Başlıkta belirttiğim insanı olabilmek için çok uğraşıyorum çok istiyorum ama olmuyor. Önceliğim hep başkaları. Kendi kendime plan yapamıyorum, belki arkadaşlarım plan yapar da katılamam diye. Telefon elimden düşmüyor, biri mesaj atar da farketmem ya da bir olayı kaçırırım diye. Bir sıkıntım olduğu zaman açık seçik anlatırım çekinmem. Hissettiğim her detayı yazarım. Bunu benden başka yapan Yok çok sonra farkettim. Hep başkalarının planlarına hazırım, başkalarının sorularına evet cevabım. Onların sorunlarına kafa yorarım ama kimse benim ruh halimi farketmez bile, farketse de bir iki teselliyle geçiştirir.
Ben sadece kendime bağlı olmak istiyorum, kendime yetebilmek kaliteli vakit geçirebilmek ve bundan zevk almak istiyorum. Bunları yaparken başkalarını merak etmek istemiyorum.
Bunu başaranlarınız var mı aranızda, varsa küçük tavsiyelerinize nasıl bu noktaya geldiğinizde ilgili fikirlere açığım.
