kızlar merhaba
yazdıklarınızı okudum ve çok üzüldüm, sizi çok iyi anlıyorum çünkü bnde aynı duyguları yaşadım. 26 yaşındayım ve bundan 4 ay kadar önce 94 kiloyu gördüm. üniversiteyi bitirip iş hayatına başladıktan snra kilo almaya başladım. sürekli masabaşında biskuvi çikolata dondurma derken şiştim de şiştim. ailem vs arkadaşlarım bazen uyarsalar da umursamadım taa ki sağlık sorunları ortaya çıkana kadar. şu an doktor kontrolünde hem ilaç kullanıyorum hemde diyet yapıyorum ve 75 kiloya düştüm. hepimiz istersek ve yemek için değil yaşamak için yersek normal insanlar gibi zayıf ve mutlu olabiliriz. Tüm iş beyine söz geçirmekte. Unutmayalım dost sandığımız ve bizi çok kısa bir süre mutlu eden o bol kalorili tatlılar aslında birer düşman. Hergün biraz daha umutsuzluğa sürüklüyor bizi, düşünün sevdiğiniz çocuk size kanka diyo, mağaza gittiğinizde çıtı pıtı kızlar size acır gözlerle büyük beden satmıyoruz diyo, yolda yürürken büyük küçük insanlardan alaycı bakışlar ve genelde sözler duyuyorsunuz vs. vs. ( bunların hepsi başıma geldi malesef ) Ama eğer istersek zayıflayabiliriz. Şunu da unutmayalım zayıflamak demek aç kalmak demek değildir. İş sadece düzenli ve dengeli beslenmekten ve biraz spor yapmaktan geçiyor. Ben şu an diyete devam ediyorum, karnım tok, sporumu yapıyorum ve en önemlisi mutluyum, kiloları verdikçe daha da mutlu oluyorum :) bnm gibi kilolu arkadaşlarım lütfen umutsuzluğa kapılmayın, kendinizi üzmeyin. Kendinize birgün belirleyin ve hayatınızdan o bahsettiğim düşmanları çıkarın ve zamanla kendinizi daha iyi hissedin, unutmayın mutlu olmak sadece bizim elimizde, bunu ertelemeyin :)
yazdıklarınızı okudum ve çok üzüldüm, sizi çok iyi anlıyorum çünkü bnde aynı duyguları yaşadım. 26 yaşındayım ve bundan 4 ay kadar önce 94 kiloyu gördüm. üniversiteyi bitirip iş hayatına başladıktan snra kilo almaya başladım. sürekli masabaşında biskuvi çikolata dondurma derken şiştim de şiştim. ailem vs arkadaşlarım bazen uyarsalar da umursamadım taa ki sağlık sorunları ortaya çıkana kadar. şu an doktor kontrolünde hem ilaç kullanıyorum hemde diyet yapıyorum ve 75 kiloya düştüm. hepimiz istersek ve yemek için değil yaşamak için yersek normal insanlar gibi zayıf ve mutlu olabiliriz. Tüm iş beyine söz geçirmekte. Unutmayalım dost sandığımız ve bizi çok kısa bir süre mutlu eden o bol kalorili tatlılar aslında birer düşman. Hergün biraz daha umutsuzluğa sürüklüyor bizi, düşünün sevdiğiniz çocuk size kanka diyo, mağaza gittiğinizde çıtı pıtı kızlar size acır gözlerle büyük beden satmıyoruz diyo, yolda yürürken büyük küçük insanlardan alaycı bakışlar ve genelde sözler duyuyorsunuz vs. vs. ( bunların hepsi başıma geldi malesef ) Ama eğer istersek zayıflayabiliriz. Şunu da unutmayalım zayıflamak demek aç kalmak demek değildir. İş sadece düzenli ve dengeli beslenmekten ve biraz spor yapmaktan geçiyor. Ben şu an diyete devam ediyorum, karnım tok, sporumu yapıyorum ve en önemlisi mutluyum, kiloları verdikçe daha da mutlu oluyorum :) bnm gibi kilolu arkadaşlarım lütfen umutsuzluğa kapılmayın, kendinizi üzmeyin. Kendinize birgün belirleyin ve hayatınızdan o bahsettiğim düşmanları çıkarın ve zamanla kendinizi daha iyi hissedin, unutmayın mutlu olmak sadece bizim elimizde, bunu ertelemeyin :)
