Çocuğum yok ve iyi ki yok diyorum. Keyfime, özgürlüğüme düşkünüm.
Arkadaşımla çıktığımız tatilde biz huzur içinde yemeklerimizi yerken ettaftaki bir çok ebeveynden " kızım dur ayakkabısız koşma, oraya gitme, otur yemeğimizi yiyelim, oğlum dur ketçap kafaya dökülmez" vs vs çığlıkları, yanında çocuk mızmızlanmaları... O sahnelere şahit olunca halime az şükretmedim.
Çocuk diye ölen ebeveynler bile saçını bile tarayamadıktan, çocuğu doğduğundan beri keyifle bir banyo yapamadığından bahsediyor zaten. Ha ama laflarının sonuna " ama olsun, yavrumun gülüşüne anne kurban" yazıyorlar ki taşlanmasınlar. Doğruya doğru. Çocuk sahibi olmanın hiç bir özendirici yanı yok bence. Sevme, sevilme duygunu ayyuka çıkarıyor, biraz da toplum baskısı.
Size Allah sabır versin. Çocukları emanet edin, çıkın kendiniz için bir şeyler yapın, kendinize gelin bir. Çocuğunuz oldu diye sizin insanlığınız bitmiyor ki, siz bakmayın yurdumun çocuğu için kendini bırakan arabesk annelerine. Mutsuz, huzursuz kadından mutlu çocuk çıkmıyor. Siz mutlu olacaksınız ki çocuklarınız da mutlu, huzurlu olsun. En zor yılları geride bırakmışsınız yaramazlık olarak zaten.
evet yetiyordur ve cok seviliyordur cocuklar eminim ama gercekten akıl işi değil. Iyice buyuduklerinde rahat edersiniz artik muhtemelen.
Birkere evlat sahibi oldunmu bitti Hersey,geri donusu yok. O sorumluluk olene kadar uzerinizde olacak. Nerdenmi biliyorum derseniz tecrubeyle sabittir:)) konu sahibi buyuk gecmiste olsun,Allah kolayliklar versin size:)) sikayetinizde cokta haklisiniz,sizin gibi dusunen biri olarak:)) Bizim gibi dusunmeyenlerede ne mutlu onlar a diyorum,,,
