Kimse üzülmesin diye susuyorum ama hep ben üzülüyorum :((

Merhaba kızlar,
Sıkıntım çok tuhaf... Belki ben yanlış düşünüyorum ama vicdanım başka türlüsüne müsade etmiyor.
Ben anlaşmazlıkları hat safhada olan bir ailenin çocuğuyum ve iki kardeşim daha var. Annem ve biz çeşitli
zamanlarda babadan şiddet gördük. Bundan 6 - 7 ay önce , ben dışarıdayken baba kardeşimle bir
tartışmaya girmiş ve onu boğmaya kalkmış. Araya annem girmiş ve kurtarmış. Beni aradıklarında koşarak eve
geldim ve kardeşimi deli gibi darp ettiğini gördüm. Kardeşim de evde kalmak istemedi, eşyalarını topladı ve
polis nezaretinde evi terk etti. Sağolsun nişanlım ona kapısını açtı, evinde bir oda verdi. O zamandan beri
orada yaşıyor ve bu sayede annemle ben en azından ondan haber alabiliyoruz. Biz bu ay evlenicez ve
nişanlımın şu an ikamet ettiği evde yaşamayı düşünüyoruz. Kardeşim evden ayrılmayı istiyordu bu nedenle,
başka bir eve geçecekti. Ama nişanlım ve ben kendine bir hayat kurup öyle evden ayrılması taraftarıyız. Yani
bu kendi kardeşim olduğu için böyle değil, çaresiz bir durumda olduğu için. Sonuçta o hep annemin kuzusu oldu,
hiç ayrı kalmadı, hayatla bir başına savaşmadı. Şimdi yeni yeni öğreniyor. Neyse buraya kadar sorun yok. Ama
geçen gün eve gittiğimizde, nişanlımın annesi ve ablası da geldi. Ben farklı bir odada bir şeylerle ilgilenirken
onlar anneme kardeşimin bu evden gitmesini istediklerini söylediler. Kızın yeri ailesinin yanıymış, burada yaşaması uygun olmazmış...
Ben dondum kaldım... Annem zaten kalsın diyebir imada dahi bulunmadı. ''Sizin eviniz, sizin mevzunuz. ben kardeşine
sadece artık kendine bir hayat kurmasını söylerim dedi.'' Neyse işte o gün duyduklarım öylesine bir yıkım yarattı ki bende...
Aynı durumda nişanlımın kardeşi olsa, Allah şahit , yine aynı şekilde davranırdım. Çünkü et ve tırnak sonuçta, onun kardeşi benim kardeşimdir.
Aynen de öyle seviyorum hatta kardeşini.

Hala aklıma geldikçe üzüntüden kalbim sancıyor. Keşke bunu anneme söylemeselerdi. Bana söyleselerdi. O da kahroldu, o gece hiç
uyumadı... Hem şimdi ne diyeyim ben kardeşime, sen gidecektin biz seni durdurduk ama gidersen daha iyi olacak mı?? Ben aileler
arası anlaşmazlık yaşanmasın diye çırpınıp duruyordum halbuki... Ne olur akıl verin bana ya da eleştirin, şurada hatalısın diye.
Çok bunaldım çünkü...


Nişanlıma söyledim bunu, çok utandı ve çok üzüldü. Kimseyi ilgilendirmez, orası bizim evimiz dedi. Ben anne ve ablasına birşey
dememesi için söz verdirdim. Dediğim gibi tam düğün öncesi sorun çıksın istemiyorum. Onları anladığımı, kimseye kızmadığımı
ama çaresiz olduğumu söyledim. Yalnız bir şeyi söylemedim kırgın olduğumu ve istemeden de olsa uzaklaştığımı... Zaten
annesinin bazı davranışları üzüyordu beni. Mesela onlara gittiğimizde yemekte, sadece oğluna yemeği uzatıp ' Ye oğlum,
daha nerede yiyeceksin.' demesine ki nişanlım yalnız yaşadığı için akşamları bize uğrar yemek yer ve öyle evine gider.
Annem özellikle nişanlımın sevdiği yemekleri hazırlar ayrım yapmamış olmak için. Nişanlım annesine gidip kalır bazen tatilde,
onlar biraz merkeze uzaktalar, tatil dönüşü kilo alır hep fazla yemekten. Belki annelik duygusu ile bunu yapıyor ama
nişanlımda karaciger yağlanması var, sık sık ağrıları oluyor. Beslenmesine dikkat etmesi gerek. Allah korusun sonra ciddi
rahatsızlıklar ortaya çıkabilir. Bir de sürekli bana ne yapmam gerektiği ile ilgili imalarda bulunuyor. Tabi büyüğümün
söylediklerine saygım var, onun görüşleri önemli ama onları zaten yapıyorum ben. Yapmamış olsam tamam. Bu defa
acaba yanlış mım yapıyorum diye sorunlar oluşuyor kafamda.


İşte iğne ucu kadar şey, herşeyi tetikliyor sanırım. Sizlerle dertleşirsem belki farklı açılardan da bakabilirim...

kayınvalidenin bu durumu ne sana ne de annene söylemesi doğru değil bence oğluna söylemesi gerekiyodu bence oğlunun sana uygun dille anlatması gerekiyodu kardeşinin orda kalması bence de uygun değil başka bir çözüm bulmanız gerekliydi sorunları nişanlınla paylaş bence içine atma birlikte farklı bir çözüm bulun allah sabır versin

bence nişanlın ailesine, kardeşin ile ilgili kararın ne olduğunu zamanı gelince söyler. kendi kardeşin başı sıkışmış belirli bir süre sizde kalması olabilir. ancak en yakın zamanda kendine yol çizmesi gerekiyor. Allah size kolaylık versin.

Kardeşiniz kız mı?
Siz yeni evleneceksiniz onun ailesinin böyle birsey istemesi çok normal bence bunu yadırgamayın sizin degil onun kardesi olsa bence sizde istemezdiniz. Anneniz babanıza neden katlanıyor bunca yıldır, ve nişanlıya bu kadar aile açığı vermek iyi mi?
Evlendikden sonra değişebilir insanlar yarın eşiniz de size şiddet uygulamaya kalksa baban da farklı mıydı diyebilir Allah korusun, ve kardeşiniz kızsa nişanlınızın evinde kalması da tuaf bir durum gibi...

everyday .!.:

Kardeşiniz kız mı?
Siz yeni evleneceksiniz onun ailesinin böyle birsey istemesi çok normal bence bunu yadırgamayın sizin degil onun kardesi olsa bence sizde istemezdiniz. Anneniz babanıza neden katlanıyor bunca yıldır, ve nişanlıya bu kadar aile açığı vermek iyi mi?
Evlendikden sonra değişebilir insanlar yarın eşiniz de size şiddet uygulamaya kalksa baban da farklı mıydı diyebilir Allah korusun, ve kardeşiniz kızsa nişanlınızın evinde kalması da tuaf bir durum gibi...

Genişletmek için tıkla...

arkadaşım sana katılıyorumm... benim de anladığım kadarıyla konus sahibinin kız kardeşi mevzu bahis.. bana da hiç uygun gelmedi..tamam belki başka çareleri yok kalmadı ama bu durumda çıkar bir yol gibi görünmedi bana

durum pek açık değil. baba bu durumda hiç bir ceza almadı mı? hala anneyle beraberler mi?

Evet kardeşim kız.
Annem ayrılmaya kalktı ama her seferinde bir şekilde bir araya geldiler. Nedeni annemin babamdan,
babamın bize zarar verebileceğinden korkması. Olay çok derin. Yani kısa bir deyişle böyle anlatabilirim.
Bu arada açık görüşlü fikirleriniz için teşekkür ederim. Şunu belirtmeyi unuttum, kız kardeşim şubat sonuna
kadar kalacak, sonra bir ev bulmuştu oraya taşınacak. Kendisi home ofis olarak çalışıyor, yoksa bir aparta
falan da geçmeyi düşündü ama işini evde yaptığı için ortamının son derece sessiz olması gerekiyor.

Bir de ailesi nişanlımla konuştuğunda o, benim kardeşimde aynı durumda kalsa böyle mi davranacaktınız,
lütfen siz karışmayın demiş. Ne diyeyim ki. Allah kimseyi iki arada, bir derede bırakmasın.

Ve hani demişsiniz ya sen olsan, sen de istemezdin diye, Allah var yukarıda isterdim. Bunu emin bir
şekilde söylüyorum çünkü, beni tanımıyorsunuz, empati kurabiliyorum, her zaman, her şartta böyle
karar alıyorum zaten, empati kurarak. Ben olsam ne yapardım diye.

h0ly .!.:

durum pek açık değil. baba bu durumda hiç bir ceza almadı mı? hala anneyle beraberler mi?

Genişletmek için tıkla...

Kardeşim şikayetçi olmadı ki. Hatta o olay sırasındaki şok nedeni ile olay anını hatırlamıyor. Ya babam aslında psikolojik olarak rahatsız.
Dediğim gibi biraz fazla karışık. Sorunlarla yıllardır omuz omuza mücadele ediyoruz kardeşim, annem ve ben. Sanırım o yüzden
biraz fazla korumacı davranıyorum.

bana ailenin düşüncesi yanlış gelmedi boşuna kızmayın onlara derim. kardeşiniz olduğu için kırılmışsınız ama aile bu zamana kadar sorun çıkarmamış bu bile iyi bir durum bence.

canım benim öncelikle Allah senin ve ailenin yardımcısı olsun inşallah
gerçekten çok zor bir süreçten geçiyorsun. Et tırnak meselesine kesinlikle katılıyorum sonuçta kardeş ama benim görüşüm sonuçta
nişanlın sana bile el ken kardeşinle aynı evde başbaşa yaşaması hem dinen uygun değil hemde insanlar yadırgayabilir. Tamam milletin olaylara bakış açısı önemli değil ama heryerde neler okuyup izleyebiliyoruz. Bir anlık nefis istenmeyen hatalara yol açabiliyor.
Kayınvaliden belli ki bu şekilde anlatmaya çalışmış ama yanlışı direk senin annene söylemesi olmuş. bencede öncelikle oğluna anlatmalıydı. Sen yinede kızma ona.

öncelikle yaşadıklarınıza çok üzüldüm. babanız yüzünden kızkadeşinizin evden ayrılması çok üzücü. kıskardeşiniz nişanlınızın evinde kaldığı için evlenince sizde kalmaya devam etmesini istemenizi anlıyorum fakat nişanlınızın ailesi kendi düşüncelerinde haklılar bence annenize söylemeside normal. çünkü kayınvalidenizin muhatabı annenizdir. hiç kimse sorunlu bir aile ile dünür olmak istemez. çok fazla evinizin içindekileri nişanlınızın ailesine belli etmeyin derim. arkanızdan konuşacak malzeme vermeyin. nişanlınız iyi bir insan belli ama kız kardeşinizle aynı evde yaşaması doğru değil. annenizin kızkardeşinizle bir eve çıkması daha doğru bence. madem kızkardeşiniz ev tutabilecek kadar para kazanıyor annenizede bakar hem anneniz babanızdan kurtulmuş olur.

Okurken kardeşinin erkek olduğunu tahmin etmiştim.Yorumları okurken kız olduğunu anladım.
Nişanlınız tarafından sorun yoksa evlendikten sonra yanınıda kalabilir bence.Ama şimdi başbabşa bırakmamak daha doğru gibi geldi bana.Annesinin kardeşini istememesi çok normal ama.
Nişanlınızın da ailevi sorunların içinda olması hiç uygun değil.

bence birçok yanlış var biri uzun yıllardır babanıza göz yummanız korkarak insan nereye kadar yaşar, annenize yazık bence
ikincisi kız kardeşimle nişanlımı asla aynı evde bırakmazdım madem kız kardeşiniz gitmek zorun da sizde gidin nişanlınızın evine bu durum hiç hoş degil çünkü zaten sizde evli bile değilsiniz bir nişanlıya bu kadar güvenilmemeli kız kardeşinizin bunu kabul etmesi de hata bence hata üstüne hatalar yapılmış hep.
Evlendikden sonra yaşasa mı yaşamasa mı bunu bence en sonra ki konu.
Şu da var benim nişanlım tek başına yaşadığı evi benim kız kardeşime açsa inanın içime kurt düşerdi evlendikden sonra da bizim yaşasın derse birde tamam artık altında başka şeylerde arardım kusura bakmayın.

Kızlar sizleri çok iyi anlıyorum ama ben bugüne tuhaf sancılar çekerek geldim. Hayatta babasına tutunamayan bir kız çocuğu olarak
kimseye güvenmedim, hep kendi ayaklarımın üzerinde durdum. Hikayem çok uzun. dalları budakları çok fazla. Ve erkeklere güvenmeyen
bir kız olarak bir adam güvendim, üstelik onun bana güven telkinleri ile değil. Tamamen bıraktığı izlenimlerle. Hayatımda değer verdiğim ve
güvendiğim insan sayısı sayılı. Nişanlıma da güvendim ve hep güvenicem. Zaten güvenmediğim bir insanla yarınımı planlamam. Hayata
aklım ermeye başşladığından beri tek duam, ''Allah'ım gerekirse açlıktan öleyim ama sen huzurdan ve güvenden uzak bırakma'' oldu.
Kız kardeşim evde kalıyor ama nişanlım sadece akşamları gitti kalmaya. Kız kardeşimin erkek arkadaşı var, aslında dileğim onların da bir
an önce bir hayat kurmaları yönünde ama çocuk tuhaf biri. Yani bir aile olsalar, çok sağlam temel inşaa etmemiş olurlar gibi. O yüzden
kardeşime pek baskı da yapamıyoruz...

Bir de ben annesine kızmıyorum. Dedim ya anlıyorum tabi ki onu diye. Elbette evladını düşünecek. ben sadece kırıldım.

Annem de bu saatten sonra ayrılamaz. Her gün bir sürü haber izliyorsunuz tv de. Göz göre göre öldürülen Ayşe Paşalı mesela.
Öyle çok şey denedik ki... İnsan kendi canına yanmıyor ama anneme bir şey olursa ne yaparız... O yüzden her kararında yanındayım
ama hayatına müdahale etmiyorum.

Bir de hepinize teşekkür ederim gerçekten. Sadece anlatabilmek bile çok şey katıyor insana.

İnşallah nişanlın sseni yanıltmaz.Bunu gerçekten can ı yürekten söylüyorum.
Çok üzüldüm durumuna.Allah yardımcın olsun.

kaydev38 .!.:

Okurken kardeşinin erkek olduğunu tahmin etmiştim.Yorumları okurken kız olduğunu anladım.
Nişanlınız tarafından sorun yoksa evlendikten sonra yanınıda kalabilir bence.Ama şimdi başbabşa bırakmamak daha doğru gibi geldi bana.Annesinin kardeşini istememesi çok normal ama.
Nişanlınızın da ailevi sorunların içinda olması hiç uygun değil.

Genişletmek için tıkla...

Evet haklısınız, ben ailevi sorunların özel olduğunu düşünür ve hep öyle yaşarım. nişanlım ve ailesine de bahsetmemiştim. Ta ki bu soruna kadar.
Kullanılacağını düşündüğüm için değil. Bizim yaşadıklarımızı tam anlamıyla bilseler bile anlamayabilecekleri için. Çünkü sözcükler, bizim onlara yüklediğimiz
anlamları ifade eder ama duyguları ifade etmekte yetersiz kalır. Ayrıca bir olay karşısında , herkes aynı tepkileri vermeyebilir. Amelimiz, hamurumuz başka başka çünkü.
Ailesi zaten meseleyi tam olarak bilmiyor. Basit bir tartışma diye tahmin ediyorlar. Ve ben gerçekten kalmasını istememlerine birşey demiyorum ama bunu söylemek ne kadar doğru diye düşünüyorum. Tek kırgınlığım bu.

Yorumun için teşekkürler, çok iyisin.

Yanlış anlamanızı istemem ama bir şekilde kardeşiniz iş sahibi, yani ayakları üzerinde durabilir.Yarın öbür gün en kötü bir ev kiralar ve sizin de desteğinizle bir yol çizer kendine.Siz ise evleniyorsunuz, kendinize ait bir düzen , bir hayat.Peki sizler olmadan, psikolojik sorunları olan, evladını boğmaya çalışıp, onu darp eden bir baba (!) ile bir ömür tek yaşayacak anneniz ne olacak?

Evet Türkiye'de malesef kadın korunamıyor.Şiddet görüyor, şikayetçi oluyor, ertesi gün öldürülüyor.Ama gene yanlış anlamayın ruh hastası bir insana annenizi nasıl emanet edeceksiniz?

Anneniz bu beladan kurtulsa, kız kardeşiniz ile kendisine yeni bir düzen kursa, bu nasıl olur? Ne kadar mümkün olur?
Bu haliyle ben kızkardeşinizin ya da sizin durumunuzdan ziyade annenize çok üzüldüm.
Umarım üçünüz içinde huzurlu, mutlu ve güzel günler gelir.

monicc .!.:

öncelikle yaşadıklarınıza çok üzüldüm. babanız yüzünden kızkadeşinizin evden ayrılması çok üzücü. kıskardeşiniz nişanlınızın evinde kaldığı için evlenince sizde kalmaya devam etmesini istemenizi anlıyorum fakat nişanlınızın ailesi kendi düşüncelerinde haklılar bence annenize söylemeside normal. çünkü kayınvalidenizin muhatabı annenizdir. hiç kimse sorunlu bir aile ile dünür olmak istemez. çok fazla evinizin içindekileri nişanlınızın ailesine belli etmeyin derim. arkanızdan konuşacak malzeme vermeyin. nişanlınız iyi bir insan belli ama kız kardeşinizle aynı evde yaşaması doğru değil. annenizin kızkardeşinizle bir eve çıkması daha doğru bence. madem kızkardeşiniz ev tutabilecek kadar para kazanıyor annenizede bakar hem anneniz babanızdan kurtulmuş olur.

Genişletmek için tıkla...

Küçükken ben de öyle diyordum anneme, uzaklara gidelim, sen boşan. Hep birlikte çalışır bir hayat kurarız kendimize diye ama
annem ilk ayrılmaya kalktığında babam bizi vermedi ona, yüzümüzü göstermedi, sesimizi dahi duyurmadı. Bir diğerinde intihar
etmeye kalktı, bir başkasında yine alıkoydu, bir diğerinde silahla... Neyse işte bazen imkansıza dönüşüyor işte... Kardeşim aslında eve
çıkacak kadar para kazanmıyor henüz. Şubat sonunda bir tanığın evinden kiracı çıkacak ve de o, oraya geçecek. Sağolsun uygun bir
fiyatla kiraya verecekler. Ancak öyle çıkabilecek.
Sorunu olmayan aile yok gibi, Allah olmayana vermesin , olana da yardım etsin. Nişanlımın ailesi de aslında bizden daha sorunlu.
Allah yardımcıları olsun. Ama belki de haklısınız bizim sorunlarımız yüzünden çekinmişleridr daha fazla sorun olmasın diye...
Bir de öyle düşünmek lazım.
Üzüntülerimi dinleyip, yol gösterdiğiniz için sağolun...

Herkes kendi açısından bakıldığında haklı, kardeşinin kalacak yeri yok zor bir durum ama emin ol nişanlının kardeşi aynı şeyi yaşa bu kadar kolay kabul ederim diyemezsin kimse diyemez. Görümcemi çok severim ama aynı evin içinde bizimle yaşamak istediğinde kabul etmedim eşim kırıldı gücendi.Allah yardımcın olsun zor bir durum.

winstonlight .!.:

Yanlış anlamanızı istemem ama bir şekilde kardeşiniz iş sahibi, yani ayakları üzerinde durabilir.Yarın öbür gün en kötü bir ev kiralar ve sizin de desteğinizle bir yol çizer kendine.Siz ise evleniyorsunuz, kendinize ait bir düzen , bir hayat.Peki sizler olmadan, psikolojik sorunları olan, evladını boğmaya çalışıp, onu darp eden bir baba (!) ile bir ömür tek yaşayacak anneniz ne olacak?

Evet Türkiye'de malesef kadın korunamıyor.Şiddet görüyor, şikayetçi oluyor, ertesi gün öldürülüyor.Ama gene yanlış anlamayın ruh hastası bir insana annenizi nasıl emanet edeceksiniz?

Anneniz bu beladan kurtulsa, kız kardeşiniz ile kendisine yeni bir düzen kursa, bu nasıl olur? Ne kadar mümkün olur?
Bu haliyle ben kızkardeşinizin ya da sizin durumunuzdan ziyade annenize çok üzüldüm.
Umarım üçünüz içinde huzurlu, mutlu ve güzel günler gelir.

Genişletmek için tıkla...

Şu hayatta tek istediğim annmin huzur bulması. Annem üniversite mezunu, emekli bir bayan. Kadına şiddetin ne demek olduğunu öyle iyi biliyorum ki,
anne deyince burnumun direği sızlar. Babamla yıllar yılı hiç uyuşamadık. Annemi hayatında hep istiyor, çünkü biliyor ki ona başka bir kadın asla tahammül edemez.
Küçük yaşta ailesini kaybetmiş, sevgisiz büyümüş. sevgisini verip ailesine sarılacağına hep üzerimizde otorite kurup, bizi nizami bir yaşama mahkum etti. Tüm bunlar
kabul edilebilir belki ama kurallarının milim dışına çıkılması ile hep şiddet uyguladı bize. Tv fişini çekmedik diye mesela... Zamanla büyüdük ve ona karşı annemi savunduk.
Şimdi karşısına geçip dur diyoruz, diyebiliyoruz ama artık o da biraz değişti. Şöyle hayatta en güvendiği kişi evi terkeden kardeşimdi. Çünkü o, ayrılık vb durumlarda baba
yanında kalıp onu dizginleyen oluyordu. (Aslında korkuyordu onunla kalmaya ama tek kalırsa anneme zarar verir diye kalıyordu, çocuk aklı işte ) Bir dalı kırıldı.
E ben zaten hep annem için ve Allah rızası için saygı gösterdim ama itiraf ediyorum sevmedim. Tek duyduğum his merhametti, o da küçük yaşta anne babasını
kaybettiği için. Küçük kardeşim anneme çok düşkün ve babadan korkuyor. Ben evleniyorum şimdi. küçük kardeşim de ona destek olamayacak kadar küçük.
Yine sabır taşı anamdan başka kimse onu çekmeyecek biliyor ve yıllardır hiç olmadığı kadar farklı davranıyor ona. Yaşlandı artık ve sokağa da çıkamıyor, geçenlerde
konuşmalarından farkettim panik atak olmuş. Ağladı bile. Annem olmadan hayat tutunması mümkün değil bunu farketmiş. Ben böyle olacağını bilsem yıllar önce kardeşimle evi
terkederdim annecim rahat etsin diye ama böyle öğrendik durumu. Rabbim her şer'de bir hayır veriyor kesinlikle.
Güzel dileklerin için çok teşekkürler. Allah da seni hep mutlu etsin sevdiklerinle inşallah.