- 4 Eylül 2014
- 164
- 80
- 73
Günaydın arkadaşlar. uzun zamandır gırmeye fırsat bulamamıstım. benim bir derdim var ki kımse bana ınanmıyor.
oncelıkle kısa bır ozet gecıyım. kv. ıle bır kus bır barısık olan ılıskımız tamamen koptu ve suanda hemen hemen 7 aylık kusus. gözümün içine baka baka yalan soyledı ve demedıgım seylerı dedı yaptı ve ben ona cok bagırdım. sadece ona degıl esıme esımın teyzesıne ve kv. me cok bagırdım cunku kımse o zamankı konum hakkında haklılıgımı gormek ıstemedı ve ben haklıyken yapmadıgım seyler yuzunden haksız oldum, kotu oldum. netıcede esımle kusluk yasamadım ama hala sen haklıysın demedıgı ıcın ıcım bir buruk. esımın teyzesı ve annesı ıse hala benımle ugrasmakta. bu yasadıgım olay bana tam bır tramva oldu. durduk yere bu kavga nerden cıktı bunu bıle anlamadım. kv ıle cok samımı olmamakla bırlıkte normak bır ılıskım vardı. tum gecmısı gerıde bırakmıstım. oda bana karsı ıyı gıbıydı ama bı gun nasıl olduysa muhattap bıle olmadıgım teyzesıyle sozde ben dedıkodu yapmısım ve teyzesı dayanamamıs bunları esıme ve annesıne anlatmıs ve bız kavga ettık. cok gulunç bır durum ama benım esım de demedı kı benım karım oyle bısey yapmaz helede senle demedı.
neyse arkadaslar ben bı sure sonra aılemın baskısıyla kv. aradım. ılk aradıgımda telefonuma bakmadı. bıkac gun sonra tekrar aradım. telefonu actı. ne var gıybetçi dedi. ben sok. ustunden kac ay gecmıs kadının bana kınıne bak. hıç anne nasılsın dıye sormak ıstedım dedım. tamam dedı kahkaha attı ve telefonu kapattı. fazla uzulmedım ama babamı arayıp kızdım. o buyuk ne olursa olsun sen saygıda kusur etme dıyodun bak noldu dedım. tabı bana olan baskıları azalttılar. benım annem ve babam hıc kusluk bılen ınsanlar degıldır. huzursuz oluyolar bılıyorum ve bu yuzden gurbetteyım dıye barısmamı ıstıyolar. neyse artık kv. ıle tam anlamıyla kopmus olduk.
aslında benım sorunum bu degıl. ılk once bunu anlatıyorum kı nasıl boyle oldugum hakkında daha ıyı bılgı verebılırsınız diye dusundum. bu olanlardan sonra evde korkmaya garıp garıp sesler duymaya hatta halusılosyon gormeye basladım. evde fare gordum gecen gun evın altını ustune getırdım temızlıcem dıye ama hıc bır fare pıslıgı bıle bulamadım. farede yok ama ben emınım o an onu gordugume. unutkanlıgımda basladı. gozumun onundekı bı seyı saatlerce arıyorum bulamayınce esımde nasıl gormuyon dıye bana kızıyo. herseyı not almaya basladım. neyı nereye koyduysam hepsi ajandamda yazılı. durumu esıme anlattım. gecelerı bı sesle uyanıyorum cok korkuyorum bazen evın ıcınde bı adam goruyorum dıyorum bana ınanmıyor. en sonunda belkı beynımde bısey vardır dıye doktora gıttım. herseyım temız cıktı. doktor yasadıklarımın psıkolojık olabılıldıgını ve en yakın zamanda bır destek almam gerektıgını soyledı. esıme durumu anlattım. bundan 1 bucuk 2 sene evvel de psikolojık sorunlarım vardı ama bunlkar gıbı degıldı. tedavı ye basslamıstım ama evlılıgımle ılgılı sorunlar yuzunden olmustu ve esımde benımle bırlıkte terapılere gelerek durumu kurtarmıstık. aslında sorunun bende degıl onda oldugu ortaya cıkmıstı ve bırlıkte anlayıs dersı aldık bı nevi.
sımdı esıme doktora gıdıcem ıyı degılım dedım. bana sesını cıkarmadı. aradan ıkı gun gectı hafta sonu oldugu ıcın doktora gıdemedım. pazartesı gunu gıttım ve bana sızofren baslagıcı dedı. cok agladım cunku benım daha 5 yasında bı oglum var. ve daha 25 yasındayım. bana asırı stres ve uzuntuden uzak durmamı soyledı. asırı stres tetıklıyomus sizofrenı. tabı aynı psikologumdan terapıde almaya basladım. psıkıyatır doktorum ıse ılaclarımı duzenlıyo. ya ılerısı dıyorum cevap yok bakıcaz dıyo. bı kac gundur ıyıydım. mutluydum ne bıleyım hıc kımseyı ozellıklede kaynanamı aklıma takmıycam artık kendımı strese sokmuycam dedım. evde oglumla gulup eglendım. bunu kendım ıcın yaptım. ne hıkmetse o gun esım bana dedıkı. annem haklıymıs yalandan yapıyo oglum o yalandan demıstı bana. ıkı gunde şizofrenin gectimi dedi. ne cok sevıyosun dıkkat cekmeyı. ama ben yemem. helede annem hıc yemez dedı ve cıktı ıse gıttı. tabı bende morel sıfır. cok agladım ve hala aglıyorum. bunu yazarken bıle gozyaslarımı tutamıyorum. 4 gundur dogru duzgun uyuyamadım bıle. ben sımdı ne yapıyım. yalandan yaptıgımı sanıyolarmıs. cok zoruma gıttı kaynanamın dedıgı degıl de esımın ona ınanması cok zoruma gıttı. ben kendımle mı ugrasıcam yoksa onlarla mı. doktorun bana stresten uzak dur dedıgını esımde gayet ıyı bılıyor ama bana yaptıgına bak. eger durumum daha kotu olursa kımse bana yardım elını bıle uzatmazmıs demek ki ben bunu anladım. bugun anneme soylıycem bana bu teshıs konuldu dıye. onlarda uzulur dıye soylememıstım. ustune kaynanam bize geldi.. gecmıs olsun der dıye beklerken bosanın artık hakım delı bı anneye cocuk mu verır. sen sımdıden toplan dedı. agzımı bıle acmadım allahım bana sabır ver dedım. gectım yatak odasına agladım. buda evden cıkıp gıttı. sonra esım aradı neden annemı kovuyosun o kadın sana gecmıs olsuna gelmıs boyle mı yapılır gelınce senınle konuscaz dedı. eve geldi ben de olanları anlattım ama tabıkı de bana ınanmadı. sımdı ben ne yapıyım. adım cıktı bı kere delıye kaynanama da gun dogdu. cok mutsuzum lutfen bana yardım edın.
oncelıkle kısa bır ozet gecıyım. kv. ıle bır kus bır barısık olan ılıskımız tamamen koptu ve suanda hemen hemen 7 aylık kusus. gözümün içine baka baka yalan soyledı ve demedıgım seylerı dedı yaptı ve ben ona cok bagırdım. sadece ona degıl esıme esımın teyzesıne ve kv. me cok bagırdım cunku kımse o zamankı konum hakkında haklılıgımı gormek ıstemedı ve ben haklıyken yapmadıgım seyler yuzunden haksız oldum, kotu oldum. netıcede esımle kusluk yasamadım ama hala sen haklıysın demedıgı ıcın ıcım bir buruk. esımın teyzesı ve annesı ıse hala benımle ugrasmakta. bu yasadıgım olay bana tam bır tramva oldu. durduk yere bu kavga nerden cıktı bunu bıle anlamadım. kv ıle cok samımı olmamakla bırlıkte normak bır ılıskım vardı. tum gecmısı gerıde bırakmıstım. oda bana karsı ıyı gıbıydı ama bı gun nasıl olduysa muhattap bıle olmadıgım teyzesıyle sozde ben dedıkodu yapmısım ve teyzesı dayanamamıs bunları esıme ve annesıne anlatmıs ve bız kavga ettık. cok gulunç bır durum ama benım esım de demedı kı benım karım oyle bısey yapmaz helede senle demedı.
neyse arkadaslar ben bı sure sonra aılemın baskısıyla kv. aradım. ılk aradıgımda telefonuma bakmadı. bıkac gun sonra tekrar aradım. telefonu actı. ne var gıybetçi dedi. ben sok. ustunden kac ay gecmıs kadının bana kınıne bak. hıç anne nasılsın dıye sormak ıstedım dedım. tamam dedı kahkaha attı ve telefonu kapattı. fazla uzulmedım ama babamı arayıp kızdım. o buyuk ne olursa olsun sen saygıda kusur etme dıyodun bak noldu dedım. tabı bana olan baskıları azalttılar. benım annem ve babam hıc kusluk bılen ınsanlar degıldır. huzursuz oluyolar bılıyorum ve bu yuzden gurbetteyım dıye barısmamı ıstıyolar. neyse artık kv. ıle tam anlamıyla kopmus olduk.
aslında benım sorunum bu degıl. ılk once bunu anlatıyorum kı nasıl boyle oldugum hakkında daha ıyı bılgı verebılırsınız diye dusundum. bu olanlardan sonra evde korkmaya garıp garıp sesler duymaya hatta halusılosyon gormeye basladım. evde fare gordum gecen gun evın altını ustune getırdım temızlıcem dıye ama hıc bır fare pıslıgı bıle bulamadım. farede yok ama ben emınım o an onu gordugume. unutkanlıgımda basladı. gozumun onundekı bı seyı saatlerce arıyorum bulamayınce esımde nasıl gormuyon dıye bana kızıyo. herseyı not almaya basladım. neyı nereye koyduysam hepsi ajandamda yazılı. durumu esıme anlattım. gecelerı bı sesle uyanıyorum cok korkuyorum bazen evın ıcınde bı adam goruyorum dıyorum bana ınanmıyor. en sonunda belkı beynımde bısey vardır dıye doktora gıttım. herseyım temız cıktı. doktor yasadıklarımın psıkolojık olabılıldıgını ve en yakın zamanda bır destek almam gerektıgını soyledı. esıme durumu anlattım. bundan 1 bucuk 2 sene evvel de psikolojık sorunlarım vardı ama bunlkar gıbı degıldı. tedavı ye basslamıstım ama evlılıgımle ılgılı sorunlar yuzunden olmustu ve esımde benımle bırlıkte terapılere gelerek durumu kurtarmıstık. aslında sorunun bende degıl onda oldugu ortaya cıkmıstı ve bırlıkte anlayıs dersı aldık bı nevi.
sımdı esıme doktora gıdıcem ıyı degılım dedım. bana sesını cıkarmadı. aradan ıkı gun gectı hafta sonu oldugu ıcın doktora gıdemedım. pazartesı gunu gıttım ve bana sızofren baslagıcı dedı. cok agladım cunku benım daha 5 yasında bı oglum var. ve daha 25 yasındayım. bana asırı stres ve uzuntuden uzak durmamı soyledı. asırı stres tetıklıyomus sizofrenı. tabı aynı psikologumdan terapıde almaya basladım. psıkıyatır doktorum ıse ılaclarımı duzenlıyo. ya ılerısı dıyorum cevap yok bakıcaz dıyo. bı kac gundur ıyıydım. mutluydum ne bıleyım hıc kımseyı ozellıklede kaynanamı aklıma takmıycam artık kendımı strese sokmuycam dedım. evde oglumla gulup eglendım. bunu kendım ıcın yaptım. ne hıkmetse o gun esım bana dedıkı. annem haklıymıs yalandan yapıyo oglum o yalandan demıstı bana. ıkı gunde şizofrenin gectimi dedi. ne cok sevıyosun dıkkat cekmeyı. ama ben yemem. helede annem hıc yemez dedı ve cıktı ıse gıttı. tabı bende morel sıfır. cok agladım ve hala aglıyorum. bunu yazarken bıle gozyaslarımı tutamıyorum. 4 gundur dogru duzgun uyuyamadım bıle. ben sımdı ne yapıyım. yalandan yaptıgımı sanıyolarmıs. cok zoruma gıttı kaynanamın dedıgı degıl de esımın ona ınanması cok zoruma gıttı. ben kendımle mı ugrasıcam yoksa onlarla mı. doktorun bana stresten uzak dur dedıgını esımde gayet ıyı bılıyor ama bana yaptıgına bak. eger durumum daha kotu olursa kımse bana yardım elını bıle uzatmazmıs demek ki ben bunu anladım. bugun anneme soylıycem bana bu teshıs konuldu dıye. onlarda uzulur dıye soylememıstım. ustune kaynanam bize geldi.. gecmıs olsun der dıye beklerken bosanın artık hakım delı bı anneye cocuk mu verır. sen sımdıden toplan dedı. agzımı bıle acmadım allahım bana sabır ver dedım. gectım yatak odasına agladım. buda evden cıkıp gıttı. sonra esım aradı neden annemı kovuyosun o kadın sana gecmıs olsuna gelmıs boyle mı yapılır gelınce senınle konuscaz dedı. eve geldi ben de olanları anlattım ama tabıkı de bana ınanmadı. sımdı ben ne yapıyım. adım cıktı bı kere delıye kaynanama da gun dogdu. cok mutsuzum lutfen bana yardım edın.