Kızlar buraya yazacağım aklıma gelmezdi ama çok sinirim bozuk. 3 yıl 3 aylık güya güzel bir beraberliğim var, iyi de anlaşırız normalde ama bazen tahammül edemiyorum. hemen konuya geçim. resmi bir kurumdayım çalışırken telefonun sesini kısıyorum, dün öğle arasında sesini açmayı unutmuşum. yemek yiyorum çay içiyorum öyle geçiyor öğle arası. dün 15 dk içinde 4 mesaj atmış görmedim fark edince aradım hemen. bi tripler bi tripler. daha konuşamadan ben kapatıyorum tel dedi kapattı. mesaj atıyor sana iyi muhabbetler diye. iş yerinde beğenmediği 2 çocuk var, onlar var ortamda diye deli oluyor. oysa onları çoğu zaman görmüyorum bile samimiyetim de yok. selamlaşırız hal hatır o kadar. ama erkek arkadaşım taktı bunlara ne zaman geç mesaj atsam olay oluyor ben artık çekemiyorum. şunu da belirtim şuan askerde ama cep tel kullanıyor, orda bile rahat vermedi bana hayret :) dün öğlen ben de trip yaptım oralı olmadım. işten çıkınca mesaj atarım çıktım diye dün aramız bozuk olmasına rağmen çıktım diye mesaj attım, geç çıktın muhabbet sardı anlaşılan diyor. oysa yılbaşına giricez diye aynı kattaki ablaları öptüm iyi seneler muhabbeti felan oldu. işten de 10 dk geç çıkmışımdır. artık diken üstünde olmaktan bıktım çekemiyorum. otobüste eve dönerken ağladım sinirden, ne hakkı var anlamıyorum. ağzıma geleni de söyledim haklarım haram olsun sana değmezsin diye. ben güvenilmeyecek insan değilim, bu kadar senedir tek bir hatam yanlışım olmadı güven konusunda. sorun zaten güven değilmiş, bir ortamda tel bakmıyormuşum. bakmıyosun dediği de 10 15 dk olur en fazla. benden önceki 2 kız arkadaşı aldatmış ve bırakmış. onların ceremesini ben çekecek değilim ya. artık çekemiyorum. ne kadar gereksiz şeyler yüzünden yaşadığım olaya bakın olcak şey değil. bu olay bir değil iki değil. ayrıldım güya, telefonlarına cevap vermiyorum burnu sürtsün diye. daha napabilirim bilemiyorum.