Kimsenin anlam veremediği aşırı çocuk sevgim

Tekrar merhabalar kizlar. Bir onceki konumda konusu açılmışken paylaşmak istedim, aslında birkaç gün sonra acicaktim. Bilmiyorum ama bence kk böyle bir konuyla karşılaşmamıştir daha önce
Ben kendimi bildim bileli bebekleri çocukları çok seviyorum. Bunun neresi garip diyeceksiniz. Yani benim dozum biraz fazla çünkü etrafımdaki herkese çok tuhaf geliyor. Bu kadarı normal değil nasıl sevebiliyorsun bu kadar diyorlar. Mesela bir bebek/çocuk hunharca ağlasın herkes illa bi rahatsız olur ben asla olmuyorum. Çocuklara dair her şeyi o kadar çok seviyorum ki en büyük hayalim anne olmak ve sanki ben bu kadar çok istedikçe o kaçıyor ben ulaşamıyorum gibi, çok ilginç.. üstelik biyolojik saat hormonlar vs değil bu durum. Çünkü küçükken bile anne olmak istiyordum. Sanal bebekler vardı bilirsiniz ona bile gerçek bir bebekmiscesine bakardım, gece uykumdan sicrardim açıktı mi falan diye kontrol ederdim hayalin vizyonsuzluguna gel diyebilirsiniz ama gerçek bu yani yalan söyleyemeyeceğim. Tabi tüm bu bebek sevgime karşın hiçbir zaman erkenden evleneyim anne olayım demedim önce eğitimimi tamamlayayim ayaklarımın uzerinde durayım dedim her zaman. Ama bunları yaparken hep içimde bir yerlerde anne olma duygusu ile yaşadım. Ayda en az iki üç kere ya çocuğum olduğunu görürüm ya da hamile olduğumu. İnanın şu hayatta kimseye ozenmiyorum hiçbir hayat sekli cazip gelmiyor. Sadece ve sadece anne olanlara ozeniyorum.. çocuğuyla gördüğüm kadınlara ne kadar şanslı acaba farkında mı diyorum içimden. Bir bebeğimin olma düşüncesi korkunç derecede mutlu ediyor beni. Hayali böyleyse gerçeği nasıldır kim bilir diyorum. Kuzenimin bebeği var saatlerce ona bakıyorum gikim çıkmıyor herkes şaşırıyor kucağından indir yorulmadin mi ne çocuk askiymis vs. Kuzenim insanın yanında senin gibi biri olsa sırtı yere gelmez der hep hatta. Ben sadece kendi çocuğum olursa değil yani, tüm çocuklara karşı böyleyim. O yüzden tüm çevrem sen kesinlikle okul öncesi öğretmenliği okumaliydin der bana. Ki haklılar da. Geriye dönsem onu okurdum. Ah o bebek kokusu, ah o çocukların masumiyeti.. hiçbir terapi bu kadar ise yarayamaz. Buradan bu yazıyı okuyan anneler varsa eğer tekrar belirtmek isterim ki cooook şanslısınız çok Bu bir psikolojik problem mi yoksa sadece fazla anaç biri miyim çözemedim açıkçası çünkü etrafimda bir kişi bile benim gibi değil. Siz ne dusunuyorsunuz?

Valla benim de cocugum var, arada gelip bakabilirsin o kadar seviyosun madem, bence hic sorun degil yani

Psikolojik olarak problem değil, ne güzel derdin varmış.
Fazla sevgi ve anaç kişilik ile yaklaşıyor hayal kuruyorsun.

Ta davulun sesi uzaktan hoş gelir yakında bir serüvene bizde soluksuz dalacağız hadi bakalım.
Annelik çok güzel Rabbim hak eden isteyen herkese nasip etsin.

accessdenied .!.:

Valla benim de cocugum var, arada gelip bakabilirsin o kadar seviyosun madem, bence hic sorun degil yani

Genişletmek için tıkla...

Seve seve bakardım çok net:)

Nesi anormal ki? Ben de misafirle değil misafir çocuğuyla otururum, kuzenlerim gece gezmesine giderken falan hep çocuklarına bakardim gece,oyun oynardik. Şimdi ortaokul çağındalar yasitim gibi geziyorum bazen onlarla sosyal sorumluluk projelerinde bile eninde sonunda alakasız kurumda bile çocukla ilgili bir projede olurum, ders için köye röportaja gittiğimde hep çocuklardan bilgi alırım seviyorum,ne yapayim. İlk işim de çocuklarla ilgiliydi.
Son sevgilim benden de beterdi. Teknik bir isi varken kovulmuş,sonra da Afrika'da yetimhanede gönüllü olduğu sene ne mutlu olduğunu hatırlayıp sıfırdan okuyup okul öncesi öğretmeni olmuş. Şimdi koca adam 2-3 yaş ogretmenligi yapıyor. Uyku saatlerinde pişpişliyor falan. Ve yolda buldugu tüm çocuklarla iletişime geçer, uzun yolda ön koltukta çocuk varsa hep çocukla oynardık
Bana anormal gelmedi yani. Gayet normal bir şey çok çocuk sevmeniz. Doğum haritaniza baktırın, belki yengeç stelyumunuz vardir

Yavru kedi bak dogurana kadar?

Çocuk istemeyen, sevmeyen kadın ne kadar normalse, sende o kadar normalsin :)

Evet çok masum çok güzeller. Dünyada bundan daha büyük bi sevgi de yok kesinlikle. Ama çocuk bakmak Bi o kadar zor. Özellikle bebeklik zamanı bence dünyadaki en zor iş. Çok büyük bi sorumluluk. Çocuklarımı çok çok seviyorum canımı hiç düşünmeden veririm ama ben de bazen çocuksuz kişilere özeniyorum ne yalan söyleyeyim.

The umbrella .!.:

Psikolojik olarak problem değil, ne güzel derdin varmış.
Fazla sevgi ve anaç kişilik ile yaklaşıyor hayal kuruyorsun.

Ta davulun sesi uzaktan hoş gelir yakında bir serüvene bizde soluksuz dalacağız hadi bakalım.
Annelik çok güzel Rabbim hak eden isteyen herkese nasip etsin.

Genişletmek için tıkla...

Çok güzel olmasinin yani sıra çok da zorluklari var farkındayım, ama hiçbir etki yaratmıyor bende, çünkü güzel olan bir şeye ulaşmak kolay değil elbet bir bedeli olmali. Gülü seven dikenine katlanirmis misali. Şimdiden hayırlı uğurlu olsun sağlıkla büyütün

powergirls1 .!.:

Çok güzel olmasinin yani sıra çok da zorluklari var farkındayım, ama hiçbir etki yaratmıyor bende, çünkü güzel olan bir şeye ulaşmak kolay değil elbet bir bedeli olmali. Gülü seven dikenine katlanirmis misali. Şimdiden hayırlı uğurlu olsun sağlıkla büyütün

Genişletmek için tıkla...

Anam sen bi kolik sancisi, gaz sancisi, diş sancisi, 2 yas sendromu, 3 yaş sendromu, gece uykusuzlugu bunlari bi yaşa, gel bi daha konusalim etki yaratıyor mu, icinden mi geciyo noluyohfhfhfh

Birgaripinsan .!.:

Evet çok masum çok güzeller. Dünyada bundan daha büyük bi sevgi de yok kesinlikle. Ama çocuk bakmak Bi o kadar zor. Özellikle bebeklik zamanı bence dünyadaki en zor iş. Çok büyük bi sorumluluk. Çocuklarımı çok çok seviyorum canımı hiç düşünmeden veririm ama ben de bazen çocuksuz kişilere özeniyorum ne yalan söyleyeyim.

Genişletmek için tıkla...

Biz size, siz bize ozenmeyin çocuksuz bir hayatin anlami yok bence. Evet büyük konfor ve rahatlık olabilir cocuksuzluk. Ama içi boş, anlamsız. İnsanların çocuklariyla tamamlandiklarini düşünüyorum

yaaa çoook tatlısınız...sizi arkadas listeme ekliyorum..ayrıca yazacagım,,,

sonradanprenses .!.:

Çocuk istemeyen, sevmeyen kadın ne kadar normalse, sende o kadar normalsin :)

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız. Benim bir tane arkadaşım bile çocuk sevmiyor bana bu durum çok değişik gelse de, bu da normal bir şey

Çocuk sevgisi garip değil, sadece her şeyi bilmediğiniz için durumu kestiremiyorsunuz.

Yorgunluk, uykusuzluktan geçirilen mini sinir krizleri, evden kaçıp gitmek istemek, bazen sesini duymak istememek, biri baksa da biraz dinlensem demek de anneliğe dahil.

7/24 bakarım sevecenliği gerçekçi değil.

accessdenied .!.:

Anam sen bi kolik sancisi, gaz sancisi, diş sancisi, 2 yas sendromu, 3 yaş sendromu, gece uykusuzlugu bunlari bi yaşa, gel bi daha konusalim etki yaratıyor mu, icinden mi geciyo noluyohfhfhfh

Genişletmek için tıkla...

İnanmayacaksınız ama bana bunlar serbet geliyor ha tabikii yaşamadan böyle konuşmak kolay ama hani böyle bir gülümsüyorlar ya tüm enerjim fullenir yahu. Ah ne güzel şey...

powergirls1 .!.:

Haklısınız. Benim bir tane arkadaşım bile çocuk sevmiyor bana bu durum çok değişik gelse de, bu da normal bir şey

Genişletmek için tıkla...

Ben de sevmiyorum:) Anne olmak fikri korkunç geliyor 30 yaşındayım hislerim değişmedi. Bilmiyorum sürekli 7/24 bi bebekle, çocukla uğraşamam. Çocuğumda olsa sıkılırım gibi hissediyorum

adventurerpassenger .!.:

yaaa çoook tatlısınız...sizi arkadas listeme ekliyorum..ayrıca yazacagım,,,

Genişletmek için tıkla...

Yaa çok teşekkür ederim o sizin tatliliginiz. Ben de sizi ekleyeyim henüz bilmiyorum buraları tam kullanmayi ama çözerim heralde birkaç saate

powergirls1 .!.:

Biz size, siz bize ozenmeyin çocuksuz bir hayatin anlami yok bence. Evet büyük konfor ve rahatlık olabilir cocuksuzluk. Ama içi boş, anlamsız. İnsanların çocuklariyla tamamlandiklarini düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

Yine yarım kadın olduğumu öğrendim :)
Keşke insanları bi kalıba sokmasak. Çocuk sahibi olmak isteyenler gibi olmak istemeyenlerde olabilir. İstemiyoruz diye yarım olmuyoruz. Hadi kendimi geçtim isteyipte olmayanlar okusa nasıl üzülür. Ne demek içi boş yarım?

kahvetelvesi .!.:

Çocuk sevgisi garip değil, sadece her şeyi bilmediğiniz için durumu kestiremiyorsunuz.

Yorgunluk, uykusuzluktan geçirilen mini sinir krizleri, evden kaçıp gitmek istemek, bazen sesini duymak istememek, biri baksa da biraz dinlensem demek de anneliğe dahil.

7/24 bakarım sevecenliği gerçekçi değil.

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle size katılıyorum dediğiniz gibi bu duygular da anneliğe dahildir ve olası durumlardir. Ama her şeye rağmen günün sonunda iyi ki dogurmusum hissi oluyordur muhtemelen. Yani bana çok mucizevi geliyor ya tarif edemiyorum

sonradanprenses .!.:

Yine yarım kadın olduğumu öğrendim :)
Keşke insanları bi kalıba sokmasak. Çocuk sahibi olmak isteyenler gibi olmak istemeyenlerde olabilir. İstemiyoruz diye yarım olmuyoruz. Hadi kendimi geçtim isteyipte olmayanlar okusa nasıl üzülür. Ne demek içi boş yarım?

Genişletmek için tıkla...

Asla. Benim de cocugum yok, henüz evli bile değilim. Yarım kadın vs o anlamda asla söylemedim. Ben bende yarattığı hissi anlatmak istedim. Zaten benim kadar anaç olmayan biri eksikliğini hissetmez bile. Kadın her durum ve koşulda kadındır yarımı tamı eksiği fazlası olmaz. Böyle anlasildiysam kusura bakmayın