- 28 Aralık 2015
- 173
- 252
- 103
- Konu Sahibi Ruhurevani
-
- #61
Çok geçmiş olsun. Rabbim şifalar versin.Hayatımda o kadar önemli sınavlara girdim kpss ekpss üniversite sınavları. Okuldaki sınavlar. Hiçbirinde başarılı olmadım çünkü calismadim.calisamiyorum hayatımda sadece iki sınava çok çalıştım tabiri caizse köpek gibi. Günlerce çalışmama ragmen 70 almistm.hakkim 100 du.aşağısı değildi yani. Sonra dedimki yok kafa basmiyor bir sorun var. Zekami olctirmeyi bile düşündüm.ama her sınav cikisinda güle oynaya merdivenlerden zıplaya zıplaya indim hepte canım babam karşılaryine kaldın bence diyo hep oda guluyor. Annem her sınava girişimde yine birşey yapacağından değilde gönlün olsun diyor akrabalar seni bu senede görmezden geliyoruz diyolar hep beraber gülüyoruz. Baktım bu sınav işleri olmayacak girdim bir işe çok ta iyi paralar kazanınca tamamm yaaa bu işler bana göre dedim 13 sene aralıksız güzel bir işte çalıştım.evlendim mutlu oldum sonra kansere yakalandım. Hayatımda bir defa bile ölmek yok olmak istemedim.ne olur ki en fazla yine kazanamassin bir işe girersin ne olabilir mesela düşünüyorum.hayat çok güzel gül geç gerçekten bak. Şimdi emekliyim genç yasimda.bugun c.baskanligi koltuğuna oturacaksin sınava gir trilyonlar senin desseler yine yapamam.sagligim gelsin yeter.
kurslar da etüd merkezlerinde kolejlerde çalışabilirsiniz.branşınız ne bilmiyorum.uygu bir branşsa kendinizi zamanla tanıtıp özel ders öğretmeni olabilirsiniz.yani tek yol kpss değil.bambaşka bir alanda da kariyer yapabilirsiniz.25 yaşındayım. Elalem o kadar beni düşünüyor ki çocuğum olmayacak diye teşhisi koyup üzülüyorlar. (!)
Odak noktamı değiştireceğim. Bu gidişat beni aşağı çektikce çekti. Daha fazla kendimden ödün vermek istemiyorum. Nasıl olacak bilmiyorum ama bir şeyler değişmek zorunda.
Size de geçmiş olsun inşallah beklediginizden iyi bir sonuc alırsınız .
Çok basit olacak bu söylediğim belki de ama size karşı eleştiri yapanları takmak gerçekten o beyninizi strese soktuğunuza değmez. Bunu söyleyen insanlar zaten sizin mutluluğunuzu isteyenler değil zira isteyenler eleştirmez kırmaktan çekinir. Onların tek bir dileği var '' oh be iyi bize de dedikodu, fesatlık için malzeme çıktı bizim çocuklardan bi şey olmamıştı şunu bari konuşayımda vicdanım rahat etsin '' Kpss dediğin şey ülkemizin en büyük sınavı zırf bu zorluğun seviyesini bildiğimiz için sınavda ekstra heyecan yapıyoruz. Geçinme sıkıntımız olduğu için '' bir yıl daha masraf edeceğim değer mi peki? '' diye düşünüyoruz. Siz bu kadar çalışıp uğraşmışken bence kendinizi suçlamayın. Bu söylediğim hiçbirimizi teselli etmeyecek evet ama yok olmayı dilemektense başarasıya kadar gerekirse özelde, farklı bir işte çalışırım diye düşünmek daha iyi olur bence. Ben mesela sınavda yapamıyorum olmuyor. Çalışmıyorum kpss'ye çünkü alabileceğim puan benim için sınırlı onunla da atanamam zaten. Ha kesin hüküm vermek değil amacım ama hayatımı kpss'ye bağlamıyorum zaten hayalimde kabin memuru normalde ingilizcem az benimde onunla uğraşıyorum bende ama bi taraftan işe başlamayı düşünüyorum artık. Yapamayacağım diye düşünerek korkmak sizi daha çok yıpratır. Umarım hedefinize ulaşırsınız.Geçen pazar günü kpssye girdim . 3. Girişim çok çalıştım çok dua ettim Allahım yine basiretim bağlanmasın sınav anını iyi yöneteyim diye ... Zamanı yönetemedim bildiklerimi değiştirdim ya da boş bıraktım. O an sanki kör oluyorum. 10 gün sonra alan sınavım var halen toparlanamadım . Düşündükçe nefes alamıyorum . Tekrar koskoca bir yıl evde olacam . Tek vasfım ders çalışmak. Sınav çıkışı ailemin heyecanlı sorularına kötü geçti demekten bıktım . Odama bakıyorum her yer kitap . Neyse sınavın %50 si duruyor diye kendimi teselli ettim . Sonra hakkımda söylenenleri duydum. Bu yaşımda halen sınava giriyormusum benden bi cacık olmazmış bu yaştan sonra evlenemezmişim evlensem çocuğum olmazmış.... Kime selam versem evlen diyorlar ... Kimseyle muhatap olmuyorum hiçbirine zararım dokunmadı ama benim hayatımı eleştirmekten vazgecmediler. Artık onlara hak vermeye başladım aynaya baktığımda mosmor göz altları ve çizgiler ... Saçlarım hep seyrekti ama bu süreçte çalışırken istemsizce kopardım belirgin açıklıklar var . Beyazlarım çoğalmış. Gençliğim 4 duvar arasında ders çalışmakla heba oldu . Eskiden kahkaha atardim şimdi bir tebessüm yüzüme ağır geliyor. Hep yerimde saydım ne kendime ne aileme bi faydam oldu . İntihar etmeyi düşündüm ama anneme bu kötülüğü yapamam . Keşke hiç bu dünyaya gelmemiş gibi yok olsam ...
Sizde söylemişsiniz, sağlıklı düşünemiyorsunuz. Burada yazılanları okuyun ve içselleştirmeye çalışın lütfen. Sıkıntıyı, sorunu fark etmişsiniz geriye adım atmak kalmış.Yükseklisansa başvurdum. 1 kişi daha alınsaydı olacaktı... Ücretli öğretmenliğe de başvurdum ses seda yok ...
Dediginiz gibi çoğu arkadaşım bu durumda ama onlardan farkım benim hiç sosyal hayatım yok . Arkadaşlarım başka şehirde. Geçen markete gittim farkettim ki dışarı fobisi oluşmuş biri benim reyona yaklaşınca korktum... Böyle bi durumdayken gerçekten sağlıklı düşünemiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?