Arkadaşlar merhabalar. Uzun süredir forum üzerinden bu başlıkla ilgili çoğu yazıyı okudum diyebilirim. Öncelikle, konu açan arkadaşlara gelen yorumlar üzerinden ufak bir düşüncemi söyleyeceğim. Arkadaşlar manipüle edildiğinizi, ya da bir kafes içerisindeymişsiniz gibi hissettiğiniz oluyor zaten. Bunu bırakıp, vazgeçilebilecek seviyede olsa kimse size burada derdini anlatmaz. Sizi ilgilendirmediğini düşünüyorsanız cevap vermeyebilirsiniz..
Ben sevgilimle yaklaşık 1,5 yıl önce tanıştım. Yani aslında liseden tanışıyorduk ama görüşmemiz olmamıştı. İlk zamanlar sık sık görüşüyorduk 1 hafta on gün sonra da beraber bu yolda yürümek istediğini söyledi. Neyse ilişkiye başladık. Her gün görüşmeye, oturmaya, vakit geçirmeye başladık. Bir gün işte belli başlı kuralları olduğunda bahseti konuştuk falan. Sonra ilişkiye devam ettik ben ne yaşarsam gün içerisinde arkadaşlarımla falan her şeyi açıkca dile getirmeye başladım. Belli bir süre sonra bunlar sorun olmaya başladı arkadaşlarımla ilgili olan konular… samimiyetim, konuşma tarzım derken mesaj konusunda anlaşmazlık yaşadık ben mesaj konusunda ben mesaj okuyup sonradan cevap verdiğim için çoğu kez bu konuda tartışmalr yaşadık. Sonra bizim tartışmalarımız her hafta olmaya başladı ve ben sürekli umursamayan, galesiz birisi olma yolunda eleştirilmeye başladım. Ve çoğu konuda kendimi törpülemeye başladım. Törpülediğim konularda biri bitiyor biri başlamaya çalışıyordu tartışmalarımızda.. bu süre içerisinde de ciddiyet düşündüğümüz için çeyizdir eşyadır falan alıyoruz. Sonra bu durum sosyal medya hesaplarındaki, telefon rehberindeki kişilere kadar genişlemeye başladı. İlk başlarda anlattığım herkes sorun haline gelmeye başladı (karşı cinsten). Ben zamanla çoğu erkek arkadaşımla konuşmamaya başladım. Ciddiyete adım atmak için abimle ve eşiyle tanıştırdım. Ama o süreç içerisinde annem ve abimde sağlık problemleri olduğu için ciddiyete giremedik. Bu süreç içerisinde evlenme teklifi falan yapıldı. Ama tabi aileler henüz dahil değil mevzuya. Süreç uzadıkça ben ciddiyet düşünmeyen, onu önemsemeyen birisi haline geldim ki bir gün abimin sonucu beklerken ayrıldık. 15 gün ayrılık sonrası tekrar başladık. Ama her kavda her tartışma da güvenmediğini, inanmadığını, ona samimi gelmediğimi iddia etmeye başladı belli başlı istekler de devamında geldi. Geldiğini gittiğini söylemeyi geçtim resimleme durumlarına girdik. Bu süreç böyle devam ederken her fırsatta, her kavgada olmayacağını bittiğini dile getirdi ama ben güvenilmeyecek, inanılmayacak birisi olmadığımı göstermeye niyetimle devam ettim. İlişkimiz şu an devam ediyor ama şu an da da ciddiyetle alakalı bir adım atılmadığı için sürekli her fırsatta benim istemediğimi, benim çabalamadığımı düşünüyor. Böyle bir durum içerisinde olmasam birisi bana bunu anlatsa bende burada verilen çoğu tepkinin aynısını verirdim ama çoğu zaman söylediği, uyardığı her şeyle ilgili birşeyler yaşayınca ona da hak verdiğim çoğu şey oldu. Şimdi bu süreç içerisinde ne yapmalıyım.?
Ben sevgilimle yaklaşık 1,5 yıl önce tanıştım. Yani aslında liseden tanışıyorduk ama görüşmemiz olmamıştı. İlk zamanlar sık sık görüşüyorduk 1 hafta on gün sonra da beraber bu yolda yürümek istediğini söyledi. Neyse ilişkiye başladık. Her gün görüşmeye, oturmaya, vakit geçirmeye başladık. Bir gün işte belli başlı kuralları olduğunda bahseti konuştuk falan. Sonra ilişkiye devam ettik ben ne yaşarsam gün içerisinde arkadaşlarımla falan her şeyi açıkca dile getirmeye başladım. Belli bir süre sonra bunlar sorun olmaya başladı arkadaşlarımla ilgili olan konular… samimiyetim, konuşma tarzım derken mesaj konusunda anlaşmazlık yaşadık ben mesaj konusunda ben mesaj okuyup sonradan cevap verdiğim için çoğu kez bu konuda tartışmalr yaşadık. Sonra bizim tartışmalarımız her hafta olmaya başladı ve ben sürekli umursamayan, galesiz birisi olma yolunda eleştirilmeye başladım. Ve çoğu konuda kendimi törpülemeye başladım. Törpülediğim konularda biri bitiyor biri başlamaya çalışıyordu tartışmalarımızda.. bu süre içerisinde de ciddiyet düşündüğümüz için çeyizdir eşyadır falan alıyoruz. Sonra bu durum sosyal medya hesaplarındaki, telefon rehberindeki kişilere kadar genişlemeye başladı. İlk başlarda anlattığım herkes sorun haline gelmeye başladı (karşı cinsten). Ben zamanla çoğu erkek arkadaşımla konuşmamaya başladım. Ciddiyete adım atmak için abimle ve eşiyle tanıştırdım. Ama o süreç içerisinde annem ve abimde sağlık problemleri olduğu için ciddiyete giremedik. Bu süreç içerisinde evlenme teklifi falan yapıldı. Ama tabi aileler henüz dahil değil mevzuya. Süreç uzadıkça ben ciddiyet düşünmeyen, onu önemsemeyen birisi haline geldim ki bir gün abimin sonucu beklerken ayrıldık. 15 gün ayrılık sonrası tekrar başladık. Ama her kavda her tartışma da güvenmediğini, inanmadığını, ona samimi gelmediğimi iddia etmeye başladı belli başlı istekler de devamında geldi. Geldiğini gittiğini söylemeyi geçtim resimleme durumlarına girdik. Bu süreç böyle devam ederken her fırsatta, her kavgada olmayacağını bittiğini dile getirdi ama ben güvenilmeyecek, inanılmayacak birisi olmadığımı göstermeye niyetimle devam ettim. İlişkimiz şu an devam ediyor ama şu an da da ciddiyetle alakalı bir adım atılmadığı için sürekli her fırsatta benim istemediğimi, benim çabalamadığımı düşünüyor. Böyle bir durum içerisinde olmasam birisi bana bunu anlatsa bende burada verilen çoğu tepkinin aynısını verirdim ama çoğu zaman söylediği, uyardığı her şeyle ilgili birşeyler yaşayınca ona da hak verdiğim çoğu şey oldu. Şimdi bu süreç içerisinde ne yapmalıyım.?
