Ben çalışırken boğazımı daha kolay tutuyorum. Sizin yerinizde olsam giderimMerhaba herkese, son 1 senede dehşet kilo aldım.
Sınava hazırlanıyordum o yüzden hep oturuyordum gün boyu ve çok stresli olduğum için kendimi yemeğe vermişim ama ne raddeye geldiğimi fark etmemişim.
Sınava hazırlanmamdan önceki dönemde zaten karantina korona derken 80 olmuştum öncesinde de çok zayıf değildim, 70 civarıydım.
Şimdiyse 103 olmuşum.
Sınavım iyi geçti ama ona bile sevinemiyorum.
Manevi ablam gibi gördüğüm birinin çalıştığı bir yer var, sınavım tamamen sonuçlanana kadar orada geçici çalışmayı düşünüyordum.
Ancak sürekli kafamda kilomdan dolayı insanlar garip garip bakacak mı? Ablam benden utanır mı? Sonuçta orda arkadaşları var, onlarla tanışacağım. Onlar ne düşünecek? O çalışacağım yerde orta okula giden, liseye giden çocuklar da olacak, onlar dalga geçer mi?
Bunları düşünmek gitmek istememe neden oluyor.
Maddi bir sıkıntım yok, sadece sınavım acıklanana kadar vakit geçsin belki ordan kazandıgımla da tatile giderim diye gidecektim ama şimdi bunları düşünmekten gitmesem sınavım acıklanana kadar bir şekilde zayıflarım zaten diyor bir yanım, diğer yanımsa git yine akşamları spor yaparsın diyor ama bir yandan da zaten ben kilomu kabullenememişken ordan bi çocuk dalga geçse ya da biri bi laf vursa bundan çok etkileneceğimin de farkındayım. Sizce napayım?
Siz böyle anlatınca komik geldi ama ben de bunu yaşarım diye korkuyorum aslında çünkü çalışacağım yerde ergen yaş grubu olacak ve malum onlar daha acımasız oluyor. Dalga geçen laf eden olursa hem kendi adıma üzülürüm hem ablamın buna şahit olması beni çok utandırır. Yolda yürürken deseler yine tolere ederdim de laf eden biri olursa o laf edenle gün boyu aynı binada olma fikri mesela gerici..Bence de git. Dışarıdayken, insanlarla bir aradayken evdeki gibi yeme ihtiyacı duyulmuyor. Ayrıca insan kendini eve kapatınca kilo alsa bile umrunda olmuyor ama insan içine çıkınca kilolar rahatsız etmeye başlıyor ve diyet yapma ihtiyacı hissediyor. Ben çok kilo aldığım bir dönemde yolda yürürken iki liseli kız arkamdan geliyordu biri diğerine "böyle yemeye devam edersen g.tün bu kadınınki gibi kocaman olacak" demişti. Evet hikayedeki o kadın bendimo an için çok üzülmüştüm ama bu beni kendime getiren bir tokat oldu ve diyet yapıp 20den fazla kilo verdim. Ben ki senin de böyle bir itici güce ihtiyacın vardır:)
20 dakika mesafede bir yer, yürüyebilirim aslında tabi yeterli olmaz sanırım spor olarakMesafeni korursan kimse bir sey diyemez. Evde durdukca insan surekli yemek yemek istiyor. Calisirken daha disiplinli olursun. Hatta ise yuruyerek git gel. Ayriyeten spora zaman ayirmana gerek kalmaz.
Gunde 40 dk yuruyus yapmis olursun. Aslinda dönüşte yolu uzatip 1 saate tamamlasan yeter bence. Beslenme seklini degistirip gunde 1 saat tempolu yuruyus yaparsan guzel kilo verirsin bence.20 dakika mesafede bir yer, yürüyebilirim aslında tabi yeterli olmaz sanırım spor olarak
Gidiş geliş yeterli olur. Dışarda yürümek evde spor yapmaya çalışmaktan daha fazla efor sarfettiriyor.20 dakika mesafede bir yer, yürüyebilirim aslında tabi yeterli olmaz sanırım spor olarak
Kimse yüz yüze baktığı birine böyle şeyler söylemez zaten. Söyleyen olursa da cevabını verirsiniz.Siz böyle anlatınca komik geldi ama ben de bunu yaşarım diye korkuyorum aslında çünkü çalışacağım yerde ergen yaş grubu olacak ve malum onlar daha acımasız oluyor. Dalga geçen laf eden olursa hem kendi adıma üzülürüm hem ablamın buna şahit olması beni çok utandırır. Yolda yürürken deseler yine tolere ederdim de laf eden biri olursa o laf edenle gün boyu aynı binada olma fikri mesela gerici..
Bence gidin.
Evde otururken kilo vermek daha zor oluyor. İşe giderseniz dikkat eder daha iyi kilo verirsiniz. Eve kapanmak iyice kısır döngüye sokar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?