Kilolu Bayanların Duyguları

kubur · 17 Şubat 2011

Kilolu olmanın verdiği duygu karmaşıklığını sadece kilolu olanlar anlar.Hayat herkesi çeşitli sorunlarla sınarken bizi de kilolu olmakla sınar.Kimse fark etmez,kimse bilmez ama bizler çoğu insanlardan daha sabırlı,daha hassasızdır.Kilolu olmak bize bunu öğretmiştir.Özellikle ilkokul sıralarından beri kiloluysanız arkadaşlarınızın sizinle alay etmesine sabredersiniz.O yaşta çocuklar daha acımasız olurlar ve karpuz,patates,şişko şişko diye alaylara maruz kalırsınız.Liseye gelirsiniz bakışlara sabretmeyi öğrenirsiniz.Ergenliğe yeni adım atılmıştır,bedenimiz yeni keşfediliyodur ve bizim utanmamız gereken bir bedenimiz vardır kafamızdaki düşüncelere göre.Hele o beden dersleri yok mu,üzerimize hangi eşortmanı giyersek giyelim olduğumuzdan daha kilolu görünürüz.Soyunma odalarında,derste koşarken,takla açarken hep gözleri üzerimizde hissederiz.
Aşık olmakla yeni yeni taşırken buna hakkımızın bile olmadığını öğreniriz.Hoşlandığınız çocuk o kilolu kız diye bahseder sizden.Üniversiteye gelince de durum değişmez,çünkü hala dilinin kemiği olmayan insanlar vardır orda da.Sınav esnasında kopya çekmek için seni önümüze oturtalım da önümüz kapansın hoca bizi görmesine kadar varır konuşmalar,acı tebessümle gülmeye çalışırız,yine sabrederiz.Toplu taşıma araçlarını kullanırken kimse sizin yanınıza oturmak istemez diye düşünürsünüz.Yanınıza oturanlar iki büklüm olurlar,utanırsınız,sabredersiniz.Dışarda arkadaşlarla yemek sipariş verince tepsinizi masaya taşırken sanki tüm bakışları üzerinizde hissedersiniz.Sanki insanlar "Şu kadına bak şişkonun teki hala boğaz derdinde" diye sizin hakkınızda düşünür zannedersiniz.Oysa yemeğiniz yanınızdaki zayıf arkadaşlarınızla aynıdır.Tabağınıza az yemek koysanız bu sefer de "Aman sen az yesen nolcaak sanki" bakışlarını hissedersiniz,buna da sabredersiniz.Aşık olmak zaten yasaktır,suçtur.Ama sevgilisi olanların işi de zordur.Sürekli sevdiğini kaybetme,beğenilmeme korkusu vardır.:18:Kıskançlık tavan yapmıştır.Zayıf bi kıza sevgilinizi kaptırma korkusu en büyük kabusunuzdur.Yolda yürürken başımızı kaldırmaya korkarız,gözümüzün içine bakıp şişmansın sen bakışlarını görmemek için.Bu yüzden makyaj da yapmayız,saçımıza da dikkat etmeyiz bazen.Bazen de tam tersi şişmanlığımızı saçımızı,makyajımızı ön plana çıkartarak gizlemeye çalışırız.Bizler hep tek tip kıyafetler giyiniriz.Pantolonlarımız hep göbeğimizi sıktığı için kat kat kilolar fışkırır üstten.Eğer oturduğumuz yerde büyük beden kıyafet yapan küçük mağazalardan yoksa ya da özel diktirmiyorsak,alışveriş yaptığımız yerde bellidir.Zaten büyük bedene yönelik uygun fiyatlı büyük mağazalar 1 ya da 2 tane.XXL hatta 3XL kıyafetler sadece sokağa çıplak çıkmamak için giydiğimiz şeylerdir.Çünkü modeller hep aynıdır,farklı bile olsa üzerimizde belli olmaz.Topuklu giymeyi bazen çok isteriz ama şişko ayaklarımız buna müsade etmez,çünkü hemen şişerler.Uuzun çizmeler görürsünüz vitrinde,almak istersiniz.Ama ayağınıza giyince bacağınız şişko şişko görünür.Nerde kaldı modaya uyup pantolonu çizmenin içine sokmak,ancak rüyamızda belki.Moda da yoktur bizim için ve biz yine sabrederiz.Eğer öncekine göre daha çok kilo aldıysak eski arkadaşlarla buluşmak istemeyiz,hep bi bahanemiz vardır,çünkü utanırız bedenimizden.İnsanların kilo almışsın sözlerinden kaçmak isteriz. Bizler aslında Allah'ın sınadığı en büyük dertlerden birini çekiyoruz.Çünkü sadece fiziksel olarak değil sağlık yönünden de sınanıyoruz.Yarım saat yürüsek nefes nefese kalıyoruz,belimiz ağrıyor.Yatarken bazen göğsümüz sıkışıyor.Biz insanların örnek alması gereken sabır taşı kişileriz aslında.
Evet ben de kiloluyum,her pazartesi diyete başlayanlardan,ama devamını getiremeyenlerdenim.15 dk yürüyüş yapmanın bile zor geldiği,spordan uzak duran sadece diyetle zayıflamaya çalışanlardanım.Ama hayır artık değişmesi gereken şeyler var.Yıllardır sabırla kilolu kız lakabını yük gibi taşıyorum omuzlarımda.Benimle benzer şeyler yaşadığınızı biliyorum,o yüzden birbirimizi motive ederek bu yükü omuzlarımızdan atmak için elimizden geleni yapalım arkadaşlar

PASAKLI · 17 Şubat 2011

kubur .!.:
Kilolu olmanın verdiği duygu karmaşıklığını sadece kilolu olanlar anlar.Hayat herkesi çeşitli sorunlarla sınarken bizi de kilolu olmakla sınar.Kimse fark etmez,kimse bilmez ama bizler çoğu insanlardan daha sabırlı,daha hassasızdır.Kilolu olmak bize bunu öğretmiştir.Özellikle ilkokul sıralarından beri kiloluysanız arkadaşlarınızın sizinle alay etmesine sabredersiniz.O yaşta çocuklar daha acımasız olurlar ve karpuz,patates,şişko şişko diye alaylara maruz kalırsınız.Liseye gelirsiniz bakışlara sabretmeyi öğrenirsiniz.Ergenliğe yeni adım atılmıştır,bedenimiz yeni keşfediliyodur ve bizim utanmamız gereken bir bedenimiz vardır kafamızdaki düşüncelere göre.Hele o beden dersleri yok mu,üzerimize hangi eşortmanı giyersek giyelim olduğumuzdan daha kilolu görünürüz.Soyunma odalarında,derste koşarken,takla açarken hep gözleri üzerimizde hissederiz.
Aşık olmakla yeni yeni taşırken buna hakkımızın bile olmadığını öğreniriz.Hoşlandığınız çocuk o kilolu kız diye bahseder sizden.Üniversiteye gelince de durum değişmez,çünkü hala dilinin kemiği olmayan insanlar vardır orda da.Sınav esnasında kopya çekmek için seni önümüze oturtalım da önümüz kapansın hoca bizi görmesine kadar varır konuşmalar,acı tebessümle gülmeye çalışırız,yine sabrederiz.Toplu taşıma araçlarını kullanırken kimse sizin yanınıza oturmak istemez diye düşünürsünüz.Yanınıza oturanlar iki büklüm olurlar,utanırsınız,sabredersiniz.Dışarda arkadaşlarla yemek sipariş verince tepsinizi masaya taşırken sanki tüm bakışları üzerinizde hissedersiniz.Sanki insanlar "Şu kadına bak şişkonun teki hala boğaz derdinde" diye sizin hakkınızda düşünür zannedersiniz.Oysa yemeğiniz yanınızdaki zayıf arkadaşlarınızla aynıdır.Tabağınıza az yemek koysanız bu sefer de "Aman sen az yesen nolcaak sanki" bakışlarını hissedersiniz,buna da sabredersiniz.Aşık olmak zaten yasaktır,suçtur.Ama sevgilisi olanların işi de zordur.Sürekli sevdiğini kaybetme,beğenilmeme korkusu vardır.:18:Kıskançlık tavan yapmıştır.Zayıf bi kıza sevgilinizi kaptırma korkusu en büyük kabusunuzdur.Yolda yürürken başımızı kaldırmaya korkarız,gözümüzün içine bakıp şişmansın sen bakışlarını görmemek için.Bu yüzden makyaj da yapmayız,saçımıza da dikkat etmeyiz bazen.Bazen de tam tersi şişmanlığımızı saçımızı,makyajımızı ön plana çıkartarak gizlemeye çalışırız.Bizler hep tek tip kıyafetler giyiniriz.Pantolonlarımız hep göbeğimizi sıktığı için kat kat kilolar fışkırır üstten.Eğer oturduğumuz yerde büyük beden kıyafet yapan küçük mağazalardan yoksa ya da özel diktirmiyorsak,alışveriş yaptığımız yerde bellidir.Zaten büyük bedene yönelik uygun fiyatlı büyük mağazalar 1 ya da 2 tane.XXL hatta 3XL kıyafetler sadece sokağa çıplak çıkmamak için giydiğimiz şeylerdir.Çünkü modeller hep aynıdır,farklı bile olsa üzerimizde belli olmaz.Topuklu giymeyi bazen çok isteriz ama şişko ayaklarımız buna müsade etmez,çünkü hemen şişerler.Uuzun çizmeler görürsünüz vitrinde,almak istersiniz.Ama ayağınıza giyince bacağınız şişko şişko görünür.Nerde kaldı modaya uyup pantolonu çizmenin içine sokmak,ancak rüyamızda belki.Moda da yoktur bizim için ve biz yine sabrederiz.Eğer öncekine göre daha çok kilo aldıysak eski arkadaşlarla buluşmak istemeyiz,hep bi bahanemiz vardır,çünkü utanırız bedenimizden.İnsanların kilo almışsın sözlerinden kaçmak isteriz. Bizler aslında Allah'ın sınadığı en büyük dertlerden birini çekiyoruz.Çünkü sadece fiziksel olarak değil sağlık yönünden de sınanıyoruz.Yarım saat yürüsek nefes nefese kalıyoruz,belimiz ağrıyor.Yatarken bazen göğsümüz sıkışıyor.Biz insanların örnek alması gereken sabır taşı kişileriz aslında.
Evet ben de kiloluyum,her pazartesi diyete başlayanlardan,ama devamını getiremeyenlerdenim.15 dk yürüyüş yapmanın bile zor geldiği,spordan uzak duran sadece diyetle zayıflamaya çalışanlardanım.Ama hayır artık değişmesi gereken şeyler var.Yıllardır sabırla kilolu kız lakabını yük gibi taşıyorum omuzlarımda.Benimle benzer şeyler yaşadığınızı biliyorum,o yüzden birbirimizi motive ederek bu yükü omuzlarımızdan atmak için elimizden geleni yapalım arkadaşlar

Kilolu insanların başına gelenleri o kadar güzel ifade etmişsiniz ki; okurken çok duygulandım. Dilerim bir an önce kilolarınızı verirsiniz/veririz.

tiviti · 17 Şubat 2011

tebrik ediyorum çok güzel anlatmışsın...hep birlikte verelim şu kilolarımızı

tolina · 17 Şubat 2011

çok güzel olmuş yürüğene salık bende bir şeyler anlatmak istiyorum şişmanlık hakkında....

kubur · 17 Şubat 2011

PASAKLI .!.:
Kilolu insanların başına gelenleri o kadar güzel ifade etmişsiniz ki; okurken çok duygulandım. Dilerim bir an önce kilolarınızı verirsiniz/veririz.

umarım hep beraber birbirimizi motive ederek veririz,bu sefer de sevinçten duygulanırız

tiviti .!.:
tebrik ediyorum çok güzel anlatmışsın...hep birlikte verelim şu kilolarımızı

teşekkür ederim,benim de en büyük istediğim bu duyguları benimle yaşayan insanların bi an önce şu kilolardan kurtulması

tolina .!.:
çok güzel olmuş yürüğene salık bende bir şeyler anlatmak istiyorum şişmanlık hakkında....

teşekkür ederim,insan şişmanlığı anlatınca,içinden geleni yazınca hem başkalarının duygularına tercüman oluyo hem de yazarken daha cok kararlı oluyo kiloları vermek için.Bence de içinizden gelen duygularınızı yazın,çok iyi geliyo.

tolina · 17 Şubat 2011

Biz şişmanlar ya çocukluğumuzdan beri şimanızdır ya ergenlik döneminde şimanlamışızdır yada evlendikten sonra ama sebebi ne olursa olsun etrafımızdaki herkeze göre şişmanızdır sonuçta...

Arkadaşında dediği gibi daha ilk okul sıralarında başla sorunları sınıf arkadaşların sende vürüs varmış gibi davranırlar sana yaklaşmazlar senle oynamazlar, seni görmezler bile sadece aklına ihtiyaçları oldukları için sana gelir bir kaç yalakalık yaparlar çünkü her şişman akıllıdır sınıfın en çalışkan öğprencisidir öylede olmak zorundadır. Hep geri planda kaldığı için kendini aklıyla ön plana çıkartmaya çalışır ve okul yılları boyunca bu yüzden hep bir sürü tahdir belgesi olmuştur. Ama hep kalbi kırıktır aslında hep içinde ağlıyan bir çocuk vardır. Sokakta çocuklar oyun oynarken o şişman çocuk hep onları camdan veya balkondan izler onun onlarla ininip oyun oynamaya hakkı yoktur çünkü inip oynasa sen sişmansın koşamazsın diycekler ip atlıyınca dalga geçicekler ve ya herseferinde onu pasivile edicekler oda alay konusu olmamak için sürekli camdan bakar....

Orta okul yıllarında ayrı bir det başlar yaz kış o süeteri üstüden çıkartamazsın o ceketi hekez gömlekle dolaşırken sen o süeterle dolaşmak zorundasın çünkü neden sen şişmansın ve diğer kız arkadaşlarından önce gelimiş oluyorsun onların fındık kadar göğsü varken seninkiler nerdeyse onarın annesininki kadar çıkartsan alay konusun benden derslerinde o göğüslerin yüzünden soyunma odasında bile soyunamazsın gidip herkezden gizli tuvalette soyunursun. Hadi tuvallette soyundun bu kezde ben bu gögüsleri nasıl saklıycam derdi başlar içine öyle birşey giymelisinki harekette etemesin.
hoca hadi koşun bakalım dediğinde bütün gözler senin üstündedir. Herkez sana bakar ama şişman olmana rağmen o benden dersin hep 5 tir onunda sebebi diğer bütün notlarının 5 olmasıdır...

Gelelim lise yıllarına kendini etrafındakilerine beyendirme çabası başlar ama yine o kahrolasıca süeter hep üstündedir bu kezde çıkarsam sırtımdaki katlar belli olucak derdi başlar. Artık o formanın içinde saklanmaya öyle bir alışmışsınızdırki yani elinizde olsa evde bile onlarla dolaşsam dersiniz. Evet okulda birinden hoşlanırsınız tabiki bu okulun en popüler çocuğudur bunu en yakın arkadaşına söylersin ve en yakın arkadaşın bile seni satar bunu başkalarına alay ederek anlatır....Şu okul bitsede ızdıraptan kurtulsam dersin .....

Ünüversite ve iş yaşamıda berbattır. ÖSSY sınavına girmek bile senin için o kadra zordurki o sınava giderken ne giycem teleşı tabi giycek bir şey bulamazsın yine giyilmekten rengi solmuş bir kot ve siyah bir tişört. Okulun bahçesine bir girersin kızlara bir süsülü bir süslü sormayın sanki hepsi podyumdan çıkmık yine sen kimseye görünmemek için bahçenin bir köşesine gider elinde kitap saklanırsın sınav zamnını beklersin. Şu sınav lsa bitsede heemn eve gitsen herkezden saklansam demeye başlarsın.... Ünüversitede de kendini bilmezler o kadar çok ki akeşke lise yıllarıma dönsem dersin orda en azından hocalarım beni koruyordu dersin burda hocalarda beni kırıyor demeye başlıyorsun....

Okul biter veya bitmeden sen bir işe başlarsın.iş görüşmesine gidiceksin acaba ben işmanım beni alıcaklarmı demeye başlarsın o yüzden şiman fakat havalı olmak için elinden gelen bütün çabayı sarf etmeye başlarsın sonra seni işe alırlar ama bu tonton suratının hatrına değildir. O okuldan mezun olduğundaki ortalamanın hatrınadır sanki hiç iş bulamıcakmışın gibi bir izlemine kapılırsın (bu yine kiloların yüzündendir) en ucuz fiyata seni kaptırlar. İşe başladığın ilk gün herkez sana bakar ve kıs kıs gülüp konuşurlar. Bu kez herkeze yalakalık yapmaya başlarsın ellerindeki işi alıp sen yaparsın yeterki seni sevsinler senle alay etmesinler diye onların kölesi olursun birde lakap takarlar sana ama sen yienden onlara hep gülümsemek zorundasın. Yüzüne gülerler ve arkadan airbeg diye dalga geçerler. Hiç bir zaman için bukadrala bitmez. Şişman olduğun için ölenleri yemek yemeye gidemezsin iş yerinde kalıp çalışmayı tercih edersin herkez yemeğe çıkınca çandan kepek ekemene yapılmış tostu çıkartır yersin... Şişmansın ama rejim bile yapmak haram sana.... tabi sadece bunlarla bitmiyor.

Gelelim evliliğe evlilik yolunda birini bulursun tabi sen şişman kesin nişanlın zayıf. İster istemez onun hep zayıf kızlara baktığını düşünürsün nişanlıyken hep bir yerlerde resimler çekilirsin sonrada o resimleri yırtıp atmak istersin. Çünkü nişanlının annesi modındasındır yanıda yada ablası evlliliğe bir süre kala hırs yapar zayıflarsın zayıf güzel bir gelin olcam dersin o bile burnundan gelir.... çok zayıfladığın halde kimse sana zayıf muamelesi yapmaz sanki hala şimanmışsın gibi davranır.... evlenirsin ve o verdiğin kiloları hop gerisini geri alırsın kısa bir sürede çünkü düzen değişir.... Gittiğin her yerde herkez senin kilolarından konuşur özelliklede eşinin tarafı kaynan san davul gibi der.... Eşin ikide birde laf sokar acaba beni yanında taşımaya utanıyormu diye düşünmeye aşlarsın ve bir sürü düşünce alıp başını gider. Mağzalardan bahsetmiyorum zaten her mağzadn alıyark çıkarsın bunu hepimiz biliyoruz....birde zaten ailenizde şişmanlık varsa siz daha doğmadan kaderiniz çizilmiştir....Daha analtıcak çok şey var ama sanırım bukadar yeter...

Ben TOLİNA kocaman bedenimde hapis olmuş küçücük bir ruhum var ama insanlar sayesinden o küçük ruhumda kaybettim. Şimdi yaşıyorum ama öylesine boş buraya girip insanların mutlu olduklarını okumak benide mutlu ediyor hedefine ulaşanları okuyunca çok mutlu oluyorum....Benim için artık ne diyinmek önemli ne süslenmek tek gayem var hayatta oda para kazanmak ne gezmek istiyorum ne yemek içmek sadec euyumak istiyorumm.....

mursh · 17 Şubat 2011

Bu yazının üzerine dahada bişey söylenmez aynı dertler aynı sorunlar ve yemeğe oturuldugunda unutulan bu sorunlar bu kadarmı acızım dıyorum cogu zman yedıkten sonra vicdan azabı cekmıyomusun?Evet fazlasıyla...Peki 20 25 dk bi zevk için kendinden iğrenmene değermi?Cvp belli tabiki hayır...Ama işte o an geldiğinde bende siliniyor herşeyy :84ndan sonrada gelsin vicdan azabı gitsin pişmanlık....Bence şişmanlık bi kader deil bunu ben yarattım ben yok edicem...Önümde çok kısa bir zaman var ne yaptım kar ondan sonrasıda devamla gelicek gelmek zorunda...
Erkek arkadasım askerde gittiginden cok daha kilolu bulacak benı dondugunde ve gelmesıne 60 gun kaldı.Sor bana naptın koca 1 yılda 365 gün yaa hergun 1 gr verseydım 36 kılo vermıs lacaktım sımdıye düşünün...Ama klasık turk aklı yumurta kapıya gelınce herseyı yaparız yaa..Olsun geç olsun güç olmasın diyorum...Sevgilim için de deilde kendim için bişeyler yapmam lazım artık.Çünkü etrafta yasıtım kılolu bırını gordummu sevınır oldum:84: Bu kader deil ve değişecek.Sık Sık yazmaya ve okumaya calısıcam.Lütfen destek olalım birbirimize

yenibirumut · 17 Şubat 2011

ya bende kiloluyum ama hayata küsmüş değilim üzülmeyin ben yazdklarınıza çok üzüldm

Kedi Tuyu · 17 Şubat 2011

Tolina ve kubur sanki aklımı duygularımı bir şekilde okumuşlar ve benim yerime yazmışlar gibi hissettim. Okurken gözlerim doldu. Çok güzel bir başlık açmışsın canım tebrik ederim. Eminim bir çok üye bu başlık sayesinde duygularını yazarak biraz olsun rahatlayacaktır.

canavar · 17 Şubat 2011

mursh .!.:
Bu yazının üzerine dahada bişey söylenmez aynı dertler aynı sorunlar ve yemeğe oturuldugunda unutulan bu sorunlar bu kadarmı acızım dıyorum cogu zman yedıkten sonra vicdan azabı cekmıyomusun?Evet fazlasıyla...Peki 20 25 dk bi zevk için kendinden iğrenmene değermi?Cvp belli tabiki hayır...Ama işte o an geldiğinde bende siliniyor herşeyy :84ndan sonrada gelsin vicdan azabı gitsin pişmanlık....Bence şişmanlık bi kader deil bunu ben yarattım ben yok edicem...Önümde çok kısa bir zaman var ne yaptım kar ondan sonrasıda devamla gelicek gelmek zorunda...
Erkek arkadasım askerde gittiginden cok daha kilolu bulacak benı dondugunde ve gelmesıne 60 gun kaldı.Sor bana naptın koca 1 yılda 365 gün yaa hergun 1 gr verseydım 36 kılo vermıs lacaktım sımdıye düşünün...Ama klasık turk aklı yumurta kapıya gelınce herseyı yaparız yaa..Olsun geç olsun güç olmasın diyorum...Sevgilim için de deilde kendim için bişeyler yapmam lazım artık.Çünkü etrafta yasıtım kılolu bırını gordummu sevınır oldum:84: Bu kader deil ve değişecek.Sık Sık yazmaya ve okumaya calısıcam.Lütfen destek olalım birbirimize

her gün 100 gr kız

kubur · 17 Şubat 2011

tolina .!.:
Biz şişmanlar ya çocukluğumuzdan beri şimanızdır ya ergenlik döneminde şimanlamışızdır yada evlendikten sonra ama sebebi ne olursa olsun etrafımızdaki herkeze göre şişmanızdır sonuçta...

Arkadaşında dediği gibi daha ilk okul sıralarında başla sorunları sınıf arkadaşların sende vürüs varmış gibi davranırlar sana yaklaşmazlar senle oynamazlar, seni görmezler bile sadece aklına ihtiyaçları oldukları için sana gelir bir kaç yalakalık yaparlar çünkü her şişman akıllıdır sınıfın en çalışkan öğprencisidir öylede olmak zorundadır. Hep geri planda kaldığı için kendini aklıyla ön plana çıkartmaya çalışır ve okul yılları boyunca bu yüzden hep bir sürü tahdir belgesi olmuştur. Ama hep kalbi kırıktır aslında hep içinde ağlıyan bir çocuk vardır. Sokakta çocuklar oyun oynarken o şişman çocuk hep onları camdan veya balkondan izler onun onlarla ininip oyun oynamaya hakkı yoktur çünkü inip oynasa sen sişmansın koşamazsın diycekler ip atlıyınca dalga geçicekler ve ya herseferinde onu pasivile edicekler oda alay konusu olmamak için sürekli camdan bakar....

Orta okul yıllarında ayrı bir det başlar yaz kış o süeteri üstüden çıkartamazsın o ceketi hekez gömlekle dolaşırken sen o süeterle dolaşmak zorundasın çünkü neden sen şişmansın ve diğer kız arkadaşlarından önce gelimiş oluyorsun onların fındık kadar göğsü varken seninkiler nerdeyse onarın annesininki kadar çıkartsan alay konusun benden derslerinde o göğüslerin yüzünden soyunma odasında bile soyunamazsın gidip herkezden gizli tuvalette soyunursun. Hadi tuvallette soyundun bu kezde ben bu gögüsleri nasıl saklıycam derdi başlar içine öyle birşey giymelisinki harekette etemesin.
hoca hadi koşun bakalım dediğinde bütün gözler senin üstündedir. Herkez sana bakar ama şişman olmana rağmen o benden dersin hep 5 tir onunda sebebi diğer bütün notlarının 5 olmasıdır...

Gelelim lise yıllarına kendini etrafındakilerine beyendirme çabası başlar ama yine o kahrolasıca süeter hep üstündedir bu kezde çıkarsam sırtımdaki katlar belli olucak derdi başlar. Artık o formanın içinde saklanmaya öyle bir alışmışsınızdırki yani elinizde olsa evde bile onlarla dolaşsam dersiniz. Evet okulda birinden hoşlanırsınız tabiki bu okulun en popüler çocuğudur bunu en yakın arkadaşına söylersin ve en yakın arkadaşın bile seni satar bunu başkalarına alay ederek anlatır....Şu okul bitsede ızdıraptan kurtulsam dersin .....

Ünüversite ve iş yaşamıda berbattır. ÖSSY sınavına girmek bile senin için o kadra zordurki o sınava giderken ne giycem teleşı tabi giycek bir şey bulamazsın yine giyilmekten rengi solmuş bir kot ve siyah bir tişört. Okulun bahçesine bir girersin kızlara bir süsülü bir süslü sormayın sanki hepsi podyumdan çıkmık yine sen kimseye görünmemek için bahçenin bir köşesine gider elinde kitap saklanırsın sınav zamnını beklersin. Şu sınav lsa bitsede heemn eve gitsen herkezden saklansam demeye başlarsın.... Ünüversitede de kendini bilmezler o kadar çok ki akeşke lise yıllarıma dönsem dersin orda en azından hocalarım beni koruyordu dersin burda hocalarda beni kırıyor demeye başlıyorsun....

Okul biter veya bitmeden sen bir işe başlarsın.iş görüşmesine gidiceksin acaba ben işmanım beni alıcaklarmı demeye başlarsın o yüzden şiman fakat havalı olmak için elinden gelen bütün çabayı sarf etmeye başlarsın sonra seni işe alırlar ama bu tonton suratının hatrına değildir. O okuldan mezun olduğundaki ortalamanın hatrınadır sanki hiç iş bulamıcakmışın gibi bir izlemine kapılırsın (bu yine kiloların yüzündendir) en ucuz fiyata seni kaptırlar. İşe başladığın ilk gün herkez sana bakar ve kıs kıs gülüp konuşurlar. Bu kez herkeze yalakalık yapmaya başlarsın ellerindeki işi alıp sen yaparsın yeterki seni sevsinler senle alay etmesinler diye onların kölesi olursun birde lakap takarlar sana ama sen yienden onlara hep gülümsemek zorundasın. Yüzüne gülerler ve arkadan airbeg diye dalga geçerler. Hiç bir zaman için bukadrala bitmez. Şişman olduğun için ölenleri yemek yemeye gidemezsin iş yerinde kalıp çalışmayı tercih edersin herkez yemeğe çıkınca çandan kepek ekemene yapılmış tostu çıkartır yersin... Şişmansın ama rejim bile yapmak haram sana.... tabi sadece bunlarla bitmiyor.

Gelelim evliliğe evlilik yolunda birini bulursun tabi sen şişman kesin nişanlın zayıf. İster istemez onun hep zayıf kızlara baktığını düşünürsün nişanlıyken hep bir yerlerde resimler çekilirsin sonrada o resimleri yırtıp atmak istersin. Çünkü nişanlının annesi modındasındır yanıda yada ablası evlliliğe bir süre kala hırs yapar zayıflarsın zayıf güzel bir gelin olcam dersin o bile burnundan gelir.... çok zayıfladığın halde kimse sana zayıf muamelesi yapmaz sanki hala şimanmışsın gibi davranır.... evlenirsin ve o verdiğin kiloları hop gerisini geri alırsın kısa bir sürede çünkü düzen değişir.... Gittiğin her yerde herkez senin kilolarından konuşur özelliklede eşinin tarafı kaynan san davul gibi der.... Eşin ikide birde laf sokar acaba beni yanında taşımaya utanıyormu diye düşünmeye aşlarsın ve bir sürü düşünce alıp başını gider. Mağzalardan bahsetmiyorum zaten her mağzadn alıyark çıkarsın bunu hepimiz biliyoruz....birde zaten ailenizde şişmanlık varsa siz daha doğmadan kaderiniz çizilmiştir....Daha analtıcak çok şey var ama sanırım bukadar yeter...

Ben TOLİNA kocaman bedenimde hapis olmuş küçücük bir ruhum var ama insanlar sayesinden o küçük ruhumda kaybettim. Şimdi yaşıyorum ama öylesine boş buraya girip insanların mutlu olduklarını okumak benide mutlu ediyor hedefine ulaşanları okuyunca çok mutlu oluyorum....Benim için artık ne diyinmek önemli ne süslenmek tek gayem var hayatta oda para kazanmak ne gezmek istiyorum ne yemek içmek sadec euyumak istiyorumm.....

Hayır tolina biz basarcaz bunu bak göreceksin.bunun kader olduguna inanmıyorum,sadece burda içimizden gelenleri yazıp rahatlamak için açtım bu baslıgı.ben bugün üniversitede hocamı gördüm,gecen sene tam bu zamanlarda o kadar kiloluydu ki o da anlatamam,100ün çok çok üzerindeydi.Bugün görünce sok oldum rahat bi 70e düşmüştü.yanına gittim söyledim bunu,kadın o kadar mutlu oldu ki,sabah sabah cok mutlu oldum dedi.Dogum kilolarıymıs ve 1 yılda inanılmaz zayıflamıs,biz de basarcaz hep beraber göreceksin.imalardan,alaylardan biz azmederek kurtulacaz.unutma biz Allah ın yarattıgı en sabırlı insanlarız.

mursh .!.:
Bu yazının üzerine dahada bişey söylenmez aynı dertler aynı sorunlar ve yemeğe oturuldugunda unutulan bu sorunlar bu kadarmı acızım dıyorum cogu zman yedıkten sonra vicdan azabı cekmıyomusun?Evet fazlasıyla...Peki 20 25 dk bi zevk için kendinden iğrenmene değermi?Cvp belli tabiki hayır...Ama işte o an geldiğinde bende siliniyor herşeyy :84ndan sonrada gelsin vicdan azabı gitsin pişmanlık....Bence şişmanlık bi kader deil bunu ben yarattım ben yok edicem...Önümde çok kısa bir zaman var ne yaptım kar ondan sonrasıda devamla gelicek gelmek zorunda...
Erkek arkadasım askerde gittiginden cok daha kilolu bulacak benı dondugunde ve gelmesıne 60 gun kaldı.Sor bana naptın koca 1 yılda 365 gün yaa hergun 1 gr verseydım 36 kılo vermıs lacaktım sımdıye düşünün...Ama klasık turk aklı yumurta kapıya gelınce herseyı yaparız yaa..Olsun geç olsun güç olmasın diyorum...Sevgilim için de deilde kendim için bişeyler yapmam lazım artık.Çünkü etrafta yasıtım kılolu bırını gordummu sevınır oldum:84: Bu kader deil ve değişecek.Sık Sık yazmaya ve okumaya calısıcam.Lütfen destek olalım birbirimize

canım ben de aynı şeyi yasadım,erkek arkadasım askerden dönünce daha cok kilo almıstım.ben cocuklugumdan beri kiloluyumdur,bi tek erkek arkadasımla cıkacagımız sene 58,59 kiloydum.gecen sene 88e kadar ulaştım.sonra azmettim 5ayda 15 kilo verdim ama ramazanlık girince tekrar aldım 83 oldum.azmedip verecem ama kararlıyım

yenibirumut .!.:
ya bende kiloluyum ama hayata küsmüş değilim üzülmeyin ben yazdklarınıza çok üzüldm

yok hayata küsmek değil ama bizi bizden baskası da anlayamaz,cogumuzun hissettikleri böyle.burda birbirimize destek olup yitirdiğimiz özgüvenimizi de geri kazanalım diye actım bu baslıgı canım

_Monami_ .!.:
Tolina ve kubur sanki aklımı duygularımı bir şekilde okumuşlar ve benim yerime yazmışlar gibi hissettim. Okurken gözlerim doldu. Çok güzel bir başlık açmışsın canım tebrik ederim. Eminim bir çok üye bu başlık sayesinde duygularını yazarak biraz olsun rahatlayacaktır.

teşekkür ederim canım,cogumuz bu yasadıklarımızı cevremizdekilere anlatamıyoruz ve bu içimizde büyüdükce büyüyo.burda yasadıklarımızı yazarak bi nebze de olsa rahatlarız inşallah.

renkarmoni · 18 Şubat 2011

Merhaba kızlar...

Ben sizin yaşadığınız duygulara farklı bir pencereden bakmak istedim belki alakasız gelecek ama buraya yazmak istedim duygularımı Çünkü yaşanan duygular aynı, sadece durumlarımız farklı....... nasıl mı?

Sizin duygularınızı sadece kilolu insanlar yaşamıyor. Mesela sizz kilolarınızdan nasıl şikayetcıysenız bende zayıflıgımdan sikayetciyim. Yolda giderken sanki insanlar sürkeli bana bakıyor "ay ne zayıf kız " der gibi.. Sürekli alay konusu oluyorsun. İlk tanıştıgın insanlar bile hemen kilonu soruyor, yemek yemıyor musun, afrikayla baglantın var mı, neden zayıfsın gibi cumleler. Sırf bu yuzden eve kapandıgımı, agladıgım gunleri biliyorum. Mağzaya gidiyorum istediğim tarz kıyafet bulamıyorum. Bir pantolon begenıyorum deneme kabinlerinden dısarı cıkamıyorum... ne popo ne basen hiçbişey yok üstümde emanet gibi duruyor. Size saçma gelecek belki ama biraz balık etli, etine dolgun, kilolu insanlar benım ılgımı cekıyor. Giydikleri pantolon üzerlerine tam oluyor kalçaları gogusleri var. Ve en önemlisi ne biliyor musunuz? Yemek yemek onlar için bir zevk! Ben hayatım boyunca 1 kez bile yemek yemeyi zevk halıne getirmedim. Hep yaşamak için yedim. Yemek yemeyi sevmedim. Ama elimde olan bişey değil. Yemek yemesini bilen, yemekten zevk alan ınsanlara özendim onların iştahlı halleri hosuma gitti hep. Bu da saçma gelecek size ama " keşke bu kadar zayıf olacagıma kilo problemi çeken biri olsaydım" dedim cogu zaman. Beğenilmedğimi düşündüm. Ve yaz aylarından nefret ettım, bacaklarımın zayıflıgı, kolumun ıncelıgınden dolayı adam gibi istedııgm gibi giyinemedim hiç. Klo almak bu kadar zor değil diyeceksınız. Evet zor. Yemek yerken yoruluyorum yiyemıyorum zevk almıyorum iştahım yok heleki moralım bozuksa ki genelde bozuk olur yediğim her seyı kusuyorum... Yaşımdan küçük gösteriyorum fazlasıyla sinir bozucu... ilkokulda pek sorun olmadı ama lisede cok sıkıntı cektım. yüzüm ne kadar da guzel olsa erkekler sıska kızları pek sevmıyor.. sanki bıraz kılo alsam beni begenecekler.

Kısaca durumlarımız farklı, ama hissedilen duygular birbirine yakın. Ama en önemlisi ne bılıyor musunuz sağlık, kesinlikle sağlık. Kendimizle barışık olmayı oğrenmeliyiz. Çünkü herşeyin belli bir standartı yok inanın ki yok. İnsanlar şu boyda, şu kiloda olacak diye bir kural yok. Zayıflıkta oalbılır sismanlıkta normal kiloda. Bu dunyada her sey olmalı. Hayatın renkleri bunlar, farklılıklar önemlidir, gereklidir... Ve şuna inanıırm; içi güzel olan insanların fiziksel görünüşü iyi olmasa bile o yüzüne yansıyor! Kalbi iyi olan insanların o pozitifliği görünüşü ne olursa olsun hemen farkediliyor. Çok klasik olacak ama iç güzellik hepsinden önemli... Neyse bıraz uzun oldu okudugunuz için tşkler :))

kumbasarr · 18 Şubat 2011

kubur .!.:
Kilolu olmanın verdiği duygu karmaşıklığını sadece kilolu olanlar anlar.Hayat herkesi çeşitli sorunlarla sınarken bizi de kilolu olmakla sınar.Kimse fark etmez,kimse bilmez ama bizler çoğu insanlardan daha sabırlı,daha hassasızdır.Kilolu olmak bize bunu öğretmiştir.Özellikle ilkokul sıralarından beri kiloluysanız arkadaşlarınızın sizinle alay etmesine sabredersiniz.O yaşta çocuklar daha acımasız olurlar ve karpuz,patates,şişko şişko diye alaylara maruz kalırsınız.Liseye gelirsiniz bakışlara sabretmeyi öğrenirsiniz.Ergenliğe yeni adım atılmıştır,bedenimiz yeni keşfediliyodur ve bizim utanmamız gereken bir bedenimiz vardır kafamızdaki düşüncelere göre.Hele o beden dersleri yok mu,üzerimize hangi eşortmanı giyersek giyelim olduğumuzdan daha kilolu görünürüz.Soyunma odalarında,derste koşarken,takla açarken hep gözleri üzerimizde hissederiz.
Aşık olmakla yeni yeni taşırken buna hakkımızın bile olmadığını öğreniriz.Hoşlandığınız çocuk o kilolu kız diye bahseder sizden.Üniversiteye gelince de durum değişmez,çünkü hala dilinin kemiği olmayan insanlar vardır orda da.Sınav esnasında kopya çekmek için seni önümüze oturtalım da önümüz kapansın hoca bizi görmesine kadar varır konuşmalar,acı tebessümle gülmeye çalışırız,yine sabrederiz.Toplu taşıma araçlarını kullanırken kimse sizin yanınıza oturmak istemez diye düşünürsünüz.Yanınıza oturanlar iki büklüm olurlar,utanırsınız,sabredersiniz.Dışarda arkadaşlarla yemek sipariş verince tepsinizi masaya taşırken sanki tüm bakışları üzerinizde hissedersiniz.Sanki insanlar "Şu kadına bak şişkonun teki hala boğaz derdinde" diye sizin hakkınızda düşünür zannedersiniz.Oysa yemeğiniz yanınızdaki zayıf arkadaşlarınızla aynıdır.Tabağınıza az yemek koysanız bu sefer de "Aman sen az yesen nolcaak sanki" bakışlarını hissedersiniz,buna da sabredersiniz.Aşık olmak zaten yasaktır,suçtur.Ama sevgilisi olanların işi de zordur.Sürekli sevdiğini kaybetme,beğenilmeme korkusu vardır.:18:Kıskançlık tavan yapmıştır.Zayıf bi kıza sevgilinizi kaptırma korkusu en büyük kabusunuzdur.Yolda yürürken başımızı kaldırmaya korkarız,gözümüzün içine bakıp şişmansın sen bakışlarını görmemek için.Bu yüzden makyaj da yapmayız,saçımıza da dikkat etmeyiz bazen.Bazen de tam tersi şişmanlığımızı saçımızı,makyajımızı ön plana çıkartarak gizlemeye çalışırız.Bizler hep tek tip kıyafetler giyiniriz.Pantolonlarımız hep göbeğimizi sıktığı için kat kat kilolar fışkırır üstten.Eğer oturduğumuz yerde büyük beden kıyafet yapan küçük mağazalardan yoksa ya da özel diktirmiyorsak,alışveriş yaptığımız yerde bellidir.Zaten büyük bedene yönelik uygun fiyatlı büyük mağazalar 1 ya da 2 tane.XXL hatta 3XL kıyafetler sadece sokağa çıplak çıkmamak için giydiğimiz şeylerdir.Çünkü modeller hep aynıdır,farklı bile olsa üzerimizde belli olmaz.Topuklu giymeyi bazen çok isteriz ama şişko ayaklarımız buna müsade etmez,çünkü hemen şişerler.Uuzun çizmeler görürsünüz vitrinde,almak istersiniz.Ama ayağınıza giyince bacağınız şişko şişko görünür.Nerde kaldı modaya uyup pantolonu çizmenin içine sokmak,ancak rüyamızda belki.Moda da yoktur bizim için ve biz yine sabrederiz.Eğer öncekine göre daha çok kilo aldıysak eski arkadaşlarla buluşmak istemeyiz,hep bi bahanemiz vardır,çünkü utanırız bedenimizden.İnsanların kilo almışsın sözlerinden kaçmak isteriz. Bizler aslında Allah'ın sınadığı en büyük dertlerden birini çekiyoruz.Çünkü sadece fiziksel olarak değil sağlık yönünden de sınanıyoruz.Yarım saat yürüsek nefes nefese kalıyoruz,belimiz ağrıyor.Yatarken bazen göğsümüz sıkışıyor.Biz insanların örnek alması gereken sabır taşı kişileriz aslında.
Evet ben de kiloluyum,her pazartesi diyete başlayanlardan,ama devamını getiremeyenlerdenim.15 dk yürüyüş yapmanın bile zor geldiği,spordan uzak duran sadece diyetle zayıflamaya çalışanlardanım.Ama hayır artık değişmesi gereken şeyler var.Yıllardır sabırla kilolu kız lakabını yük gibi taşıyorum omuzlarımda.Benimle benzer şeyler yaşadığınızı biliyorum,o yüzden birbirimizi motive ederek bu yükü omuzlarımızdan atmak için elimizden geleni yapalım arkadaşlar

cook agladım bunu okuyunca

kubur · 18 Şubat 2011

renkarmoni .!.:
Merhaba kızlar...

Ben sizin yaşadığınız duygulara farklı bir pencereden bakmak istedim belki alakasız gelecek ama buraya yazmak istedim duygularımı Çünkü yaşanan duygular aynı, sadece durumlarımız farklı....... nasıl mı?

Sizin duygularınızı sadece kilolu insanlar yaşamıyor. Mesela sizz kilolarınızdan nasıl şikayetcıysenız bende zayıflıgımdan sikayetciyim. Yolda giderken sanki insanlar sürkeli bana bakıyor "ay ne zayıf kız " der gibi.. Sürekli alay konusu oluyorsun. İlk tanıştıgın insanlar bile hemen kilonu soruyor, yemek yemıyor musun, afrikayla baglantın var mı, neden zayıfsın gibi cumleler. Sırf bu yuzden eve kapandıgımı, agladıgım gunleri biliyorum. Mağzaya gidiyorum istediğim tarz kıyafet bulamıyorum. Bir pantolon begenıyorum deneme kabinlerinden dısarı cıkamıyorum... ne popo ne basen hiçbişey yok üstümde emanet gibi duruyor. Size saçma gelecek belki ama biraz balık etli, etine dolgun, kilolu insanlar benım ılgımı cekıyor. Giydikleri pantolon üzerlerine tam oluyor kalçaları gogusleri var. Ve en önemlisi ne biliyor musunuz? Yemek yemek onlar için bir zevk! Ben hayatım boyunca 1 kez bile yemek yemeyi zevk halıne getirmedim. Hep yaşamak için yedim. Yemek yemeyi sevmedim. Ama elimde olan bişey değil. Yemek yemesini bilen, yemekten zevk alan ınsanlara özendim onların iştahlı halleri hosuma gitti hep. Bu da saçma gelecek size ama " keşke bu kadar zayıf olacagıma kilo problemi çeken biri olsaydım" dedim cogu zaman. Beğenilmedğimi düşündüm. Ve yaz aylarından nefret ettım, bacaklarımın zayıflıgı, kolumun ıncelıgınden dolayı adam gibi istedııgm gibi giyinemedim hiç. Klo almak bu kadar zor değil diyeceksınız. Evet zor. Yemek yerken yoruluyorum yiyemıyorum zevk almıyorum iştahım yok heleki moralım bozuksa ki genelde bozuk olur yediğim her seyı kusuyorum... Yaşımdan küçük gösteriyorum fazlasıyla sinir bozucu... ilkokulda pek sorun olmadı ama lisede cok sıkıntı cektım. yüzüm ne kadar da guzel olsa erkekler sıska kızları pek sevmıyor.. sanki bıraz kılo alsam beni begenecekler.

Kısaca durumlarımız farklı, ama hissedilen duygular birbirine yakın. Ama en önemlisi ne bılıyor musunuz sağlık, kesinlikle sağlık. Kendimizle barışık olmayı oğrenmeliyiz. Çünkü herşeyin belli bir standartı yok inanın ki yok. İnsanlar şu boyda, şu kiloda olacak diye bir kural yok. Zayıflıkta oalbılır sismanlıkta normal kiloda. Bu dunyada her sey olmalı. Hayatın renkleri bunlar, farklılıklar önemlidir, gereklidir... Ve şuna inanıırm; içi güzel olan insanların fiziksel görünüşü iyi olmasa bile o yüzüne yansıyor! Kalbi iyi olan insanların o pozitifliği görünüşü ne olursa olsun hemen farkediliyor. Çok klasik olacak ama iç güzellik hepsinden önemli... Neyse bıraz uzun oldu okudugunuz için tşkler :))

evet duygularımız birbirine yakın ama hepimiz standart olamasak da bulunduğumuz halimizden daha iyi görünmeyi istiyoruz.iç güzelliğe önem veren sadece dıs görünüşleriyle ilgili sıkıntı cekmiş insanlar.çünkü bizler bunun degerini daha iyi anlıyoruz.peki ya diğerleri?onlar bizi tanımadan önce dısa bakıyorlar.arkadaslık için demiyorum ama ask için karsı cins cok acımasız.senin yüreğinin temizliği onları fiziksel görüntünden sonra ilgilendiriyo.insan birisine asık olurken önce dıstan bakıp elektrik alırsa,sonradan o kişiyi tanımaya calısıyo.düşünün bi okulda,sokakta,işyerinde birini gördünüz,cok etkilendiniz.bunun sebebi fiziksel görünüş aslında.yani öyle fiziği mükemmel insanlara asık olmak değil bahsettiğim ama önce dısa bakıp etkileniyoruz cogumuz,bunu bizler de yapıyoruz.sonra ona daha yakın olmak için bi şeyler yapıyoruz ve o sırada da içini tanıyoruz.o yüzden iç güzellik her şeyden cok önemli evet ama bunu dıs güzellikle de destekleyebildiğimiz kadar desteklememiz sart malesef (tabi bu bahsettiğim karsı cinsle olan ilişkilerde )

kubur · 18 Şubat 2011

yasafat .!.:
cook agladım bunu okuyunca

ayy aglama canım ya,aglamak için değil sadece hislerimizi paylasalım diye yazdım.bunu hepimiz yasıyoruz,yalnız olmadıgımızı bilelim diye yazdım.birbirimize güç vererek basarı öykülerimizi,önceki sonraki fotograflarımızı paylasacak günlerin gelmesi için yazdım.zor sınav bizimkisi ama biz bunu asacak güçlü insanlarız.yeter ki pes etmeyelim

tolina · 18 Şubat 2011

evet kızlar yaşadığımız duygular aynı hayatımıza hep bir sıfır yenik başlıyoruz ve bu 1 - 0 yenik durmu berabere yapıcaz diye kendimize okadar çok eziyet ediyoruz ki zaten kilolarımız yüzünden yaşımızdan oldukça büyük gösteriyoruz birde kendimize ettiğimiz eziyetlerin sonucundan daha çok yıpranıp daha çok büyük göstreiyoruz...

cikolatakaramel · 18 Şubat 2011

kubur, tolina ve diğerleri..
Yazdıklarınızı 1 hafta önce okusaydım hıçkıra kıçkıra ağlardım, psikolojim çok müsaitti bu duruma. Şu an da gözlerim doldu ama tutuyorum kendimi ağlamamak için.
Yazdığınız satırlarda kendi hayatıma dair şeyler bulmak ve tekrar tekrar yüzleşmek çok farklı bir duygu. İnsanlar malesef değişmiyor. Ağızlarından o laflar nasıl çıkıyor, o bakışlarına nasıl engel olamıyorlar anlamıyorum bir türlü ama değişmeyecekler işte buna eminim. Biz değişeceğiz ama.
Bu site sayesinde çok güçlendim ben, çok hırslandım. Elbette kendi mutluluğum, huzurum için, daha sağlıklı olmak için istiyorum kilo vermeyi ama beni en çok motive eden de kilo verdiğimde o insanların ağızlarını kapatacak olmam. Garip garip bakamayacaklar, laf sokamayacaklar. Herkesten farklı olmak nasıl bir duygu çok iyi biliyoruz ama ben o olumsuz farkı yok etmek istiyorum artık ve siz de isteyin. Lütfen isteyin çünkü burdaki herkes mutlu olsun istiyorum.
Sabır çok önemli; ben her zaman sabırsızlığımdan kaybettim, bekleyemedim hiç. Hemencik olsun bitsin istedim ama tabii ki olmadı. Ama biz o insanlara, o bakışlara laflara, toplum içinde yaşadığımız her zorluğa sabrettik hem de öyle böyle bir sabır değil bizim gösterdiğimiz sabır. İşte o yüzden biz zaten güçlüyüz, yine sabredebiliriz. Çok yorulacağız ve belki pes etme noktasına gelip ağlama krizlerine gireceğiz ama kendimiz için başarmalıyız. Belki birçoğumuzun çok aşırı sağlık problemi yok-Allah korusun olmasın da- ama aslında hepimizin psikolojisi bozuk. Bence bozuk bir psikoloji en büyük sağlık problemi. Bunu düzeltmeliyiz ve bizim elimizde her şey. Aylar sürecek belki ama o zor geçen aylar, geçireceğimiz çok daha güzel yıllara harika bir şekilde hazırlayacak bizi. :)
Yeter ki karar verin ve sabredin. Hepimiz için dua ediyorum ben, Allah yardımcımız olsun.

kubur · 18 Şubat 2011

tolina .!.:
evet kızlar yaşadığımız duygular aynı hayatımıza hep bir sıfır yenik başlıyoruz ve bu 1 - 0 yenik durmu berabere yapıcaz diye kendimize okadar çok eziyet ediyoruz ki zaten kilolarımız yüzünden yaşımızdan oldukça büyük gösteriyoruz birde kendimize ettiğimiz eziyetlerin sonucundan daha çok yıpranıp daha çok büyük göstreiyoruz...

biz bu durumu beraber asacaz,ben burada vakit geçirirken benimle aynı duyguları paylasan insanları gördükce,el ele vererek bundan kurtulacagımıza inanıyorum.sen de pes etme.bak biz o yenik durumu nasıl maglubiyete cevircez göreceksin.

cikolatakaramel .!.:
kubur, tolina ve diğerleri..
Yazdıklarınızı 1 hafta önce okusaydım hıçkıra kıçkıra ağlardım, psikolojim çok müsaitti bu duruma. Şu an da gözlerim doldu ama tutuyorum kendimi ağlamamak için.
Yazdığınız satırlarda kendi hayatıma dair şeyler bulmak ve tekrar tekrar yüzleşmek çok farklı bir duygu. İnsanlar malesef değişmiyor. Ağızlarından o laflar nasıl çıkıyor, o bakışlarına nasıl engel olamıyorlar anlamıyorum bir türlü ama değişmeyecekler işte buna eminim. Biz değişeceğiz ama.
Bu site sayesinde çok güçlendim ben, çok hırslandım. Elbette kendi mutluluğum, huzurum için, daha sağlıklı olmak için istiyorum kilo vermeyi ama beni en çok motive eden de kilo verdiğimde o insanların ağızlarını kapatacak olmam. Garip garip bakamayacaklar, laf sokamayacaklar. Herkesten farklı olmak nasıl bir duygu çok iyi biliyoruz ama ben o olumsuz farkı yok etmek istiyorum artık ve siz de isteyin. Lütfen isteyin çünkü burdaki herkes mutlu olsun istiyorum.
Sabır çok önemli; ben her zaman sabırsızlığımdan kaybettim, bekleyemedim hiç. Hemencik olsun bitsin istedim ama tabii ki olmadı. Ama biz o insanlara, o bakışlara laflara, toplum içinde yaşadığımız her zorluğa sabrettik hem de öyle böyle bir sabır değil bizim gösterdiğimiz sabır. İşte o yüzden biz zaten güçlüyüz, yine sabredebiliriz. Çok yorulacağız ve belki pes etme noktasına gelip ağlama krizlerine gireceğiz ama kendimiz için başarmalıyız. Belki birçoğumuzun çok aşırı sağlık problemi yok-Allah korusun olmasın da- ama aslında hepimizin psikolojisi bozuk. Bence bozuk bir psikoloji en büyük sağlık problemi. Bunu düzeltmeliyiz ve bizim elimizde her şey. Aylar sürecek belki ama o zor geçen aylar, geçireceğimiz çok daha güzel yıllara harika bir şekilde hazırlayacak bizi. :)
Yeter ki karar verin ve sabredin. Hepimiz için dua ediyorum ben, Allah yardımcımız olsun.

Aglamak yok zaten artık,bu yazdıklarım yasadıklarımızın sadece küçük bi parcası.oysa daha neler var yazılacak,kim bilir roman olurdu heralde anlatsak.ben de kararlıyım ve yavas yavas basaracam bunu.gecen yıl 15 kilo verdim 5 ayda.üstelik diyet falan da yapmadım ama ramazanlık girince dikkat etmedim ve 7,8 kilosunu geri aldım.ama şimdi yine azmetcem ve yine vercem ben bu kiloları.burda birbirimizi motive ettikce de daha kolay verceğimize inanıyorum ben.Allah yardımcımız olsun

darkolive · 19 Şubat 2011

bütün yazdıklarınıza katılıyorum kızlar, zaten başarı öykümü
okuyan varsa, aynı şeyleri bende yaşadım
bütün şişmanların kaderi bu zaten
çocukluğum hariç en zayıf dönemimdeyim şimdi
inanınki oluyor 1 seneye yakın zamanda verdim
hiç kendimi soyutlamadım, pazar günleri dışarda yedim
davetlere katıldım yaşam neyi gerektiriyorsa onu yaptım
ama çok çok büyük özveri ve azim istiyor

ben hep şunu derim
şimdiye kadar yedim de ne oldu, bir anlık mutluluk...

inanın oluyor kızlar, oğlum 13kilo civarında
şimdi 10dk taşıyamıyorum kucağımda yoruluyorum
ee ben onun 2 katından daha fazla ağırlığı hemde sürekli
üzerimde taşıyordum
allah yardımcınız olsun, elimden gelen desteği vermeye hazırım hanımlar

tolina · 19 Şubat 2011

darkolive .!.:
bütün yazdıklarınıza katılıyorum kızlar, zaten başarı öykümü
okuyan varsa, aynı şeyleri bende yaşadım
bütün şişmanların kaderi bu zaten
çocukluğum hariç en zayıf dönemimdeyim şimdi
inanınki oluyor 1 seneye yakın zamanda verdim
hiç kendimi soyutlamadım, pazar günleri dışarda yedim
davetlere katıldım yaşam neyi gerektiriyorsa onu yaptım
ama çok çok büyük özveri ve azim istiyor

ben hep şunu derim
şimdiye kadar yedim de ne oldu, bir anlık mutluluk...

inanın oluyor kızlar, oğlum 13kilo civarında
şimdi 10dk taşıyamıyorum kucağımda yoruluyorum
ee ben onun 2 katından daha fazla ağırlığı hemde sürekli
üzerimde taşıyordum
allah yardımcınız olsun, elimden gelen desteği vermeye hazırım hanımlar

desteğin için tşk ler canım başarı öykünü okudum gerçekten çok büyük bir azimle kurtulmuşsun bu kilolarından ama şey vardır ya hani mutlu görünmeye çalışmak işte bu çok yoruyor insanı şuan 73 kiloyum ve inanın bana sürekli rejimdeyim normal bir insan gibi yesem hemen kilo alarım. SGK nın diyetisyenine gittim kadın kilomu ölçtü boyumu ölçtü 59 kilo olman lazım dedi ama hiç naısl besleniyorsun yaşam tarzın ne demedi bana 1500 kalorilik diyet verdi yemin ediyorum sana ben haftanın 6 günü her gün 1 saat yürürüm bana dedi haftada 3 gün yürüyceksin bu diyeti yapıcaksın yapmaz olaydım 1 ayda o diyet yüzünde 77 kiloya çıktım çün zaten normal şartlarda ben onun bana verdiğinden çok daha az yiyordum şimdi 73 kiloyum dahada veremiyorum... Önümüzdeki hafta obezite bölümünden randevu alıp gitmeyi düşünüyorum inşallah işe yarar

Kilolu Bayanların Duyguları

Aktif Üye

Aktif Üye

GELDİN DÜNYAMIZ OLDUN...

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

9 şubat 82

minik mucizemle

Popüler Üye

Yılmak yok. Yola devam...

Aktif Üye

Aktif Üye

umut varrrrrrr

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

eski obez, şimdi lopez :)

Aktif Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency