem yani oturup önüne. Ancak bu duyguyu biliyorum, bahsettiğiniz şey salt bir kıskançlık değil "Gücenme ve öfke"

İyi hissedin kendinizi diye yazıyorum; dillendirmekten nefret ettiğim bir şeydir:
Vaktinde, ismi lazım değil berbat bir hastalık ve kabullenme dönemi yaşadım, çok açmayayım ancak şöyle özetleyeyim, senelerimi çaldı, gençliğimden yedi, beni kopardı, götürdü...Zorla işe gider, zorla yürür, yer, zorla yıkanır haldeydim.
3-4 ay kekeledim, konuşamadım, konuşmayı unuttum. İnsanların neye güldüğünü düşünürdüm oturup. Vallahi billahi "Bu insanlar ne yapıyor, gülüyor mu? Gülünmeli mi? Neden gülemiyorum, hep böyle mi kalacağım?" dedim an geldi.

Ve inanılmaz bir öfke ile yüklendim "Neden ben?" sorgusu ile ve çok sevdiğim, bana hiçbir zararı olmamış, aksine halimi hatırımı sürekli soran dünya tatlısı kuzenimi "Kıskanıyorum lanet olsun!" diye ağlayarak anneme anlattım. Nasıl kuş gibi sekiyor, nasıl cıvıl cıvıl, gülüyor, şıkır şıkır giyiniyor, saçlarının dalgalanışı bile mutlu bir ahenk...
Çok mutluydu (Ya da öyle görünüyordu) ve ben deli gibi mutsuzdum. Kuzenim değil, başkası olsa o an görebileceğim, oturur "Ben neden böyle değilim, neden sağlığım gitti" diye ona ağlardım herhalde o ara.

Hak etmiyor muydu o mutluluğu? Onda olmasın mı istedim? Hayır.
"Neden o değil de ben? Neden şu değil de ben?" dedim.
Ve nedenini anladım. Ben bu hastalığı taşıyabilecek güçte biriyim ve bu yüzden ben.
Ben bu hastalıkla bile kahkaha atabilecek biriyim, bu yüzden ben.

Ve siz de, tüm bu olumsuzluklara rağmen, mutluluğu yakalayabilecek birisiniz, bu yüzden siz.
Sadece burada takılı kalmayın lütfen, bunu alın ve daha derin gülüşler çıkarın içinden, daha sahici.
Angel-a diye bi film var, severim ve hüzünü hissetsem arada açar izlerim, iyi gelir.
Siz de bir izleyin, havanızı değiştirir.

Buradan çıkarsınız, siz çıkar aşarsınız. Yeter ki o potansiyelde olduğunuzu unutmayın ve başkalarına bakarak defterinizi yırtmak yerine, yeni bir sayfa açarak kendi hayatınızı yeniden yazın.

Umarım çok güzel bir yuvanız ve mutluluğunuza mutluluk katacak bir bebeğiniz olur.
Uzun uzun yazmak istemedim. İçimden tek geçen şey bu. Yürekten diliyorum.

Yanlış kararlar sonucunda yaşanılan hayal kırıklıkları yüzünden,insanların mutluluğunu kıskanmak iyi birşey değil. imreniyorum desen sana sonuna kadar hak veririm de,kıskanmak güzel bir duygu değil. Aslında duygu mu onu bilemiyorum çünkü bende o duygu mevcut değil. İnsanların iyisine hep sevinmişimdir. İmrendiğim olmadı diyemem. Ama kıskanmak bana göre değil.

Sormam da bir sakıncası yoksa ne kadar zaman oldu boşanalı?

sizi d2 kıskanan vardır.kimler mi? mutsuz oldugu halde sevdigi ama sevilmedigi adamın çocugunu taşıdıgını düşünenler sizi kıskanıyordur.
mesela mutsuz bir yuvası olan dayak küfür vs ile hergünü azap içinde yaşamak zorunda kalanlar da sizi kıskanıyor olabilir mi?
hayat size adaletli davranmış
sizi hak etmeyen olsaydı evladınıza babalık yapamayacak bir yavrudan sizi kurtarmış
sizi seviyor hayat size tecrübeler kazandırmış ama iyi ama kötü
şimdi bu yaşanmış hayatla daha iyisini kuracaksınız
asıl hayat size ve sizin gibileri kıskananlarla dolacak
mutlu olun hep

kiskandiginiz insanlarin nasil hayatlari var bilemezsiniz..
belki de sizden daha buyuk dertleri var , sizden daha fazla cile cektiler

her serde hayir vardir lafini cok severim , hayat amacim haline getirdim yillardir , buna cani gonulden inaninca insana yasadigi hicbir zorluk dayanilmaz gelmiyor

esim bazen dalga gecer benlr , eee soyle bakalim bu yasadigimiz beladan nasil bir hayir cikaracaksin diye :) hemen pozitif birseyler uydurur soylerim bqk boyle olmasaydi soyle soyle olabilirdi diyr

ozenmenizi anliyorum ama yasadiklarinizi , deneyiminizi pozitife cevirmek sizin elinizde , sizin de istediklerinize kavusmamaniz icin hicbir sebep yok , sadece olumluya odaklanin , gerisini bos verin

violetworld .!.:

Benim cok kotu bir evliligim gecti. Evlilik bile denmezdi. Hamile kaldim "tesadufen", evlendigim sahis aldir dedi, 10 gun agladim sizladim, kolumdan tutup doktora goturerek aldirtdi. Bunlarin hepsi gencecik yasimda 20-23 yaslarimda oldu. Allahin hicbir sevincini yasayamadim bir dogru-duzgun. Iliski deseniz normal iliskim olmadi, evlilik deseniz felaket, hele cocuk konusu... Birde ben nasil heveslenirim hamileliye, cocuga falan. Tabi iyi durumdaysam. Hep iyi insan olmaya calistigim halde, felaket, facia, dehsetli bir hayat yasadim kendi capimda.

Ben simdi kiskaniyorum adamlari. Birisinin guzel mutlu yuva kurdugunu gorsem neysede, mutluluklari daim olsun, birinin hamile kaldigini, boyle doya-doya bu sevinci yasadigini gordugumde K-I-S-K-A-N-I-Y-O-R-U-M.

Amaaaa kiskanmani belli etmemeliymisiz. Neden yahu? Ya neden yanlis su kiskanmak olayi? Neden kotu birsey? Allahim derdimden icim yaniyor, birisini gorunce daha cok yaniyor ama neymis canim gulumsemeliymisiz, baskasinin sevincine sevinmeliymisiz... sevinemiyorum iste! Kendimi dusunuyorum, hayatin adaletsizligini dusunuyorum, karsima cikan pislikleri dusunuyorum, sinirleniyorum, kufurler yagdirmaya basliyorum. Basima binbir tane kotu sey gelsin, birde baskasina sevineyim. Delirecem.

Bir konuya cevap yazmistim "kendini mukayese edecegin tek sahis gecmisteki kendindir" diye. Tabi tabi... Dilde kolay. Su hayat varya... of.

Genişletmek için tıkla...

Ben hep aynı derim Allahım bana 1 veriyorsan başkalarına 10 ver ki bende olanda gözü olmasin kimsenin. Belkide baska ınsanların da sizin olan şeylerde gözü vardır iyi düşünün mutlaka sizin de diğer insanlara göre iyi olan birseyleriniz vardır.

violetworld .!.:

Benim cok kotu bir evliligim gecti. Evlilik bile denmezdi. Hamile kaldim "tesadufen", evlendigim sahis aldir dedi, 10 gun agladim sizladim, kolumdan tutup doktora goturerek aldirtdi. Bunlarin hepsi gencecik yasimda 20-23 yaslarimda oldu. Allahin hicbir sevincini yasayamadim bir dogru-duzgun. Iliski deseniz normal iliskim olmadi, evlilik deseniz felaket, hele cocuk konusu... Birde ben nasil heveslenirim hamileliye, cocuga falan. Tabi iyi durumdaysam. Hep iyi insan olmaya calistigim halde, felaket, facia, dehsetli bir hayat yasadim kendi capimda.

Ben simdi kiskaniyorum adamlari. Birisinin guzel mutlu yuva kurdugunu gorsem neysede, mutluluklari daim olsun, birinin hamile kaldigini, boyle doya-doya bu sevinci yasadigini gordugumde K-I-S-K-A-N-I-Y-O-R-U-M.

Amaaaa kiskanmani belli etmemeliymisiz. Neden yahu? Ya neden yanlis su kiskanmak olayi? Neden kotu birsey? Allahim derdimden icim yaniyor, birisini gorunce daha cok yaniyor ama neymis canim gulumsemeliymisiz, baskasinin sevincine sevinmeliymisiz... sevinemiyorum iste! Kendimi dusunuyorum, hayatin adaletsizligini dusunuyorum, karsima cikan pislikleri dusunuyorum, sinirleniyorum, kufurler yagdirmaya basliyorum. Basima binbir tane kotu sey gelsin, birde baskasina sevineyim. Delirecem.

Bir konuya cevap yazmistim "kendini mukayese edecegin tek sahis gecmisteki kendindir" diye. Tabi tabi... Dilde kolay. Su hayat varya... of.

Genişletmek için tıkla...

Haklisin ... Ne denir ki...

violetworld .!.:

Benim cok kotu bir evliligim gecti. Evlilik bile denmezdi. Hamile kaldim "tesadufen", evlendigim sahis aldir dedi, 10 gun agladim sizladim, kolumdan tutup doktora goturerek aldirtdi. Bunlarin hepsi gencecik yasimda 20-23 yaslarimda oldu. Allahin hicbir sevincini yasayamadim bir dogru-duzgun. Iliski deseniz normal iliskim olmadi, evlilik deseniz felaket, hele cocuk konusu... Birde ben nasil heveslenirim hamileliye, cocuga falan. Tabi iyi durumdaysam. Hep iyi insan olmaya calistigim halde, felaket, facia, dehsetli bir hayat yasadim kendi capimda.

Ben simdi kiskaniyorum adamlari. Birisinin guzel mutlu yuva kurdugunu gorsem neysede, mutluluklari daim olsun, birinin hamile kaldigini, boyle doya-doya bu sevinci yasadigini gordugumde K-I-S-K-A-N-I-Y-O-R-U-M.

Amaaaa kiskanmani belli etmemeliymisiz. Neden yahu? Ya neden yanlis su kiskanmak olayi? Neden kotu birsey? Allahim derdimden icim yaniyor, birisini gorunce daha cok yaniyor ama neymis canim gulumsemeliymisiz, baskasinin sevincine sevinmeliymisiz... sevinemiyorum iste! Kendimi dusunuyorum, hayatin adaletsizligini dusunuyorum, karsima cikan pislikleri dusunuyorum, sinirleniyorum, kufurler yagdirmaya basliyorum. Basima binbir tane kotu sey gelsin, birde baskasina sevineyim. Delirecem.

Bir konuya cevap yazmistim "kendini mukayese edecegin tek sahis gecmisteki kendindir" diye. Tabi tabi... Dilde kolay. Su hayat varya... of.

Genişletmek için tıkla...

Ben bu kadar gucsuz olmayi anlamiyorum. Ne demek zorla kurtaja goturdu. Siz doktora dediniz mi ben istemiyorum kurtaja zorlaniyorum diye. Cunku sanmiyorum herhangi bir doktor annenin rizasi yokken kurtaj yapsın. Sonra vay efendim kiskaniyorum..
Kiskanacaksaniz bence hamile kadinlari degilde bedeni ve hayati uzerinde ki kararlari alabilecek kadinlari kiskanin.
Belki bosuna kiziyorumdur.bilmiyorum.neticede nasil bir hayatiniz var onuda bilmiyorum. Sadece kendimi dusunuyorum. Biri bana diyecek ki kurtaj olacaksin. Ve beni buna zorlayacak ustelik ben isterken. Hatta zorla doktora goturmeye tesebbus edecek Afedersin kafasini bir tarafina monte ederim. Kendi pisliginde bogulur..

Elbette birinin mutluluğuyla mutlu olmak insanlığın kanunlarından değil. Mutlu olmayabilirsiniz. İnsanlar yaşayamadıklarını ve yaşayamayacaklarını bildiklerinde kıskanırlar. Size bir tavsiyem var.
Kıskanmak sizde bir duygu halinei almış. Beyninize öyle komut vermişsiniz. Bu yüzden kötüyü çekiyorsunuz yani kıskanacağınız her şeyi ..
Artık kıskanmayı bırakın. Çünkü bu size kazanç getirmeyecek. Hayatınızda hep gönüllü çalışamazsınız öyle değil mi? İhtiyaçlarınız var. Ruhunuzun da ihtiyaçları var, ona istediğini verin.
Öncelikle yaşayamamış olmanız yaşayamayacağınız anlamına gelmez. Hayat sizin değiştirin.
Beyninize kıskançlık duygusunu kaldırmasını emredin. Onu yattan sizsiniz. Soruyu yanlış soruyorsunuz hayatınıza. Neden onlar gibi değilim? Diyorsunuz. Beyniniz yüklemleri alır. Değilim. Olumsuz. Aslında siz “gerçek olmasa bile” gerçek olduğuna inanarak bende onlar gibiyim deyin. Cümlelerinizi olumlu bitirin. İçinizde birşeyleri olumlu başlatın. Yavaş yavaş evrenin size getirdiklerini göreceksiniz. Formül çok basit.
Önce hayal et, hayaline inan ve onu iste.

violetworld .!.:

hayatin adaletsizligini

Genişletmek için tıkla...

Hayatin adaletsizligi degil yasadiklarimiz bizim secimlerimiz.
Kendi secimlerimizi yasarken kimi neyle suclayabiliriz?