Sizin gibi bir arkadaşım olsa arkama bakmadan kaçarım. Düşünmesi gerekir ama düşünmeyincede hesap sorulmaz kendinizi hatırlatmanız kafi, hatırlatmak için de kaba olmayanferek yok. Ama en azından durumun farkındasınız bu durumu düzeltebikirsiniz.Belki ben argo konuştum ama yakın arkadaşların birbirini düşünmesi gerekmez mi
Içimi döküp gidicem. Bu hayatta hayat arkadaşım da dahil herkesi kırıyorum dominant ve eleştirici bi kişiliğim var. Çok gerçekçiyim. Hiç politik değilim. Çat çat söylüyorum. En son aynı meslekten sevdiğim yakin zamanda samimi oldugum bir arkadaşım basta mesleğimizle ilgili bi seminere katılmış haber vermedi diye "arkadaşlık sevdiğini de düşünmeyi gerektirir" dedim haber vermediği için fırçaladım. Sonra yine mesleki ilçe çapında whatsapp grubu oluşturulmuş bu grubu kurana yakın bi kız " Xin(grup başkanı) dibinden ayrılmıyosun bizi de ona söylemen çok zor değil" dedim mesajda. Dibi mi ???? Yazdı ve irtibatı kesti selam bile vermiyor. Ya söyleyin bu çok mu sivri bi kelime.... arkadaşlığı çok mu farklı algılıyorum ben. Benim gibi olanlar nasıl aştınız... insanları kendimden uzaklaştırmak istemiyorum artık....
Düzeltme: kendimi biraz yanlış ifade ettim duygu yoğunluğu ile
- hepiniz haklısınız arkadaşlar. İnanın ben de sevmem pata küte konuşanları bunu genelde yakın görmediğim kimseye de yapmam. Hatta bu arkadaş bi gün eşimle tartıştığımızı ona anlatınca "sen ve tartışmak yok artık senin bi insanı kırabilecegini asla düşünmem" diye bin tepki vermişti. Aslinda uzak arkadaşlara naifim. Asıl mesele ne biliyor musunuz ? Eşimle de bunu yaşıyorum bir insanı gerçekten sevince onun bana yaptığı en ufak vefasızlık dusuncesizlik gibi bir şeyi affedemiyorum ve o an işte dilimin ayarı olmuyor. İşte tam o anı dikkatli yönetebilsem ah.... ama hayat hep düşüncesizliklerle dolu. Yeri geliyor annen bile yapıyor ona da kızıyorum "nasıl yaparsın" diyorum. Dememem lazım.... o anki küçük içten yaşadığım sinir krizini nasıl yönetebilirim terapimialayım napalim
Belki ben argo konuştum ama yakın arkadaşların birbirini düşünmesi gerekmez mi
İnsanları kırmaya ne gerek var üç günlük dünya. Sağlıktan önemli değil hiçbir şey. 6 ay ömrünüz kalsa nasıl hatırlanmak istersiniz? Siz aynısı size yapılsa ne hissedersiniz.Içimi döküp gidicem. Bu hayatta hayat arkadaşım da dahil herkesi kırıyorum dominant ve eleştirici bi kişiliğim var. Çok gerçekçiyim. Hiç politik değilim. Çat çat söylüyorum. En son aynı meslekten sevdiğim yakin zamanda samimi oldugum bir arkadaşım basta mesleğimizle ilgili bi seminere katılmış haber vermedi diye "arkadaşlık sevdiğini de düşünmeyi gerektirir" dedim haber vermediği için fırçaladım. Sonra yine mesleki ilçe çapında whatsapp grubu oluşturulmuş bu grubu kurana yakın bi kız " Xin(grup başkanı) dibinden ayrılmıyosun bizi de ona söylemen çok zor değil" dedim mesajda. Dibi mi ???? Yazdı ve irtibatı kesti selam bile vermiyor. Ya söyleyin bu çok mu sivri bi kelime.... arkadaşlığı çok mu farklı algılıyorum ben. Benim gibi olanlar nasıl aştınız... insanları kendimden uzaklaştırmak istemiyorum artık....
Düzeltme: kendimi biraz yanlış ifade ettim duygu yoğunluğu ile
- hepiniz haklısınız arkadaşlar. İnanın ben de sevmem pata küte konuşanları bunu genelde yakın görmediğim kimseye de yapmam. Hatta bu arkadaş bi gün eşimle tartıştığımızı ona anlatınca "sen ve tartışmak yok artık senin bi insanı kırabilecegini asla düşünmem" diye bin tepki vermişti. Aslinda uzak arkadaşlara naifim. Asıl mesele ne biliyor musunuz ? Eşimle de bunu yaşıyorum bir insanı gerçekten sevince onun bana yaptığı en ufak vefasızlık dusuncesizlik gibi bir şeyi affedemiyorum ve o an işte dilimin ayarı olmuyor. İşte tam o anı dikkatli yönetebilsem ah.... ama hayat hep düşüncesizliklerle dolu. Yeri geliyor annen bile yapıyor ona da kızıyorum "nasıl yaparsın" diyorum. Dememem lazım.... o anki küçük içten yaşadığım sinir krizini nasıl yönetebilirim terapimialayım napalim
HahahaBu dobralık değil. bu olgunlaşmamış olmak Çiğlik. Dangalaklık. İticilik. Kırıcılık.
Senin gibi her aklına geleni söyleyen birisine insan içinde dangalak demişliğim var Ağlamıştı.
Üstelik sizin gibiler bir de kötü niyetli. Kafanızdan geçenler hep karşı tarafla ilgili kötü düşünceler
Benim anlamadığım, dibinden ayrılmıyorsun lafinda ne varmis ta senden selami sabahi kesiyor. Bu zaten dilimize yerlesmis bir kelime argo olduğunu bile bilmiyordum bende argo konuşurum ve herseyi cat pat soylerim eşime,anneme babama dahil ve bende yakin olmadığım insanlara daha naif konusurum. Bence bunun terapilik bir durumu yokyakinin canin kanin sevdigin insan birlikte cok sey paylaştığın bir insan onun sana alınmaması lazim seni cok iyi tanıması ve uzmemesi lazim ona of yaa sende söylesin boylesin diye sallayabilirsin.coban en cok sevdigi koyunu dövermiş :)
Bence senin cevren tuhaf sende bir sorun yok arkadas cevreni gozden gecir bu devirde delikanliyi sevmeye pek sira gelmez bizim gibileri :)
Ben direk konusurum dansozluge gerek yok ve bir ozelligimde bazen oyle kizdigim uzuldugum ya da icime dert olan seyler olurki,öyle bir anda oyle birsey soylerimki karsimdaki asla cevap veremez lafi oyle oturturum yani. Banane bee Allahtan baska kimseden korkmam beni de hickimse uzemez
Içimi döküp gidicem. Bu hayatta hayat arkadaşım da dahil herkesi kırıyorum dominant ve eleştirici bi kişiliğim var. Çok gerçekçiyim. Hiç politik değilim. Çat çat söylüyorum. En son aynı meslekten sevdiğim yakin zamanda samimi oldugum bir arkadaşım basta mesleğimizle ilgili bi seminere katılmış haber vermedi diye "arkadaşlık sevdiğini de düşünmeyi gerektirir" dedim haber vermediği için fırçaladım. Sonra yine mesleki ilçe çapında whatsapp grubu oluşturulmuş bu grubu kurana yakın bi kız " Xin(grup başkanı) dibinden ayrılmıyosun bizi de ona söylemen çok zor değil" dedim mesajda. Dibi mi ???? Yazdı ve irtibatı kesti selam bile vermiyor. Ya söyleyin bu çok mu sivri bi kelime.... arkadaşlığı çok mu farklı algılıyorum ben. Benim gibi olanlar nasıl aştınız... insanları kendimden uzaklaştırmak istemiyorum artık....
Düzeltme: kendimi biraz yanlış ifade ettim duygu yoğunluğu ile
- hepiniz haklısınız arkadaşlar. İnanın ben de sevmem pata küte konuşanları bunu genelde yakın görmediğim kimseye de yapmam. Hatta bu arkadaş bi gün eşimle tartıştığımızı ona anlatınca "sen ve tartışmak yok artık senin bi insanı kırabilecegini asla düşünmem" diye bin tepki vermişti. Aslinda uzak arkadaşlara naifim. Asıl mesele ne biliyor musunuz ? Eşimle de bunu yaşıyorum bir insanı gerçekten sevince onun bana yaptığı en ufak vefasızlık dusuncesizlik gibi bir şeyi affedemiyorum ve o an işte dilimin ayarı olmuyor. İşte tam o anı dikkatli yönetebilsem ah.... ama hayat hep düşüncesizliklerle dolu. Yeri geliyor annen bile yapıyor ona da kızıyorum "nasıl yaparsın" diyorum. Dememem lazım.... o anki küçük içten yaşadığım sinir krizini nasıl yönetebilirim terapimialayım napalim
OfffIçimi döküp gidicem. Bu hayatta hayat arkadaşım da dahil herkesi kırıyorum dominant ve eleştirici bi kişiliğim var. Çok gerçekçiyim. Hiç politik değilim. Çat çat söylüyorum. En son aynı meslekten sevdiğim yakin zamanda samimi oldugum bir arkadaşım basta mesleğimizle ilgili bi seminere katılmış haber vermedi diye "arkadaşlık sevdiğini de düşünmeyi gerektirir" dedim haber vermediği için fırçaladım. Sonra yine mesleki ilçe çapında whatsapp grubu oluşturulmuş bu grubu kurana yakın bi kız " Xin(grup başkanı) dibinden ayrılmıyosun bizi de ona söylemen çok zor değil" dedim mesajda. Dibi mi ???? Yazdı ve irtibatı kesti selam bile vermiyor. Ya söyleyin bu çok mu sivri bi kelime.... arkadaşlığı çok mu farklı algılıyorum ben. Benim gibi olanlar nasıl aştınız... insanları kendimden uzaklaştırmak istemiyorum artık....
Düzeltme: kendimi biraz yanlış ifade ettim duygu yoğunluğu ile
- hepiniz haklısınız arkadaşlar. İnanın ben de sevmem pata küte konuşanları bunu genelde yakın görmediğim kimseye de yapmam. Hatta bu arkadaş bi gün eşimle tartıştığımızı ona anlatınca "sen ve tartışmak yok artık senin bi insanı kırabilecegini asla düşünmem" diye bin tepki vermişti. Aslinda uzak arkadaşlara naifim. Asıl mesele ne biliyor musunuz ? Eşimle de bunu yaşıyorum bir insanı gerçekten sevince onun bana yaptığı en ufak vefasızlık dusuncesizlik gibi bir şeyi affedemiyorum ve o an işte dilimin ayarı olmuyor. İşte tam o anı dikkatli yönetebilsem ah.... ama hayat hep düşüncesizliklerle dolu. Yeri geliyor annen bile yapıyor ona da kızıyorum "nasıl yaparsın" diyorum. Dememem lazım.... o anki küçük içten yaşadığım sinir krizini nasıl yönetebilirim terapimialayım napalim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?