papatyacım
ben de sen gibiydim sağlığım bozulmadan önce
kimseyi kıramam, kimseyi bekletmem , neredeyse tüm arkadaşlarıma he den başka bişi demem
ona buna cadalozum ayrı ama
ben de yıllarca ailemden ayrıydım
o yüzden sevdiğim arkadaşlarımı ailem gibi görürdüm
ama ne zaman ki hasta oldum
baktım benle ilgilenen kişi bir elin parmağı kadar
hele bir arkadaşım vardı çocukluktan
orta ikiden beri çok samimiyiz düşün
o ara çok zor dönemdeyim
hem hastalığım zorluyor hem eşimin maddi sıkıntısı
bana aileme bakarsan ben de kanser olcam, inşallah seninkinden olurum
nasıl olsa kolay hastalık dedi
sonra sigara dumanında kalmamaya çalışıyorum
arkadaşın biri sordu sigara içeyim mi diye
aslında bana zararlı ama dedim
çocukluk arkadaşım sigara içiyor
üfff diyerek üfledi sigarasını
tamam onu evindeydik de ben zaten bişi dememiştim
sonra annesi bize yakın bir yerde çalışmaya başladı
akşama eve dönesi yoksa gelip bizde kalıyordu
ben o halde bir de yemek çıkarıyordum, yatak yapıyordum
en son eşim balığa gitcek gelsene dedim arkadaşıma
o da geldi cumartesiden eşim de gitmedi balığa
ama bu kaldı kalsın ayrı da
pazartesi öğleden sonra gitti
ve beni önünde dört döndürdü
su getir çay götür modunda
ben çok kızdım bu sefer
az görüşme kararı aldım
ve bir baktım ki aslında sırtımda bir yük varmış
arkadaşım sandığım kişi yıllardır beni çok yormuş
o ara beni üzen yoran kıran
beni o ara yalnız bırakan herkesi sildim kafamdan
artık o insanlarla daha az görüşüyorum
aşağı yukarı 7-8 insan bıraktım hayatımda eskisi gibi olan
demem o ki sen de birşeyler için
benim gibi hasta olmayı bekleme
hayatından yükleri at
kendinden vermeyi bırakınca
daha mutlu ve huzurlu oluyorsun inan
nasıl uğraştın o kadar eline sağlık
hatta bulabilirsem şalvar da geçirecem iyice çiftçi moduna bağlayacam
)
